Oud 06-06-2002, 20:23
Dark-Wings
Avatar van Dark-Wings
Dark-Wings is offline
Tis nogal lang maar ja

Me broer heeft aldoor ruzie met me vader. Ze schelden elkaar voor van alles uit. Me vader gaat er aan onder door. Hij werkt superveel en lang de laatste maanden om zo min mogelijk thuis te zijn bij me broer en ruzies te veroorzaken. Hij heeft aldoor een rothumeur en zegt dingen als 'Het leven is zo niet veel meer waard met zo een zoon'. Hij doet het ene moment alsof er niks aan de hand is en doet hij hartstikke vrolijk en het andere moment loopt hij zwaar chagrijnig door het huis en is alles slecht en verkeerd in zijn ogen. Me moeder doet altijd supervrolijk maar in het echt voelt ze zich ook heel rot door de sfeer in huis en zit ze soms avonden boven in de slaapkamer te huilen. Ik word helemaal para van alle ruzies aldoor en de sfeer die in huis hangt heb ik zo een vreselijke hekel aan. Ik zit echt elk moment op me kamer en kom alleen beneden om te eten of even wat te pakken of zo. Soms zit of lig ik uren op me bed op me kamer naar van die droevige muziek te luisteren en zit ik te overdenken waarom ik eigenlijk leef en wat voor nut mijn leven eigenlijk heeft. Ik vind de ruzies zo verschrikkelijk. Ik snap niet waarom ze over echt alles ruzie moeten maken. Bij alles wat ze zeggen dat vatten ze verkeerd op en doen gelijk weer vijandig tegen elkaar en dan gaat de één net weer iets te ver en er is weer ruzie.
Ik zelf word heel chagrijnig van al het geruzie en heb ook aldoor ruzie met me ouders om elk klein dingetje omdat ik als ik iets moet doen ofzo er geen zin in heb en het met tegenwil doe. Ik heb geen zin meer dingen te doen voor hen als zij er ook geen rekening mee houden dat ik al die ruzies maar vreselijk vind. Maar dat begrijpen ze niet en als ik er over wil beginnen dan moet ik me niet zo aanstellen en dan zeg ik dus maar niets meer wil ik een ruzie voorkomen.

Toen ik 13 jaar was ben ik met een vriendin mee geweest op vakantie . Daar gingen we met haar ouders wandelen in het bos. Halverwege was m'n vriendin het zat en ging terug. Ik liep nog een stuk verder met haar ouders maar was het toen ook zat en ging ook terug. Bij een kruising wist ik niet meer welke kant ik op moest en en ging toen dus de verkeerde kant op. Toen ik door kreeg dat ik fout zat ben ik gaan zitten op een open veldje in de hoop dat er iemand langs zou komen. Er kwam toen op een gegeven moment een man langs en die zou me naar de 'uitgang' van het bos brengen. We waren een heel stuk aan het lopen en hij hield me de hele tijd stevig bij me arm vast. Ik had toen eigenlijk al door moeten hebben dat het mis was en dat hij me niet terug zou brengen naar de camping maar ik was alleen maar blij dat ik het bos uit zou komen en had niets door. Nou ja, op een gegeven moment moest hij even zitten om uit te rusten en begon hij aan me te zitten. Later heeft hij me achter gelaten in het bos en ben ik door een paar mensen van de camping gevonden die me aan het zoeken waren met zijn allen. Ik heb er niemand wat van verteld. Ik heb altijd gedacht dat het me eigen schuld was, dat ik niet met hem mee had moeten gaan en dat ik hem had moeten stoppen etc. Zo denk ik er nu af en toe nog over dat het me eigen schuld is maar ik weet ook dat ik er niks tegen had kunnen doen. Ik had me niet kunnen lostrekken of zo en ik had hem niet kunnen tegenhouden.

Toen ik net een paar dagen 15 was had ik een feest van mijn nicht. Er waren een mensen en ik moest naar boven wat pakken. Iedereen was in de tuin en er was dus verder niemand op de bovenverdieping. Er was drank en ik niet meer precies hoe en wat. Toen ik naar boven ging, kwam een vriend van me nicht achter me aan. Hij heeft me toen meegenomen naar de kamer van haar ouders en daar gebeurde alles opnieuw wat ook in het bos wat gebeurd. Hij ging alleen nog wat verder en is in me gekomen. Hij was ook aangeschoten en ik weet niet.. misschien wist hij ook niet precies wat hij deed. Ik heb niets gedaan om hem te stoppen, ik heb alles gewoon laten gebeuren, ik heb niet gegild, niks. Dat dit gebeurt is voel ik echt als mijn schuld. Ik was zat, ik had niet helemaal door wat er gebeurde, ik heb alles maar gewoon over me heen laten komen. Ik deed niets om hem tegen te houden.

Ik heb hierdoor al een paar zelfmoordpogingen gedaan en ik voel me de laatste tijd alleen maar depressiever worden..ik weet niet meer wat ik moet doen en ik voel me zwaar rot...Ik heb aldoor gedachten dat ik er mee wil stoppen en ik weet echt niet meer wat ik moet doen
__________________
One day it will be over...
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 06-06-2002, 20:33
Superfly
Avatar van Superfly
Superfly is offline
*medelijden toont*
__________________
Ik ben schizofreen, en ik ook. En ik ook.
Met citaat reageren
Oud 06-06-2002, 21:18
Verwijderd
my hart bleeds for you.

Die jongen op het feest heeft je verkracht. Wat voor excuus hij ook heeft het is niet goed genoeg.
lees dit goed: Het is niet jouw schuld.
Hij heeft maar met z'n lange klauwen van je af te blijven! Het feit dat jij niet helemaal bij bewustzijn was maakt me nog kwader omdat hij toen gewoon kans zag om misbruik van jou te maken en die kans nam.
Die man in het bos was gewoon een gore ouwe viezerik. Een beetje kleine meisjes aanranden wat denkt hij wel!

Je thuissituatie helpt je humeur ook niet echt.
Een moeder die altijd doet alsof alles koek en ei is,
een vader die onderdoor gaat aan de ruzies en een broer die op alles reageert als een opgefokte stier.

Ik vind dat je moeder moet stoppen met het doen alsof jullie allemaal geweldig goed met elkaar omgaan. Het is niet zo en jullie moeten dit oplossen.

Dat je vader naar z'n werk vlucht is te begrijpen.
Als je elk moment van de dag ruzie hebt word je gek.

als ik het mis heb mag je het zeggen maar volgens mij doet vooral je broer heel opgefokt. hoe krijg je hem dan rustig?
ik weet het niet. praten lijkt me geen oplossing omdat hij toch vindt dat hij altijd gelijk heeft.

Maar jij zit overal tussen in. als ik jou was zou ik alsnog aangifte doen van die verkrachting. straks is het verjaard en dan zal hij altijd denken dat jij het wel goed vond en dat hij het weer kan doen.

Ik weet niet of je professionele hulp hebt maar zoek iemand om hierover te praten. je hebt al eens een keer zelfmoord willen plegen en je schrijft zelf dat het de laatste tijd niet zo goed gaat.
Zoek hulp. ga naar een vertouwenspersoon, ga naar je mentor, ga naar een vriend(in), meld jezelf aan bij het Riagg. doe er wat aan. Zoek hulp voordat de bom barst. -maak van je hart geen moordput-

Verder: hoewel depri muziek nu ontzettend goed bij je bui past, helpt het niet echt, toch? Zoek iets waaruit hoop klinkt.
ik heb ook 1,5 jaar Cobain op repeat gezet terwijl hij "I miss the comfort in being sad" zong maar het hielp niet echt. probeer iets anders te voelen dan verdriet en wanhoop.

love to you.
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Psychologie ik weet het niet meer...
Verwijderd
8 08-01-2013 18:12
Psychologie Ik weet het niet meer
Shaneq
1 15-12-2011 15:59
Liefde & Relatie Ik weet het niet meer...
Dzjun
51 03-07-2006 08:38
Liefde & Relatie Ik weet het niet meer...
muurbloem
3 03-03-2002 08:39
Liefde & Relatie * Ik heb jullie hulp nodig * Ik weet het niet meer.. :( *
U-NiQ
16 03-02-2002 15:26
Psychologie ik kan het niet meer aan
shania
3 17-01-2002 19:05


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:22.