Mijn kliniek verhaal

[Eend]

Dit is misschien handig voor mensen die nog opgenomen moeten worden en op zoek zijn naar ervaringen. Of voor mensen die gewoon nieuwsgierig zijn hoe het er in een kliniek aan toe gaat. Ik zal elke keer met m'n verlof er weer een stukje bijzetten.
Vorig jaar heb ik hier geloof ik ook m'n kliniekverhaal neergezet, ik weet het niet meer zeker. Ik heb alle namen wegens privacy redenen verandert. Let dus niej op de lompe namen

Donderdag, 13 juni 2002

Vandaag was het dus de dag, dat ik opgenomen werd. Ik zit nu op m’n kamer te schrijven. Eigenlijk ben ik heel de dag ongevoelig geweest.
Toen ik hier kwam kreeg ik eerst samen met m’n ouders een gesprek met Kevin, een sociotherapeut van Mondeo. Mondeo is de gesloten afdeling van De Palmboom. Daarna kwam mijn behandelaar (dokter van Straten) erbij zitten. Het gesprek leek wel een eeuwigheid te duren. Kevin en Dokter van Straten bleven maar vragen stellen.
Daarna werd besloten dat ik beter naar de open afdeling (Travis) kon, dan naar de gesloten (Mondeo). Dat was wel beter. Als snel kwamen twee socio’s van Travis zich voorstellen. Erik kende ik nog van vorig jaar en Elly was nieuw voor me.
Het was best vaag om terug te zijn op zo’n plek als dit, maar ik hoop dit keer wel, dat ik er beter van kan gaan worden.

Het afscheid van m’n ouders deed me eigenlijk totaal niks. Niks deed me wat eigenlijk. Ik liep met een brede smile rond en kreeg m’n gevoel niet te pakken.
In plaats van niks te doen, besloot ik vrij vaak op de afdeling te zijn.
Socio’s die ik nog kende van vorig jaar, keken verbaasd op.
Was ik dat bange meisje, dat ze ooit hadden gekend?! Was ik dat meisje dat op haar kamer zat weg te rotten en niemand toe liet?!
Maja, nu ben ik dus een beetje aan het inzakken. Vanaaf een heel leuk telefoongesprek gehad en nog wat lieve smsjes. Het heeft me laten voelen hoe erg ik iedereen mis. En met name Dancer vooral weer. Ik heb dit gedicht voor haar geschreven:

Dancer, kun je me horen
Luister je naar de woorden van de pijn
Dancer, wil je me troosten
Wil je even bij me zijn

Dancer, kun je me tranen lezen
En m’n gedachtes horen schreeuwen door de stad
Dancer, wanneer kom je weer leven
En zie ik weer dat paard wat ik altijd bij me heb gehad

Dancer, ik weet dat je nog leeft
Als is het alleen in dromen en m’n hart
Dancer, please, kom weer bij me
Dan nemen we samen een nieuwe start

Liefs

Eendje

---



Zaterdag, 15 juni 2002

Ja, ik weet het, ik heb weer een dag gesmokkeld met schrijven. Het is weekend en we mogen langer opblijven. Aangezien ik als verrot was, voordat ik m’n normale bedtijd redde, heb ik dus niet kunnen schrijven.
Er is gister eigenlijk niets boeiends gebeurd. Alleen iedereen ging zowat op verlof, dus nu zijn alleen Maaike en ik op de afdeling met een socio.
In de vroege dienst hadden we Elly, zij is wel tof. Ze staat gewoon midden in de huiskamer te dansen enzow
Vanochtend/vanmiddag kwam ze me even opzoeken op m’n kamer. Ik zat net een beetje voor me uit te staren en aan Dancer te denken, toen Elly op de deur klopte.
Toen ze me zag zitten kwam ze even naast me zitten en probeerde ze wat te praten. Ze zei, dat ze zag dat het niet lekker ging. We spraken af, dat ik om 1 uur met haar thee zou komen drinken, zodat ik toch weer even op de affdeling was. Om 1 uur was ze net met de klusjesman aan het praten. Ik vertrouw die vent niet. Ik ben er ook niet bij gaan zitten. Elly kwam toch even naar me toe. Ze wou, dat ik toch wat at en wat dronk en dat ik het desnoods mee naar m’n kamer mocht nemen. Ik heb ja geknikt en nee gedaan. Ik was in de war. Wie wilde in godsnaam zo lief voor me zorgen. Zelfs m’n eigen ouders deden dat niet. Die waren altijd maar weg. Als ik geen honger had, kon ik het weggooien of gewoon laten staan.
Maargoed, ik ben dus weer op m’n kamer gaan zitten en heb net zo lang gewacht, totdat die enge vent weg was. Daarna ben ik weer even naar beneden gegaan.
Elly kwam bij me zitten en vroeg of ik kon vertellen wat er was, maar ik kon het niet. Het was 1 grote puinhoop vanbinnen. Ze vroeg of ik mee naar Mondeo wilde om met z’n allen gezellig tv te kijken.
Ik had er geen zin in, wat was er nou zo boeiend aan tv kijken?! Elly ging zelf wel, maar wilde wel, dat als er iets was, dat ik naar haar toe kwam. Toen ik zei, dat ik de zowiezo niet zou doen, moest ik van haar verplicht mee. Ik had dus beter m’n kop kunnen houden toen… Gelukkig was het onrustig op Mondeo en moesten we terug naar Travis.
Ik heb toen toch maar tv gekeken, maar toen Elly wegging ben ik weer naar m’n kamer gegaan. Langzaam ben ik me weer wat beter gaan voelen.
Ik kreeg nog twee kaarten van m’n ouders en van m’n oma.
M’n ouders zouden nog bellen vandaag, maar hebben ze niet gedaan. Morgen kwamen ze op bezoek en ik vind het doodeng. Maar de nachtdienst kwam net zeuren dat ik moest gaan slapen, dus moet ik maar kappen. Morgen komt iedereen terug van verlof en wordt het weer wat drukker… Maja, ik red me wel denk ik.

Liefs

Eendje

So lately, I been wondering
Who will be there to take my place
When I’m gone, you need love
To lime the shadows on your face
---

zondag 16 juni 2002

Vandaag was een niet zo’n boeiende dag. Er gebeurde gewoon een beetje weinig zeg maar. In de vroege dienst hadden we Marjolein. Haar herkende ik ook nog van vorig jaar. Zij mij ook. Ik heb ondanks alles vanmiddag toch nog middaggegeten. Daarna ben ik gaan rusten op m’n kamer. Gewoon wat tekenen en op m’n bed muziek luisteren.
Toen belde m’n moeder. Uiteindelijk ging het er om, dat ze de bezoektijden wzas vergeten. Met dank aan de sociotherapie, konden ze nog langer dan een half uurtje blijven.
Daarna ben ik weer naar m’n kamer gegaan en heb aan Dancer en Eclaire liggen denken.
Om half zes gingen we eten. Het was nou niet echt wauwie, maar socio Emma was al lang tevreden, dat ik als enigste wel haar spagetti saus op m’n spagetti durfde te nemen.
Kijk, daar doen we het voor!
Na het eten ben ik tv gaan kijken en daarna ben ik op m’n kamer gaan bellen. Toen ik beneden kwam zat er opeens een wildvreemde gozer in de huiskamer. Weer sprong ik terug op m’n afstand. De anderen schenen hem al te kennen, dus ik had duidelijk iets gemist. Ik hield me groot en in plaats van bang weg te rennen, ging ik relaxt op de bank zitten. Die gozer was nou niet bepaald 1 van de rustigste. Hij zat me de hele tijd aan te staren. Opeens merkte hij op, dat ik een pentagram om m’n nek had hangen. Ik voelde me alles behalve rustig, maar ik bleef zitten.
gelukkig ging hij al snel met Daisy K. buiten roken.
Ik vroeg aan Maaike wie die gozer was. Maaike vertelde me, dat hij hier al eens eerder was geweest en dat hij nu een crisisnacht had en dus 1 nachtje hier zou zijn. Ik was opgelucht, want hij werkte me erg op m’n zenuwen. Ik heb een banaan uit de keuken gehaald en ben voor de tv gaan hangen, totdat HIJ dus weer kwam. Owja, HIJ heeft een naam; Joey.
Maarja, veel drukte dus en toen ben ik maar weer naar m’n kamer gevlucht en daar zit ik nu te schrijven en muziek te luisteren.

Liefs

Eendje

---

maandag 17 juni 2002

Het is nu nog geen avond, maar ik moet alles gewoon ff van me afschrijven. Ik ben zo bang om iedereen te verliezen.
Vandaag had ik normaal gesproken op Eclaire mogen rijden. Ik had bij haar kunnen zijn… Maar in plaats van dat, zit ik hier m’n klote gevoel weg te schrijven in de hoop, dat de socio’s me niet vinden.
Elly en Emma zijn wel tof hoor, maar ik wil nooit dat iemand me ziet zoals ik nu ben.
Op dit moment schrik ik van elk geluidje, maar waarom? Het is toch veilig hier?
Net kreeg ik twee smsjes van m’n collega Sandra. Dat was zeker wel heel lief van haar. Ik mis m’n werk wel. Het was daar altijd zo gezellig en zo blij…ik mis dat… Niet dat het hier niet gezellig is hoor!
Maja, Elly kwam net even melden, dat er even twee mannen op de afdeling zijn, die ik niet ken zeg maar. Van die huishoudmannen.
Als ze maar niet eng zijn, is alles goed, maar ik ga maar weer kappen, want dit heeft ook al geen zin. Ik haat die gvd klere puinhoop in m’n kop! Ja, ik heb een kop ja, en dit moest er gewoon ff uit.
Nahjah… Doegiej dan maar…

---

Dinsdag 18 juni 2002

Ik ben gister avond helemaal vergeten verder te schrijven, dus dat doe ik nu maar ff.
Het schrijft nu heel kut, omdat die Cardiflor creme eerst ff in moet trekken. Mja, tis creme voor allergische plekken op m’n hand als je t wil weten. Het helpt wel goed!
Maar goed, gister avond… Wat een kolere socio’s had ik zeg! Djees! Corrien dan, wat een zeikmens was dat! Er was ook gelijk ruzie in de groep. Gaat ze vragen: Hoe gaat het met je? Dus ik zeg zow: Gaat wel. Gaat ze me eerst stom aan zitten kijken en daarna zei ze: Goed of slecht? Toen zei ik zoiets van: Die keuze maak je zelf maar, en toen ben ik gewoon weggelopen. Komt ze me nog achterna ook! Ik kon haar levend villen eg waar! Ik was al in een vijandige bui, laat staan daarna!
Maargoed gister hadden we dus de maandagavond aktiviteit. We gingen in het grasveld, dat aan de tuin grenst, waterflessenvoetbal doen, ik heb gewonnen. Iemand anders kreeg m’n water uit de fles.
Het liep uit op een watergevecht, tussen Daisy K. Thirsa en mij. Thirsa heeft van mij een hele fles water over zich heen gekregen. Ik heb me er nog ’t droogst van af weten te brengen, maar m’n kleren zijn nog steeds niej droog. Dat was echt gaaf gister. De rest van de avond heb ik op m’n kamer gezeten. Ik had ff genoeg van alle mensen om me heen. Maarja, dit was gister dus, vandaag schrijf ik wel vanaaf, als ik t niej weer vergeet.
Het is nu nog een beetje euh…vroeg zeg maar.

---

Woensdag 19 juni 2002

Owkeej! Allright! Ik geef ’t toe, ik kon me er gister niet toe drijven om verder te schrijven. Ik was te kippig. Ik ben een pimpelkip. Ik zal alles uitleggen.
Het is dus gewoon Thirsa d’r schuld. Zij had van die uitspraken als: Stikwarm, knalzwart, pikrood, pikwit. Toen werd het dus kipwit en toen begonnen we als Brabanders te zeggen ipv kei gaaf, kip groen en nahja, het werd dus heel erg. Op een gegeven moment kwamen we er achter, dat socio Marijke, Kip van dr achternaam heette. Het was ook gewoon zo erg geworden, dat het ging van:
-Wat gaan we vanavond eten?
Kipgroene sla met kippenpoten
-Hoe heet het nieuwe meisje?
Kipseliene
We hadden er zo’n lol om. Thirsa en ik hebben ook keukendienst. Dus wij moeten voor de nachtdienst opschrijven op de bestellijst wat we de volgende dag nodig hebben. Thirsa en ik wilden graag 2 kippen en dat hadden we er dus opgezet.
We hebben nu Ruud in de nachtdienst en die had het hele kippenverhaal van Marijke en Elly te horen gekregen en lag helemaal vlak. Thirsa en ik hebben zelfs ff een kipverbod gehad, maar dat hielp niet.
Vanochtend lazen we de bestellijst dus, had Ruud er op geschreven: “Kippen hebben we niet, maar wel spinnen. Ook lekker voor op brood.”
Thirsa is als de dood voor spinnen, dat was echt lol.
Toen Ruud me zag was het gelijk van: RHIANNE!!!!!!!!!
Hij herkende me nog van vorige jaar, hehe.
Ik moet over een half uurtje weer naar de C1 (mijn therapiegroep).
Vanmiddag ga ik op verlof en ik wil gewoon TE veel doen. Ik wil langs de manege, ik wil dit boekje overtypen, ik wil met m’n beesten knuffelen, ik wil de stad in, ik wil langs m’n werk en dat in 4 uur .Dat is gewoon te veel.

Het eerste gedeelte van de therapie is eigenlijk best wel saai. Vanochtend moest je doelen stellen aan jezelf en dan morgen kijken of ze gelukt zijn.
Daarna zijn we naar het park gegaan om foto’s te maken van de natuur om daar volgende week een collage van te maken. Ik moest daar eerder weg, vanwege een gesprek met m’n behandelaar. Nou moet ik kwart over twaalf weer bij de dag afsluiting komen. Daarna eten en dan met verlof! Yeah! .
Ik stel een doel voor mezelf . Ik ga vanaaf verder schrijven . Kijken of het gaat lukken, mhuwhahaha.

Ik heb me er aan gehouden. Jeeeeeeey. Zo, hoe m’n verlof was? Vet gaaf!
Ik heb Eclaire weer gezien en ben langs m’n werk gegaan. Verder heb ik m’n kat en cavia extra aandacht gegeven. Het was echt gaaf!
Maja, daarna weer terug naar de kliniek. Was heel gezellig hoor! Maar ik heb geen zin in morgen, want dan moet ik naar de C1 en heb ik totaal geen zin in.
Ik vind het helemaal niet leuk, ik ben er zo bang voor! En we moeten gymmen morgen. Ik ben zo bang… Ik zit liever veilig op de afdeling. Ik vertrouw de jongeren in de groep niet, echt niet.
Ik heb op dit moment ook weer last van angsten. Waarschijnlijk komt dat gewoon door de angst van morgen. Ik weet het allemaal niet meer zo. Ik kreeg vandaag een brief van iemand, waarvan ik niet weet of ik er blij mee moet zijn…
Het liefste zeg ik: Normaal laat je ook niks van je horen en nu ben ik opeens zo zielig. Ik wil dat je me met rust laat, maar aan de andere kant vind ik dat ook weer zo zielig om te zeggen.
Hij wil me ook nog gaan bellen ook. Het feit dat ik niet op z’n smsjes reageer zegt al genoeg toch? Of niet soms?!
GRRRR! Ik ben zo pissig en kan het maar niet uiten. Het is alsmaar: Je doet ’t goed, ik ben trots op jem sterkte, blablabla! Alsof dat is wat ik nodig heb eey! Wat ik nodig heb is steun, iemand die met me wilt praten, niet iemand die alleen m’n hol achterna loopt als ik zogenaamd zielig ben.
Het maakt me alleen maar in de war, is dat wat ik nodig heb?! Wat ik nodig heb zijn vrienden, geen holmaatjes!
Dat moest er ff uit hoor, sorry .
Sorry, ik moest ff een enge mug doden. Die was vet groot joh! .
Nah, ’t kan groter .
Man, ik ben doodmoe en kan echt niet slapen. Ik wil ook niet, want dan is het sneller morgen en moet ik weer naar de C1 toe .
Mjuh, ik heb iig 1 doel bereikt… Niet vergeten te schrijven in dit boekje .
Mjuh, ik ga maar stoppen denk. Mja

Liefs

Eendje

[Eend]

Zaterdag 22 juni 2002

Sorry, ik heb 2 dagen niks meer geschreven. Ik had 2 hele zware dagen. Vooral gister avond ging ik flink de mist in. Ik ben even helemaal doorgeflipt. Toch heb ik die ochtend nog veel kippenlol gehad.
Die avond daarvoor hadden Thirsa en ik allemaal kippenpootjes en kipjes gemaakt en die door alle gangen laten lopen. Ruud had dus alles weer bij elkaar geraapt tijdens de nachtdienst en had er in de huiskamer een kippenkampioenschap van gemaakt. De twee meter kippensprint in de keuken, de kippige slalom voor kippige kuikens in de vensterbank tussen de bloempotten door, het kippenschoonspringen vanaf een liniaal boven op de kast, de paalklimkippen op de grote betonnen paal en de boomklimkippen in de grote plant. Echt lachwekkend was dat De rest van die dag was dus veel minder. Bij de therapie was m’n eindcijfer ook van een 7 naar een 5 gezakt. Ik kon ook gewoon niet meer. Het werd me even te veel. De laatste therapie heb ik ook maar amper meegedaan. Maandag moet ik weer. Creatieve therapie en PMT. Ik zit er nu al tegen op. Hopelijk durf ik morgen even naar Ruud te gaan. Elly zie ik maandag pas weer. Ik vind het zo eng en waar doe ik het voor?! Voor een doelloos doel tot nu toe dan…

Vandaag mocht ik gelukkig met verlof. Even er tussen uit. Thuis ben ik eerst wat gaan rusten en daarna ben ik naar de manege gegaan. Eerst heb ik Eclaire een uurtje verzorgt en daarna moest ik op haar rijden. Dat was echt kewl. Na de les stonden opeens drie dozerige vrienden voor m’n neus. Ik schrok me rot man! Wie verwachtte nou zoiets man! Ik vond het echt kewl van wat ze hadden gedaan! Echt lief gewoon! We zijn naar m’n huis gelopen en zijn bij mij thuis wat gaan hangen. Na het eten moest ik jammer genoeg gaan werken, maar het was wel iets wat ik wilde doen en moest doen van mezelf. Bij de therapie had ik het ook als doel neergezet en ik had me er op verheugd.
Het werk was wel gezellig. Al die mensjes die blij waren om mij te zien, echt raar allemaal.
’s Avonds heb ik op msn wat bijgekletst met vrienden. En nu lig ik op m’n bed met een cavia boven op me.
Ik ben doodmoe dus ik ga nu ook maar slapen.

Liefs

Eendje

---

zondag 23 juni 2002

Vandaag kwam ik terug van verlof. Ik was echt doodmoe. Ik ben vandaag naar m’n nichtje in Amersfoort geweest. Was wel gezellig, maar zo zwaar.
Ik kwam dus doodmoe op de afdeling terug. Ik heb gewoon heel weinig te zeggen. Het was wel tof deze avond. Ik heb samen met Thirsa wierook zitten branden op het bruggetje.
Daarna gingen we gezellig afwassen en lieten daarbij twee glazen vallen.
Was heel melig allemaal.
Om vijf over elf werd ik naar mn kamer gestuurd, omdat het al half elf geweest was en nu kan ik dus weer niet slapen. Ik ben zo bang voor morgen, voor de therapie… Ik ga maar stoppen. Het wordt toch niks met me.
Als ik kon janken, dan zat ik nu in tranen, als ik kon praten, dan zat ik dat nu te doen.
Ik kreeg net weer te horen van Thirsa dat de C1 niks voor mij was. Dit keer vroeg ik waarom en toen vertelde ze dat de C1 veel met drugs te maken had enzow.
gelijk die pijn, angst en woede weer. Wat moest ik in godsnaam in een drugsgroep?!
Ik weet het ff niet meer. Ik ben zo f*cking bang gewoon! En ik voel weer die woede. Gister had ik er thuis ook even last van.
Maja, ik ga maar proberen te rusten.

Liefs

Eendje

---

maandag 24 juni 2002

Vandaag was het nou echt wat je noemt een klote dag. Het begon ’s ochtends al. Ik durfde niet naar de therapie. Ik was doodsbang en zat helemaal in tranen. Ik besloot voor mezelf, dat ik gewoon op m’n kamer moest blijven zitten, totdat ik wat rustiger was. Hoe het met de therapie af zou lopen zagen we dan wel weer. In drukke letters schreef/tekende ik ‘hate’ op een velletje papier.
Ondertussen kwam socio Tamara langs, om te vertellen, dat de C1 me miste. Ik had geen zin om het daarover te hebben, dus het gesprek liep al snel uit op:
”Het maakt mij niet uit wat je verder doet voor mij, maar als je om half elf je maar even afmeldt bij Sylvie, MET een goede reden. De rest bespreek je maar met haar, want ik vind dit niet kunnen.”
Sylvie is bij de weg m’n therapiebegeleidster zeg maar. Ik ben om half elf naar beneden gegaan, maar toen ik haar zag, kwam er niets meer dan “hey” uit.
Daarna ben ik weer naar m’n kamer gegaan. Ik was zo enorm kwaad op mezelf. Ik zat daar voor mezelf, ik wilde het ook zelf, maar *vloek* waarom lukt het me dan niet?! Ik was zo kwaad, maar ondertussen ook zo bang. Wat als ze me nou op straat zouden zetten? Ik wist zeker dat mn ouders dat niet aan zouden kunnen! Dat was in Den Haag ook al zo. Klote kliniek! Als ze me hadden willen behandelen, hadden ze me nooit zo laten vallen.
Maar ik moest dit nu zien te voorkomen, want ik wil beter worden! Ik zou ook mn ouders minder pijn willen doen…

Even later werd er weer op de deur geklopt. Een verwilderde Elly stond in mn kamer. Ze vroeg wat er was. Toen ik zei dat er niets was, geloofde ze dat niet.
Ze wilde dat ik thee kwam drinken en met haar mee kwam, zodat we even konden praten.
Toen we net in een gesprekje zaten, kwam er opeens een wildvreemde man erbij zitten, dus ging het gesprek niet door. Die man bleek de nieuwe opname van Travis te komen brengen.
Even later heeft Elly me mee naar binnen genomen en zijn we daar verder gaan praten. Vandaag zat socio Helen van afd. Mondeo bij de C1, dus moest ik van Elly met haar praten. Weer een heel gesprek met Helen gehad dus, dus toen zijn we samen tot de beslissing gekomen dat ik beter alsnog naar de groep terug ging.
Dat heb ik toen ook gedaan. Elly zou als het nodig was de therapie nog met me na bespreken.
De therapie ging wel beter dan ik verwacht had en ik had het niet echt nodig om het na te bespreken.
ik ben nog wat gaan slapen, totdat ik mn corveetaak even moest doen.
Ik was al in zo’n kuthumeur en toen moest ik ook nog eens de corvee in mn uppie doen, omdat Rick beweerde, dat hij geen corvee hoefde te doen. Gelukkig kreeg hij wel op zn flikker. Bekakte eikel dat ie is! Later durfde hij het er ook nog op te wagen, dat ik de afwas niet goed gedaan had. Dat was echt de druppel. Ik heb gezegd, dat hij het dan maar zelf moest doen en ben kwaad weggelopen. Van woede heb ik gewoon op mn kamer zitten janken.
Toen ik weer beneden kwam heb ik even met Thirsa en Ruud zitten praten. Ik voelde me zo opgefokt als ik weet niet wat.
Op het laatst ben ik naar mn kamer gegaan, maar ook daar werd ik niet rustig. Ook niet nadat ik een vriend had gebeld. Ik ben dus weer naar beneden gegaan en toen Thirsa me zag zitten, was ze Ruud voor me gaan halen.
Daar heb ik een tijdje mee zitten praten en het hielp nog ook. Van hem moest ik maar gewoon lachend toe kijken op het gedrag van Rick. Hij vond het wel een lachertje, de socio’s werden wel gewoon kwaad op hem, dat hoefde ik niet te doen.
Nu zit ik dus op mn kamer… Dood moe. Ruud denkt dat ik veel slaap in moet halen en vindt slaapmedicatie geen slecht idee, maar daar moest ik zelf maar even over na denken van hem en dat ga ik ook zeker doen, maar nu ga ik proberen te slapen zonder troep zeg maar.

Liefs,

Eendje

---

Dinsdag 25 juni 2002

Vandaag had ik nog een vrij zware, maar toch wel betere dag. Veel mensen klagen dat ik te stil ben, maar ik heb vooral in de C1 groep niks om over te praten. Daar hebben ze het 9 van de 10 keer over drugs.
De C1 viel vandaag trouwens reuze mee. De dagopening was niet erg, de “denk” therapie was gezellig, de voorbespreking van LS (lastigeSituaties) ging niet door, we zijn naar Sterrenburg (het winkelcentrum) geweest en we hebben Korea- Duitsland zitten kijken met een ijsje daarbij.
Na de C1 ben ik op mn kamer gaan zitten tekenen en daarna met Thirsa gaan wandelen. Daarna mn tekening afgemaakt en wat gaan rusten.
Toen kwam het avondeten. Was echt lekker. Gebakken aardappeltjes, ham en aangemaakte sla. Als toetje hadden we onwijs lekkere bananenpudding. Allemaal door de kokkin zelf gemaakt. De kokkin is echt wel een lievvig mensje.

Na het eten samen met Thirsa de eendjes op het bruggetje gaan voeren. Daar laten wij ons oude brood dus.
Toen tv gekeken en een gesprekje gehad met Marijke. Ik moet nu een gevoelsregistratie doen. Dat houdt in dat ik op vaste tijdstippen vastleg hoe ik me voel.
Best handig, leer ik m’n gevoel es goed kennen hoop ik. En ik moet waarschijnlijk aan de slaapmedicatie, maar ik hoop van niet!
Na het gesprek zijn we een hele relaxte wandeling gaan maken. Toen nog limo met een koekiej en nu zit ik hier weer te schrijven.

Liefs

Eendje

---

Woensdag 26 juni 2002

Best wel normale dag vandaag. Het was wel tof eigenlijk.
Met de C1 eerst de dagopening, die was wel ok. Daarna module, waarbij we gingen koken. We hebben pizza, chocolade pudding en aardbeien pudding gemaakt. Het was allemaal heel lekker.
Op de afdeling hadden we de woensdagmiddagbespreking. Beetje saai en ik moest notuleren. Bij de woensdagmiddagbespreking zit altijd een behandelaar en alle socio’s die op dat moment werken. Dan heb je het over de sfeer en de maandagavondaktiviteit enzow.
Toen ben ik met verlof gegaan! Jeuj.
Het was wel kewl. Keb weer wat mensjes gesproken en ben nog naar het winkelcentrum geweest. Heb daar een hele kewle eeyore knuffel gekocht. De rest van het verlof heb ik niks bijzonders gedaan. Op de afdeling was het wel gezellig. Keb weer samen met Thirsa eendjes gevoerd op het bruggetje.
Ook heb ik me weer dood mogen ergeren aan Rick *mad* Van mij mag hij wel weer nog een time-out krijgen. Jammer genoeg ga ik daar niet over.
Ook heb ik vandaag braaf m’n gevoelsregristratie bijgehouden. Ik heb verder niks boeiends te schrijven eigenlijk, dus ik ga stoppen en gezellig Muse luisteren.

Liefs

Eendje

---

Vrijdag 28 juni 2002

Ik heb een excuus waarom ik gister niet heb geschreven. Echt waar. Gister was ik namelijk ziekachtig. Ik was heel de dag gespannen en was constant misselijk. Ik voelde me dus vet klote.
Jammer genoeg werkte Ruud niet, anders was ik naar hem toe gegaan. Naar Elly durfde ik niet en naar Mieke al helemaaaaaaal niet.
De hele tijd heb ik in spanningen gezeten en toen kwam het afscheid van Thirsa en Daisy V. ook nog.
Dat was best zwaar. Ten eerste, omdat ik wat moest zeggen in de groep, terwijl ik dat totaal niet durf. Keb daarna ook op m’n kamer liggen janken. Ik was echt zo enorm bang! En ten tweede, omdat m’n vaste maatje (mentortje) wegging.
Toen was er ook nog even crisis op Travis. Iemand flipte ’s avonds echt helemaal door. Begon met deuren te smijten, met glazen te gooien en overal tegen aan te trappen. Maartje en Tanja kwamen overstuurd beneden. Gelijk zo’n hele gespannen sfeer. Iedereen moest dus later naar bed, zodat die gene die flipte verzorgt kon worden en naar de time-out kamer gebracht kon worden.
Vanochtend was ik gesloopt. Maja, toch maar door blijven zetten he? Dus ik ben heel erg gespannen naar de groep gegaan. Ik had het er echt benauwd van. In de pauze op de afdeling kwam ik er achter, dat ik corvee had. Ik baalde, want ik had liever dat kwartiertje ff op m’n kamer gaan rusten. Ik dacht, dat er niemand op de afdeling zou zijn, maar ik knalde dus tegen Ruud op. Laten we het er op houden, dat hij een gezellig gesprek met me probeerde te voeren. Maar ik had een anti-praat-bui en dan zeg ik letterlijk niks. Ik knikte wat enzow.
Na het eten ging ik met de grootste moeite weer naar de C1 toe. Daar lukte het helemaal niet meer en toen mocht ik naar de afdeling terug. Daar ben ik even op m’n bed gaan liggen. Daarna heb ik de corvee afgemaakt en heb ik eindelijk aan Ruud durven vragen of ik met hem kon praten. Natuurlijk begon hij me weer te neten, dat ik na de lunch klaarzetten, tafels afruimen, afwassen en afdrogen ook eerst nog ff de tafels moest afdoen. Hij vindt mn reactie zo leuk altijd. Maja, ik heb dus wel een heel goed en lang gesprek met hem gehad. Hij heeft me ook het behandelplan uitgelegd. Ik vatte de moeilijke psychologische termen namelijk niet. Toen begon hij ook al voor de gein over dat ik verschijnselen had van agorafobie. Dat van die verschijnselen klopte vast wel, maar agorafobie Maar ja, in plaats van dat hij nou gewoon zegt: Pleinangst. Dat is zo leuk aan Ruud huh? Bij hem zijn serieuze gesprekken gewoon lollig. En hij kan heeeeeeeeel goed het goede voorbeeld geven (NOT)
Na het gesprek heb ik Thirsa geholpen met haar spullen in pakken. Na een half jaar op Travis, moest ze gewoon weer naar huis. Dat lijkt me echt raar. Na het inpakken moest ze dus gaan.

Ik mis haar nu echt wel. Het lijkt alsof we zo weer ff de eendjes bij het bruggetje gaan voeren, maar dat zit er niet meer in. Vanavond hebben we Mieke en Corrien als socio’s. Op de lijst staat duidelijk Mieke en Elly! Ik haat Corrien echt! Ik mag haar totaal niet! Maja, de rest schrijf ik vanavond wel.

De avond was niet zo boeiend. We hebben fris gedronken, ships gegeten en natuurlijk film gekeken. Gezellig met superstrenge Mieke. En euh… wel netjes recht op blijven zitten he! Als je moe bent ga je maar naar bed.

Liefs

Eendje

wat goed dat je dit zo neer kan/durft te zetten!
volgens mij hebben jullie best wel zware therapieen... tenminste, als ik het vergelijk met de therapieen bij ons... ik vind het echt knap hoe je je daar zo kan houden enzow... super! ik denk dat jij er wel komt hoor!
*hele dikke knuffol*
mir

[CodeName Egg]

Hellow Eendebol
wat een mega lang stuk tiepwerk..
Cool dat je dat hierzo neerdumpt enz
Ook wel eens leuk om te lezen hoe het er aan toe kan gaan in zo'n kliniekdinges..

groetz
Jenneke

[~LiEf MeisJuh~]

MeIs...je doet het echt goed...nog een tijdje doorgaan zo....en als je het niet meer ziet zitten moet je proberen met iemand praten, zo doorgaan als je nu doet en bednek waar je het voor doet......dan Kom je er wel!
wedden dat jij binnenkort het gelukkigste meisje van de wereld bent....!
Sterkte Succ6!
Kuz een ~lieFmEisJuh

[SpelertjeTotti]

Mag ik vragen waarom je in die kliniek verblijft, want dat word naar mijn gevoel niet helemaal duidelijk uit je verhaal, k vind het heel moedig van je om dit allemaal op te schrijven!
Laters

[Barbabarbara]

hey meis,

vond het leuk je te zien joh,
nu dus ook een beeld bij een aantal van de mensjes waar je het over hebt,
een beeld van de kliniek zelf,
de omgeving..
Ik vond het alleen klote dat k zulk slecht nieuws te vertellen had..

Knuffellllll

[Eend]

SpelertjeTotti schreef:
Mag ik vragen waarom je in die kliniek verblijft, want dat word naar mijn gevoel niet helemaal duidelijk uit je verhaal, k vind het heel moedig van je om dit allemaal op te schrijven!
Laters

Ik verblijf daar ten observatie, maar ze weten nu eindelijk wak heb, nu gaan ze nog kijken welke hulp ik nodig heb.

[Eend]

Barbabarbara schreef:
hey meis,

vond het leuk je te zien joh,
nu dus ook een beeld bij een aantal van de mensjes waar je het over hebt,
een beeld van de kliniek zelf,
de omgeving..
Ik vond het alleen klote dat k zulk slecht nieuws te vertellen had..

Knuffellllll

tgeef niej meis, als het aan H. lag hak er nooit achter gekomen geloof ik...

[*Norena*]

ik vindt het ten eersten , bewonder ik je doorzettings vermogen..
ik vondt het een enorm lang verhaal...
maar heb de tijd er voor kunnen nemen en het was het waard'
ik vindt het enorm knap van je dat je ook door deze situatie kunt doorheen slaan, meisje blijf die doorzettings vermogen
houden..dan verdien jij ook geluk...

blijf alleen die kracht zetten, en blijf goed onthouden
waarvoor je het wilt doen meis..
dat is al een doel..

ik wil je alsnog veel sterkte toe wensen..

heel veel Liefs Noreentje

[Yamyam]

Ik heb er ook in gezeten.

Maar wat zijn voor jou de redenen daar te zitten, helpt t jou, en waar zit je dan?

[Andora]

*knuffeltje* van je zussiej.
miss you.

-xxx-
Blackdolfin

[Eend]

Yamyam schreef:
Ik heb er ook in gezeten.

Maar wat zijn voor jou de redenen daar te zitten, helpt t jou, en waar zit je dan?

Mijn eerste reden was observatie, ze gingen kijken wat ik nou eigenlijk had. Aangezien mijn moeder de hele tijd spoken zag en o zo zeker wist dak een vorm van authisme had Ik kreeg zoiets: Dan kan ik dus nooit meer beter worden.
Ik zit er nou zo'n anderhalve maand en er is dus gebleken dat mijn depressie er eigenlijk haast niet meer is (jeeeeeeeeeeeyyyy), dat ik dus GEEN authisme heb en dat ik gewoon helemaal verkeerd denk. Ik ben zo'n enorme zwart denker en kom telkens met mezelf in de knoop, ben bang voor heel veel dingen, enz.
Nu heb ik gister te horen gekregen dat ik nog twee maanden langer moet blijven en dat ze me gaan behandelen. Aan de ene kant vond ik dat wel beter, maar aan de andere kant had ik zoiets van: Ik wil nu naar huis, nu even bij m'n cavia's zijn... Weet je wel? Nu ben ik dan weer ff thuis en ga zo naar de manege
Morgen avond moet ik dan weer terug zijn op de afdeling...

wow, das echt goed meis..

langzaamaan begint iedereen dr weer een beetje uit te komen, khoorde ook al positieve verhalen van syl over hoe het met haar gaat enzow.. Nu zit ik zelf weer ff in een dip, maar dat komt ook wel weer goed..

Heb je mn brief gehad?

[Eend]

Dusjcrib schreef:
wow, das echt goed meis..

langzaamaan begint iedereen dr weer een beetje uit te komen, khoorde ook al positieve verhalen van syl over hoe het met haar gaat enzow.. Nu zit ik zelf weer ff in een dip, maar dat komt ook wel weer goed..

Heb je mn brief gehad?

jups nog thnx daarvoor

[*Norena*]

*Norena* schreef:
ik vindt het ten eersten , bewonder ik je doorzettings vermogen..
ik vondt het een enorm lang verhaal...
maar heb de tijd er voor kunnen nemen en het was het waard'
ik vindt het enorm knap van je dat je ook door deze situatie kunt doorheen slaan, meisje blijf die doorzettings vermogen
houden..dan verdien jij ook geluk...

blijf alleen die kracht zetten, en blijf goed onthouden
waarvoor je het wilt doen meis..
dat is al een doel..

ik wil je alsnog veel sterkte toe wensen..

heel veel Liefs Noreentje

[aguila]

Heej meis

Goed dat je dat zow hebt opgeschreven!
K heb er echt veel aan!
Door jou denk ik er nou positief over om naar een kliniek te gaan
en zeker door de gesprekken van zondag!!
Dus ik ga et binnekort aan me ouders vertellen
Mijn ouders vonde et eik ook et beste voor mij, maar wat ik gehoord heb van nicole's ouders durfen zij et niej aan, me daar heen te sturen omdat ze denken dak mezelf dan echt wat aandoe.
Dus dat moet ff rechtgezet worden, want eerst was ik er heel negatief over. En nou vink et alleen maar t beste voor mezelf.
Maar ik ga weer. Proberen te slapen :-D

Doegiej *knuffiej*

[Eend]

*Norena* schreef:

Thnx meis
De therapie-en zijn best zwaar, maar ik zit meer in een doe groep, dan in een praat groep. Eerst moet ik weten wat ik moet doen, daarna ga ik leren wat ik moet zeggen, zeg maar

Ik ben nu op verlof, omdat ik woensdagmiddag niej 'mag' omdat mn ouders op vakantie zijn. Maja, ik moest dus ALLEEN met de trein en zow, dat durfde ik totaal niej meer, maar ik heb het overleefd Ik heb voro vandaag en morgen vaste beltijden afgesproken, waar op ik MOET bellen, tenzij ik slaap Dat is om te voorkomen, dat ik in paniek raak en niet meer durf te bellen. Zo weet ik dus dat ze me willen spreken enzow, zeg maar.

Maja, alles is op dit moment nog wel ok, dus mja

Liefs

Caafiej

[Eend]

aguila schreef:
Heej meis

Goed dat je dat zow hebt opgeschreven!
K heb er echt veel aan!
Door jou denk ik er nou positief over om naar een kliniek te gaan
en zeker door de gesprekken van zondag!!
Dus ik ga et binnekort aan me ouders vertellen
Mijn ouders vonde et eik ook et beste voor mij, maar wat ik gehoord heb van nicole's ouders durfen zij et niej aan, me daar heen te sturen omdat ze denken dak mezelf dan echt wat aandoe.
Dus dat moet ff rechtgezet worden, want eerst was ik er heel negatief over. En nou vink et alleen maar t beste voor mezelf.
Maar ik ga weer. Proberen te slapen :-D

Doegiej *knuffiej*

Eeey meis, goed van je eey! Laat me wel ff weten hoe het afloopt ok? Willik wel weten.
Wees er echt niet bang voor, uiteindelijk word je er alleen maar beter van

Liefs + *knuffiej*

Caafiej

[aguila]

Eend schreef:

Eeey meis, goed van je eey! Laat me wel ff weten hoe het afloopt ok? Willik wel weten.
Wees er echt niet bang voor, uiteindelijk word je er alleen maar beter van

Liefs + *knuffiej*

Caafiej

heeej,
weet je nu et na de vakantiej is ben ik al een stuk over alles heen, da komt door een vakantiej vriendin die ik al drie jaar ken, heeft ook t zelfde probleem als mij gehad. maar k wil er verder nog wel aan geholpen worden duss!!!

*knuffiej* Arielle

[bloemie147]

heej

ik hep het nog nie helemaal gelezen, maja.k hep tog ff een vraagie

waarom werd je opgenomen???

=xxx=

Ik voorzie...een verfilming en een Broadway-première met het hele forum als eregasten