|
Heb practisch hetzelfde gehad. Had langdurig een vriend, hij maakte het uit omdat we verschillende denkwijzes hadden over het leven enzow, al die onzin. Was er eerst kapot van. Na een week kwam ie bij me terug kruipen met hangende pootjes. Ben de fout in gegaan, heb ja gezegd. Ging weer een maand goed, toen dacht ik: dit wil ik eigenlijk helemaal niet.Was er ondertussen achter gekomen dat mijn vermoedens waar waren, hij had al sinds de 2e een giga zwak voor een meisje uit mijn klas. Hij ging met mij, hield ook wel van mij, maar zijn hart en verlangens lagen bij haar, maar ja, zij wees hem af. Maar zijn hart bleef maar bij haar. Dus toen heb ik het stop gezet en dat we goede vrienden zouden blijven. En ik had een afspraak met hem gemaakt, aangezien dat meisje ook wel een vriendin van mij was, dat ik voor em zou proberen om iets te regelen. Ik had iets geregeld, zij ging naar de kroeg, en ik ging ook, ik zei: als je dan en dan komt, kan je je slag slaan. Zou eerst doorgaan, belde op laatste moment af.Hij durfde het niet. Nou ja, dan maar een andere keer weer proberen he? Hadden we daar een heel gesprek over gehad over het waarom hij het niet zou durven. En uiteindelijk heb ik gevraagd waarom hij iets met mij begon terwijl hij zo vreselijk smoor was op haar. Kwam weer een heel verhaal dat ie echt wel van me hield en nog steeds wel heel veel maar hij wou zich over haar heen zetten omdat ie haar toch niet kon krijgen en omdat ie van mij hield dacht ie dat ie haar kon vergeten. Bleek niet zo te zijn. Vond ie heel erg jammer. Een 2 weken ofzo daarna belde hij weer op. Hij was over haar heen want hij had gemerkt dat ze zo af en toe rookt (anti-rook fundamentalist, ach, kan gebeuren). En hij wou graag weer opnieuw met me beginnen. Met dat kleine beetje hoop dat ik had, toch weer met m'n idiote hoofd ja gezegd. Toen kwam ik er achter dat het hem alleen ging om de sex. Onze ouders moesten maar van niks weten, onze vrienden ook niet etc. Ik dacht eerst (blindheid) ach, als jij dat wil dan vind ik het wel best. Toen kwam ik er dus achter dat ie me alleen wou voor mijn lichaam. Dat heb ik dus weer afgekapt, want dat wou ik niet. Dan maar gewoon goede vrienden. Toen kwam mijn verjaardag, groeje vrienden bij mij thuis, hij ook, maar naar mijn kamer gegaan met z'n allen, want mijn ouders wouden ook wel beetje rust. Hij, ik en een goede vriend van ons beiden op mijn bed (ja, 3 in 1 pers. bed, hoe is het mogelijk...) en de rest op de bank, tegen de kast, op de grond etc. En hij zat me de hele tijd complimentjes te geven, hij kon niet van me afblijven, fluisterde allemaal liefdevolle dingen in mijn oor. Maar ik dacht: ik weet niet wat hij wil, maar ik weet wel wat ik wil: hem niet. Toen vlak daarna (11 dagen) kwam zijn verjaardag. Met grote groep naar de bios, toen naar zijn huis, beetje drinken, blowen etc (ja, dat mocht wel), toen was bijna iedereen weg, alleen zijn beste vriend nog niet, die sliep bij hem. En ik was zo bezopen als een tor, dus ik loop naar de schuur om m'n fiets te pakken, zou ook eens richting huis, maar ipv mijn fiets mee te nemen, liep ik gewoon door, was halverwege het pad, toen dacht ik, kan m'n fiets ook mee nemen. Toen herinnerde ik me ook ineens dat hij nog spullen van mij op z'n kamer had. Kon die ook meteen meenemen. Maar die lagen op de bovenste plank dus ik kon er niet bij. Hij zou ze ff pakken. Dus hij pakte mijn spullen, plastic tasje er om heen, hij pak tme om m'n middel en fluistert: "Ik heb zin om te zoenen." En dat deed ie ook zonder pardon. Kon het op dat moment niet erg vinden. Toen kwam zijn vriend binnenlopen dus was abrupt afgelopen. Dus ik zou toen toch echt weg gaan. ZOu m'n fiets pakken, pakt ie m'n hand en sleept me mee naar buiten. Daar begon ie me nog verder te zoenen enzo, en we eindigden in de woonwagen naast het huis. (gebruik je fantasie maar) De dag erna was ik helemaal over m'n toeren. Voelde me zo vreselijk smerig dat ik em WEER z'n gang had laten gaan. Zat op school te janken, durfde hem niet aan te kijken enzo, alleen met een moordende blik zo af en toe. Toen hield ie me tegen in de gang. Vroeg ie wat er nou aan de hand was met me. Nou, leek me duidelijk. Snapte hij niet. Hebben het uitgepraat, gaven de schuld an de drank en de wiet, zand erover. Zijn tijdje vrienden gebleven, toen liet ie plotsklaps niks meer van zich horen. En ik hoorde dat ie niet meer met de groep mee wou naar de kroeg als ik ook mee ging. Werd ik en tikkie kwaad over. Ben naar em toegegaan om te vragen waar dat nou op sloeg. Kwam uit dat hij vond dat ik teveel aandacht opeiste van iedereen als we uit waren (nou, iedereen zei dat hij daar meer aan deed, ik niet zo zeer, en dat wil ik ook wel geloven, zo ben ik nml niet) en dat hij eigenlijk geen contact met me wou. Toen werd ik toch wel zo pissig op em dat ik em een mep heb verkocht en weg ben gelopen.
Later probeerde hij me op 1 of andere manier jaloers te maken ofzow. Snap het nog niet helemaal, maar steeds als ik met m'n beste vriendin door de gang liep, probeerde hij met haar aan te pappen, recht voor m'n neus. Zij wou toch niet, speelde spelletje gedeeltelijk mee, daarna kreeg ie weer een lel. Ook op haar verjaardag, wat niet zo slim was want haar broers mogen hem niet (hij had een keer iets bij haar geprobeerd om toen een mep te krijgen van haar oudste broer). Vanaf dat moment had ik echt door dat ie met m'n brein aan't fucken was. Ik heb me vanaf dat moment helemaal van em afgesloten. Wil ook niks meer van em weten. Gun em geen blik waardig want is gewoon een klootzak. Intussen kreeg ik een andere vriend waar ik nu al ruim 3 maanden zeer gelukkig mee ben, echt de vent van m'n dromen. Maar ik heb wel gezorgd dat voor ik met hem begon, volledig bijgekomen was van mijn vorige relatie. Anders vond ik het niet eerlijk tegenover hem dat er een kans in zit dat ik er later achter kom dat ik helemaal niet verliefd op hem ben maar hem gebruik om m'n ex te vergeten of dat ik alleen verliefd ben op het idee verliefd zijn omdat ik zo graag weer een vriend wil. Dus als je mijn advies wil: begin geen knipperlichten, werkt toch niet, gaat 1e keer niet voor niets uit. En als je merkt dat ie je alleen maar gebruikt of iemand anders gebruikt om jou jaloers te maken, is ie je helemaal niet waard en is het het beste om alle contact te verbreken. Mijn ex heeft nu ook een blowprobleem, maar da's zijn probleem, niet de mijne. Ik heb mijn eigen nieuwe leventje opgebouwd en daarin is geen plaats voor hem. In zoiets denk ik dat je heel simpel moet zijn, het werkt of het werkt niet, werkt het niet, is het afgelopen, vrienden blijven kan, maar laat hem er geen gebruik van maken. Doet ie dat wel, ook afkappen, hoe moeilijk het ook is (I've been there, done that). Da's mijn advies. Dump em. Hij is je niet waard.
Love, Angel
__________________
If you're trying to stay high then you're bound to stay low
|