Ik heb een vriendin, laat ik haar maar even A noemen voor de duidelijkheid, en haar ken ik nu al een tijdje, we zijn goede vriendinnen, zij had nooit echt veel aandacht van jongens, en ik wel, maar het werd nooit echt iets tussen mij en die jongens omdat ik vrij bang ben om een relatie te beginnen,
Nou had zij wel iets wanhopigs met de beste vriend van haar broer, en hij gebruikte haar duidelijk, maar omdat ze niks anders had ging ze maar achter hem aan. Dat vonden wij niet zo leuk, want ik en mijn vriendinnen willen wel een vriendin met een klein beetje eigenwaarde, maarja het werd ook niks met die vriend van haar broer,
Ondertussen krijg ik nog een vriend waar ik het wel voor elkaar krijg om een relatie mee te krijgen, misschien lag het ook wel aan het feit dat hij ver weg woonde,
Maar het feit dat hij ver weg woonde, maakte het voor haar ongeloofwaardig,
Ik heb haar nooit meegenomen naar hem, omdat ik dat gewoon niet wou, ik ga echt niet bewijzen dat die jongen echt bestond, dat ging me dus echt even een stuk te ver.
Ze geloofde me gewoon niet, gelukkig geloofde een andere vriendin me wel.
Maar toch vond ik het erg rot dat gewoon een goede vriendin het niet geloofde dat ik een vriend had.
Na een tijdje ging het toch uit, om een pijnlijke rede, en ik heb er nooit met mn vriendinnen over gepraat, gewoon ik kon het niet, alleen maar omdat A zo raar deed.
Ondertussen heb ik geen vriend meer gehad, omdat ik niet tegen relatie’s kan (hier heb ik trouwens ook nog een topic over geopend bij liefde en relatie)
Maar A en een andere vriendin die stopte allebei met havo, en ik ging op een andere school de havo afmaken, door problemen met mijn ouders.
A en die andere vriendin B gingen een mbo opleiding volgen, en zitten nu allebei op kamers.
Ik had een leuke nieuwe klas, en ze vroegen of ik een keertje met hun de stad in ging, omdat ik niet alleen wou, en A en B al een tijdje niet gezien had, vroeg ik hun mee,
Van te voren hoorde ik van een vriend van mij dat zijn beste vriend wanhopig was naar een vriendin, en of ik iemand meenam,
Op dat moment was het alleen duidelijk dat A meeging, en omdat zij ook geen vriend had, (en ik dacht ach ja die kan ook wel een keer plezier voor een avondje hebben) vertelde ik aan A dat er een jongen was die ook meeging die al lang geen vriendin had gehad.
En wij naar de stad, maar toen was die jongen zonder vriendin, (zou ik hem toch maar even voor de duidelijkheid C noemen) de groep kwijtgeraakt voordat wij er waren, en was even verder gegaan met een vriend van hem.
Dus op het laatste gingen A en ik ook even apart, en toen kwamen wij ze tegen, en A helemaal niks zeggen en ik heel even een halve minuut wat gevraagd, en toen weer verder.
De dag erna op school, vroeg die jongen haar e mail adres en gaf ik het,
En ik kom 15 min on line, en A en C naam staan helemaal onder de hartjes en kusjes en elkaar namen!
Toen dacht ik ook van,
hallo jullie kennen elkaar nauwelijks, maarja,
Oke jullie zijn allebei wanhopig, en dan mag dat best, ( ze waren echt wanhopig, en dat komt misschien nu een beetje minachtend van mij over, maar dat was wel zo)
En hun elkaar ontmoeten enz. En dat gaat allemaal goed
Maar ik hoor er zelf helemaal niks meer van, dat moet ik allemaal van C horen die in mn klas zit, (notabene de vriend van een van mijn beste vriendinnen, en zij verteld mij niks)
Dus ik was al een beetje pised off.. maarja dat heb ik natuurlijk niet laten blijken,
En A ook helemaal niks meer tegen me zeggen, oke, ze heeft het druk en ze zit op kamers, maar de weken ervoor zat ze ook op kamers en kon me ook bellen en op msn spreken. En sms enz.
En nu helemaal niks meer, op msn zegt ze niks, als ik dan met het gesprek begin, dan is het alleen maar C hier C daar, en mij af zitten kraken, maar het ergste was wel nog vorige week.
Toen zei ze me op msn gewoon letterlijk, dat ik jaloers was op haar omdat zij een vriend had!
(ondertussen dat ik helemaal niks fouts tegen haar had gedaan,)
Ze is gewoon compleet veranderd, ze leeft constant in een roze wolk, (een wolk die volgensmij niet kan ontstaan door 15 min op msn met elkaar te spreken enz)
En laat ons gewoon allemaal helemaal vallen.
En dan van die opmerkingen van, je bent jaloers omdat jij geen vriend kunt krijgen enz.
Ondertussen dat ze weet dat ik dat wel kan, maar gewoon heel veel moeite heb met relaties,
En zij heeft nooit een vriend gehad, de afgelopen jaren dat ik haar ken, ik heb 1 echte relatie gehad, en de rest heb ik geen relatie mee gehad omdat ik dat zelf niet kan,
En dat weet ze!
Dat weet ze, omdat ze me ook een tijdje heeft uitgemaakt voor slet, omdat ze niet kon geloven dat ik niet gewoon een spelletje met die jongens speelde,
Voor de rest van deze puntjes over de jaren is ze heel aardig,
Maar ik vraag me echt af wat ik moet doen, ik heb eigenlijk geen zin om het contact te verbreken, maar een vriendin die zo zielig is en verandert is, weet ik niet of ik daar nog zin in heb.
sorry voor het lange verhaal, ik hoop dat iemand um gelezen heeft,