Het is al laat. Heel laat. Ik ben ook heel erg moe. Ja. Want ik heb alcohol op. En daar kan ik helemaal niet tegen. Ben ook nog maar een klein meisje.
Ik zit hier maar een beetje achter de computer. Geen zin om op te staan en naar bed te gaan. Nou ja, eigenlijk wel. Ik ben zo moe. Maar die nachtmerries, die hoef ik niet meer. Wie gaat er nou weer dromen over Pim Fortuyn? Ja, ik en mijn stomme hoofdje.
Niet dat ik nou opblijf omdat ik bang ben voor de nachtmerries, hoor. Nee. Ik ben gewoon, uhm, verslaafd. Aan het internet. Beetje doelloos rondsurfen. Heb MSN al een half uur geleden afgesloten, omdat ik toen van plan was om naar bed te gaan. Maar ik heb het niet gedaan.
Dus vandaar, dat ik hier nu nog zit. Alwetend wat er dadelijk gaat gebeuren. Ik zal voetstappen horen. Nee, geen voetstappen trouwens. Gebonk. Ja, dat is het. Gebonk op de trap. Dan gaat de deur open. Er staat een enge, grote, dikke man in de deuropening, die schreeuwt. Die daarna de deur op een kiertje laat staan en bonkend naar zijn bed loopt. Krak. Boink. Hij ligt.
Dat was mijn vader.
Maar, zover is het nu nog niet. Het kan elk moment gebeuren, dat wel. Ik dacht een half uur geleden al dat hij er aan kwam, maar dat was dus niet. Gelukkig.
Waarom blijf ik eigenlijk zitten? Niemand om voor online te blijven. Er is niks te doen. En die vent, daar zou ik eigenlijk voor weg moeten gaan. Maar nu nog niet. Want nu ben ik nog te druk bezig, met niks doen. Met staren, enzo. Leuk! Zo leuk.
Sjonge. Ik ben echt een zielig figuurtje. Bah, bah. Ik ga maar. Ik hoor al gebonk op de trap.
Nog even wachten, nachtmerrietjes! Ik kom er aahaan!
__________________
...amen...
|