Advertentie | |
|
30-03-2009, 21:22 | |
De mooie vriendschap die ik zag,
Op die zachte novemberdag, een vriendschap voor het leven. Maar hij wendde zich af en ging - toch wacht ik hier op hem, en zing; ik heb het hem vergeven. En eeuwig, tevergeefs, ik wacht, omdat ik hoop en altijd dacht dat hij terug zou keren. En elke nacht slaap ik maar licht, zie zijn gestalte en gezicht, zijn handen en zijn kleren. En op een dag - daar zweer ik bij - keert hij berouwvol terug naar mij, dan komt hij me verzachten. Dan wijdt hij het aan eenzaamheid, betuigt zijn liefde en zijn spijt, en daarom blijf ik wachten. |
31-03-2009, 18:10 | |
En daarom blijf ik wachten
wetend dat het is het enige wat nog rest. Mijn leven in de rails uit het dal geklommen en de top bereikt. Genoeg geld verdiend veel mensen blij gemaakt genoeg van alles al gezien. Wachten is het enige dat nog rest...
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
16-04-2009, 19:38 | |
Dus ik kom niet dichterbij.
Ik blijf veilig op een afstand van je decadente hoogmoed en je grote stukken land. Van je jagen en je spelen - al je titels en kastelen kunnen mij niet langer helen, mij en mijn gebroken hart. Want je liefde en beloftes zijn zo vluchtig als je aandacht en je bent voorgoed mijn heer, mijn heer, maar ik ben je hoer niet meer. |
28-04-2009, 19:17 | |
maar ik ben je hoer niet meer
ik doe niet meer braaf wat jij me zegt wat krom is praat je niet meer recht ik laat me niet meer gebruiken in je eindeloze gevecht je strijd tegen alles wat 'anders' is maar misschien ben jij wel wereldvreemd...
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
03-05-2009, 21:05 | |
“ Maar misschien ben jij wel wereldvreemd.”
En ben ik in mijn wezen. Genezen. Van de pretentie. Dat jij de schone jonkvrouw op mij wacht. In mijn gedachten lieflijk lacht. Ik-wil-niet-meer zijn in de verleiding. Niet meer vallen voor het spel. Rest me maar te troosten, in de hoop dat het wel goed komt. Dan red ik me wel. Sms me snel. |
05-05-2009, 22:54 | |
Of je nog wel van me houdt?
Ik weet het niet. Hou ik nog van jou? Ik weet het niet Het is over, maar is dat goed? Ik weet het niet We hebben samen besloten Maar ik weet het niet Ben je nu gelukkig? Ik weet het niet Ben ik nu gelukkig? Ik weet het niet Ga ik ooit nog iemand vinden? Ik weet het niet En boven alles: mis ik je? Ik weet zeker van wel.
__________________
Altijd nuchter
|
06-05-2009, 16:36 | |
Ik weet zeker van wel.
Dat ik niet houd van de lust en de begeerte. Die verteren mij van binnen. En maken veel meer stuk dan dat ze goed doen. Dat macht, geld en afhankelijkheid Hebben gemaakt. Dat niemand ziet wat onze harten raakt. Hou van mij omdat ik ben en niet omdat mijn Zijn is. Gedicteerd binnen de marges. Van dat wat ik vertegenwoordig. Een voldongen feit op zoek naar zekerheid. Als houden van niet meer is dan bezitten. Dan wil ik niet van je houden. |
06-05-2009, 20:16 | |
Dan wil ik niet van je houden,
als je je steeds maar weer tegen me keert. Als je weer eens niets hebt geleerd. Dan wil ik niet eens meer van je houden. En toch deed ik het, toch bleef ik het doen. Ook al wilde ik het niet meer. Omdat ik aan jouw eisen moest voldoen. Dit gebeurt niet nog een keer. Want het doet zo'n ontzettend zeer..
__________________
Wouldn't it be great if there was a war and nobody came?
|
08-05-2009, 18:33 | |
Omdat ik het zeg!
Hou op met zeuren Vervelend kreng! Weg nu! Verdwijn! Pak je BH en je string Lelijk ding! Niet te geloven Dat ik je heb genomen Je stinkt! Pak die laarzen Ze staan je voor geen meter Kleine dwerg! Poets de plaat Want je tanden poets je nooit Vuilnisbak Neem die pil Ik wens je een ongesteldheid Vuile hoer Want anders word je vast zwanger
__________________
Altijd nuchter
|
09-05-2009, 16:49 | |
zondig
vergeten zijn. Verloren. Leer de bijbelse verhalen, Wil je vrij van zonden leven? Zonder zonde is er geen. Want snuif de geur op van de liefde, zoet! Begeerte, hebzucht, lust. En een warme, zoete hoogmoed wanneer hij je voorhoofd kust. En de kinderlijke ijdelheid waarmee je hem verleidt, En de woede en jaloersheid als hij met een ander vrijt. Dan de overdaad en vraatzucht, die je als vergeving ziet, je verwent hem en verpest hem. Echt vergeven doe je niet. Als je langzaam aan hem vastroest, weet je zeker dat hij blijft. Dan komt de eindeloze luiheid die de laatste lust verdrijft. |
09-05-2009, 20:45 | |
Dan komt de eindeloze luiheid die
de laatste lust verdrijft. En stil lig je op bed een fles in je hand en met de ene slok na de andere Zie je jezelf niet veranderen Zie je niet wat er van je geworden is, Wanneer keek je voor het laatst in de spiegel Je bent niet hetzelfde, je bent-- De tijd verloopt, vergruist Nestelt zich in je hoofd waar jij niet meer huist
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|
12-05-2009, 15:34 | |
De tijd verloopt, vergruist
Nestelt zich in je hoofd waar jij niet meer huist Tot in de bron van je gedachten een stoffige stenenwolk bruist. Het water waaruit je putte was zilver en zonnig en rijk. Maar opgedroogd en uitgeput, nu zand en grauwe slijk. Je hoofd en hart vol vuur, heb je jezelf verbrand. Je holde en je rolde zonder omkijken en zonder te bedenken, blind naar het beloofde land. |
12-05-2009, 20:35 | |
Blind naar het beloofde land
Je wensen ontnemen je het zicht Op wat je hebt en wat je verliest Als je voor het achterna rennen Van je dromen kiest Dromen worden nachtmerries Zodra de werkelijkheid zijn draai er aan geeft Belangrijk willen zijn, mensen die naar je opkijken Ze zullen zien hoe jij daar zielig Alleen bovenaan de top zit En met al je rijkdom Bezit je nog geen geluk Want dat kan je niet zomaar kopen Zelfs niet op het world wide web Geluk dat zit in minder En zeker niet in meer En als je het gaat zoeken Dan zie je het niet meer Zelfs al ligt het voor je voeten Onthoud daarom het volgende: Het gras aan de overkant is groener Simpelweg omdat het water krijgt
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
13-05-2009, 16:36 | |
Simpelweg omdat het water krijgt,
ontstaat er een jungle. Een beetje zonlicht en wat aaien: het woekert over. Overwoekering zorgt voor gebreken. (vaak in de vorm van inzicht) Wat dan weer kan leiden tot: een snelle dood. Of een langzame, indien het venijn betreft.
__________________
sensationeel kopje verse koffie
|
23-05-2009, 18:35 | |
Of een langzame, indien het venijn betreft.
Het boek ligt geopend op het bureau. Ik herhaal in mijn hoofd de laatste zin, waarbij ik op de woorden kauw. Verzacht door het speeksel der gedachten, glijdt het boek neer tot mijn geheugen. Daar wordt het verteerd, zodat ik het opsla, of uitscheid, in geval van een leugen. Ik stik en ik hoest, een brokje blijft hangen. Venijn - ik klop mezelf op de rug. Even schiet venijn door tot mijn verlangen, maar dan schiet het onverteerbare woord weer terug. Snel spuug ik het uit; geen venijn in mijn hoofd. Tot ik de laatste zin voor mij leg. Of een langzame, indien het betreft. Het is vreemd, als ik dat zonder venijn zeg. |
23-05-2009, 19:04 | |
Het is vreemd, als ik dat zonder venijn zeg.
Ongemakkelijk, ongehoord naar mijn waarden. Waarden die de mens me heeft toegezegd. zeggend dat ik erom heb gesmeekt. Al mag ik dan wel gemeen en vol venijn, woedend af en toe een fout begaan, ik wil, kan het niet, zo zijn. Maar wat heb ik te zeggen, ik ben al mijn waarden ontdaan. Ik weet wat ik moet doen: mij er bij neer gaan leggen. Nou mijn vriend, hierbij mijn woord, vanaf nu ben jij mijn vijand en ik jou dood, verdien ik aan jouw dood mijn brood.
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
27-05-2009, 11:32 | |
verdien ik aan jouw dood mijn brood.
Maar je kist wordt mooi op maat. Met ebbenhouten wanden en bekleding van brokaat. Je hoogste hoed en schoenen aan, een mooie pandjesjas, Je wordt zo sjiek dat je gaat denken ''k hoop maar dat ik pas!' En terwijl jij de grond in gaat, Drink ik de duurste wijn. We praten over wiskunde en poëzie in het latijn. En als je nou niet sterven wil, en mij in armoe laat, Dan ken ik wel een mannetje - Hij zorgt wel dat je gaat. |
28-05-2009, 19:25 | ||
Citaat:
Naast jouw gedichten zijn de (meeste) andere zo nietig...
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
Laatst gewijzigd op 28-05-2009 om 19:34. |
29-07-2009, 20:17 | |
Jeetje, dankjewel!
Bedankt voor de liefde die je me nooit hebt kunnen geven, Ik ben daardoor maar van mezelf gaan houden. Bedankt voor alle keren dat je er niet was wanneer ik je nodig dacht te hebben, Daardoor weet ik dat ik het ook wel in mijn eentje red. Bedankt voor de momenten dat ik niet anders kon dan janken, Ik weet nu hoe erg het oplucht om je gevoelens gewoon te laten gaan. Daarom dankjewel, omdat jij me niet hebt gegeven wat ik verlangde, Ik heb daardoor gekregen wat ik nodig had.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
29-07-2009, 20:53 | |
Ik heb gekregen wat ik nodig had
voor mijn winterwonderland in spe Ik heb verteld wat ik ga doen en getest op SOA's, op heimwee Alles geplant en alles bewaard alles zoals staat geschreven zoals over is gegeven van zoon op dochter op een ander verwant Is het nóg niet perfect in mijn winterwonderland Zoals alles is als staat geschreven zoals niemand anders doet staat in geen goud omrande bladzijde dat alles wat geschreven is, ook écht moet. Impulsief van aard en aangeboren onaangekondigd Blijf ik vastberaden vaste klant in ons eigen goudomrande Winterwonderland
__________________
Zeg maar Jan.
|
31-07-2009, 21:10 | |
Winterwonderland
ijskristallen in je haar rijp op je lippen je huid is zo wit Wat ben je mooi wat ben je koud wat ben je hard kom terug Kale wintertijd sneeuwstorm in je ogen ijs op je hart kou in je beenderen Wat was je lief wat was je mooi wat was je van plan - wat ben je koud wat ben je hard kom terug |
05-08-2009, 22:10 | |
Kom terug!, zeg ik beslist
en ik, schoorvoetend, schuifel naar je toe Doe je best en zet je nou eens in, wijs ik me op mijn plicht Nogmaals doorlopen we de strategie ik officier, gericht, tactisch getalenteerd, ik soldaat, zwak, moraal ontbeert Het is een spijtige affaire, maar helaas commandeert mijn innerlijke generaal een leger van deserteurs
__________________
I thought we were an autonomous collective!
|
11-08-2009, 23:30 | |
Een leger van deserteurs
Collaborerend met de wanhoop, de schaamte en de spijt. Strijdend tegen hoogmoed, jaloezie en nijd. Slaan hun eigen kampen op ommuren ze met boosheid. En onverschilligheid, die ligt te loeren op een kans de wanhoop te Vertolken. Kansen te over maar het deert hem niet ze. Angst die bespied ons, stilletjes op kousenvoeten, vlucht dan voor zijn schaduw, die vlucht voor de vlucht van zijn schaduw, die bang van het vluchten vlucht van de vlucht te moeten vluchten voor het vluchten. Het maakt mij moe. Trots slaat alles gade en probeert te verhullen dat hij zich schaamt voor zijn trots maar de trots voor zijn schaamte trotseert de schaamte voor zijn trots. Tipjes van de sluier worden opgelicht als de dag de morgen tegemoet treed. En kanonnen vuren makke knuffels door de muren die slaan neer tot aan de oppervlakte. Geslagen en verslagen val ik in de armen van de liefde. Genade staakt het vuren. |
12-08-2009, 16:55 | |
Genade staakt het vuren.
Werpt de strijdbijl neer. Gooi je aan mijn voeten, kus me, vecht niet meer. Bied mij niet de zure melk, maar de zoete room, Spreek me niet tegen, drijf ontspannen op de stroom. Ik begrijp je toorn en haat, en dat je je wilt wreken, maar eerder toch dan heldenmoed zie ik dit als gebreken. De eik, robuust, standvastig, sterk, biedt weerbied aan de storm - en breekt. Terwijl het riet, dat buigt, en staan blijft in natuurgeweld. Slechts zachtjes wuift |
12-08-2009, 20:50 | |
Slechts zachtjes wuift het koren
hem na, de nacht in. Een kalf doet hem uitgeleide, sabbelt treurig op zijn hand. Hij gaat naar voren, het kalf terug. Eenzaam loopt hij; kun je de bomen horen fluisteren? Ze spreken met de wind: hij gaat! Een uil vliegt op - hoe kan hij slapen nu de bomen spreken, zingen, opgewonden kwetteren, de oren van zijn kop af tetteren? Steeds luider klinkt het afscheid; bomen, koren, kalveren, het gras, de maan, alles wuift, alles weent. De bomen ruisen hem vaarwel, een vogel volgt zijn pad - en scheidt weer. Stil wandelt hij. Niet langer eenzaam. Alles wuift, alles weent.
__________________
And now, no.1: The Larch.
|
13-08-2009, 11:46 | |
Alles wuift, Alles weent
Omdat Niets voorgoed zou blijven En nu dan maar besluit te gaan; Niets zal Alles overheersen Gelijk de zon beheerst de maan. Doch is Niets niks zonder Iets Waarop Het kan reflecteren relativeren Contrast is wat laat leven, Contradictie doet waarderen. Niets pakt zijn biezen Leegte is wat rest Alles droogt de tranen Had immers Niets te verliezen Loopt niet geweldig maar het idee komt over Iemand ideeen? |
13-08-2009, 13:19 | |
Had immers niets te verliezen
de tijd die kwam wat later verander de vragen in oplossingen, of wijn in water Droog de handdoek, verspild en nat, gooi hem op de bult van druipende, vieze, gebruikte.. Kijk me even aan de tijd die komt wat later ga weg, of verander het. wijn in water Maak het graag moeilijk, sorry
__________________
Zeg maar Jan.
|
16-08-2009, 15:47 | |
Waarvoor je op moet passen
staat in de brief die ik je geschreven heb uit verdriet. De bedoeling was je terug te halen, lief te kozen. Maar je keuze respecterend koos ik voor deze brief. Lees het goed, ik ken de wereld. Pas goed op, je hebt nog steeds mijn schoenen aan.
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
16-08-2009, 18:29 | |
Mijn schoenen aan,
mijn pet weer op. Ik volg de maan, geef de wind een schop. Niets om naar te streven, niets om voor te leven. Ik volg de bomen, ik zál er komen! Morgen schijnt de zon wel weer, morgen ga ik nog een keer naar het grote levensbos, vol leven, groen en mos.
__________________
Wouldn't it be great if there was a war and nobody came?
|
17-08-2009, 19:04 | |
vol leven, groen en mos
ik kijk je aan begin er helemaal in op te gaan voel de zoute zeekleur en het blaadje dat langzaam naar beneden valt ik kijk nog een keer in je groene ogen vol leven, groen en mos ik kijk een laatste keer en huil verdwaald in jou grote groene bos
__________________
Zeg maar Jan.
|
17-08-2009, 20:45 | |
verdwaald in jouw grote groene bos -
opgeslokt door jouw verhalen. Ik leg me bij mijn lot neer - op het mos. Ik wil wel vaker in een droom van jou verdwalen, verslonden door jouw fantasie Tussen je houten zuilen en je groene zalen. Er komt geen einde aan mijn jaloezie - Hoe jij, en niet ik dit schiep. De vogels zingen met het bos een elegie. Ik weet nog dat ik hier vroeger liep. Toen was het leeg: Ik leefde niet, ik sliep. Vóór jij me riep. |
17-08-2009, 21:24 | |
Vóór jij me riep,
was ik nog maar stof. Vóór jij me riep, was er nog niemand, die mij zo overtrof. Maar jij maakte mij, tot wat ik nu ben. Met jou aan mij zij, is het of ik geen ander ken. Je bent voor mij alles in mijn leven. Nu pas ben ik vrij, terwijl ik je alles heb gegeven.
__________________
Wouldn't it be great if there was a war and nobody came?
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Verhalen & Gedichten |
Archieftopic: wie schreef wat wanneer? Verwijderd | 17 | 01-02-2007 11:59 | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Brand in Peru, zeker 240 doden. Isa | 11 | 06-07-2006 16:18 |