[verhaal] Connor

Nog titelloos (en pretentieloos, maar dat terzijde) dus reacties zijn welkom...!


“Dit… eh… dit was mijn eh… spreekbeurt. Dus.”
Hij staarde verlegen naar zijn voeten en schuifelde snel naar zijn plaats. Het applaus drong niet eens tot hem door. Gaan zitten, en snel ook, dát had hij nodig, want hij had het gevoel alsof zijn benen ineens al zijn botten en spieren misten.
“Het is een voldoende hoor, Connor.” De leraar ging weer voor zijn klas staan. “Een erg interessante spreekbeurt. Ik wist niet dat jij je zo in de Griekse mythologie verdiept had.”
Connor antwoordde niet en staarde stil voor zich uit. Natuurlijk verdiepte hij zich in dingen die hij voor school moest doen: alsof hij een sociaal leven had die hem daarvan af kon houden. Het idee alleen al.
De leraar hervatte zijn verhaal. “We krijgen morgen een nieuwe leerlinge in de klas. Ze heet Sarah en komt uit Zwolle, haar ouders zijn hierheen verhuisd vanwege hun werk.”
Connor fronste zijn wenkbrauwen en ging verder met zijn huiswerk. Dat kind zou wel weer naast hem moeten zitten, want dat wilde niemand anders. En dan moest hij zeker ook nog tegen haar gaan praten, ja, dank je vriendelijk. Dat durfde hij echt niet. Net zomin als spreekbeurten. Daar kreeg hij ook altijd de kriebels van. Maar hij had het voor dit jaar weer erop zitten, voor Nederlands tenminste.
De bel ging en iedereen pakte zijn spullen bij elkaar. Connor slofte verdwaast naar de deur. Weer een dag voorbij. Op naar de volgende.

“Hé, klein broertje!” Kirk gaf hem een klap op zijn schouders. “Hoe staat het leven?”
“Zoals altijd,” antwoordde Connor uit gewoonte. “Slapen, eten, school, eten, slapen.”
Kirk lachte. “Als je gaat studeren, wordt alles beter.” Hij ging naast Connor op het bed zitten. “Hoe staat het met de liefde?”
“Wat is dat, liefde?”
“Ah, kom op Connor, je hebt toch wel eens een vriendin gehad?”
Connor schudde zijn hoofd. “Wat moet ik ermee?”
“Met een vriendin? Wil je een korte samenvatting?”
“Doe maar.”
“Dat is onmogelijk. Maar een vriendin… je weet niet wat je mist.” Kirk streek zijn donkere haar uit zijn ogen. “Ben je verliefd?”
“Nee!”
“Waarom niet?”
“Waarom wel?”
“Omdat je dan de wereld in een heel andere kleur ziet.” Kirk lachte.
“Kleur?” vroeg Connor verbaasd.
“Roze, Connor, roze!”
“Wat ben jij toch dramatisch af en toe. Je had naar de theaterschool moeten gaan in plaats van bedrijfseconomie.” Connor richtte zijn hoofd op en streek, net als Kirk zo even, zijn net zo donkere haar naar achteren. “Weet je wat ik niet snap?”
“Nee, maar dat ga je me ongetwijfeld nu vertellen.” Kirk lachte.
“Hmm.” Connor gaf hem een mep. “Waarom is iedereen zo geobsedeerd door die liefde? Als je het nuchter bekijkt heeft het geen enkele zin.”
Kirk zuchtte. “Ik kan wel horen dat jij in ieder geval nog nooit verliefd bent geweest. Dat is zo’n fantastisch gevoel: alles lukt ineens, je bent constant vrolijk en hoe dichter je bij de persoon komt waarop je verliefd bent, hoe beter je je voelt.”
“En als die je niet moet, dan val je in een diepe depressie,” vulde Connor grijnzend aan. Kirk lachte breed. “Jij ziet ook alles van de pessimistische kant. Je moet proberen alles te doen in dit leven en als je dan op je bek gaat: het zij zo. Maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd.”
“Maar jij bent ook zo makkelijk met iedereen. Als ik een meisje leuk vind, moet ik eerst gaan vertellen hoe ik heet!”
Nu schoot Kirk echt in de lach. “Dat bedoel ik nou! Pessimist…”
“Ach ja.” Connor glimlachte. “Ik ga aan mijn huiswerk.”

Connor rende de trap op en kwam hijgend de Nederlandse les binnen.
“Lekker vroeg, Connor,” merkte de leraar op. “Ga maar gauw zitten.”
Maar tot Connors verbazing zat er al iemand aan zijn tafel. Dat moest Sarah zijn. Hij zuchtte en ging aan de andere kant zitten.
“Goed, waar waren we gebleven. Oh ja, Sarah, je was aan het vertellen wat je buiten school doet.”
De leraar knikte het meisje toe.
“Ik… ik kijk TV, en ik eh… doe mijn huiswerk en zo.”
“Geen andere hobby’s?”
“Nee.” Het meisje boog haar hoofd zodat haar lichtbruine haar voor haar gezicht viel. Connor keek eens opzij. Hij vond haar maar vreemd. Ze zei zo weinig.
Kirks woorden spookten nog steeds door zijn hoofd. Zou hij inderdaad eens wat meer moeten durven? Maar de gedachte alleen al maakte dat hij het benauwd kreeg.
Er werd een briefje onder zijn neus geschoven. Connor keek even verbaasd opzij, maar Sarah was alweer druk in haar schrift aan het schrijven.
Hoi,
Ik ben Sarah, maar dat wist je vast wel. Wie ben jij?
Connor staarde even naar het briefje. Vanuit zijn ooghoek zag hij Sarah nieuwsgierig kijken, maar zodra hij zich bewoog, verdiepte ze zich weer in haar boek.
Ik heet Connor.
Hij kauwde even op zijn pen. Zou er nog meer op moeten?
Eh… Kijk je alleen maar TV?
Sarah glimlachte toen ze het briefje las. Connor keek naar de letters in zijn boek, maar las niets. Al snel kreeg hij het briefje terug.
Mooie naam! Nee, ik doe ook wel andere dingen, maar ik klap dicht als ik iets voor de klas moet zeggen of zo. Woon jij hier al lang?
Connor pakte zijn pen en krabbelde het antwoord erop. Mijn hele leven. Jij komt uit Zwolle? Is dat een beetje leuk?
Hij schoof het briefje naar Sarah toe. Even kruisten hun blikken elkaar.
Zwolle is een beetje saai. Wel winkels en zo… maar ja. Niet echt wat. Ehm… mag ik je wat vragen?
- Ja, natuurlijk.
Zou je me misschien eens een rondleiding kunnen geven?
- Eh, ik denk het wel.
Wanneer?
- Maakt me niet uit.
Morgenmiddag na school?
Connor fronste zijn wenkbrauwen. Die liet er geen gras over groeien… Wat moest hij zeggen? Wat zou Kirk doen?
O.K. Vanmiddag.
“Waar ben ik aan begonnen?” mompelde Connor zachtjes.

“Goed zo, Connor, dat is precies wat ik bedoelde!”
“Ja, maar…”
“Niks ja maar. Wat een kans! Is het een beetje leuk meisje?” Kirk keek zijn broertje indringend aan.
“Ik ken haar niet.”
“Ik bedoel of ze er een beetje leuk uit ziet.”
“Oh. Kweenie.”
Kirk lachte. “Haarkleur?”
“Lichtbruin.”
“Kleur ogen?”
“Weet ik niet.” Connor staarde naar zijn voeten. “Wat moet ik nou doen?”
“Haar de stad laten zien.”
“Hier is heus niet zoveel te beleven.”
“Dat weet ik.” Kirk sprong overeind. “Je moet haar in ieder geval even aan mij laten zien.”
“Hoe dan?”
“Word wakker! Ik werk bij de beste kroeg in de stad!”
“Morgenmiddag ook?”
“Vanaf vijf uur. Je mag wel wat komen eten op mijn kosten.”
“Dank je. Maar wat moet ik daarvoor doen dan? Ik ben om twee uur al vrij.”
“Neem haar mee naar het park.”
Connor boog zich over een blaadje. “Park. Oké. En wat nog meer?”
Kirk lachte. “Ga daar picknicken.”
“Kirk, het is midden in de winter!”
“Kun je lekker tegen elkaar aanzitten… Oké, slecht idee.” Kirk ijsbeerde door de kamer. “Laat haar de skatebaan zien.”
“Oké.”
“En dan is het wel vijf uur.”
“En wat als het niet vijf uur is?”
“Dan ga je Ben toch lastigvallen met je date? Die is er al wel.”
“Wie is Ben?” vroeg Connor verbaasd.
“Een collega van me,” zei Kirk snel. “Dat doet er niet toe.”
“Nee. Nou, ik zie wel.”
“Goed zo.” Kirk gaf zijn broertje een speelse duw. “Succes.”
Connor knikte, maar hij was nu al zenuwachtig.

[Vlooienband]

Leuk begin, pakkend! Duidt dit weer een groots verhaal van Krummeltje aan? Net zoals Yara?
Wat vind je zelf van de titel, het zegt niet veel over het verhaal. Het is een beetje standaard, om zulke titels te bedenken.
Erg veel heb ik niet over het stuk te zeggen, het leest lekker weg en vraagt gewoon om meer.
Ik kon me erg goed inleven, wat fijn was.
Storende spellings-, grammaticafouten e.d. heb ik niet veel gevonden, de paar staan hieronder.


Na een komma hoort "en" niet.
"had die hem daarvan af kon houden"
Het is: dat hem daarvan af
"Het idee alleen al.
De leraar hervatte zijn verhaal. “We krijgen morgen een nieuwe leerlinge in de klas. Ze heet Sarah en komt uit Zwolle, haar ouders zijn hierheen verhuisd vanwege hun werk.”
Connor fronste zijn wenkbrauwen en ging verder met zijn huiswerk."
Hinderlijke herhaling qua zinsopbouw. Wissel meer af.
De tekst op het briefje is duidelijker als je die cursief maakt. Dat onderscheidt het van de normale tekst.

Ach, je stijl is goed en je opbouw ook. Het leest verschrikkelijk makkelijk en eigenlijk nog boeiend ook. Het is alleen de inhoud waar ik geen vrede mee kan vinden.
Zodra we weten dat Connor verlegen is en er een nieuw meisje in de klas komt, kunnen we de rest eigenlijk zelf al invullen. Bovendien vind ik de broers vreemd omgaan met elkaar. Het lijkt alsof ze elkaar in die tweede scene voor het eerst ècht spreken.

Maar dat zijn persoonlijke voorkeuren. Dit is jouw type verhaal en dat schrijf je erg goed. Doe zo verder!

LUH-3417

Scimmia schreef:
Leuk begin, pakkend! Duidt dit weer een groots verhaal van Krummeltje aan? Net zoals Yara?

Yep...

Wat vind je zelf van de titel, het zegt niet veel over het verhaal. Het is een beetje standaard, om zulke titels te bedenken.

Dit is ook nog niet de titel, het is een werktitel. De echte titel bedenk ik pas aan het eind omdat ik dan pas weet hoe het verhaal gaat. Het verhaal over Yara het dus nu ook Nooit Meer...

Erg veel heb ik niet over het stuk te zeggen, het leest lekker weg en vraagt gewoon om meer.
Ik kon me erg goed inleven, wat fijn was.
Storende spellings-, grammaticafouten e.d. heb ik niet veel gevonden, de paar staan hieronder.

oké, mooi...

De tekst op het briefje is duidelijker als je die cursief maakt. Dat onderscheidt het van de normale tekst.

Dat is in mijn word-versie inderdaad ook zo... Sorry, maar ik heb er niet meer aan gedacht om dat weer te veranderen... Het forum maakt er nl gewoon platte tekst van.


Bedankt voor je reactie!

Krummeltje

Ik vind het erg leuk om te lezen, erg leuk

Maar... wat bedoel je hiermee:

Zou je me misschien eens een rondleiding kunnen geven?
- Eh, ik denk het wel.
Wanneer?
- Maakt me niet uit.
Morgenmiddag na school?
Connor fronste zijn wenkbrauwen. Die liet er geen gras over groeien… Wat moest hij zeggen? Wat zou Kirk doen?
O.K. Vanmiddag.
“Waar ben ik aan begonnen?” mompelde Connor zachtjes.

Ze spreken af voor morgenmiddag na school, en hij zegt 'OK. Vanmiddag'... Misschien begrijp ik het verkeerd hoor, maar klopt dat?

LUH-3417 schreef:
Ach, je stijl is goed en je opbouw ook. Het leest verschrikkelijk makkelijk en eigenlijk nog boeiend ook. Het is alleen de inhoud waar ik geen vrede mee kan vinden.

Dat wist ik al toen ik het neerzette...

Zodra we weten dat Connor verlegen is en er een nieuw meisje in de klas komt, kunnen we de rest eigenlijk zelf al invullen. Bovendien vind ik de broers vreemd omgaan met elkaar. Het lijkt alsof ze elkaar in die tweede scene voor het eerst ècht spreken.

Ja, ach... ik heb altijd het idee dat als er geen liefde in voorkomt, dat het verhaal niet echt af is... Dat is waarschijnlijk een tic van mij, maar goed. Over Connor en Kirk: Ik begrijp niet helemaal wat je nou bedoelt met bovenstaande, kun je het nog uitleggen?

Maar dat zijn persoonlijke voorkeuren. Dit is jouw type verhaal en dat schrijf je erg goed. Doe zo verder!

LUH-3417

Dit is inderdaad echt het type verhaal wat ik veel schrijf. Maar voorspel dan eens wat er gaat gebeuren? Ik weet niet helemaal zeker of je de afloop zo goed kan raden, want ik heb misschien nog wel wat anders in petto dan je denkt...



Krummeltje

[+Luna Annwyn+]

Dit is LUH-3417 die te lui is om helemaal opnieuw uit- en in te gaan loggen. Erg jammer, maar wel waar.

Met die broers bedoelde ik dat ze op vrij goede voet met elkaar omgaan. Ze zoeken geen ruzie, plagen elkaar misschien wat, maar zijn wel aardig. Wat ik dan vreemd vind is dat Kirk nu vraagt of Connor ooit verliefd is geweest en verbaasd is over het antwoord.
Maar ik denk dat het aan Kirk ligt. Als ik het herlees en er over denk, dan wordt hij als vanzelf een soort neuroot die geen raad weet met zichzelf en daarom maar constant opmerkingen maakt, 'Tjakka' zegt en daarom lacht. Ik wordt bang van hem...

Ik ga niet raden, maar ik lees wel het vervolg. Als je me verrast zal ik het eerlijk toegeven.

LUH-3417

+Luna Annwyn+ schreef:
Dit is LUH-3417 die te lui is om helemaal opnieuw uit- en in te gaan loggen. Erg jammer, maar wel waar.

Met die broers bedoelde ik dat ze op vrij goede voet met elkaar omgaan. Ze zoeken geen ruzie, plagen elkaar misschien wat, maar zijn wel aardig. Wat ik dan vreemd vind is dat Kirk nu vraagt of Connor ooit verliefd is geweest en verbaasd is over het antwoord.
Maar ik denk dat het aan Kirk ligt. Als ik het herlees en er over denk, dan wordt hij als vanzelf een soort neuroot die geen raad weet met zichzelf en daarom maar constant opmerkingen maakt, 'Tjakka' zegt en daarom lacht. Ik wordt bang van hem...

Ik ga niet raden, maar ik lees wel het vervolg. Als je me verrast zal ik het eerlijk toegeven.

LUH-3417

Woont die Kirk niet op kamers ofzo? Dat ze elkaar die net altijd zien en dat hij daarom ook niet precies weet of Connor verliefd is geweest of niet? Mja, zo las ik het in ieder geval...

[®Observer]

Wauw, een erg leuk verhaal. Jammer dat het nog niet af is. Ik had alleen een vraagje: ergens in je verhaal staat 'Je had naar de theaterschool moeten gaan in plaats van bedrijfseconomie'. Het leest alsof ze op een bedrijfseconomie-school zitten. Ik zou de zin veranderen in 'Je zou later naar de theaterschool moeten gaan doen in plaats van de opleiding bedrijfseconomie'.

Slechts een tip Voor de rest

®Observer schreef:
Wauw, een erg leuk verhaal. Jammer dat het nog niet af is. Ik had alleen een vraagje: ergens in je verhaal staat 'Je had naar de theaterschool moeten gaan in plaats van bedrijfseconomie'. Het leest alsof ze op een bedrijfseconomie-school zitten. Ik zou de zin veranderen in 'Je zou later naar de theaterschool moeten gaan doen in plaats van de opleiding bedrijfseconomie'.

Slechts een tip Voor de rest

ehm.. dat gaat toch over Kirk? die doet dus waarschijnlijk al bedrijfseconomie en is dus ouder dan Connor... toch?

[Ieke]

Leest echt lekker! Ik vind het een leuk verhaal, jammer dat het niet ‘af’ is. Ik ben zelf heel nieuwsgierig hoe het afloopt. Het verhaal is erg goed uit te breiden naar iets langers. Dat zou ik ook zeker doen, het is namelijk naar mijn idee nog niet echt af. Ik vind het zelf goed te volgen met wie wat zegt in die gesprekken, mede door die uitspraken van “Kirk lachte” om de paar regels word het duidelijker. Leuk!
Nog wat kleine puntjes commentaar:

”Ze heet Sarah en komt uit Zwolle, haar ouders zijn hierheen verhuisd vanwege hun werk”
Ik heb wat moeite met de manier waarop je deze zinnetjes aan elkaar plakt. Eerst zeg je “en” en daarna gebruik je nog eens een komma. Ik denk dat als je gaat vertellen dat ze verhuist zijn om het werk je beter met een nieuwe zin kan beginnen.

”En dan moest hij zeker ook nog tegen haar praten, ja, dank je vriendelijk. Dat durfde hij echt niet. Net zomin als spreekbeurten. Daar kreeg hij ook altijd de kriebels van.”
Je zegt het hier dubbelop. Eerst dat hij het niet durft, dan met “net zomin” sla je daarop terug en dan met “daar de kriebels van krijgen” weer op de spreekbeurten. Op zich kan je natuurlijk beide dingen gebruiken, maar dan zou ik het iets anders formuleren. Het is niet echt fout, maar het loopt niet echt lekker.

”Connor richtte zijn hoofd op en streek, net als Kirk zo even, zijn net zo donkere haar naar achteren.”
2 keer “net” staat niet zo mooi. Ik zie niet direct een manier om dit alleen met een kleine verandering te verbeteren, misschien is het beter om die zin op een andere manier te schrijven.

Met het briefje van die teksten die Connor en Sarah naar elkaar schrijven begin je opeens met van die streepjes in de tekst. Het is vervelend en je moet consecuent blijven. Of alles met streepjes of alles zonder.

[®Observer]

Andijvie schreef:
ehm.. dat gaat toch over Kirk? die doet dus waarschijnlijk al bedrijfseconomie en is dus ouder dan Connor... toch?

Ik dacht dat ik las dat Kirk bij Connor op school zat... maar volgens mij heb je idd gelijk. Sorry, Krummeltje

Andijvie schreef:
Woont die Kirk niet op kamers ofzo? Dat ze elkaar die net altijd zien en dat hij daarom ook niet precies weet of Connor verliefd is geweest of niet? Mja, zo las ik het in ieder geval...

Daar ben ik nog niet helemaal uit. Volgens mij wel. Hij studeert dus iig, en hij is er in ieder geval erg weinig. Connor weet ook weinig van hem.

Vervolg:

Sarah stond tegen de kluisjes geleund. “Hoi.”
“Hoi.” Connor pakte zijn jas en slingerde zijn tas op zijn rug. “Zullen we maar gaan dan?”
“Waar gaan we heen?”
“Naar het park.”
Sarah knikte en volgde hem. Connor voelde zich vreselijk – hij had het idee dat iedereen naar hem zat te staren, maar oké, dat deden ze altijd al.
De fietstocht was zwijgzaam. Sarah deed haar mond niet open, en Connor vertikte het om te beginnen met praten. Zij wou een rondleiding! Hij had veel beter met zijn Latijnse vertaling aan de slag kunnen gaan. In plaats daarvan fietste hij hier. Met Sarah.
Connor herinnerde zich wat Kirk had gevraagd. Was ze knap? Hij keek opzij en zag een niet al te groot meisje, met lang, lichtbruin haar in een staart, een gewone spijkerbroek, een trui en grote ogen. Waarschijnlijk vond Kirk van niet.
“We zijn er,” zei Connor en sprong van zijn fiets af. “Ons onvolprezen stadspark.”
Sarah reageerde niet, maar keek hem afwachtend aan. Connor zuchtte. Waarom zei ze nou niets? Hij liep door het hek en keek even achterom. Sarah was hem gevolgd. Zou ze ooit iets uit zichzelf doen?
Vijf minuten later ging Connor op het enige bankje in het park zitten.
“Dit is dus het park.”
“Oh,” zei Sarah.
Het bleef heel lang stil. Toen vroeg Connor: “Heb je broers of zussen?”
“Nee. Jij?”
“Eén broer. Kirk.”
“Oh.”
Stilte.
“Mooi park is dit.”
“Ja hè?” Connor ging rechtop zitten. “Het is al heel oud, in de negentiende eeuw aangelegd geloof ik.”
“Oh.” Sarah trok haar jas wat dichter om zich heen. “Wat weet jij veel.”
“Ik heb niks anders te doen.”
“Oh.”
“Wat zeg je vaak oh,” lachte Connor, maar hij had er meteen al weer spijt van, want Sarah wendde zich onmiddellijk van hem af.
“Ik bedoelde het niet zo.” Connor staarde naar zijn voeten. “Ik vond het gewoon grappig.”
Sarah reageerde niet.
“Oké, het spijt me, nou goed?” Connor keek opzij en zag Sarah verdrietig naar beneden staren. In een opwelling sloeg hij een arm om haar heen om haar te troosten, maar dat was een heel slecht idee van hem. Sarah kromp ineen en haalde pas weer adem toen Connor haar losliet.
Connor zuchtte diep. Dat had hij weer. Zie je wel dat hij niet met meiden kon omgaan? Kirk kon zeggen wat hij wilde, maar Connor vond zichzelf een sukkel.
“Eh…”
“Ik ga naar huis,” zei Sarah abrupt en stond op.
Connor was verbijsterd. “Ik bedoelde het echt niet zo!”
Maar Sarah was al weggerend.

[barkrukkie]

meer, meer

barkrukkie schreef:
meer, meer

cool

[Anne]

Leest lekker, alleen die briefjes zou je misschien iets beter uit kunnen laten komen, ze verdwijnen nu in de andere tekst. Leuke naam ook, Kirk.

Ik wil ook meer...

[barkrukkie]

Waar blijft deel 3 nou...

barkrukkie schreef:
Waar blijft deel 3 nou...

Ja, kalm aan, het is al geschreven, echter nog niet getypt... Maar om jullie een plezier te doen zal ik proberen eens vandaag wat te doen ofzow. Zometeen plaats ik nog ff een beginstukje van een ander verhaal, dus lees dat maar ff dan, en dan nog iets: opbouwende kritiek is natuurlijk altijd welkom! Dus bekritiseer, daar heb ik meer aan dan 'oh wat gaaf' reacties. Hoewel die wel motiverend zijn natuurlijk.
Dilemma, dilemma.

[barkrukkie]

Oke, kzal proberen de volgende keer ook wat tips te geven (zover ik dat kan )

[coecie]

ik wil ook meer, kun je niet gewoon uberhaupt je verhaal op de computer schrijven?
anders moet je t zo dubbelopschrijvben, en bvendien, kun je t dan meteen posten! yay!

[MissEvil]

eindelijk weer een verhaal van Krummeltje..

het is op een makkelijk nivo geschreven dus het leest wel vlot
toch vind ik het een beetje een cliché verhaal, heb eigenlijk al veel boeken gelezen over jongen en meisje in de klas, beiden niet zo goed aanvaard, komen ook eerst niet overeen en dan op het einde begrijpen ze elkaar en dan grote liefde of vriendschap of zo, maar zoals je al zei, dit is het type verhalen dat jij schrijft
op zich is het verhaal dus niet zo mis en ben eigenlijk ook best wel benieuwd naar meer, maar ik denk dat het nogal voor de hand ligt voor het moment, natuurlijk kan je veel orgineler zijn dan tot noch toe gebleken en donder ik van mijn stoel bij het lezen van deel 3
maar 't blijft wel n mooi verhaaltje

phensic schreef:
natuurlijk kan je veel orgineler zijn dan tot noch toe gebleken en donder ik van mijn stoel bij het lezen van deel 3
maar 't blijft wel n mooi verhaaltje

Ik hoop wel dat je nog eens van je stoel dondert eigenlijk... Want zo cliché als jij het hier beschrijft, was ik het niet van plan te maken... Dus.

des te beter zou ik zeggen
laat me maar van mijn stoel donderen

[euro]

het is en blijft gewoon leuk, leuk, leuk! Ik wacht op deel 3

[MissEvil]

uhh, sorry dat ik em up, maar komt deel 3 nog?

[Shadowme]

Ik vind dit ook zeer leuk geschreven. Jij hebt een goede schrijfstijl. Makkelijk en toch niet te makkelijk, maar wel leuk.
Ik weet een beetje vaag, maar ik vind dit dus een goed verhaal en een goede schrijfstijl

[Sasbeest]

Beetje voorspelbaar, maar het leest wel lekker.

*wacht stiekem op een vervolg *

[lotjesnotje]

leukkkkkkkk vind dat je echt een goede schrijfstijl hebt.... wacht op meer

[;-)cow:-)boeh]

meer!! please!

Ow... typ het nou uit!!! We staan hier te trappelen van ongeduld!

[lotjesnotje]

waneer komt er nou meer........ typ nouw * kijkt heel lief*

[dark_poetry]

Leest lekker.
Ben benieuwd naar een vervolg.

Ik droomde hier gisteren nog over Ik dacht nog toen ik wakker werd;'Hey, dat ken ik ergens van..' en ja hoor
Tijd voor een nieuw deel

*vindt ook leuk verhaal* Ik lees eigenlijk nooit zulk soort verhalen, dus voor mij is het tamelijk nieuw :]

Een dingetje: "alsof hij een sociaal leven had die hem daarvan af kon houden. "

Het is "het leven", dus ook "een sociaal leven had dát hem..."

[horsepills]

LUH-3417 schreef op 16-01-2003 @ 19:42:
Ach, je stijl is goed en je opbouw ook. Het leest verschrikkelijk makkelijk en eigenlijk nog boeiend ook. Het is alleen de inhoud waar ik geen vrede mee kan vinden.
Zodra we weten dat Connor verlegen is en er een nieuw meisje in de klas komt, kunnen we de rest eigenlijk zelf al invullen. Bovendien vind ik de broers vreemd omgaan met elkaar. Het lijkt alsof ze elkaar in die tweede scene voor het eerst ècht spreken.

Maar dat zijn persoonlijke voorkeuren. Dit is jouw type verhaal en dat schrijf je erg goed. Doe zo verder!

LUH-3417

sluit ik me volledig bij aan.

[sweetsy15v]

waar blijft deel 3?

[dark_poetry]

sweetsy15v schreef op 12-08-2003 @ 14:17:
waar blijft deel 3?

ik zit eerder te wachten op het vervolg van ik word nooit gewoon.
maar idd waar blijft deel3