prozac?

[C'est moi]

he

vandaag bij de psygiater geweest en hij heeft mij prozac voorgeschreven. wie heeft ook prozac en wat is jou ervaring?
ik heb het gekregen voor depressies en mijn vreetbuien erbij!


groetjes chretiene

ik heb wel een andere anti depressivum gehad een tijd, maar geen prozac...
k hoop dat t je goed doet

sterkte drmee!

Mn moeder heeft het geloof ik wel voorgeschreven gekregen maar uiteindelijk nooit gebruikt. Ik weet er verder eigenlijk niet zo veel vanaf, maar succes ermee in ieder geval!

[Fantôme]

m'n oma had het...
maar ook ik weet er niks vanaf (conclusie: DIT IS EEN ZWAAR NUTTELOZE REPLAY)

sterkte ermee...
*knuff*

[idmind]

chretienne schreef op 03-04-2003 @ 19:38:
he

vandaag bij de psygiater geweest en hij heeft mij prozac voorgeschreven. wie heeft ook prozac en wat is jou ervaring?
ik heb het gekregen voor depressies en mijn vreetbuien erbij!


groetjes chretiene

Kijk dat bedoel ik nou. De hedendaagse psychologie en psychiatrie is niet gebaseerd op het vinden van de oplossing van een probleem maar van het onderdrukken van symptomen. Waarom gaat die psycholoog niet eens kijken WAAROM jij depressief bent en wat daar aan te doen is???? Het is niet zomaar dat je dat bent.

Prozac sucks. Het is een middel dat je in de waan brengt weer on-depressief te zijn. Terwijl gewoon zonlicht eigenlijk het zelfde effect heeft. Zonlicht op je velletje, buiten zijn in de natuur en je realiseren waar je bent zorgt dat de zelfde chemische stof in je lijf wordt aangemaakt als wat prozac doet. Pas op met die troep en werk aan jezelf. Stap buiten je depressie door jezelf duidelijk te maken dat het gebrek aan een bepaald stofje in je koppie dit veroorzaakt… en daar gaat je depressie. Wedden????

[*~vlokje~*]

Ik had prozac, maar mij hielp het niet.

Maar dat willen niet zeggen dat het jou niet zou kunnen helpen natuurlijk.

[C'est moi]

idmind schreef op 03-04-2003 @ 22:02:
Kijk dat bedoel ik nou. De hedendaagse psychologie en psychiatrie is niet gebaseerd op het vinden van de oplossing van een probleem maar van het onderdrukken van symptomen. Waarom gaat die psycholoog niet eens kijken WAAROM jij depressief bent en wat daar aan te doen is???? Het is niet zomaar dat je dat bent.

Prozac sucks. Het is een middel dat je in de waan brengt weer on-depressief te zijn. Terwijl gewoon zonlicht eigenlijk het zelfde effect heeft. Zonlicht op je velletje, buiten zijn in de natuur en je realiseren waar je bent zorgt dat de zelfde chemische stof in je lijf wordt aangemaakt als wat prozac doet. Pas op met die troep en werk aan jezelf. Stap buiten je depressie door jezelf duidelijk te maken dat het gebrek aan een bepaald stofje in je koppie dit veroorzaakt… en daar gaat je depressie. Wedden????

thnx maar bij mij weten ze de oorzaak al ik heb een onbekende ziekte stps daar door ben ik depressief af en toe met vlagen. en omdat ik een eet stoornis erbij heb ik prozac. voor mijn ziekte hebben ze geen medicatie. daar weten ze te wienig over.

groetejs maar toch bedank! chretienne

[A loved one]

idmind schreef op 03-04-2003 @ 22:02:
Kijk dat bedoel ik nou. De hedendaagse psychologie en psychiatrie is niet gebaseerd op het vinden van de oplossing van een probleem maar van het onderdrukken van symptomen. Waarom gaat die psycholoog niet eens kijken WAAROM jij depressief bent en wat daar aan te doen is???? Het is niet zomaar dat je dat bent.

Prozac sucks. Het is een middel dat je in de waan brengt weer on-depressief te zijn. Terwijl gewoon zonlicht eigenlijk het zelfde effect heeft. Zonlicht op je velletje, buiten zijn in de natuur en je realiseren waar je bent zorgt dat de zelfde chemische stof in je lijf wordt aangemaakt als wat prozac doet. Pas op met die troep en werk aan jezelf. Stap buiten je depressie door jezelf duidelijk te maken dat het gebrek aan een bepaald stofje in je koppie dit veroorzaakt… en daar gaat je depressie. Wedden????

1. Als jij nou eens geen overhaaste conclusies zou nemen, zou je jezelf dit soort momenten kunnen besparen. Het is maar een idee

2. Dat valt best mee hoor, het is best lekker. Weet je, jij zou een boek moeten gaan schrijven; als alle mensen jouw redenering zouden volgen, zouden er vast heel wat minder depressies zijn. 'Zou ik zelfmoord plegen? O - nee - wacht, het is maar het gebrek aan een bepaald stofje in mijn hersenen. Als ik nou in het zonlicht ga zitten, is alles weer oké.'

[idmind]

A loved one schreef op 06-04-2003 @ 00:01:
1. Als jij nou eens geen overhaaste conclusies zou nemen, zou je jezelf dit soort momenten kunnen besparen. Het is maar een idee

Hoe kom je erbij dat ik overhaast ben in het trekken van conclusies?

2. Dat valt best mee hoor, het is best lekker. Weet je, jij zou een boek moeten gaan schrijven; als alle mensen jouw redenering zouden volgen, zouden er vast heel wat minder depressies zijn. 'Zou ik zelfmoord plegen? O - nee - wacht, het is maar het gebrek aan een bepaald stofje in mijn hersenen. Als ik nou in het zonlicht ga zitten, is alles weer oké.' [/B]

Voor veel gevallen van depressie zal het zeker helpen om in het licht te gaan zitten. Maar dat niet alleen... ik geloof zelfs dat je door bewust bezig te zijn met de balans tussen je lichaam en geest heel veel ziektes kunt bedwingen. Hoe komt het dat je als je weerstand laag is door stress enzo eerder verkouden wordt bijvoorbeeld? Als je die stress niet had gehad was je weerstand hoger en minder kans op ziektes.

Wat niet wegneemt dat ook jij zeker gelijk hebt dat in sommige gevallen antidepressiva uitkomst bieden bij geestelijk en lichamelijke problemen. Soms niet eens ter bestrijding van depressies. Zeker als je bepaalde stoffen (insuline bij suiker patiënten) niet KUNT aanmaken van jezelf.

Dat de huidige psychiatrie eerder naar pillen grijpt dan naar oplossingen zoekt voor de problemen van hun patiënten is mede te wijten aan het gebrek aan tijd en de invloed van de pharmaceutische industrie.
Check het zelf maar eens via het nieuws en internet.
Ga maar eens na waarom een arts een bepaald merk medicijn voorschrijft terwijl er een goedkopere variant beschikbaar is met de zelfde ingrediënten. De snoepreisjes en kadotjes die ze krijgen van fabrikanten van bepaalde merken pillen.

Geloof mij niet op mijn woord... Check het zelf....

Liefde is trouwens ook een heel goed medicijn tegen depressies...

[A loved one]

idmind schreef op 06-04-2003 @ 01:29:
Hoe kom je erbij dat ik overhaast ben in het trekken van conclusies?

Ze legt een stukje verder uit dat zij een ziekte heeft waar ze de oorzaak al van hebben, terwijl jij ervan uit gaat dat ze die juist niet hebben.

Voor veel gevallen van depressie zal het zeker helpen om in het licht te gaan zitten. Maar dat niet alleen... ik geloof zelfs dat je door bewust bezig te zijn met de balans tussen je lichaam en geest heel veel ziektes kunt bedwingen. Hoe komt het dat je als je weerstand laag is door stress enzo eerder verkouden wordt bijvoorbeeld? Als je die stress niet had gehad was je weerstand hoger en minder kans op ziektes.

Wat niet wegneemt dat ook jij zeker gelijk hebt dat in sommige gevallen antidepressiva uitkomst bieden bij geestelijk en lichamelijke problemen. Soms niet eens ter bestrijding van depressies. Zeker als je bepaalde stoffen (insuline bij suiker patiënten) niet KUNT aanmaken van jezelf.
Dat de huidige psychiatrie eerder naar pillen grijpt dan naar oplossingen zoekt voor de problemen van hun patiënten is mede te wijten aan het gebrek aan tijd en de invloed van de pharmaceutische industrie.
Check het zelf maar eens via het nieuws en internet.
Ga maar eens na waarom een arts een bepaald merk medicijn voorschrijft terwijl er een goedkopere variant beschikbaar is met de zelfde ingrediënten. De snoepreisjes en kadotjes die ze krijgen van fabrikanten van bepaalde merken pillen.
Geloof mij niet op mijn woord... Check het zelf....
Liefde is trouwens ook een heel goed medicijn tegen depressies...

Dat zal allemaal best waar zijn, maar mensen die depressief zijn hebben daar weinig aan. Je kunt hun depressiviteit niet zomaar afdoen, maar ik ben het met je eens dat je niet zomaar wat medicijnen voor kan schrijven. Aan de andere kant, ze wegsturen met de boodschap 'ga in de zon zitten' is ook niet alles. Natuurlijk moeten alle problemen besproken worden (indien nodig) maar daar is soms simpelweg geen tijd voor. Waarom zou het dan geen oplossing zijn om medicijnen te geven? Als de patiënt zich bewust is van de werking en van zijn eigen problemen, kan er op korte termijn weinig misgaan.

Trouwens, dat zonlichtverhaal spreekt mij persoonlijk niet echt aan. Ik ben gelukkig als ik een eindje kan gaan wandelen met bewolkt, regenachtig weer en wat wind. Als mijn neus en tenen bijna bevriezen dan ben ik blij En liefde, daar moet iedereen mee uitkijken.
Natuurlijk, ik ben ooit ook zo positief geweest over het geluk vinden, maar bij mensen die depressief zijn werkt dat niet. Er is een periode geweest dat ik iedereen wilde bekeren, want geluk was toch zo makkelijk te vinden? Je hebt de strijd al verloren voordat je zelfs maar begon.

[A loved one]

Jij hebt trouwens wel een geweldig plaatje-dingetje

[mathfreak]

A loved one schreef op 06-04-2003 @ 11:38:
Jij hebt trouwens wel een geweldig plaatje-dingetje

Het stelt het schilderij "De schreeuw" van de Noorse schilder Edvard Munch voor, een zeer opvallende keuze, mag ik wel zeggen.

@idmind: Ik weet niet in hoeverre liefde een medicijn tegen depressies kan zijn, maar je idee dat het mogelijk is om ziektes te bedwingen door bewust bezig te zijn met de balans tussen lichaam en geest klinkt op zich wel interessant. Ik denk zelf dat er tussen die twee dingen inderdaad een nauwe wisselwerking bestaat.

[C'est moi]

nu ben ik bezig met de prozac en nu lijkt het net of ik de hel dag meet een groete steen moet door slikken en naar beneden zakt kan dat ook en bijverschijnsel zijn?

groetejs chretienne

[kissssssss]

Ik zou het niet weten, ikzelf heb geen prozac.
Ik heb oxazepam en seroxa voorgeschreven gekregen, ondanks mijn leeftijd vonden ze het wel nodig.

Ik probeer er nu mee te stoppen, ik ben het zat om de hele dag duf en 'high' te zijn. Erg makkelijk is dat niet, de bekende bijverschijnselen; duizelig, misselijk, instabiel, rot voelen, hoofdpijn. Het allerergste is de afhankelijkheid die je er bij krijgt. Je voelt je rot, niet lekker, sip; seroxat. Je kan niet slapen, te moe, te suf, piekert te veel; oxazepam. Momenteel doe ik dat niet meer, en het valt me soms erg zwaar.

Ik ben dan ook niet van plan over te stappen op prozac. Ik wil mijn eigen leven leiden en niet dat van iemand die continu medicijnen moet slikken.

[A loved one]

mathfreak schreef op 06-04-2003 @ 14:15:
Het stelt het schilderij "De schreeuw" van de Noorse schilder Edvard Munch voor, een zeer opvallende keuze, mag ik wel zeggen.

Dat weet ik

[idmind]

A loved one schreef op 06-04-2003 @ 11:36:


Dat zal allemaal best waar zijn, maar mensen die depressief zijn hebben daar weinig aan. Je kunt hun depressiviteit niet zomaar afdoen... [/B]

Ik wil dit toppic niet kapen dus ga ik niet al te diep in op wat je schrijft.

Zoals je zelf al schreef "er is geen tijd". En omdat er geen tijd is krijg je een pilletje. Er is geen tijd om jouw (chretienne) zeer grondig te onderzoeken en te vinden wat de oorzaak is van het probleem.

Mijn stelling is gebaseerd op het volgende: Als ik naar een arts ga en zeg hem dat ik iedere dag hoofdpijn heb en hij zegt neem maar een pilletje dan vindt ik dat hij zijn werk niet goed doet. Hij zou me moeten (laten) onderzoeken om de oorszaak van deze pijn te vinden. Dat ik ondertussen een pilletje slik tegen de pijn... ok dat moet kunnen.

Het gaat nog veel dieper dan dit. Maar ik wil het toppic niet kapen.

--> iedereen bedankt voor alle opmerkingen / commentaar / krietiek.

PM-baar....

[Anatria]

vorig jaar ofzo een 'documentaire' erover gezien op school... boel dikke amerikanen die gingen vertellen dat ze zich er veel beter van werden...

maar volgens deskundigen schijnt het vooral psychisch te zijn, het placebo effect...

[kissssssss]

Anatria schreef op 06-04-2003 @ 22:34:
vorig jaar ofzo een 'documentaire' erover gezien op school... boel dikke amerikanen die gingen vertellen dat ze zich er veel beter van werden...

maar volgens deskundigen schijnt het vooral psychisch te zijn, het placebo effect...

Wat een rotopmerking! Vol vooroordelen. Sommige mensen voelen zich er beter van, en bovendien de antidepressiva zijn niet psychish!

Neem bijvoorbeeld de seroxat die ik een tijdje geslikt heb;


Moderne antidepressiva A. Serotonine heropname remmers
Werking: selectieve heropname remming van serotonine
* Selectieve serotonine heropnameremmers (SSRI's)
Citalopram (Cipramil), fluoxetine (Prozac), fluvoxamine (Fevarin), paroxetine (Seroxat), sertraline (Zoloft)
* Serotonine-Noradrenaline heropnameremmers (SNRI's)
Venlafaxine (Efexor)
* Andere
Nefazodon (Dutonin): per 1 april 2003 uit de handel.
B. Noradrenerg Specifiek Serotonerg Antidepressivum (NaSSA)
Mirtazapine (Remeron)
Werking: blokkade presynaptische receptoren (a2-autoreceptor; a2-adrenoreceptor) van
noradrenaline. Stimulatie van deze receptoren remt het vrijkomen van noradrenaline (negatieve
feedback, thermostaat principe); blokkade stimuleert het vrijkomen van noradrenaline.
Toename van noradrenaline leidt tot stimulatie van postsynaptische receptoren (a1-adrenoreceptor) van serotonine, hetgeen een als gevolg heeft dat er meer serotonine vrijkomt.
Mirtazapine blokkeert ook de 5HT2 en 5HT3 postsynaptische receptoren, hetgeen leidt tot het vrijkomen van meer serotonine.
C. Monoamino-oxidaseremmers (MAO-remmers)
* Reversibele monoamino-oxidaseremmers (RIMA's)
Moclobemide (Aurorix)
* Irreversibele (klassieke) monoamino-oxidaseremmers (MAOI's)
Tranylcypromine (Parnate), fenelzine (Nardil), isocarboxazide (Marplan)

Dus wees eens voorzichtig met wat je zegt Het heeft invloed op de hormonen en daardoor werkt het. Het is dus absoluut niet psychisch!!

idmind ik ga met je mee..
ben het met je eens.
ga op zoek naar de kern van het probleem en pak het probleem vanaf daar aan...
door medicijnen te nemen pak je niet het probleem op zich aan...
maar dat is mijn mening

[Rugbuksnuffer]

Ben het eens met de stelling dat alleen medicijnen niet helpen.
Zij lossen inderdaad het probleem niet op maar moet je zien als een ondersteuning om uit de diepste depressie te komen en zodoende weer energie te krijgen om het werkelijke probleem d.m.v. therapie aan te pakken.
Depressiviteit kan echter ook erfelijk bepaald zijn en dan valt er eigenlijk weinig te therapieen. De therapie kan je dan wel inzicht geven of de depressie een oorzaak van buitenaf heeft of erfelijk bepaald is.

Prozac was lange tijd de elitepil. Zou wonderen verrichten en bijna alle mensen met depressieve gevoelens kregen het voorgeschreven toen het middel op de markt kwam. Zelf heb ik het ook geslikt maar had er geen baat bij. Het maakte mij aggressief. Dat wil niet zeggen dat het ook deze uitwerking bij jou zal hebben.
Anti depressiva is zeer persoonlijk. Het middel werkt bij de ene persoon prima terwijl het bij een ander niets doet of juist verkeerde dingen doet. Dit is op geen enkele andere manier uit te vinden dan door uitproberen.
Kan heel goed dat Prozac iets aan je eetprobleem kan doen terwijl andere middelen deze eigenschap niet of minder hebben.

Kortom ik zou het proberen maar niet zonder verdere gesprekken of therapie.
Denk er ook aan dat iedere depressie uiteindelijk over zal gaan.

[C'est moi]

Rugbuksnuffer schreef op 11-04-2003 @ 23:18:
[Kortom ik zou het proberen maar niet zonder verdere gesprekken of therapie.
Denk er ook aan dat iedere depressie uiteindelijk over zal gaan. [/B]

ik heb geen gesprekken meer bij het ggz, dat komt omdat het niet door problemen komt dat ik depressief ben maar dat komt omdat ik niet weet om te gaan met mijn "ziekte". (stps)

groetjes chretienne

chretienne schreef op 12-04-2003 @ 17:24:
ik heb geen gesprekken meer bij het ggz, dat komt omdat het niet door problemen komt dat ik depressief ben maar dat komt omdat ik niet weet om te gaan met mijn "ziekte". (stps)

Dan zouden ze je daar mee moeten leren omgaan. Vind het onzin dat je om die reden niet meer daar heen gaat/kan/mag/weet ik het wat. Doordat je er niet mee om kunt gaan ontstaan er toch problemen en daardoor wordt je toch depressief? Nou dan.

Ga je wel ergens anders heen om er mee om te leren omgaan? (Ik heb niet de hele topic gelezen, sorry, als het al ergens staat.)

[idmind]

Loontjuh schreef op 07-04-2003 @ 10:38:
idmind ik ga met je mee..
ben het met je eens.
ga op zoek naar de kern van het probleem en pak het probleem vanaf daar aan...
door medicijnen te nemen pak je niet het probleem op zich aan...
maar dat is mijn mening

....thanx !!

[king112]

chretienne schreef op 03-04-2003 @ 19:38:
he

vandaag bij de psygiater geweest en hij heeft mij prozac voorgeschreven. wie heeft ook prozac en wat is jou ervaring?
ik heb het gekregen voor depressies en mijn vreetbuien erbij!


groetjes chretiene

Ik ga het ook vragen naar prozac1

[C'est moi]

Leonoor schreef op 12-04-2003 @ 17:29:
Ga je wel ergens anders heen om er mee om te leren omgaan? (Ik heb niet de hele topic gelezen, sorry, als het al ergens staat.)

nee ik ga nu niet meer naar het ggz, ik krijg thuis begeleiding.
woon sinds een half jaar zelfstandig.

groetjes chretienne

[beestje]

ik weet niet of je hier iets aan hebt maar een collega van me die slikt ook antidepressivum (weet niet welke)

ze was depressies, heeft heel ernstige anorexia gehad en heeft nogal wisselende stemmingen (met echte pieken en dalen). Nu ze die antidepressivum slikt, inmiddels al meer dan 2 maanden, zegt ze dat het veel beter gaat, dat haar stemming veel stabieler is.

het is wel zo dat je eigenlijk de oorzaak en niet de symptomen aan moet pakken, maar soms zijn de symptomen zo erg dat die eerst voor een deel weg moeten zijn wil je de problemen op kunnen lossen. Ik ben het ermee eens dat je niet zomaar antideprssiva voor moet schrijven, maar soms is het wel echt goed, zoals in dit geval.

[ZwaarMetaal]

yeah leuk.. kunstmatig blij zijn.


damn

[Poor Leno]

Music is prozac for free don't get stuck in greed...

mmm offtopic..

[Rugbuksnuffer]

Even duidelijkheid voor iedereen met een depressie. Er zijn 2 soorten depressies.
De eerste vorm komt door oorzaken van buitenaf (scheiding,sterfgeval,ziekte en andere nare dingen)
De tweede vorm is de z.g. erfelijke depressie.
Ikzelf lijd al meer dan 10 jaar aan de 2e vorm.
Deze is niet te genezen met therapie want je mist de aanmaak van serotonine in de heresenen. Zie het als een suikerpatient die geen insuline aanmaakt.
De tweede vorm is heel goed in toom te houden door het slikken van medicijnen. Ja waarschijnlijk het leven lang.
Ik ben het punt gepasseerd dat ik dat erg vond. Heb nu een heel normaal leven met werk een relatie, vrienden en alles wat erbij hoort.
Probeer als er geen ooezaak van buitenaf komt je depressiviteit te accepteren en zoek samen met je arts naar de juiste medicatie.
Het is geen schande om zoiets te hebben. Het leven kan gewoon prima zijn ook met medicijnen.

[Rugbuksnuffer]

ZwaarMetaal schreef op 14-04-2003 @ 23:28:
yeah leuk.. kunstmatig blij zijn.


damn

Sorry maar dit is dus echte lulkoek. Het is kunstmatig aanvullen van een stof die in de hersenen niet of te weinig gemaakt wordt.
Een suikerpatient moet dus ook maar geen medicijnen nemen zoals jij denkt.

[Rugbuksnuffer]

Cretienne,

Volg hierin je eigen weg en laat je niet beinvloeden door wat anderen hierover zeggen. Het gaat om jou kwaliteit van leven en niet om wat een ander daarvan denkt.
Ik wens je veel succes en hoop dat je de juiste medicatie snel zult vinden.

[C'est moi]

Rugbuksnuffer schreef op 15-04-2003 @ 12:02:
Cretienne,

Volg hierin je eigen weg en laat je niet beinvloeden door wat anderen hierover zeggen. Het gaat om jou kwaliteit van leven en niet om wat een ander daarvan denkt.
Ik wens je veel succes en hoop dat je de juiste medicatie snel zult vinden.

thnx!

groetjes chretienne