Geen vrienden

[Cha-H]

Hoi,

Ik weet niet of ik hier goed zit, maar anders kan het verplaatst worden.
Zoals de topic naam al zegt; ik heb geen vrienden en hier schaam ik me best wel voor.
De laatste tijd word ik me er steeds meer bewust van. Tuurlijk heb ik wel wat vriendinnen op school. En met een ervan heb ik buiten school ook wel wat contact, maar niet veel.. Ook wel eens mee uit geweest op een blauwe maandag. Het zou wel een beter vriendschap kunnen worden, maar we wonen best ver bij elkaar vandaan. Het is zeker anderhalf uur reizen als het niet langer is.

Maar daarbuiten, dus buiten school heb ik eigenlijk nauwelijks vrienden. Ik heb wel wat kennissen en nog wat mensen van de middelbare school die ik ken. Maar ik heb na t VMBO 2 jaar gewerkt waardoor met veel mensen het contact verwaterd is. Met een aantal heb ik nog wel wat contact, maar niet zo van.. ik heb zin om uit te gaan, laat ik die en die is gaan bellen.

Ik weet al wel watvoor antwoorden ik ongeveer kan verwachten, zoals meld je aan op een sportclub e.d. Maar op dit moment gaat dat niet, omdat ik daar gewoonweg geen geld voor heb. Ik ben net gestopt met sporten om die rede. Ik deed namelijk boksen en het was geen wedstrijd trainen. Allemaal recreanten van 30+. Al had ik het hier opzich wel naar me zin, maar het waren weer gewoon even een praatje en that's it.

Ik heb geen idee wat ik moet doen. Ik zou zo graag wat vrienden krijgen. Ik wil hier ook echt wel wat aan doen. Ik ben best een gesloten persoon dus ik vind het niet echt makkelijk om mezelf open te stellen naar andere toe. Ook geen idee hoe ik dit moet doen, maar ik zou het toch graag willen proberen. Ik schaam me er namelijk echt voor. Ik zit bijna elke zaterdagavond thuis.. met m'n 19 jaar.
Het is echt niet zo dat mensen me niet mogen (denk ik), maar het is gewoon zo gelopen.
Het is nu kerstvakantie en ik heb bijna geen mensen gezien. Gewoon zelf wat dingetjes gedaan.. alleen naar de stad e.d. En wel wat dingetjes met m'n zus, wat ik overigens wel altijd leuk vind.

Ik ben best een einzelganger en vind het echt niet erg om alleen te zijn. Maar ik zou toch best gewoon bij een vriendengroepje willen horen.. Gewoon weten dat er aan je gedacht word en dat er mensen zijn met wie je leuke dingen kunt doen en aan kunt vertellen. Ik weet zelf ook wel dat je échte goeie vrienden niet zomaar krijgt omdat 9 van de 10 je laten vallen als er écht iets aan de hand is.. Maar dat zou altijd vanzelf kunnen groeien.. Je moet eerst een basis hebben. En die heb ik dus totaal niet..

Herkent iemand zich hierin? Of heeft iemand misschien een idee hoe ik het een beetje zou kunnen aanpakken. Ik snap ook wel dat het begint bij een sportvereniging e.d. Maar dat gaat op dit moment niet. En dat betekent echt niet dat ik er geen moeite voor wil doen, want dat wil ik juist wel heel erg graag.

Alvast heel erg bedankt!

Hey Cha-H,

Ik zit ook een beetje met dat probleem. Ik heb een heel leuk vriendenclubje met 2 meiden en 3 jongens en daarnaast her en der ook wel een beetje wat. Maar toch zou ik er nog wel wat bij willen. Iemand waar ik soms eens op bezoek kan gaan of gewoon wat leuke dingen kan ondernemen.
Het is mij ook opgevallen dat het na de middelbare school een stuk moeilijker wordt om goede vrienden te krijgen. Ik ben ook verhuist 3 jaar geleden, maar meer mensen als de buren ken ik ook niet hier in de omgeving, en dan zie je soms andere jongens en meiden van onze leeftijd en die hebben in 1,2,3 nieuwe vrienden gemaakt, het blijft knap..

Maargoed, nu genoeg over mij...
Wat doe je nu zoal in het dagelijks leven? je hebt na je vmbo 2 jaar gewerkt, en nu zit je weer op school? Wat doe je voor opleiding en hoeveelste jaar zit je nu?

[Trimm Trabb]

Ik heb vroeger wel hetzelfde probleem gehad. Op de middelbare school waren er wel mensen waar ik het goed mee kon vinden, maar na schooltijd zag ik die mensen nooit. Ik hoorde ook altijd achteraf dat ze met z'n allen ergens heen waren geweest en mij hadden ze dan niet gevraagd. Elk weekend en elke vakantie zat ik alleen thuis, terwijl de rest aan het feesten was. Heel frustrerend.
Maar het is gelukkig veranderd. Een meisje van de middelbare school bleef contact met me houden ookal woonde ze aan de andere kant van het land en zij is inmiddels al een paar jaar mijn beste vriendin. Ook een groep jongens van de middelbare school kwam ik weer tegen en doordat ik ook hun vrienden leerde kennen werd mijn vriendengroep steeds groter.
Maarrrr, het komt niet allemaal alleen door toeval. Éen van de grootste veranderingen was dat ik zekerder werd van mezelf en zelf het initiatief nam om mensen mee te vragen naar een feestje/film/concert ipv te wachten tot ze mij vroegen. En als dan een keer niemand mee wou ging ik gewoon alleen. Want voor leuke dingen heb je echt niet perse andere mensen nodig.
Als je zekerder bent van jezelf voel je je niet alleen op je gemak met het alleen zijn, maar komen er door je uitstraling vanzelf mensen op je pad waarmee je bevriend raakt.

Of doe als veel nerds op dit forum: Lees posts van mensen, klets wat mee, kijk wie je aardig vind en meld je aan voor een meet. Voila, een hele groep vrienden erbij.

[max-grunn]

Ik ken het probleem ook zit er zelf ook mee....

[*oma*]

Ik heb dit probleem niet. Zelf heb ik veel verschillende vrienden. De ene drink ik graag een drankje mee, de ander ga ik mee uit, met weer een ander kijk ik graag films etc. Niet alle vrienden zijn dezelfde soort vrienden. Misschien kun je vanuit dat idee toch een vriendschap opbouwen. Bovendien moet je investeren in een vriendschap. Je moet het contact onderhouden (naja, moet. Dat klinkt ook zo zwaar), maar doe dat natuurlijk alleen als je dat leuk vindt. Bij sommige mensen is het niet zo erg als je die een poos niet ziet en anderen zie je graag vaker. Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.

[NaamInGebruik]

tl;dr, maar wat zijn 'vrienden'. Ik kom soms mensen tegen en die zeggen dat iemand waarmee ze kletsen op feesten vrienden zijn. Terwijl mijn definitie van vrienden iets meer mensen uitsluit.

Wat je vaak ziet is dat mensen snel met een groep van 10 man iets doen. Maar dat zijn vaak niet allemaal vrienden. Je spreekt vaak de 1 toch meer dan de ander, ook uit die groep van 10.

Op jonge leeftijd heb je vaak meer van die vrienden, of misschien beter: 'matties', lekker mee kletsen, doen, uitgaan. Maar het is gebruikelijker om een paar, 1 - 4 échte vrienden te hebben. Als het er meer worden is het vaak gewoon goed contact hebben met, zeker op middelbare scholen heb je dat in die groepen van 10 man een soort rol word aangenomen en je het prima met elkaar kan vinden, maar dat slecht een paar ervan écht vrienden zijn.

Je ziet vaak ook het vrienden-van-vrienden idee, waarbij zei ook wel vriend genoemd worden. Maar geef jezelf maar eens een definitie van wat een vriend is, niet erg eenvoudig imo.

[gurl19]

Heb je geen vriendin?
Ik zie ook vaak dat de vriend van.. dan vaak maar de andere vrienden van.. omgaan

[cenerentola]

Trimm Trabb schreef:

Maarrrr, het komt niet allemaal alleen door toeval. Éen van de grootste veranderingen was dat ik zekerder werd van mezelf en zelf het initiatief nam om mensen mee te vragen naar een feestje/film/concert ipv te wachten tot ze mij vroegen.

Hier ben ik het mee eens. En als je krap bij kas zit en niet genoeg geld hebt voor feest/film/concert, dan kun je natuurlijk ook mensen thuis uitnodigen voor het eten, een borrel of een dvdtje.

[Cha-H]

Bedankt voor al jullie reacties. Ik zie dat ik in ieder geval niet de enige met het probleem ben
Ik heb natuurlijk wel meiden van school waar ik op school mee omga, maar de meeste vinden het niet nodig om buiten school ook iets leuks te doen.
En ik ken natuurlijk wel via-via mensen, maar dat zijn bijvoorbeeld vrienden van mijn zus en háár vriend. Ik ben ook met hun naar Lowlands geweest dit jaar. Dat was ook een leuke groep enzo en ik kon goed met ze opschieten en op verjaardagen zie ik ze ook wel, maar het zijn niet mijn vrienden, het zijn hun vrienden. Ik ga me er dan ook niet tussenmengen want ik vind het raar om vrienden te gaan worden met de vrienden van me zus (Overigens zijn de meeste wel zo rond mijn leeftijd).
Ik zou gewoon graag wat mensen voor mezelf willen leren kennen. Maar ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen, mede omdat ik het idee heb dat mensen me sowieso al raar vinden als ik zou zeggen dat ik geen vrienden heb.

En ik doe ook wel veel dingen alleen hoor. Bijvoorbeeld als ik ga winkelen bijvoorbeeld, dat vind ik ook helemaal niet erg. Je kan gewoon lekker je eigen gang gaan enzo, maar dat zijn nou ook niet echt de plaatsen waar je mensen tegenkomt. En in je eentje uitgaan.. ja.. dat vind ik zo raar. Ik denk dat als je zekerder van jezelf bent dat je dat ook uitstraalt je je ook meer op je gemakt voelt met het alleen zijn.. Maar ik denk dat ik dat echt niet heb. Ik heb dan juist alleen maar het idee dat mensen me zien als een zielig meisje dat daar alleen zit.. En ik denk dat ik ook weer heel snel weg zou zijn

Cha-H: Je bent echt niet raar als je geen vrienden hebt hoor!
Ik denk zelf ook, wat hierboven al gezegd is, dat je gewoon eens wat meiden bij jou thuis moet uitnodigen voor bijvoorbeeld een filmavondje of een reunietje als dat mogelijk mogelijk is. Wees niet bang dat anderen het stom vinden, dat is echt niet zo! Nodig ook gewoon meiden uit die je al langere tijd niet gesproken hebt, die zullen het echt wel een leuk idee vinden! Als je daarna probeert het contact goed te houden komt van het 1 het ander en komt er misschien wel een goede vriendschap met iemand uit voort!

[Trimm Trabb]

Cha-H schreef:

En ik doe ook wel veel dingen alleen hoor. Bijvoorbeeld als ik ga winkelen bijvoorbeeld, dat vind ik ook helemaal niet erg. Je kan gewoon lekker je eigen gang gaan enzo, maar dat zijn nou ook niet echt de plaatsen waar je mensen tegenkomt. En in je eentje uitgaan.. ja.. dat vind ik zo raar. Ik denk dat als je zekerder van jezelf bent dat je dat ook uitstraalt je je ook meer op je gemakt voelt met het alleen zijn.. Maar ik denk dat ik dat echt niet heb. Ik heb dan juist alleen maar het idee dat mensen me zien als een zielig meisje dat daar alleen zit.. En ik denk dat ik ook weer heel snel weg zou zijn

Ik had dat ook wel, dat ik dacht dat iedereen me aankeek omdat ik daar zo zielig en alleen zat. Maar als je leert daar schijt aan te hebben maak je het voor jezelf een stuk makkelijker. Ik ga zelf ook niet to laat uit in m'n eentje, maar bijvoorbeeld wel naar concerten of festivals. Daar sta ik dan ook gewoon te dansen en lol te hebben, want het valt toch niet op in zo'n grote menigte en de meeste festivalgangers zijn wel relaxte mensen waar je een praatje mee kunt maken.

Maar studeer je of werk je op het moment? Want zo heb ik een hoop nieuwe mensen leren kennen. Studieverenigingen helpen ook goed (en dan bedoel ik niet de corporale ontgroenings dingen, maar gewoon van je eigen studie), die organiseren feesten en zo leer je ook weer vrienden van die studiegenootjes kennen.

En je zegt trouwens dat je het wel met mensen kan vinden, maar dat je die niet je vrienden wilt noemen omdat het bijv. de vrienden van je zus zijn. Dat hoeft toch niks uit te maken? Omdat het haar vrienden zijn wil nog niet zeggen dat het dan niet ook jouw vrienden kunnen zijn. Als het met sommige mensen uit die groep klikt kan je ze zelf wel eens uitnodigen voor een feestje of een concert van een band die zij goed vinden. Dan worden het vanzelf ook jouw vrienden hoor.

Succes ermee en als je wilt mag je me altijd PM'en.

Ik heb dat probleem ook wel. Ik heb een heleboel 'vrienden' waar ik ontzettend goed mee overweg kan, waar ik alles tegen kan vertellen, maar mijn probleem is dat ze minstens een half uur van me vandaan wonen. En dan ga je niet zomaar even shoppen of stappen, nee daar moeten afspraken gemaakt voor worden, wie blijft bij wie slapen enz. Mijn beste vriendin en haar vriendin hebben dan ook nog eens hele strenge ouders (ze zijn een stuk jonger dan mij) en ze mogen niet blijven slapen of andersom (moeder is bang dat ze aan de drugs gaan enzo, en wel een beetje terecht, maar toch heel vervelend).
Maar veel vrienden heb ik door LARP en dat is toch meestal in Nederland en ikzelf woon in Belgisch Limburg, minstens een uur rijden dus. En daar spreek ik ook wel mee af, maar ik mis het doordeweekse contact van even bij iemand aan te lopen.
En dan heb ik een heleboel nieuwe mensen leren kennen door mijn sport, maar dat zijn vrijwel allemaal Walen => minstens een half uur rijden, alweer .

Ik heb nu 1 goede vriendin hier wonen, maar die heeft last van haar knie, dus daar ga ik ook niet een middag mee winkelen of een nacht mee op stap. Maar ik kan er gelukkig wel bij aanlopen en andersom (als ze de trappen tot mijn appartement kan doen ^^). Haar heb ik leren kennen door mijn opname. En hoewel de psycholoog van ginder zegt dat vriendschappen van opnames niet goed zijn, ben ik wel blij dat ik haar heb.

Maar vrienden ontmoeten is moeilijk. Nou ja, het is makkelijk, maar het moet onderhouden worden. Zo had ik er een vriendengroep bij, vlakbij, Belgische larpers, maar toen kreeg ik een relatie met 1 van hen en toen dat uitging, stond ik er weer alleen voor...

Ik kan je eigenlijk geen tips geven, want ik zit in hetzelfde schuitje en ik weet ook niet hoe het op te lossen, want ik zit bij tig verenigingen en het helpt gewoon niet (of ze zijn te ver weg ).

[Cha-H]

Trimm Trabb schreef:

Ik had dat ook wel, dat ik dacht dat iedereen me aankeek omdat ik daar zo zielig en alleen zat. Maar als je leert daar schijt aan te hebben maak je het voor jezelf een stuk makkelijker. Ik ga zelf ook niet to laat uit in m'n eentje, maar bijvoorbeeld wel naar concerten of festivals. Daar sta ik dan ook gewoon te dansen en lol te hebben, want het valt toch niet op in zo'n grote menigte en de meeste festivalgangers zijn wel relaxte mensen waar je een praatje mee kunt maken.

Maar studeer je of werk je op het moment? Want zo heb ik een hoop nieuwe mensen leren kennen. Studieverenigingen helpen ook goed (en dan bedoel ik niet de corporale ontgroenings dingen, maar gewoon van je eigen studie), die organiseren feesten en zo leer je ook weer vrienden van die studiegenootjes kennen.

En je zegt trouwens dat je het wel met mensen kan vinden, maar dat je die niet je vrienden wilt noemen omdat het bijv. de vrienden van je zus zijn. Dat hoeft toch niks uit te maken? Omdat het haar vrienden zijn wil nog niet zeggen dat het dan niet ook jouw vrienden kunnen zijn. Als het met sommige mensen uit die groep klikt kan je ze zelf wel eens uitnodigen voor een feestje of een concert van een band die zij goed vinden. Dan worden het vanzelf ook jouw vrienden hoor.

Succes ermee en als je wilt mag je me altijd PM'en.

Op dit moment zit ik weer op school, maar ik zit nu in het 2e jaar van het MBO. Dus daar heb je natuurlijk nog niks van studentenverenigingen e.d. voor zover ik weet.
Maar veel meiden in me klas ( ik heb alleen maar meiden haha) zijn een stuk jonger en mogen nog niet veel van hun ouders. Je merkt ook gewoon heel goed het leeftijdsverschil tussen 16/17 jaar en 19/20 jaar.. Het is maar weining, maar op deze leeftijd kan dat best een verschil maken natuurlijk. Ik ben over het algemeen al een stuk serieuzer dan andere.
Ook is het zo dat ik op een opleiding zit waar echt totáál andere types zitten dan mij. De meeste van daar gaan allemaal lekker dansen op top 40 muziek en naar de skihut enz. Terwijl ik festivals en bandjes enz. veel leuker vind. Ik vind hele andere dingen leuk. Ik heb het daar natuurlijk ook al wel geprobeerd, maar als ik iets leuk vind en ik vraag andere mee is het hun ding niet.

Maar je hebt ook wel gelijk, als ik het goed met andere kan vinden zouden het ook mijn vrienden kunnen worden. Maar ik weet al precies hoe dat zal gaan want ik weet hoe me zus is haha Ze vind het leuk tot op een bepaalde hoogte. En dat snap ik ook wel.

Maar je hebt wel gelijk. Ik denk dat ik mezelf er een keer toe moet zetten om ergens alleen heen te gaan. Alleen krijg je dan van die rare reacties. Van m'n ouders bijvoorbeeld, die het dan weer niet fijn vinden dat ik ergens alleen heen ga 's avonds. Ze houden me niet tegen maar vinden het wel raar. En ik moet toegeven dat ik het ook wel een beetje eng vind om ergens in me eentje wat te gaan drinken ofzo.

En van magnetrondoos vind ik het ook wel een goed idee. Moet me er alleen even toe zetten denk ik, omdat ik zelf het idee heb dat mensen het raar vinden als ik dat doe.
Het klinkt allemaal een beetje tegenstrijdig, maar ik maak me over het algemeen echt niet druk over wat mensen van me vinden. Ik ben ook niet ontevreden met mezelf maar ik denk dat ik niet zo makkelijk aanspreekbaar overkom ofzo..
Misschien komt het ook omdat ik vaak hoor dat ik 'anders' ben, in de zin van dat ik anders over dingen denk. Ik word wel aardig gevonden, maar apart. Terwijl ik er gewoon doorsnee uitzie en ik gedraag me verder ook niet anders. Ik denk soms alleen anders over dingen en ik ben niet van de skihut en hollywood (in Rotterdam) Maar dat zijn volgens mij zoveel mensen niet.

Ik denk dat als je dat vaak genoeg hoort, je ook zo gaat voelen?
Ik wil absoluut niet zielig doen hoor want ik voel me verder ook niet zielig, alleen dit vind ik kut dan. Maar ik wil het gewoon heel graag veranderen.
En ik vind het heel fijn dat ik veel van zulke fijne en aardige reacties krijg

[Trimm Trabb]

@ Mutant:
Ach, dat ver weg vind ik wel meevallen hoor. Mijn vrienden wonen ook allemaal minstens een uur rijden bij me vandaan en er moeten idd plannen gemaakt worden, maar omdat de groep vrij groot is kan er bijna altijd wel iemand. M'n beste vriendin woonde vroeger zelfs 2,5 uur van me vandaan, maar alsnog spraken we regelmatig af. Ik vind het ook totaal niet erg om ver voor m'n vrienden te reizen. Je moet er iets voor over hebben en een beetje moeite doen om het in stand te houden.
Doordeweeks zie ik ze bijna nooit, vanwege studie/werk/etc, maar gelukkig zijn er de weekenden.

[Trimm Trabb]

Cha-H schreef:

Misschien komt het ook omdat ik vaak hoor dat ik 'anders' ben, in de zin van dat ik anders over dingen denk. Ik word wel aardig gevonden, maar apart. Terwijl ik er gewoon doorsnee uitzie en ik gedraag me verder ook niet anders. Ik denk soms alleen anders over dingen en ik ben niet van de skihut en hollywood (in Rotterdam) Maar dat zijn volgens mij zoveel mensen niet.

Ik denk dat als je dat vaak genoeg hoort, je ook zo gaat voelen?
Ik wil absoluut niet zielig doen hoor want ik voel me verder ook niet zielig, alleen dit vind ik kut dan. Maar ik wil het gewoon heel graag veranderen.
En ik vind het heel fijn dat ik veel van zulke fijne en aardige reacties krijg

Ach je moet eens weten hoe vaak ik dat gehoord heb. Men vind mij vaak ook een rare, maar ik hoor dan ook van m'n vrienden dat ze het juist erg van me waarderen dat ik niet standaard ben en gewoon doe waar ik zelf zin in heb. Het heeft mij ook een lange tijd gekost om een 'ik heb schijt aan alles' houding te krijgen hoor (pas sinds een paar jaar), maar op een gegeven moment viel alles op z'n plek.

Trouwens erg logisch dat je niet naar de Skihut of Hollywood wilt, daar wil je toch niet dood gevonden worden?! Rotown of Watt is denk ik meer jouw ding en concerten zijn daar niet al te duur.

Zit je trouwens op 't Zadkine? Of 't Albeda?

[Cha-H]

haha op t Zadkine.. Niet zo'n goede keus, al valt het in vergelijking nog wel mee waar ik zit. Maar dat wist ik van te voren. Wilde liever naar t GLR maar daar kon ik geen leuke opleiding vinden. Dus ik wist wel waar ik in terecht kwam haha.

Maar ik ben ook wel een paar keer in de Watt geweest.. 3x geloof ik. En dat vond ik ook echt heel leuk. Maar degene die ik dus wel een beetje om me heen heb die houden daar helemáál niet van. Dat meisje waar ik het eerder over had, die gaat al-tijd elk weekend naar stadhuisplein, skihut. Nou.. en dat kan ik 1 keer wel aan maar daarna gaat het gewoon echt te ver voor me haha. Dus ik ken gewoon geen mensen die dezelfde interesses hebben e.d.
En Rotown.. Daar zou ik ook wel graag een keer heen willen omdat ik gehoord heb dat het inderdaad wel gewoon leuk is enzo.. Maarja, ik ken dus geen mensen die dat ook leuk vinden, op de vrienden van me zus na.. En om met hun te gaan vind ik een beetje rare situatie.

Trimm Trabb schreef:

@ Mutant:
Ach, dat ver weg vind ik wel meevallen hoor. Mijn vrienden wonen ook allemaal minstens een uur rijden bij me vandaan en er moeten idd plannen gemaakt worden, maar omdat de groep vrij groot is kan er bijna altijd wel iemand. M'n beste vriendin woonde vroeger zelfs 2,5 uur van me vandaan, maar alsnog spraken we regelmatig af. Ik vind het ook totaal niet erg om ver voor m'n vrienden te reizen. Je moet er iets voor over hebben en een beetje moeite doen om het in stand te houden.
Doordeweeks zie ik ze bijna nooit, vanwege studie/werk/etc, maar gelukkig zijn er de weekenden.

Het probleem is dat ik diegene met de auto ben, dus het komt vaak op mij neer om heen en weer te rijden. En dan zijn het misschien geen echte vrienden, maar ik heb ook niet altijd zin om in die auto te zitten voor een paar uur. Mijn ouders wonen al een uur van mij vandaan, mijn grootouders van ma haar kant en die familie 20 min. Ik rij graag auto, maar soms ben ik het ook gewoon beu... Ik vind het niet erg om ver te reizen, maar niet als ik die week naar daar moet en die week weer naar de andere kant enz enz,.... Voor mijn wrestling-training moet ik al een half uur reizen, voor larp variërend van een uur tot 3 uur... Maar zij moeten ook maar eens naar mij toe komen, dat is ook waar, maar treinen zijn vaak nog een uur langer en van die toestanden. Ik heb een relatie gehad met iemand in Zwolle en iemand in Amsterdam en dat gaat gewoon tegensteken... Maar je hebt gelijk, je moet er wat voor over hebben, maar het moet niet altijd van mijn kant komen

En Edit: het steekt me echt tegen dat mijn beste vriendin bijna niets mag/kan. Haar vriendin is ook een van mijn beste vrienden, maar die wonen samen bij haar ouders en die mogen dus echt niks... En dan kun je zeggen, ze is volwassen, maar ze studeert nog en ze krijgt gewoon geen geld. We hebben daar al voor oplossingen lopen zoeken, maar het is echt niet zo simpel Haar moeder heeft mijn kerstkaart geopend, bang dat er drugs in zat

En anders zijn. Ach ja. Ik ben een larper, dat zegt al genoeg Maar ook daar vind je vrienden in hoor, je moet ze alleen tegen het lijf lopen. Het is dat Rotterdam weer zo'n pokke-eind is voor me, anders kwam ik eens langs

[sicilion]

Helaas een erg herkenbaar verhaal... Ik heb wel een handje vrienden, alleen zijn dat geen mensen waar ik heel erg close mee ben en waar ik zomaar even binnenval. Ik heb mijn sociale leven de laatste tijd ook enigszins expres op een laag pitje gezet, maar in 2010 ga ik er zeker weer aan trekken. Probeer iig mensen te leren kennen via de mensen die je al kent. Ga alleen naar dingen die je leuk vind, niet alleen concertjes oid, maar bijv. filmavonden of projecten oid. En via sport kun je idd vaak mensen bereiken.

En de skihut en Hollywood zijn idd verschrikkelijke tenten!

Gewoon contact blijven zoeken met mensen, zij het in realiteit of op internet.. komt het vanzelf goed

Er zijn volgens mij echt veel mensen die zich herkennen in jouw verhaal. Als ik het lees heb ik ook echt zo'n "been there, done that" gevoel.

Ik raad je alleen wel aan een baantje te zoeken oid (als je dit nog niet hebt).. zodat je een beetje geld te besteden hebt. Dan kan je wat makkelijker overal naartoe.

[x-spekkie-x]

Ik vind het trouwens wel moeilijker om nieuwe mensen te leren kennen nu ik niet meer studeer, maar aan het werk ben. Het is dan niet meer zo vanzelfsprekend om contact op te bouwen. Het hangt ook van je werk af of je via collega's weer vrienden kunt maken. Gelukkig heb ik een groepje (losse) vrienden opgebouwd door de jaren heen. Drie daarvan wonen in de buurt (ong. 15-30 minuten met de auto) en dat is heel fijn om gewoon even 's avonds af te spreken. Net als wat Mutant al zegt, voor verdere vrienden moet je echt tijd maken en vrije dagen inplannen. Zo even op en neer naar een plaats 3 uur reizen verderop doe je niet zo snel.

Wel leuk is dat ik sinds recent een baantje heb via een studentenuitzendbureau (heb namelijk een parttime baan en daar past een studentenbijbaan weer mooi naast) en daar werken dus allemaal andere leeftijdsgenoten. Zo ben ik ook weer in contact gekomen met een paar leuke meiden

Ik ben trouwens ook een concertganger en ga ook regelmatig alleen naar concerten. Vaak heb je -juist omdat je alleen gaat- dan weer aanspraak met andere bezoekers. Zelfs een keer via dit forum afgesproken met een paar andere forumers die ook gingen, was ook erg gezellig

Cha-H schreef:

Maarja, ik ken dus geen mensen die dat ook leuk vinden

Ontmoet je door te gaan niet juist mensen die dat leuk vinden?

Ik heb ook geen bergen vrienden, 'k zou niet weten waarom ik me daarvoor moest schamen... Verschil met jou is misschien dat ik er niet echt mee zit. Als je er wel mee zit, dan moet je er wat aan doen. Zoek plekken op waar je mensen kunt ontmoeten en stap ook zelf op mensen af. Dat lijkt misschien raar, maar dat is het niet. Als de mogelijkheid er is, ga dan inderdaad werken zodat je wat geld hebt en wellicht weer kunt gaan sporten of geld hebt om uit te gaan. Ga in je eentje stappen als je zin hebt om te stappen, dan ontmoet je vanzelf mensen met dezelfde interesses.

[Whoop1991]

Ik herken dit! Zelf vind ik het altijd zo moeilijk om te bepalen of het nou vrienden zijn of niet. Ik ga wel met 2 mensen om op zaterdag, maar ik heb meer het idee dat dit gewoon kennissen zijn. En verder iedereen die ik ik ken kom ik niet verder tot een klein praatje en zijn dus alleen maar kennissen.
De laatste tijd heb ik iets meer energie in die twee mensen gestoken en het gaat wel de goede kant op, maar of zij ooit vrienden worden (?) want ze zijn heel verschillend vergeleken met mij.
Zelf ben ik de laatste paar maanden al veek zekerder geworden door af en toe ook wat zelf te ondernemen, en dan heb ik denk ik gewoon van: laat ze lekker denken dat ik op dit moment alleen ben.. who cares?
Alles heeft tijd nodig om beter te worden. Wie weet.. misschien kom je wel eens iemand een keer tegen tijdens het shoppen of concerten... Het is moeilijk inderdaad, maar niet onmogelijk!

[Cha-H]

Echt.. ik had echt niet verwacht dat er zoveel mensen zijn die zich herkennen in m'n verhaal!
En ik ben echt heel blij met alle adviezen die ik krijg.. Ik heb er echt veel aan. Ik moet het ook gewoon een keer proberen.. Het zal wel even eng zijn de eerste keer.. maar er zijn schijnbaar veel mensen die het doen.
En wat geld/werk betreft. Ik had wel werk in de haven.. geen plek waar ik vrienden van mijn leeftijd kan maken. Ik ben een van de weinige vrouwen daar.. alleen maar mannen natuurlijk, en ook niet van mijn leeftijd haha. En in de haven was natuurlijk zware crisis, waardoor ik heeeel weinig heb gewerkt dus ook bijna niks heb verdiend. Daardoor had ik een ander baantje ernaast gezocht in de horeca (ze hadden heel veel werk). Maar toen ging het weer wat beter in de haven en kon ik wat vaker werken. Toen werden alle contracten van de parttimers/mensen die het als bijbaantje doen niet verlengd vanwege de crisis. Ik wilde toen veel gaan werken bij me andere baantje en daar was in een keer ook bijna geen werk meer. Nu zit ik dus te wachten tot er weer genoeg werk komt (deze maand kan ik maar 1 keer werken dus dat schiet ook niet op). En ik wacht ook weer op een nieuw contract van dat bedrijf in de haven.. want als het beter gaat krijg ik die weer opgestuurd.
Dus dat is het hele geld/werkdrama haha.
En het vervelende is dus ook dat bij m'n andere baantje in de horeca heeel veel mensen van mijn leeftijd werken en je wordt altijd weer bij andere mensen ingedeeld die ik (nog niet) ken.. Dus daar zou ik het heel goed kunnen proberen. Maar nu kan dat dus weer niet door het weinige werk wat ze op het moment hebben.

Maar alsnog: SUPERbedankt allemaal.
Ik voel me wel iets minder alleen nu ik zo merk dat er zoveel mensen met hetzelfde 'probleem' zitten.

Waarom zou je wachten tot er weer genoeg werkt komt? Dat kan misschien wel maanden duren? Ik zou een ander baantje (eventueel erbij) zoeken...

Maar ook al fijn dat weten dat je niet de enige bent ook al iets helpt.

[Cha-H]

Ja, daar ben ik ook mee bezig.. Ik heb 5 sollicitaties lopen maar nergens hoor je verder wat van dus ik ben ook alweer aan het bellen enzo

[Niem Anno Niem]

Ik herken me ook volledig hierin, ben zelf net 18 en ga ook nog niet uit. Ook op school heb ik wel vrienden, maar buiten school zie ik ze niet, ook op het werk van me geldt hetzelfde. Buiten het werk zie ik ze niet(of het moet dan op school zijn :clown.

Ook ik schaam me ervoor om elke weekeind weer thuis te zitten, en ook bij mij is het contact verwaterd met iedereen van mijn oude scholen.

In mijn geval zijn er in tegenstelling tot jou als ik het zo lees, nog genoeg mogelijkheden voor mij hier in de buurt. Moet daar alleen wat meer contact zoeken, maarja ben eerder verlegen dan spontaan dus vandaar.

Misschien een idee om het te proberen van iets van een supermarkt inplaats van bij de haven. Weet niet hoeveel leeftijdsgenoten daar zijn maar bij een supermarkt heb je denk ik wat meer kans.

[Cha-H]

Ehm ja, hier zijn er ook wel mogelijkheden.. Maar niet veel.. Maar het wordt gelukkig steeds stads-er zeg maar.. Er worden steeds meer bijgebouwd haha.
Maar ik heb ook inderdaad gesolliciteerd bij 3 supermarkten en 2 andere baantjes.

En naja.. als je toch genoeg mogelijkheden hebt, waarom probeer je dan de stap niet een keer te zetten?
Ik moet het toch ook een keer gaan doen!

[JohnnyF.]

Cha-H, heb je wel eens gedacht aan vrijwilligerswerk? Dat hoeft heus niet suf met bejaarden rondsjokken te zijn, in elke stad draaien heel veel zaken op vrijwilligers. Ik werk sinds een jaar bij een klein poppodium in mijn stad achter de bar, ik ben dit gaan doen omdat het werk mij leuk leek en niet zozeer om nieuwe mensen te ontmoeten, maar ik heb er zoveel vrienden gemaakt! Het voordeel ten opzichte van een gewoon baantje is dat iedereen hier voor z'n lol 2/3 keer in de maand werkt, en het is dus een ontzettend enthousiast team is. En daarnaast hebben we allerlei leuke feesten en dagjes uit en het kost je niks.. ideale manier om mensen te leren kennen lijkt mij .

[Twistingg]

Vraag een keer aan de mensen waar je af en toe een praatje maakt mee op school, of ze een keer zin hebben om op vrijdagavond/zaterdagavond wat te gaan drinken in het cafe of waar je graag heen gaat!

Ookal zijn het maar mensen die je zoals je zegt alleen op school ziet, betekend niet dat hun geen interesse hebben om een keer wat te drinken, misschien vinden ze het heel gezellig en doe je het vaker!

[Trimm Trabb]

JohnnyF. schreef:

Cha-H, heb je wel eens gedacht aan vrijwilligerswerk? Dat hoeft heus niet suf met bejaarden rondsjokken te zijn, in elke stad draaien heel veel zaken op vrijwilligers. Ik werk sinds een jaar bij een klein poppodium in mijn stad achter de bar, ik ben dit gaan doen omdat het werk mij leuk leek en niet zozeer om nieuwe mensen te ontmoeten, maar ik heb er zoveel vrienden gemaakt! Het voordeel ten opzichte van een gewoon baantje is dat iedereen hier voor z'n lol 2/3 keer in de maand werkt, en het is dus een ontzettend enthousiast team is. En daarnaast hebben we allerlei leuke feesten en dagjes uit en het kost je niks.. ideale manier om mensen te leren kennen lijkt mij .

Dat is idd een goede van je.

Ik heb al een paar keer gevrijwilligd bij Motel Mozaique in Rotterdam en dan werk je 6 uurtjes ofzo en mag je voor de rest gewoon gratis bandjes zien. Dit kan bij vrijwel alle festivals volgens mij, want ze hebben er veel mensen voor nodig. Je leert dan meteen nieuwe mensen kennen die ook van (alternatieve)muziek houden en wie weet groeit daar dan een vriendschap uit.
Mijn bff heeft vroegah ook vrijwilligerswerk gedaan bij een poppodium. Je ziet een hoop mensen, woont gratis de concerten bij en krijgt gratis drankjes (bij LVC zelfs 6 per uur, die je opspaart op je pasje. Zo kan je dus wel eens mensen meenemen en flink trakteren. )
En via dat soort podia kan je je ook aanmelden om te vrijwilligen bij grote festivals als lowlands.
Erg leuk en zeker het proberen waard.

[__]

wat betreft werk en leeftijdsgenoten ontmoeten: sta je al ingeschreven bij studentalent en susa enzo?

[Cha-H]

JohnnyF, dat vind ik echt een supergoed idee! dankje! Ik ben gelijk enthousiast zeg! Ik ga zo denk ik meteen even op internet kijken wat de mogelijkheden zijn enzo, want ik vind het echt een heel leuk idee! Ik moet binnenkort toch op stage wat betaald is, dus zou ik dat makkelijk er bij kunnen doen! Dankje!

En __, ik sta daar nog niet bij ingeschreven? Ik ken het eerlijk gezegd ook niet, maar ik ga gelijk even google-en

[Br0kenwingsx]

Wat herkenbaar zeg!

Ben zelf altijd wel op mijzelf geweest: vind het ook (bijna nooit) erg om alleen te zijn. Maar de laatste tijd merk ik dat ik het toch wel naar vind om in het weekend thuis te zijn.

Voor ik ben verhuisd (1 1/2 jaar geleden) had ik naast school nog een verzorgpaard waar ik 3x in de week lekker bezig was & ook met veel mensen sprak & 2 verzorgpony's waar ik 1x in de week met 2 andere meiden mee bezig was. Op school was het ook wel redelijk gezellig, maar buiten school sprak ik dan eigenlijk ook nooit met iemand af. Had daar ook geen behoefte aan.

Nu wegens studie en moeders werk verhuisd, en nu sport ik niet meer omdat mijn roosters bijzonder onregelmatig zijn. Ik werk inmiddels wel in de horeca en heb daar wel leuke mensen ontmoet (ook mijn huidige vriend waar ik heel erg gek op ben en waar ik nu ook regelmatig mee weg ben) en soms gaan we wel met een groep van 't werk uit nu, maar vrienden zou ik ze niet noemen. Ook met 'mijn groepje' van school doen we af en toe wel wat leuks, maar verder dan dat eens in de zoveel tijd komt dat nooit echt.

Dat is eigenlijk het enige wat ik mis: iemand om alles mee te delen zeg maar. Ik heb wel een super super goede vriendin bij wie ik alles kwijt kan - en zij bij mij -, maar die woont aan de andere kant van 't land en spreek ik eigenlijk alleen maar over MSN.

Ik zit er zelf niet zo héél erg mee dat ik verder geen hordes vrienden heb, maar zoals ik al zei mis ik wel eens een persoon waar je over en weer gewoon met alles over kunt praten, die je begrijpt en waar je gewoon leuke dingen mee kunt doen! Ben zelf nogal verlegen en heb ook geen makkelijke persoonlijkheid (ben direct en eerlijk, soms ook onbedoeld bot & heb nogal eens last van moodswings), dus dat helpt ook niet echt xD ook vind ik het soms moeilijk om een gesprek op gang te houden met vreemden, omdat ik soms best heel onzeker ben.

Misschien dat ik toch maar weer eens een sport op moet gaan pakken

[joeytje07]

*oma* schreef:

Ik heb dit probleem niet. Zelf heb ik veel verschillende vrienden. De ene drink ik graag een drankje mee, de ander ga ik mee uit, met weer een ander kijk ik graag films etc. Niet alle vrienden zijn dezelfde soort vrienden. Misschien kun je vanuit dat idee toch een vriendschap opbouwen. Bovendien moet je investeren in een vriendschap. Je moet het contact onderhouden (naja, moet. Dat klinkt ook zo zwaar), maar doe dat natuurlijk alleen als je dat leuk vindt. Bij sommige mensen is het niet zo erg als je die een poos niet ziet en anderen zie je graag vaker. Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.

Dit heb ik ook,
ik heb veel vriendengroepen
3/4 voor het uitgaan en voor chillen ook een paar.

hoe ik he theb geflikt?
-geen flauw idee
ik dnek dat het belanrijkst is, dat je contact onderhoudt zoals oma dat heeft gezegd.
het wordt lastig om die mensne van de middelbare terug te 'winnen' maar verbreed je zicht.
zoek naar mensen van de basischool oude vriendinnen, ga af en toe met die ene vriendin naar de bios en vraag of zij dna mensne meeneemt, zodat je mee rmensen leert kennen

maar wat ook belangrijk is, is vooral het aanbieden aan anderen om wat te gaan doen.

hoop dat ik je verder heb geholpen

greetz EO

[honnepon88]

jeetje dit klinkt allemaal best bekend eigenlijk...
ik heb verder ook niet echt vrienden...ik bedoel ik zit nu ook op een zaterdag alleen thuis.
ik zou het ook fijn vinden als ik gewoon iemand had of meerde mag natuurlijk ook, waarmee je zowel uit kan gaan als dat er gewoon iemand is bij wie je alles kwijt zou kunnen...
ik heb wel 1 goede vriendin maar die woont erg ver weg van mij heb ik in principe alleen maar contact mee via msn, maar ja dat is ook niet alles...

ik herken dit en idd fijn te weten dat je niet de enige bent

[Alpha_Omega]

fucking hell, story of my life.

Ik heb nu 2 vrienden, eigenlijk 3 maar eentje spreek en zie ik zo weinig... ik denk dat ik zelfs die 2 echte vrienden misschien een keer per maand zie.
Ik ga ook nooit uit, niet veel behoefte aan maar het lijkt me wel leuk dat ALS ik zin heb er ook mensen zijn die mijn gezelschap op prijs zouden stellen.
Ik weet van mezelf dat ik moeilijk contact leg en mijn hobbies zijn ook niet je-van-het (Gunpla, films en gaming) maar toch.
Ook ben ik een enorme dromer, altijd al geweest; dit is iets dat ik hoop de de OP en anderen niet hebben want godver het doet zeer. ik wilde met het halen van de havo ook naar iemands feest kunnen en het gezellig hebben, ik wil(de) ook eens met iemand naar het gala, ik wil ook een echte student kunnen zijn maar ik heb alleen maar platonish contact met mensen.
Werk helpt ook niet, ik doe staand werk met voeten waar ik eig niet op kan staan dus ben altijd kei-chaggo van de pijn.

Iemand van de andere eenzamen toevallig uit regio breda ?

[honnepon88]

ik zou het niet erg vinden hoor om een paar goede vrienden te hebben van waar je op aan zou kunnen.
ach ik ga binnenkort weer van start met een nieuwe opleiding dus ik hoop dat ik daar wat vriendschap aan over hou
en ik heb het geld ook (nu nog)niet om te gaan stappen of om op een sport te gaan oid...dus ja en met thuiszitten kom je ook niet ver...