Algemeen anti-depressiva (en andere medicijnen) topic.

[phensicske]

Aragnabite schreef op 24-04-2004 @ 20:46 :
Het is idd een ad, net zoals bij prozac zit er fluoxetine in:
http://www.e-gezondheid.be/nederland...idrubrique=537

Bedankt voor de link.

Ik heb besloten het niet te nemen, na er met vrienden en met mijn moeder over gesproken te hebben. Iedereen raadde me het af. Ik ben dan ook van plan mijn psychiater nog één kans te geven (op de volgende sessie) en als hij me nog altijd niet meer helpt (dan wat pillen geven), zal ik wel andere hulp zoeken.

[* Fraaah *]

ik voel me klote, al een tijdje...tgaat niet goed thuis enz. maar ik kan er moeilijk over praten en ik weet ook niet met wie ik er over zou moeten praten, iig niet met mijn ouders..

Wat gebeurd er precies als je die medicijnen slikt? Welke medicijnen zouden geschikt zijn voor mijn "probleem"..kweet dat ik nogal vaagjes erover ben, maar als je meer wilt weten,
moet je maar vragen..alvast bedankt

[phensicske]

* Fraaah * schreef op 25-04-2004 @ 14:46 :
ik voel me klote, al een tijdje...tgaat niet goed thuis enz. maar ik kan er moeilijk over praten en ik weet ook niet met wie ik er over zou moeten praten, iig niet met mijn ouders..

Wat gebeurd er precies als je die medicijnen slikt? Welke medicijnen zouden geschikt zijn voor mijn "probleem"..kweet dat ik nogal vaagjes erover ben, maar als je meer wilt weten,
moet je maar vragen..alvast bedankt

'k Zou eerst hulp zoeken (GGZ/huisdokter...), als medicijnen nodig zijn, zullen ze jou die wel voorschrijven.

[* Fraaah *]

phensicske schreef op 25-04-2004 @ 14:47 :
'k Zou eerst hulp zoeken (GGZ/huisdokter...), als medicijnen nodig zijn, zullen ze jou die wel voorschrijven.

bedankt, alleen, kheb altijd het gevoel dat ik me aanstel..mijn ouders geven mij ook altijd dat gevoel
ik wil heel graag hulp, maar ik weet niet of ik die eerste stap wel durf te nemen en al helemaal niet als mijn ouders het weten..

[phensicske]

* Fraaah * schreef op 25-04-2004 @ 14:51 :
bedankt, alleen, kheb altijd het gevoel dat ik me aanstel..mijn ouders geven mij ook altijd dat gevoel
ik wil heel graag hulp, maar ik weet niet of ik die eerste stap wel durf te nemen en al helemaal niet als mijn ouders het weten..

De eerste stap kan een gesprek zijn met je mentor in school of je kan eens naar je dokter gaan (die heeft beroepsgeheim, zodat je ouders dit niet te weten komen). Zo'n mensen kunnen wel inschatten hoe ernstig (en dringend) een probleem is en wat er aan kan gedaan worden. Aan de hand daarvan kan je dokter je bijvoorbeeld doorsturen naar de GGZ of mss geeft hij je wel een ontspannend middeltje mee of zo.

[* Fraaah *]

phensicske schreef op 25-04-2004 @ 14:57 :


De eerste stap kan een gesprek zijn met je mentor in school of je kan eens naar je dokter gaan (die heeft beroepsgeheim, zodat je ouders dit niet te weten komen). Zo'n mensen kunnen wel inschatten hoe ernstig (en dringend) een probleem is en wat er aan kan gedaan worden. Aan de hand daarvan kan je dokter je bijvoorbeeld doorsturen naar de GGZ of mss geeft hij je wel een ontspannend middeltje mee of zo.

ja bedankt, kzal er over nadenken..alst langer zo blijft doorgaan ga ik zeker weten naar de huisarts..bedankt

[-Flip-]

wanneer schrijven ze iemand anti depressiva voor? of ligt dat aan je behandelaar??? ik bedoel... zijn er eisen aan gesteld dat je je zo en zo moet voelen voor dat je er aan begint? mijn moeder is eindelijk gestopt met het slikken ervan... vraag me af of ze nu niet in een heel diep dal gaat vallen ofsow... het leek alsof die anti depressiva haar goed hielp en nu gaat ze ermee kappen....

[Droomvlucht]

joor schreef op 15-05-2004 @ 12:39 :
wanneer schrijven ze iemand anti depressiva voor? of ligt dat aan je behandelaar??? ik bedoel... zijn er eisen aan gesteld dat je je zo en zo moet voelen voor dat je er aan begint? mijn moeder is eindelijk gestopt met het slikken ervan... vraag me af of ze nu niet in een heel diep dal gaat vallen ofsow... het leek alsof die anti depressiva haar goed hielp en nu gaat ze ermee kappen....

Dat ligt inderdaad aan je behandelaar. Op de eerste plaats schrijft alleen een psychiater medicijnen voor (die is daartoe bevoegd). Daarnaast wordt er natuurlijk alleen medicatie voorgeschreven als het nodig is. Als het dus zonder niet gaat.

Als het goed is stopt je moeder niet van de ene op de andere dag met haar medicatie. Die medicatie wordt altijd afgebouwd. Zodat je niet ineens van iets, naar niets gaat. Gaandeweg wordt dan bekeken of je moeder inderdaad zonder haar medicatie kan. Is dit niet het geval, dan zullen ze misschien toch door moeten gaan met de medicatie of een andere oplossing zoeken. (ander soort therapie ofzo)

Liefs,

Laura

[-Flip-]

Aragnabite schreef op 15-05-2004 @ 13:48 :
Dat ligt inderdaad aan je behandelaar. Op de eerste plaats schrijft alleen een psychiater medicijnen voor (die is daartoe bevoegd). Daarnaast wordt er natuurlijk alleen medicatie voorgeschreven als het nodig is. Als het dus zonder niet gaat.

Als het goed is stopt je moeder niet van de ene op de andere dag met haar medicatie. Die medicatie wordt altijd afgebouwd. Zodat je niet ineens van iets, naar niets gaat. Gaandeweg wordt dan bekeken of je moeder inderdaad zonder haar medicatie kan. Is dit niet het geval, dan zullen ze misschien toch door moeten gaan met de medicatie of een andere oplossing zoeken. (ander soort therapie ofzo)

Liefs,

Laura

thanks

[~~dolce~~]

Wat heb ik toch tegen medicijnen.
"mijn"psychiater heeft me slaapmiddelen gegeven, tempezepam ofzo.. weet niet hoe je het schrijft. Ze vroeg:"lichte of zware" doe maar licht zei ik, maar meisje, je moet wel slapen, dus ik geef je die zware... help..

En toen begon ze over AD, help.. wil ik dat wel.. Ik voel me echt gestoord,ik weet niet. Het maakte me helemaal in de war, ik wil geen pillen, maar aan de andere kant ook wel. Ik denk dat ik heel erg bang ben voor reacties van andere mensen, als die erachter komen dat ik naar een psychiater moet, en daar ook nog eens medicijnen krijg.. ze verklaren me voor gek, en misschien ben ik dat ook wel.

Btw, ik weet niet of ik het mag vragen, maar medicijnen tegen am bestaan zeker niet..

~~dolce~~ schreef op 16-05-2004 @ 14:37 :
Btw, ik weet niet of ik het mag vragen, maar medicijnen tegen am bestaan zeker niet..

AM heeft een oorzaak en medicijnen tegen die oorzaak zijn er wel (AD).

[Keyser Saus]

~~dolce~~ schreef op 16-05-2004 @ 14:37 :
Wat heb ik toch tegen medicijnen.
"mijn"psychiater heeft me slaapmiddelen gegeven, tempezepam ofzo.. weet niet hoe je het schrijft. Ze vroeg:"lichte of zware" doe maar licht zei ik, maar meisje, je moet wel slapen, dus ik geef je die zware... help..

En toen begon ze over AD, help.. wil ik dat wel.. Ik voel me echt gestoord,ik weet niet. Het maakte me helemaal in de war, ik wil geen pillen, maar aan de andere kant ook wel. Ik denk dat ik heel erg bang ben voor reacties van andere mensen, als die erachter komen dat ik naar een psychiater moet, en daar ook nog eens medicijnen krijg.. ze verklaren me voor gek, en misschien ben ik dat ook wel.

Btw, ik weet niet of ik het mag vragen, maar medicijnen tegen am bestaan zeker niet..

Ik denk dat het steeds meer en meer geaccepteerd is dat er mensen met psychiatrische hulp zijn, en je bent laaaang niet de enige die medicatie heeft, maak je daar maar niet te veel zorgen om.

[~~dolce~~]

Keyser Saus schreef op 16-05-2004 @ 15:39 :
Ik denk dat het steeds meer en meer geaccepteerd is dat er mensen met psychiatrische hulp zijn, en je bent laaaang niet de enige die medicatie heeft, maak je daar maar niet te veel zorgen om.

ja, I know, maar nu moet ik het zelf accepteren.. arrgh, en ik weet dat ik me dr niet druk om moet maken enzo. Maar ik vind het zo vreselijk belangrijk wat anderen van me vinden, het is gewoon gestoord.. en ja, ik moet echt leren dat ik me dat niet aantrek enzo.
Maja, voorlopig gebruik ik die dingen toch niet.

[Droomvlucht]

~~dolce~~ schreef op 16-05-2004 @ 16:41 :
ja, I know, maar nu moet ik het zelf accepteren.. arrgh, en ik weet dat ik me dr niet druk om moet maken enzo. Maar ik vind het zo vreselijk belangrijk wat anderen van me vinden, het is gewoon gestoord.. en ja, ik moet echt leren dat ik me dat niet aantrek enzo.
Maja, voorlopig gebruik ik die dingen toch niet.

Ik denk dat het in het begin wel moeilijk is, maar na een tijdje best zal wennen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen. In het begin zullen mensen (net als jijzelf misschien) zoiets hebben van: "AD, slaapmiddel? Wattes?? Hoezo? Is t dan zo erg? etc etc etc" Maar na een tijdje zullen ze het heel normaal vinden dat je het gebruikt. Althans, zo heb ik het ervaren.

(F)

Laura

p.s Mn pm gekregen/gelezen?

p.p.s AD helpen niet alleen tegen am en dergelijke, bij eetproblemen worden ze ook vaak voorgeschreven.. Dus sla je een aantal vliegen in 1 klap..

[black tiger]

Ik heb al verschillende soorten anti-depressiva geprobeerd (tegen depressie, stemmingswisselingen, dissociatie o.a.) maar ze sloegen of niet aan, of de bijwerkingen waren te zwaar.
Mijn psychiater stelde voor om anti-psychotica te gaan proberen, in een lage dosering, ook omdat ik steeds vaker last heb van in de war zijn en dagelijkse dissociatie.

Nu vraag ik me af wat voor ervaringen jullie hebben met anti-psychotica, of het goed werkte,of de bijwerkingen vervelend zijn, of je er van aankomt in gewicht enz?

black tiger schreef op 23-05-2004 @ 21:13 :
Ik heb al verschillende soorten anti-depressiva geprobeerd (tegen depressie, stemmingswisselingen, dissociatie o.a.) maar ze sloegen of niet aan, of de bijwerkingen waren te zwaar.
Mijn psychiater stelde voor om anti-psychotica te gaan proberen, in een lage dosering, ook omdat ik steeds vaker last heb van in de war zijn en dagelijkse dissociatie.

Nu vraag ik me af wat voor ervaringen jullie hebben met anti-psychotica, of het goed werkte,of de bijwerkingen vervelend zijn, of je er van aankomt in gewicht enz?

Ja, ik. Het werkt goed (gebruik het nog steeds). Maar bij mij was het zo dat ik er heel snel erg moe van werd. Dat was niet zo leuk.
En doordat gevoelens voor mij duidelijker werden, werd ik er erg depressief van.
Maar dat hoeft bij jou niet zo te zijn natuurlijk. Bij mij was een groot probleem voordat ik ze ging gebruiken de chaos en het niks meer kunnen onderscheiden.
En dat is nu veel verminderd, wat dat betrefd vind ik het goed werken.

Bij een hoge dosering kan je wel wat aankomen in gewicht (bij mij is dat zo).

Oh moet ik er natuurlijk wel even bij zetten welke ik gebruik: Seroquel.

[Droomvlucht]

black tiger schreef op 23-05-2004 @ 21:13 :
Ik heb al verschillende soorten anti-depressiva geprobeerd (tegen depressie, stemmingswisselingen, dissociatie o.a.) maar ze sloegen of niet aan, of de bijwerkingen waren te zwaar.
Mijn psychiater stelde voor om anti-psychotica te gaan proberen, in een lage dosering, ook omdat ik steeds vaker last heb van in de war zijn en dagelijkse dissociatie.

Nu vraag ik me af wat voor ervaringen jullie hebben met anti-psychotica, of het goed werkte,of de bijwerkingen vervelend zijn, of je er van aankomt in gewicht enz?

Ik gebruik: Risperdal

Ik ben erg tevreden over het medicijn. In het begin had ik wel last van een aantal bijwerkingen, maar die waren na een paar weken over.
Ook van Risperdal kun je aankomen in gewicht, maar dat is eigenlijk bij bijna alle anti psychotica het geval (dat de kans erin zit dat je aankomt).
Verder schijnt Risperdal volgens mijn psychiater ook een lichte anti-depressieve werking te hebben.

Liefs,

Laura

[hatefukk]

~~dolce~~ schreef op 16-05-2004 @ 14:37 :
Wat heb ik toch tegen medicijnen.
"mijn"psychiater heeft me slaapmiddelen gegeven, tempezepam ofzo.. weet niet hoe je het schrijft. Ze vroeg:"lichte of zware" doe maar licht zei ik, maar meisje, je moet wel slapen, dus ik geef je die zware... help..

En toen begon ze over AD, help.. wil ik dat wel.. Ik voel me echt gestoord,ik weet niet. Het maakte me helemaal in de war, ik wil geen pillen, maar aan de andere kant ook wel. Ik denk dat ik heel erg bang ben voor reacties van andere mensen, als die erachter komen dat ik naar een psychiater moet, en daar ook nog eens medicijnen krijg.. ze verklaren me voor gek, en misschien ben ik dat ook wel.

Het is tegenwoordig heel normaal om naar een psychiater te gaan hoor. Daar hoef je echt niet meer knettergek voor te zijn tegenwoordig.

Wat betreft temazepam, die heb ik zelf ook op recept, dus daar kan ik over meepraten. Het is een benzodiazepine. Het is een vrij lichte in zijn soort (wat is je dosering precies?), maar bij benzodiazepines heb je altijd het gevaar van verslaving. Ze zijn sterk lichamelijk verslavend en een benzo-verslaving is vergelijkbaar met, zeg, een heroïne-verslaving. Tevens bestaat er de mogelijkheid dat je je vermogen tot slapen kwijtraakt na langdurig benzo-gebruik. In dat geval zul je dus de rest van je leven melatonine of iets dergelijks moeten gebruiken.

Maar als je zorgt dat je ze niet lange periodes achter elkaar dagelijks gebruikt (dus zeg twee weken dagelijks een pilletje, dan weer 2 weken niet) kan er weinig misgaan. Ik neem aan dat je hier supervisie bij hebt van je dokter/psychiater. De directe intoxicatie is niet gevaarlijk en het is bijna onmogelijk om een overdose benzo's binnen te krijgen. Daarbij zijn het geweldige stoffen om reacreatief te gebruiken (ik gebruik zo'n 75% van m'n pilletjes voor de lol). Al met al zou ik in jouw geval juist blij zijn met m'n receptje temazepam. Gooi er eens een paar naar binnen en drink er een paar pinten bij, dan begrijp je wel wat ik bedoel, hehe.

[Anno 1986]

black tiger schreef op 23-05-2004 @ 21:13 :
Ik heb al verschillende soorten anti-depressiva geprobeerd (tegen depressie, stemmingswisselingen, dissociatie o.a.) maar ze sloegen of niet aan, of de bijwerkingen waren te zwaar.
Mijn psychiater stelde voor om anti-psychotica te gaan proberen, in een lage dosering, ook omdat ik steeds vaker last heb van in de war zijn en dagelijkse dissociatie.

Nu vraag ik me af wat voor ervaringen jullie hebben met anti-psychotica, of het goed werkte,of de bijwerkingen vervelend zijn, of je er van aankomt in gewicht enz?

____________________________________________________

Ik heb hier ervaring mee. Gebruikte vorig jaar antidepressiva; effexor. Overig geen aanrijder op jonge leeftijd. Ik ben inmiddels 18, dan zijn dergelijke zware medicatie als deze toegestaan, effexor is inmiddels verboden voor jongeren. Of ze zijn er mee bezig. Naar mijn weten - en via de psychiator - hoorde ik dat ze het zelfs van de markt af willen halen. Effexor zelf deed weinig, maar de bijwerkingen waren gigantisch groot. Buiten de droge mond - wat stik vervelend is - was mijn stemming juist in ergere mate terug gekomen, dat heb je wel vaker hoor, maar dit was extreem...ik trok het dan ook niet meer.

Inmiddels ben ik begonnen met antipsychotica. Dogmatil. Een goed medicijn, waar ik inderdaad rustiger van wordt. Ik was heel druk van binnen, kon mezelf niet rustig krijgen, en ging daardoor gekke dingen in mijn kop halen. Deze medicatie gaat het tegen, bijwerkingen zijn minder, en de capsules zijn goed weg te slikken. Ik had daar na effexor een beetje genoeg van....

Enfin, dat dus....

STERKTE

[-Flip-]

shit... ik was vandaag bij mn psych... ze wil me medicijnen geven... ik wil dat niet...ik kan dat niet...

-Flip- schreef op 27-05-2004 @ 17:26 :
shit... ik was vandaag bij mn psych... ze wil me medicijnen geven... ik wil dat niet...ik kan dat niet...

Als je het niet wilt, dan moet je het niet doen, das nogal simpel.

Maar misschien is het verstandig om de voor en tegens (nog) eens een keer op een rijtje te zetten en dan te beslissen. Ik bedoel, je wilt toch ook af van de reden waarom je ze zou moeten slikken, toch? Wat zijn jouw redenen om het niet te willen?

[-Flip-]

Leonoor schreef op 27-05-2004 @ 19:15 :
Als je het niet wilt, dan moet je het niet doen, das nogal simpel.

Maar misschien is het verstandig om de voor en tegens (nog) eens een keer op een rijtje te zetten en dan te beslissen. Ik bedoel, je wilt toch ook af van de reden waarom je ze zou moeten slikken, toch? Wat zijn jouw redenen om het niet te willen?

m'n moeder slikt.. ik wil niet op dr lijken.. ja misschien een hele idiote reden...

ik vind het gewoon eng....

-Flip- schreef op 27-05-2004 @ 19:26 :
m'n moeder slikt.. ik wil niet op dr lijken.. ja misschien een hele idiote reden...

ik vind het gewoon eng....

Je bent je moeder niet, 'k denk dat het iig belangrijk is dat je dat onthoudt.

Je doet het toch ook onder begeleiding? Praat met diegene over je angsten. En, zoals iemand anders al zei, bevalt het niet, dan kan je altijd weer stoppen.

Misschien moet je je bedenken of je verder wilt zoals het nu gaat of dat je gebruik wilt maken van een eventuele mogelijkheid om je wat beter te voelen en/of wat 'makkelijker' aan bepaalde dingen te kunnen werken.

[Daantje_0705]

-Flip- schreef op 27-05-2004 @ 17:26 :
shit... ik was vandaag bij mn psych... ze wil me medicijnen geven... ik wil dat niet...ik kan dat niet...

Hee meissie,

*knuf* Ik kan me heel goed voorstellen dat je het niet wilt maar misschien geven die medicijnen je net dat duwtje in je rug wat je nodig hebt om weer een stap verder te zetten in de goede richting. Het is vaak tijdelijk om je net even wat extra steun te geven.

[-Flip-]

Daantje_0705 schreef op 27-05-2004 @ 20:14 :
Hee meissie,

*knuf* Ik kan me heel goed voorstellen dat je het niet wilt maar misschien geven die medicijnen je net dat duwtje in je rug wat je nodig hebt om weer een stap verder te zetten in de goede richting. Het is vaak tijdelijk om je net even wat extra steun te geven.

ja.. thnx... weetje.. ik ben zo bang dat alles dan zo nep word... de diepe dalen worden minder diep... maar die hoge toppen dan? zijn die dan ook weg? ... pff.. en dan moet ik zelf beslissen zegt ze...

[Daantje_0705]

-Flip- schreef op 27-05-2004 @ 20:45 :
ja.. thnx... weetje.. ik ben zo bang dat alles dan zo nep word... de diepe dalen worden minder diep... maar die hoge toppen dan? zijn die dan ook weg? ... pff.. en dan moet ik zelf beslissen zegt ze...

Je moet uiteraard zelf beslissen want het gaat om jouw lichaam, jouw gedachten, jouw toekomst. Maar dat betekend toch niet dat je alleen hoeft te beslissen. Je kan je psych toch om advies vragen, wat die medicijnen met je zullen doen, of behalve je dalen minder diep ook je toppen minder hoog zullen worden, dat soort dingen. Daar zijn die mensen voor hoor meis. Doe er je voordeel bij zodat je weet waar je aan begint (of niet aan begint).

Sterkte!

[~~dolce~~]

Het werkte gewoon niet!!!!

Oke, ik gebruik dan dus dat temzepam ofzoiets.. Nou de 2e keer dat ik het gebruikte gebeurde er gewoon niks.
Wat nou inslaapmiddel? ik lag na 45 min, nog klaarwakker in mijn bed.
echt klote.. ik kon gewoon nog niet slapen..
Beetje vaag, daarna heb ik het nog eens gebruikt toen hielp het wel, maar goed.
Ik weet niet wat ik nu eigenlijk wil zeggen, maar ik vind het gewoon raar dat het toen helemaal niet werkte.

xxx mir

[~~dolce~~]

@t:-Flip-: Ik heb hetzelfde als jou. Mijn psych begon daar ook over, enzo. En ik wil het niet. Ik durf het niet, en ik heb net als jij gezien wat het bij mijn moeder deed. En dat wil ik niet.
En daarbij, ik voel me echt gestoord als ik medicijnen moet.. en ja, ik weet het, dat zit tussen mijn oren maar goed.

[~~dolce~~]

hatefukk schreef op 24-05-2004 @ 12:23 :


Wat betreft temazepam, die heb ik zelf ook op recept, dus daar kan ik over meepraten. Het is een benzodiazepine. Het is een vrij lichte in zijn soort (wat is je dosering precies?), maar bij benzodiazepines heb je altijd het gevaar van verslaving. Ze zijn sterk lichamelijk verslavend en een benzo-verslaving is vergelijkbaar met, zeg, een heroïne-verslaving. Tevens bestaat er de mogelijkheid dat je je vermogen tot slapen kwijtraakt na langdurig benzo-gebruik. In dat geval zul je dus de rest van je leven melatonine of iets dergelijks moeten gebruiken. ik kreeg dr 5 voor 1,5 week..
Ze koos voor mij voor de wat "zwaardere".. ach het zal wel..

Maar als je zorgt dat je ze niet lange periodes achter elkaar dagelijks gebruikt (dus zeg twee weken dagelijks een pilletje, dan weer 2 weken niet) kan er weinig misgaan. Ik neem aan dat je hier supervisie bij hebt van je dokter/psychiater. De directe intoxicatie is niet gevaarlijk en het is bijna onmogelijk om een overdose benzo's binnen te krijgen. Daarbij zijn het geweldige stoffen om reacreatief te gebruiken (ik gebruik zo'n 75% van m'n pilletjes voor de lol). Al met al zou ik in jouw geval juist blij zijn met m'n receptje temazepam. Gooi er eens een paar naar binnen en drink er een paar pinten bij, dan begrijp je wel wat ik bedoel, hehe.
wahahaha

Ze vertelde me ook dat een overdosis niet mogelijk was, en als ik er dan toch te veel slik er niks gebeurd.
Waarschijnlijk had ze me het anders ook niet gegeven. ofzo.

thnx voor je bericht

[david_again]

Veel Nederlanders ‘chemisch blij’

Tien procent van de Nederlanders wordt ‘chemisch blij’ gehouden door middel van antidepressiva. Dit meldt dagblad Trouw naar aanleiding van het congres 'Pillen voor de geest' van apothekersvereniging KNMP. Ook zouden artsen sneller medicijnen voorschrijven dan nodig zou zijn.

Niet ongezonder
Niet stress, maar depressiviteit is volgens de Wereldgezondheidsorganisatie WHO binnen twintig jaar volksziekte nummer één. Maar prof.dr. T. Pieters, medisch historicus en apotheker bij het VU Medisch Centrum en de Rijksuniversiteit Groningen denkt niet dat Nederlanders in de afgelopen vijftig jaar psychisch significant ongezonder zijn geworden. Misschien lijkt het alsof er meer gevallen van depressiviteit zijn, doordat de ziekte beter herkend wordt dan vroeger.

volledige artikel> http://www.nieuws-platform.nl/index.php?itemid=676

Als je er zelf niet uitkomt dan is Sint Jans kruid een goede oplossing. Als het echt niet anders kan dan maar de chemische 'troep', maar daar raak je over het algemeen alleen maar verder van huis mee.

De truc is om het dopamine gehalte in je lichaam omhoog te krijgen. Deze stof is verantwoordelijk voor je geluksgevoel. O.a. veel lichaamsbeweging stimuleert de aanmaak van deze stof. Dus hoe actiever je bent, hoe blijer je wordt. Hoef je verder niks voor te doen. (via google meer hierover)

David
www.Nieuws-Platform.nl

[Daantje_0705]

david_again schreef op 30-05-2004 @ 02:09 :
Veel Nederlanders ‘chemisch blij’

Als je er zelf niet uitkomt dan is Sint Jans kruid een goede oplossing. Als het echt niet anders kan dan maar de chemische 'troep', maar daar raak je over het algemeen alleen maar verder van huis mee.

Het enige jammere van Sint Jans Kruid is dat het de werking van de anticonceptiepil beinvloed, misschien wel handig om even te vermelden voor het geboortecijfer straks ineens heel sterk stijgt (of het aantal abortussen)

[ratsja]

david_again schreef op 30-05-2004 @ 02:09 :
Veel Nederlanders ‘chemisch blij’

Als je er zelf niet uitkomt dan is Sint Jans kruid een goede oplossing. Als het echt niet anders kan dan maar de chemische 'troep', maar daar raak je over het algemeen alleen maar verder van huis mee.

De truc is om het dopamine gehalte in je lichaam omhoog te krijgen. Deze stof is verantwoordelijk voor je geluksgevoel. O.a. veel lichaamsbeweging stimuleert de aanmaak van deze stof. Dus hoe actiever je bent, hoe blijer je wordt. Hoef je verder niks voor te doen. (via google meer hierover)

David
www.Nieuws-Platform.nl

volgens mij ben je in de war met serotonine

[coopergirl]

ratsja schreef op 31-05-2004 @ 11:52 :
volgens mij ben je in de war met serotonine

...Is niet per se noodzakelijk dat het om serotonine-tekort draait. Noradrenaline, dopamine en acetylcholine kunnen hier eveneens een belangrijke rol bij spelen!

ik heb altijd heel trouw mijn medicijnen ingenomen, maar de laatste maanden vergeet ik het zo vaak. de ene keer vergeet ik ze in te nemen, de andere keer vergeet ik dat ik ze al ingenomen heb... iemand een idee hoe ik kan zorgen dat ik op de juiste tijd, de juiste hoeveelheid medicijnen neem?

[Anno 1986]

Ligt eraan....hoeveel moet je er per dag?
Je kunt ze bij de maaltijd nemen...
Of op een bepaald tijdstip, desnoods even een pieper
zetten op dat tijdstip...

Het moet een 'gewoonte' gaan worden, onregelmatig
gebruik is vaak te riskant....

Grtjs.

[Droomvlucht]

me blackrose schreef op 31-05-2004 @ 20:22 :
ik heb altijd heel trouw mijn medicijnen ingenomen, maar de laatste maanden vergeet ik het zo vaak. de ene keer vergeet ik ze in te nemen, de andere keer vergeet ik dat ik ze al ingenomen heb... iemand een idee hoe ik kan zorgen dat ik op de juiste tijd, de juiste hoeveelheid medicijnen neem?

Je slikt prozac he..? (las ik hier ergens)

Misschien een stomme vraag, maar zou t soms aan t medicijn zelf liggen? Ik had dit ook met prozac
Of t ligt gewoon aan ons, kan natuurlijk ook

Sorry, tips heb ik helaas niet..

*knuff*

[Droomvlucht]

Anno 1986 schreef op 31-05-2004 @ 20:24 :

Het moet een 'gewoonte' gaan worden, onregelmatig
gebruik is vaak te riskant....

Ik (en ik denk me blackrose ook) weet dat het riskant is om ze onregelmatig te gebruiken. Maar een gewoonte worden? Ik slik nu al een aardig tijdje medicijnen, en dan gaat het een hele tijd goed maar ineens niet meer .

Aragnabite schreef op 01-06-2004 @ 16:24 :
Ik (en ik denk me blackrose ook) weet dat het riskant is om ze onregelmatig te gebruiken. Maar een gewoonte worden? Ik slik nu al een aardig tijdje medicijnen, en dan gaat het een hele tijd goed maar ineens niet meer .

Hm ja dit heb ik ook (maar zó lang slik ik nou ook weer niet medicijnen).
Eerst is het gewoon makkelijk.
Maar nu heb ik ook, dan zit ik in de les en denk ik ineens "Shit!! Vergeten..", en dan kom ik thuis en ben ik ze helemaal niet vergeten.
Of dan vergeet ik ze wel echt, maar dan kom ik er weer veel te laat achter.

Ik zou niet weten wat je hieraan kunt doen. Briefjes neer leggen..? (Werkt bij mij niet in ieder geval, ik 'leer' er over heen te kijken en dan zie ik die briefjes gewoon niet meer )
Of een soort alarm op je mobiel?

eerst was het een gewoonte, ik had in 2 jaar tijd misschien 5 keer mijn medicijnen vergeten. maar ik denk dat het komt omdat ik een tijdje zelf met de medcijnen aan het rotzooien ben geweest, en nu lukt het gewoon niet meer om er een ritme in te krijgen. ik slik sochtends en savonds medicijnen en tussendoor nog pijnstillers (eerst was dat gewoon 3 per dag, nu moet ik het zelf bepalen wanneer ik ze neem). briefjes werkt bij mij helaas ook niet, ik heb een oude mobiel, daar zit geen alarm op... misschien moet ik he tmaar op mijn voorhoofd schrijven ofzo
en tja, als het aan de prozac ligt....
hmmz, of misschien een horloge met alarm... maar die dingen zijn zo oerlelijk meestal...

me blackrose schreef op 01-06-2004 @ 19:55 :
eerst was het een gewoonte, ik had in 2 jaar tijd misschien 5 keer mijn medicijnen vergeten. maar ik denk dat het komt omdat ik een tijdje zelf met de medcijnen aan het rotzooien ben geweest, en nu lukt het gewoon niet meer om er een ritme in te krijgen. ik slik sochtends en savonds medicijnen en tussendoor nog pijnstillers (eerst was dat gewoon 3 per dag, nu moet ik het zelf bepalen wanneer ik ze neem). briefjes werkt bij mij helaas ook niet, ik heb een oude mobiel, daar zit geen alarm op... misschien moet ik he tmaar op mijn voorhoofd schrijven ofzo
en tja, als het aan de prozac ligt....
hmmz, of misschien een horloge met alarm... maar die dingen zijn zo oerlelijk meestal...

Ja van die enorme kermis-horloges .

Of.. even denken. Een soort sieraad die je nooit om hebt, of oorbellen, of weet ik veel, iets wat je héél erg in je hoofd daar aan gaat koppelen, en elke keer als je dat sieraad ziet, dat je er dan aan denkt?

Tja, en op je hand schrijven elke dag is ook niet alles.

Heb je misschien iets van vaste routine 's avonds en 's ochtends, bijvoorbeeld tandenpoetsen..? Dat je het neerlegt náást je tandenborstel, of je haar borstel of zo.

[J3s]

Ahmoii mensen! Ehm ff een wat algemenere opmerking > helpen die anti-depressiva medicijen en dergelijk nou werkelijk? Worden er allemaal stoffen aangemaakt waardoor je je vrolijker gaat voelen enzo? Volgensmij zit het ook gedeeltelijk tussen de oren; je slikt die medicijnen en dan verwacht je dat je je wel weer beter zal voelen. Net zoals met homeopatische middelen..Afijn, hoe dan ook, anti-depressiva blijven voor mij nogal onnatuurlijke middelen om het geluk te hervinden

Die stoffen zitten in die medicijnen, als ik me niet vergis, volgens mij heeft dat weinig met 'tussen de oren zitten' te maken.

AD zijn niet met homeopathische middelen te vergelijken, op geen enkele manier. In mijn ogen dan.

[J3s]

Leonoor schreef op 04-06-2004 @ 15:35 :
Die stoffen zitten in die medicijnen, volgens mij heeft dat weinig met 'tussen de oren zitten' te maken.

Maar je kan er wel zo van overtuigd zijn dat het werkt, zodat je je al beter voelt voordat die stoffen werken?...

J3s schreef op 04-06-2004 @ 15:36 :
Maar je kan er wel zo van overtuigd zijn dat het werkt, zodat je je al beter voelt voordat die stoffen werken?...

Dat kan altijd, met alles. Denk ik.

Maar of je je dan ook werkelijk blijvend beter voelt? Zeker als je de AD moet slikken om een fysische (noem je dat zo?) oorzaak, dan lijkt me dat het dan niet blijvend zou zijn.

[coopergirl]

J3s schreef op 04-06-2004 @ 15:36 :
Maar je kan er wel zo van overtuigd zijn dat het werkt, zodat je je al beter voelt voordat die stoffen werken?...

...Het kan bijvoorbeeld serotonine heropname stoppen.. Dan wordt er dus geen staf 'aangemaakt'.

Nja, in thist drunk state of mind kan ik het niet zo goed uitleggen

[-Flip-]

nu is mn moeder gestopt en gaat ze weer krankzinnige dingen doen...

[Quiana]

@Leo; fysieke, volgens mij.

-Flip- schreef op 06-06-2004 @ 20:38 :
nu is mn moeder gestopt en gaat ze weer krankzinnige dingen doen...

Oei. Is ze op eigen houtje gestopt?

[-Flip-]

Quiana schreef op 06-06-2004 @ 20:40 :
@Leo; fysieke, volgens mij.


Oei. Is ze op eigen houtje gestopt?

ja, wel in overleg met dr therapeut... ze wilde stoppen omdat ze er dik van werd... zou ze gedwongen kunnen worden om er weer mee te beginnen?

[Quiana]

-Flip- schreef op 06-06-2004 @ 20:43 :
ja, wel in overleg met dr therapeut... ze wilde stoppen omdat ze er dik van werd... zou ze gedwongen kunnen worden om er weer mee te beginnen?

In overleg met haar therapeut, maar wel in één keer? Of trek
ik nou verkeerde conclusies?

Weet haar therapeut dat het nu weer misgaat ed...?

Of ze daartoe gedwongen zou kunnen worden weet ik niet...

Sowieso vraag ik me wel af in hoeverre iemand tot (het innemen van) medicatie ed gedwongen kan worden... Mja.

[-Flip-]

Quiana schreef op 06-06-2004 @ 20:48 :
In overleg met haar therapeut, maar wel in één keer? Of trek
ik nou verkeerde conclusies?

Weet haar therapeut dat het nu weer misgaat ed...?

Of ze daartoe gedwongen zou kunnen worden weet ik niet...

Sowieso vraag ik me wel af in hoeverre iemand tot (het innemen van) medicatie ed gedwongen kan worden... Mja.

ja ze is in een keer gestopt... ik denk wel dat haar therapeut er van weet... vrijdagnacht is de crisisdienst geweest (zie ljh) en ik denk wel dat ze dat daar met elkaar bespreken, dat dat ook bij haar therapeut terecht komt... tenminste, dat hoop ik...
ja idd.. als zij niet wil slikken kan niemand haar dat dwingen...