Einde van een vriendschap

[soccerfreak]

Begin vorig jaar begon het allemaal. Mijn vriendengroepje viel uit elkaar omdat mijn 2 beste vrienden verliefd op elkaar waren. En aangezien we een vriendengroepje waren met z'n 3e bleef ik alleen over. Ik kon niet dealen met het feit dat zij nu een relatie hebben en ik daar midden in stond. Ik kreeg mijn paniekaanvallen terug en voelde me alleen. Toen dit aan de gang was leerde ik iemand kennen. Een bijzonder iemand. Zij heeft me door deze situatie heen geholpen en het kwam goed met mijn vrienden. We zullen nooit meer goede vrienden zijn maar we doen in ieder geval normaal tegen elkaar.

Maar toen zei die oude beste vriendin over die andere vriendin tegen mij dat het fijn was dat zij er voor me was in de moeilijke tijd maar dat ze verder niet in mijn leven zou passen. Ik hoopte dat dit niet waar zou zijn omdat ik die vriendin niet kwijt wilde raken. Uiteindelijk kreeg ik met die oude beste vriendin weer ruzie om een aantal dingen en begon tegen die andere vriendin over die reactie en die vriendin begon er erg mee te zitten.

Na een lange tijd heb ik met die oude beste vriendin het uitgepraat en heeft die andere vriendin bij haar verhaal gehaald. Alles leek dus opgelost te zijn maar ik voelde me schuldig omdat het nu leek alsof die oude beste vriendin zomaar uit het niets die reactie had gegeven terwijl veel aan vooraf was gegaan. Ik besloot die vriendin de waarheid te vertellen. Het heeft me weken gekost voordat ik het durfde maar uiteindelijk heb ik het vertel.

De waarheid luid als volgt: Ik raakte met me oude beste vriendin in gesprek over die vriendin waarin ik vertelde dat ik me anders voelde. Ik was bang dat ik die vriendin niet gewoon als vriendin zag maar dat ik haar echt leuk zou vinden. Gezien mijn verleden zou het niet heel raar zijn want mensen zeiden het altijd al over me. Uiteindelijk volgde er in dat gesprek die reactie.

Ik ben veel later in gaan zien dat ik die vriendin helemaal niet leuk vond maar de soort vriendschap die wij hadden niet gewend was omdat ik nooit echt vrienden had. Maar na het gesprek met die vriendin wil ze niks meer met mij te maken hebben. En ik heb haar het verhaal nooit echt goed uit kunnen leggen. Ik leef elke dag met een schuld gevoel en mis haar elke dag. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil weten wat er in haar om gaat en of het ooit nog goed komt.

Wat moet ik doen?

[bloodyb]

Vind het tamelijk verwarrend. Kun je eerst eens zeggen hoe oud je bent en en jongen of meisje?

Wat een raar verhaal. Het komt op mij over als een hoop problemen die nergens op slaan. Als twee vrienden een relatie krijgen, waarom is dan de vriendschap met jou over, bijvoorbeeld? Ik vind dat echt heel vreemd. Vooral als je eigenlijk aangeeft dat dat aan jou lag, jij kon niet met de situatie dealen.

Ook het andere verhaal vind ik maar raar en totaal onnodig allemaal. Voor zover ik het begrijp dan. Ik heb het idee dat jij een ander idee bij vriendschap hebt dan ik, ik snap niet eens waarom dit allemaal uitgesproken moet worden etc. Je bent toch gewoon vrienden als je samen dingen doet en leuk kunt kletsen en zo? Wat is het probleem nou?

[hookee]

Zoals ik het lees ben jij verliefd op je vriendin maar kreeg zij een relatie met haar vriend, die ook jouw vriend was. En nu je uit de kast bent gekomen wil ze niks meer met je te maken hebben.
Wat ik ook lees is dat je haar eigenlijk nooit leuk vond (huh?) maar, omdat je "anders" bent, je elke vriend die jou accepteert, ook maar als vriend beschouwt. Dus, zo speciaal was het nou ook weer niet, je bent niks kwijt dat van waarde was.
Ik zou zeggen; zoek contact met mensen die meer met jou gemeen hebben.

[soccerfreak]

bloodyb schreef:

Vind het tamelijk verwarrend. Kun je eerst eens zeggen hoe oud je bent en en jongen of meisje?

Ik ben een meisje en ik ben 18 jaar

[soccerfreak]

Jacky Baggen schreef:

Wat een raar verhaal. Het komt op mij over als een hoop problemen die nergens op slaan. Als twee vrienden een relatie krijgen, waarom is dan de vriendschap met jou over, bijvoorbeeld? Ik vind dat echt heel vreemd. Vooral als je eigenlijk aangeeft dat dat aan jou lag, jij kon niet met de situatie dealen.

Ook het andere verhaal vind ik maar raar en totaal onnodig allemaal. Voor zover ik het begrijp dan. Ik heb het idee dat jij een ander idee bij vriendschap hebt dan ik, ik snap niet eens waarom dit allemaal uitgesproken moet worden etc. Je bent toch gewoon vrienden als je samen dingen doet en leuk kunt kletsen en zo? Wat is het probleem nou?

Nou ja het probleem was dat we beste vrienden waren en dat meisje is ook mijn pleegzusje maar ze had al een relatie toen ze verliefd werd op onze beste vriend. Ik zeg niet dat de vriendschap gelijk over moet zijn maar het was een wat lastiger situatie geworden hierdoor.

Ik heb geen ander idee bij vriendschap maar de vriendschappen die ik ooit had waren 10 keer niks en deze vriendin stond altijd klaar voor me en hielp me met me problemen en ik kon het gewoon gezellig met haar hebben. Bij haar voelde ik me goed. Maar veel mensen zeiden altijd dat ik op meisjes moest vallen omdat ik veel met jongens omging en me als een jongen gedroeg en dat zorgde er voor dat ik daarin onzeker werd.

Het probleem is dat die vriendin geen contact meer wil omdat ze denkt dat ik haar leuk vind maar dat is niet zo

[soccerfreak]

hookee schreef:

Zoals ik het lees ben jij verliefd op je vriendin maar kreeg zij een relatie met haar vriend, die ook jouw vriend was. En nu je uit de kast bent gekomen wil ze niks meer met je te maken hebben.
Wat ik ook lees is dat je haar eigenlijk nooit leuk vond (huh?) maar, omdat je "anders" bent, je elke vriend die jou accepteert, ook maar als vriend beschouwt. Dus, zo speciaal was het nou ook weer niet, je bent niks kwijt dat van waarde was.
Ik zou zeggen; zoek contact met mensen die meer met jou gemeen hebben.

Nee zo zit het niet. Ik vond die vriendin niet leuk want het is ook me pleegzusje maar zij werd verliefd op onze beste vriend terwijl ze al een relatie hadden en ik hing er een beetje bij. Ik ben ook niet uit de kast gekomen want ik val niet op meiden. En ik accepteer juist niet iedereen als vriend doordat ik een hechtingsstoornis heb. Het duurt lang voordat ik iemand vertrouw maar toen ik die andere vriendin leerde kennen ging het allemaal heel snel en werd het een bijzonder vriendschap en dat bracht me in de war. Maar nu wilt die vriendin geen contact meer omdat ze denkt dat ik haar leuk vind maar dat is niet zo en ik wil haar niet kwijt maar weet niet wat ik moet doen

[bloodyb]

Ga nog eens met haar praten en leg haar uit dat je haar graag mag als vriendin maar dat je niet verliefd op haar bent.

[soccerfreak]

bloodyb schreef:

Ga nog eens met haar praten en leg haar uit dat je haar graag mag als vriendin maar dat je niet verliefd op haar bent.

Denk je dat dat gaat werken? Aangezien ze zei dat ik der met rust moet laten. Sorry maar ik ben nog al onzeker in dit soort situatie's

[soccerfreak]

Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Ik blijf het bizar vinden hoe een gebeurtenis soms zoveel gevolgen heeft en heel je leven kan veranderen. Ongeveer een jaar geleden begon het allemaal toen ik aan het werk was met P. en we op de trap zaten te wachten of er nog meer mensen kwamen. Ze vertelde me toen uiteindelijk dat ze M leuk vond en hij haar ook leuk vond. Dit veranderde alles aangezien P. nog een relatie had en P., M. en ik goede vrienden waren met elkaar.

Ik heb nooit echt het gevoel gehad dat ik er helemaal bij hoorde want zij hadden iets met muziek en dat had ik niet. Ik kon af en toe me verhaal wel doen maar vertelde ook weer niet alles. Ik wist dat als we nu met z’n allen gingen chillee het anders was omdat die twee samen iets hadden en dan zou ik er zo bij zitten.

Dit was allemaal het begin van een moeilijke tijd. Het liep al niet lekker op school en dan ook nog eens dit er bij. Ik kon dit niet handelen en raakte zo mijn beste vrienden kwijt. Tot op een begeven moment ik aan de praten raakte met L. bij de bar op kring. We hadden het een beetje over voetbal en school en de andere keer weer over de challenge day. En toen ging ze een keer mee chillee. We begonnen met elke dag sms’en naar elkaar en al gauw vond ik dat wat ik nodig had. L. was er voor me in deze moeilijke tijd. Ik kon altijd bij haar terecht en ze kwam me achterna als ik weer een paniek aanval had. Ze was bereid om me te helpen. Het was fijn om met haar te praten en bij haar te zijn. Ze wist me overal mee te helpen en altijd het goede te zeggen.

Ik heb uiteindelijk op een brief de situatie uitgeschreven en hoe ik me er bij voelde. Ik heb hem weken lang bij me gedragen omdat ik hem niet durfde te geven. L. zei elke keer maar weer dat ik hem moest geven aan P. Uiteindelijk toen we tijdens een dienst buiten waren vanwege mijn paniekaanval vroeg ze weer naar de brief en of ze hem mocht lezen. Ze heeft hem doorgelezen en hem niet meer terug geven want zij zou hem wel aan P. geven. En aan het einde van de dienst heeft ze het gedaan en zo hebben P. en ik uiteindelijk gepraat en hebben we het lichtelijk goed gepraat dankzij L.

Maar ik voelde me zo raar door al dat gedoe. Het was raar om weer gewoon met P. te doen en het was raar de tijd met L. die ik had. Ik was niet gewend om zo’n vriendschap te hebben omdat ik nooit een echte vriendschap had. En ik werd gek en ging met P. praten. Ik dacht dat ik L. misschien wel leuk vond. Ik was daar onzeker in omdat vroeger veel mensen over me uit hadden gesproken dat ik op meiden zou vallen. Wist ik veel dat dit gewoon anders was dan anders en ik er aan moest wennen. Ik had een heel gesprek met P. en uiteindelijk zei ze dat ik waarschijnlijk in die tijd iemand buiten het groepje nodig had en dat het fijn was dat L. er voor me was maar dat ze waarschijnlijk verder niet in mijn leven paste. Ik kan over dit soort dingen nogal onzeker zijn en dacht dat ze wel gelijk kon hebben.

ik was blij dat het vakantie was en dat iedereen op vakantie ging want dan was je even zonder elkaar, even wat ruimte. Na de vakantie kreeg ik weer een beetje gedoe met P, omdat ze een aantal reactie had gegeven over me vrienden waar ik het niet mee eens was en we kregen ruzie over het feit dat ze ontdekte dat ik rookte. Enige tijd later zou ik met L. bij E. gaan eten. Het was super gezellig om elkaar weer te zien en naar elkaars verhalen te luisteren. Ik besefte me dat er helemaal nooit iets was tussen L. en mij, dat het niet meer dan een geweldige vriendschap was die ik niet gewend was.
Toen E. boven met de kinderen bezig was, waren L. en ik aan het praten en we kwamen bij P. en toen heb ik verteld over het feit dat P. die reactie had gegeven maar verder zei ik niks over het gesprek. Ik was boos op P. en had de fout gemaakt om L. daarmee op te zadelen want die zat met die rot reactie die weer veel veroorzaakte. L. wilde verhaal halen bij P. en ik kon haar daar niet in tegen houden. Het duurde allemaal even voordat gebeurde.

Op een avond toen we een verlovingsfeestje hadden gehad en ik in de woonkamer sliep raakte ik in gesprek met M. via Twitter en hij zei dat ik het goed moest maken met P. Ik wilde eerst niet en wist niet of ze al sliep maar uiteindelijk ben ik toch gegaan en hebben we het goed gemaakt. De volgende dag in de kerk wilde L. verhaal halen bij P. en dat heb ik der gewoon laten doen ondanks dat P. en ik het goed hadden gemaakt. L. en P. hebben toen gepraat en ik heb ze daarna allebei nog gesproken en ze zeiden allebei hetzelfde. Ik was helemaal blij, had P. weer terug en L. had eindelijk der hart gelucht.

Nu kan er niks meer fout gaan zou je denken maar helaas. Na een tijdje begon ik me schuldig te voelen. Ik had P. in een kwaad daglicht gezet en als boosdoener voor gedaan en L. slapeloze nachten bezorgd door een reactie maar het echte hele verhaal was niet verteld. Ik besloot dat ik de waarheid moest vertellen maar ik wist niet precies hoe. Na een lange tijd had ik de moed verzamelt en heb na de dienst het hele verhaal verteld tegen L. Met als gevolg dat L. het allemaal niet meer wist en uiteindelijk gezegd heeft dat ze wilde dat ik haar met rust liet en uit haar buurt bleef.

Ik kon niet anders dan dit te respecteren hoe rot ik me ook voelde en hoeveel pijn het ook deed. Ik wilde zo graag nog een keer praten en alles goed uitleggen en ik heb nog geprobeerde de kans te krijgen maar het was zonder resultaat. Ik voelde me zo hopeloos en niks kon me ook meer schelen. Ik slaagde voor me engels maar dat vond ik niet boeiend omdat ik het niet met L. kon delen.

Ik verloor een vriend door een tragisch ongeluk maar het voelde niet fijn om bij P. uit te huilen.
Ik slaagde voor me opleiding maar weer kon ik het niet delen. Ik wilde zo graag weten wat er in L. der hoofd om ging, of ik nog een kans had, wat ik moest doen. Ik zag van alles op Twitter voorbij komen maar kon nergens op reageren of der steunen. Ik wilde er voor der zijn maar dat kon niet.

Ik loop alleen maar rond met de vragen in me hoofd waarom, had ik het nou maar niet gezegd, had ik het nou maar zo gedaan, had ik maar, had ik maar, meer gaat er niet door me hoofd en ik voel me zo hopeloos. Gelukkig heb ik H. waar ik een deel van me verhaal kwijt kan en die me snapte maar toch voelt het nog niet helemaal goed. Het enige dat ik wil is dat het goed komt tussen mij en L. maar zal dat ooit gebeuren?

Wat moet ik doen? Moet ik der met rust laten of met der gaan praten?

[Mike777]

Pfffff lastig lastig lastig...

[soccerfreak]

Mike777 schreef:

Pfffff lastig lastig lastig...

Ja zeg dat wel. Ik voel me echt hopeloos en weet het niet meer. Loop de hele dag met een schuldgevoel en slaap slecht.

Ja joh je hebt gisteren ook al een topic geopend over hetzelfde gedoe. Waarom verwacht je vandaag andere antwoorden? Ik ga echt niet die hele lap tekst doorlezen maar even snel scannend zijn het wederom twee vrienden van je die verliefd op elkaar worden en dat vind JIJ een probleem. De oplossing is heel simpel: niet zo zeiken over dat soort dingen en gewoon vrienden blijven. En hou het bij 1 topic aub.

[soccerfreak]

Jacky Baggen schreef:

Ja joh je hebt gisteren ook al een topic geopend over hetzelfde gedoe. Waarom verwacht je vandaag andere antwoorden? Ik ga echt niet die hele lap tekst doorlezen maar even snel scannend zijn het wederom twee vrienden van je die verliefd op elkaar worden en dat vind JIJ een probleem. De oplossing is heel simpel: niet zo zeiken over dat soort dingen en gewoon vrienden blijven. En hou het bij 1 topic aub.

Ja ik weet het maar ze vonden het vaag en het was niet helemaal goed uitgelegd dus dacht leg het even beter maar weet niet hoe ik die andere moet verwijderen. Het probleem is niet dat die vrienden op elkaar verliefd zijn en we zijn nog steeds vrienden. Het probleem is met die andere vriendin

Topics samengevoegd.

[soccerfreak]

Mutant schreef:

Topics samengevoegd.

okee thanks

[Oezem]

Wat ik ervan begrijp zijn er vooral een hoop misverstanden en gedoe waardoor L. niet meer met je wil praten. Als ik jou was zou ik haar een brief of mail schrijven waarin je uitlegt dat je niet verliefd op haar bent etc. Daarna zul je moeten wachten tot zij reageert, en hopen dat het weer goed komt. Volgens mij kun je niet meer doen.

[soccerfreak]

Oezem schreef:

Wat ik ervan begrijp zijn er vooral een hoop misverstanden en gedoe waardoor L. niet meer met je wil praten. Als ik jou was zou ik haar een brief of mail schrijven waarin je uitlegt dat je niet verliefd op haar bent etc. Daarna zul je moeten wachten tot zij reageert, en hopen dat het weer goed komt. Volgens mij kun je niet meer doen.

Dank je wel. Ik heb wel een brief klaar leggen maar durf hem niet te geven. En wist ook niet of is er goed aan zou doen om hem te geven maar jij vind dus van wel