Oud 04-01-2014, 14:15
lanastar
Avatar van lanastar
lanastar is offline
heey,

Ik ben Lana en ik ben 14 jaar.

Ik ben bezig met het schrijven van een verhaal.

het wordt een fantasie verhaal, voor kinderen van ongeveer 11,12,13 jaar.

ik heb nu een stukje geschreven en wil graag weten wat jullie ervan vinden en of jullie tips hebben, dit heb ik tot nu toe:

Lyrena


Hoofdstuk 1

Ik zit in het gras. Het is een lang, uitgestrekt veld met perfect, recht gras. De zon schijnt volop en de vogels fluiten. Dan begint de grond onder mij te rommelen, het is een angstaanjagend geluid. Ik probeer op te staan, maar val weer om door de hevig schuddende grond. Ik merk op dat de vogels die in de bomen stonden te kwetteren niet bang weggevlogen zijn. Ze vliegen juist dichter naar mij toe en kwetteren vrolijk door. Dan komen er groene sprieten omhoog uit de schuddende grond. Weer probeer ik weg te rennen, maar nog steeds is dit onmogelijk. Dan is er een knal, een flits, alles is stil. Ben ik dood? Ik open mijn ogen, en wat ik zie is prachtig. Hè? Waar komt dat nare gepiep opeens vandaan? Dan word ik wakker, ik lig in mijn bed. Mijn wekker gaat en het is 4 uur ’s ochtends. Maar dit vind ik niet erg, het is om een leuke reden dat ik zo vroeg op moet staan. Over 3 uur vertrekt het vliegtuig naar Luka. Luka is een klein tropisch eiland, laat ik bij het begin beginnen…

Mijn moeder is een Lukaanse en mijn vader is Nederlander. Mijn vader en moeder ontmoetten elkaar tijdens een vakantie op Hawaii. Ze werden op slag verliefd en een jaar later gingen ze samenwonen in Nederland. Ze trouwden en kregen een baby, Sirah, dat ben ik. Mijn moeder vond het heel leuk in Nederland en wilde er ook graag blijven wonen, maar ze miste haar familie en thuisland. Mijn vader bedacht een oplossing, elk jaar gingen ze in de zomervakantie 6 weken naar Luka en ik ging mee. Ze spreken daar een heel oude taal. Ik spreek die taal al erg goed, ik kom daar namelijk al 14 jaar lang. Het is daar echt heel mooi, de stranden zijn prachtig en het water in de zee is zo helder dat je heel diep kan kijken. Maar het allerleukste is windsurfen! Ik begon al met windsurfen op mijn 5de en ik vond het meteen leuk. Zo doende ken ik elk plekje in het gebied waar je maar heen kan met een surfplank. Maar er is één ding dat ik nooit begrepen heb, waarom het eiland “poort” heet. Luka betekent namelijk poort. Maar misschien heeft het wel geen reden.

Ik stap uit bed en trek mijn deken recht. Nog één keer mijn koffer checken, ja, ik heb alles bij me. Behalve mijn tandenborstel, borstel en make-up tas, die heb ik namelijk nu nog nodig. Gisteravond heb ik mijn kleren die ik in het vliegtuig aandoe al klaar gelegd. Het is niet echt stijlvol, maar ik zit dan ook veertien uur in het vliegtuig. Dus koos ik voor iets simpels, dat lekker zit. Mijn grijze joggingbroek, een lichtroze T-shirt met rode en paarse bloemen en een grijs vest met roze stiksels. Ik trek mijn kleren aan en als schoenen mijn witte gympen. Daarna poets ik mijn tanden, borstel mijn haar en doe mijn make-up. Ik stop de missende spullen in mijn koffer en neem hem mee naar beneden, waar mijn ouders al aan de ontbijttafel zitten. Het is vroeg en normaal gesproken is mijn moeder niet zo’n ochtendmens, maar nu is ze behoorlijk energiek. “Ben je niets vergeten, Syrah? Heb je gedacht aan je tandpasta? En slippers?” “Ja mam, ik heb alles.” is mijn antwoord. Mijn vader kijkt op de klok. “Over een kwartier vertrekken we, het is nog 2 uur rijden naar Schiphol.” Ik kijk op de klok en zie dat we nog twintig minuten hebben, mijn vader haalt altijd 5 minuten van de tijd af. Dat doet hij omdat hij weet dat we toch altijd 5 minuten rekken. Ik vraag om de vla en muesli. Zo zitten we aan tafel, te eten. Dan staat mijn moeder op. “Ik doe even de broodjes die ik voor onderweg gesmeerd heb in de tas.” Mijn vader staat ook op en loopt naar boven om te kijken af alles dicht zit. Ik geef nog een blik op de klok, tien voor vijf, over tien minuten zit ik in de auto. Ik kijk door het raam, de auto staat voor het huis. Gisteren hebben we alle koffers al in de auto’s gaan, op een paar na. Mijn windsurfplank zit er niet bij, die is de groot en te zwaar voor in het vliegtuig. Ik heb er in Luka liggen, bij mijn Nona. Nona betekent oma, als we in Luka zijn logeren we altijd bij haar. “Syrah!” Ik wordt opgewekt uit mijn gedachten. Mijn ouders staan bij de deur, “Kom we gaan.” Ik spring op en we stappen de auto in.


dat was het eerste wat ik heb getypt, ben benieuwd wat jullie er van vinden!!!


xxx
lana
__________________
the sea is my home... the ocean is my life... the water is my element....
some times I just will wish that I can be a mermaid....
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 16:04.