Mag ik voor dit topic even de zoekfunctie gebruiken? Ik ben zo terug
Ja, een tekst die ik een jaar geleden ook al schreef, heb de tijdspannes even veranderd
Meer dan twee jaar geleden, in februari 2002, was ik te vaak te laat gekomen, volgens de conrector, meneer G.. Om mij te leren wat pas écht vroeg zijn is, bepaalde meneer G. dat ik drie dagen lang om kwart vóór acht op school moest zijn.
Gelukkig was ik niet de enige notoire telaatkomer in 5VWO en had ik precies die drie ochtenden gezelschap van mijn klasgenoot Theodoor. Hij is op school nogal stil, en contact met mensen die ik niet ken verloopt meestal erg stroef bij mij, maar vreemd genoeg hoefden we geen gesprek te forceren en hadden we zelfs te veel gespreksstof voor die drie halve uren. Ik begon over hem te dagdromen, voerde gesprekken met hem in mijn hoofd, al dacht ik in die tijd natuurlijk nog meestal aan D., mijn exvriend met wie ik toen nog samen was.
In april begon er bij Nederlands een groot werkstuk-project waarbij je in groepjes van vier moest werken., Mijn goede vriendin S. en ik besloten om samen te gaan werken met F., toen een vriend van ons, en Theodoor - niet aleen omdat hij ons iemand lkeek die goed om mee samen te werken zou zijn, maar ook omdat ik 'm wel beter wilde leren kennen.
Dat laatste lukte verrassend goed en snel, ik ging mezelf er zelfs in afremmen toen ik me duidelijk tot hem aangetrokken begon te voelen, ik had D. immers nog... telkens voelde ik me steeds meer verwant met Theodoor (die manier om te zeggen hoe het voelde, als een verwantschap, heeft hij me aangereikt), ging ik me daarover schuldig voelen, probeerde ik hem een tijdje te mijden, wat dan nog niet eens lukte...
Kort voordat D. het uitmaakte besloot ik dat het me niets kom schelen en dat ik gewoon graag bevriend met Theodoor wilde zijn. Dat lukte vrij goed, al begin juli zaten we, samen met F. (dezelfde F die ik eerder noemde) en mijn nicht M., een hele nacht te praten.
Aan het eind van de zomervakantie waren we echt goed bevriend, gedurende de herfst deden we bijna elk weekend wel iets samen, en ook mijn liefste vriendin H. raakte erg goed bevriend met hem.
In november van 2002 hielden we met onze heilige drieëenheid (Theodoor, H. en ik) een filmmarathon, we keken twee films, gingen slapen, en de volgende ochtend moest Hanneke naar huis en besloten wij om nog twee films te kijken.
Tijdens de films kwamen we steeds in elkaars armen terecht, zten we dicht tegen elkaar aan naar het scherm te staren zonder dat de films helemaal tot ons doordrongen... en aan het eind van de dag wilde ik 'm nauwelijks loslaten, ik vond 'm zo lief, zo goed vooral, alles klopte...
Die avond hebben we op msn een lang en fantastisch gezprek gevoerd, dat ik me nu nauwelijks kan herinneren, alleen mijn vreugdeverwarring staat me nog bij... ik wist niet of ik verliefd was, wilde eigenlijk niet verliefd zijn maar wilde wel bij hem zijn... die zondag die de volgende dag was, heb ik vooral besteed aan het denken en dromen over Theodoor. Later bleek dat hij die dag een brief aan mij schreef die ik in oudejaarsnacht van 02/03 pas kreeg.
Verliefdheid kun je ontkennen, maar je kunt het niet tegenhouden, en na een tijdje valt het ook niet meer te ontkennen en moest zelfs ik het beseffen.
Een maand geleden bleef hij na een feestje bij me slapen, voor de gezelligheid zeiden we allebei, maar natuurlijk zagen we het beiden als een mooie kans. Op het feestje leek alleen hij te bestaan, de rest van de wereld was onscherp (en toch had ik wel m'n lenzen in).
Na het feest gingen we, na eventjes tv gekeken te hebben, op mijn kamer zitten praten, steeds dichter tegen elkaar aan zitten praten tot we in elkaars armen lagen en nauwelijks nog praatten, maar vooral gelukkig lagen te zijn.
Laat gingen we 'slapen', hij nog eventjes in mijn bed, nog eventjes, en nog eventjes, en toen nog eventjes, tot we tegelijkertijd elkaar zoenden en daar niet gauw mee ophielden.
Binnenkort anderhalf jaar, over een paar daagjes al;
. En op het moment ligt-ie achter mij te snurken.
en dit gaat dus bijna niemand lezen