Oud 05-04-2005, 00:42
Girl With Faith
Avatar van Girl With Faith
Girl With Faith is offline
Ik weet niet of het hier hoort, of op L&r maar post het toch maar hier.

Ik ben enig kind, 16 jaar en woon alleen met mn moeder. Mn ouders zijn gescheiden toen ik 7 was. Met mn vader heb ik nog een paar maanden contact gehad, maar dat is toen stukgelopen. Voogdij is aan mn moeder toegewezen en vader heb ik sinds mijn 12e niet meer gezien.
Eigenlijk heb ik altijd al wel gemerkt dat mijn moeder moeite had om me los te laten. Naar school brengen en ophalen tot vrij late leeftijd. Oppas regelen, of naar mn opa en oma brengen als zij ergens heen moest. Terwijl ik al op een leeftijd was dat ik makkelijk alleen thuis kon blijven.
Zo heeft het jaren doorgerommeld. Van de muziek waar ik op zit werd ik opgehaald als het ook maar even donker was. Schoolfeesten hoefde ik niet over te beginnen.
Voordeel was ergens dat feestjes in groep 8 en de 1e nog overdag waren. Geen gedoe met later thuiskomen.

Maar ja, naarmate je ouder wordt, worden feestjes dat ook. Laten we zeggen, ze duren gemiddeld tot 1 uur. Ik heb zat vrieden die me met alle liefde thuis willen brengen. Maar nee dat komt er niet in. Ok, zal je zeggen dan haalt zij je op. No big deal. Maar zij weigert om later dan half 11 mij op te halen. Dus wie belt er om half 11 bij de jarige job aan met een lulsmoes (ja morgen vroeg op), mijn moeder.
Ik wilde 1.5 jaar geleden (was toen 15), met een groep vrienden op vakantie. 5 dagen op een camping aan de loosdrechsteplassen. Nog geen 30 km van huis. Geen denken aan. Afgelopen jaar zelfde verhaal en dit jaar waarschijnlijk weer.

Om nog een laatste voorbeeld te geven, uitgaan en vriendjes. Ikgeloof dat zij mij nog te jong vind voor een vriendje op het moment. Terwijl ik sinds 2 weken een vriendje heb, en gewoon het gevoel heb dat het goed zit. Heb het dan ook nog niet verteld, iets waar ik me niet fijn bij voel. Dan uitgaan, als ik bijvoorbeeld op vrijdagaaf naar de plaatselijk disco zou willen, of naar utrecht, met laatste trein weer terug. Dus half 1 thuis, geen denken aan. Maar ook film kijken bij iemand thuis, tot een uur of 10, neer hoor. Je gaat niet.

Ik word er zo langzamerhand dus gek van. Ik mag niets. Dat ik door de weeks me op mn school moet richten kan ik snappen. Maar in het weekend wil ik ook een keertje 's avonds weg kunnen en niet op mn horloge moeten kijken om te zorgen dat ik voor 9 uur thuis ben. Ik zou zo graag gewoon een keertje met vrienden uitwillen en gewoon kunnen feesten. Maar helaas, het zit er niet in.

Hoe het nu verder moet weet ik niet, elke keer alsi k er over begin leidt het tot ruzies. Vanavond ook weer, ik wil over het weekend beginnen, en de bom barst weer. Ik hoef het onderhand niet meer te vragen want het is toch nee. Normaal over praten wil ze niet dus begin ik op een gegeven moment te schreeuwen. En is er weer ruzie.

Wat moet ik doen, hoe pak ik dit aan? Hoe laten jullie ouders je los? Ik weet het niet meer
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 05-04-2005, 00:49
Bloedpropje
Avatar van Bloedpropje
Bloedpropje is offline
Dan laat jij haar los.

ik heb alleen de titel gelezen
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 00:49
Tiño
Avatar van Tiño
Tiño is offline
praat er op een rustig moment een goed met dr over en leg je gevoelens goed uit.

En deel dr anders mede dat ze je dwingt op deze manier om over 2jaar als je 18 bent dezelfde dag nog te vertrekken en op jezelf gaat wonen en wel prostituee in de goot MOET worden omdat ze je geen keus laat.
__________________
Sylvia Jeanette Natalie en Fien Elsje Treesje Truus Babbette Betsie en Sabine Greet Magreet Magriet Marie Marei en Angelien Mies Marjan Marlyn
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 00:52
Verwijderd
Tsja, misschien moet je met hele kleine stapjes beginnen, zoals bij vriendinnen blijven slapen. Laat de ouders langskomen bij je ma, kennis maken, regels doorgeven, etc.
Dan kan je, als je ma daaraan gewend is, verdere plannen ondernemen.
En ik zou d'r gewoon vertellen dat je een vriendje hebt, stel hem voor, neem hem mee naar huis, etc.

Laatst gewijzigd op 05-04-2005 om 00:55.
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 08:05
Verwijderd
Op zich kan ik me er wel iets bij voorstellen als je het enige kind van je moeder bent dat ze je graag bij zich wil houden en je wil beschermen ed: ze houdt waarschijnlijk heel van je en is voorzichtig met je. Veel ouders hebben er moeite mee om hun kind(eren) los te laten, dat is niet zo heel bijzonder. Misschien kun je proberen er met je moeder over te praten (op een rustig moment, niet op een moment dat je bv. vraagt of je laat uit mag oid - of schrijf desnoods een brief, dan kan ze iig niet meteen tegen jou uitvallen)? En dan idd met kleine stapjes beginnen met het 'loslaten'. Laat je moeder kennis maken met je vrienden (en desnoods idd met de ouders ervan), misschien dat ze als ze ze kent ze er iig anders tegen aan kijkt. En speel open kaart met je vrienden, hoef je je minder lullig te voelen als je iets niet mag (tenzij ze je daar mee gaan pesten oid, maar dan lijken het me ook geen echte vrienden). En leg je moeder dingen uit, maak desnoods hele concrete afspraken oid. Of misschien kan de moeder van een vriendin een keer met je moeder praten (ik zou het eerst zelf proberen als ik jou was).
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 10:20
Girl With Faith
Avatar van Girl With Faith
Girl With Faith is offline
Citaat:
Piloff schreef op 05-04-2005 @ 00:52 :
Tsja, misschien moet je met hele kleine stapjes beginnen, zoals bij vriendinnen blijven slapen. Laat de ouders langskomen bij je ma, kennis maken, regels doorgeven, etc.
Dan kan je, als je ma daaraan gewend is, verdere plannen ondernemen.
En ik zou d'r gewoon vertellen dat je een vriendje hebt, stel hem voor, neem hem mee naar huis, etc.
bij vriendinnen blijven slapen is opzich geen probleem, en ze liet me bijvoorbeeld wel op kinderkamp gaan van een week vroeger, maar tijdens de werkweek vorig jaar met school naar Parijs kon ik duidelijk merken dat zeh et moeilijk vond. Ze kon het natuurlijk niet weigeren.

Citaat:
Op zich kan ik me er wel iets bij voorstellen als je het enige kind van je moeder bent dat ze je graag bij zich wil houden en je wil beschermen ed: ze houdt waarschijnlijk heel van je en is voorzichtig met je. Veel ouders hebben er moeite mee om hun kind(eren) los te laten, dat is niet zo heel bijzonder. Misschien kun je proberen er met je moeder over te praten (op een rustig moment, niet op een moment dat je bv. vraagt of je laat uit mag oid - of schrijf desnoods een brief, dan kan ze iig niet meteen tegen jou uitvallen)? En dan idd met kleine stapjes beginnen met het 'loslaten'. Laat je moeder kennis maken met je vrienden (en desnoods idd met de ouders ervan), misschien dat ze als ze ze kent ze er iig anders tegen aan kijkt. En speel open kaart met je vrienden, hoef je je minder lullig te voelen als je iets niet mag (tenzij ze je daar mee gaan pesten oid, maar dan lijken het me ook geen echte vrienden). En leg je moeder dingen uit, maak desnoods hele concrete afspraken oid. Of misschien kan de moeder van een vriendin een keer met je moeder praten (ik zou het eerst zelf proberen als ik jou was).
. Nja ze kent mijn vrienden wel, mn vriendje dan niet. En ze weet genoeg van ze etc. Maar ze schijnt denk ik niet door te hebben dat het echt geen kwaad kan om 12 uur 's avonds met een groep naar huis te fietsen. Mja. Ik probeer het gewoon een keer te bespreken.
Iig al bedankt voor de reacties.
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 12:05
Verwijderd
Citaat:
Girl With Faith schreef op 05-04-2005 @ 10:20 :

. Nja ze kent mijn vrienden wel, mn vriendje dan niet. En ze weet genoeg van ze etc. Maar ze schijnt denk ik niet door te hebben dat het echt geen kwaad kan om 12 uur 's avonds met een groep naar huis te fietsen. Mja. Ik probeer het gewoon een keer te bespreken.
Iig al bedankt voor de reacties.
Dat is eigenlijk ook het enige wat je kunt doen, praten. Ja, je kunt uit huis gaan, ja, je kunt bij je vader gaan wonen, maar daar schieten noch jij noch je moeder erg veel mee op, denk ik. Dus je moet haar proberen over te halen, langzaam, in kleine stapjes, je los te laten... en dat is denk ik voor jou een heel moeilijk karwei en voor haar een heel moeilijke taak. Misschien denkt ze wel dat ze tekortschiet in haar opvoeding als ze je overal heen laat gaan. Heb je haar wel een gevraagd waarom ze zo streng is?
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 14:31
Girl With Faith
Avatar van Girl With Faith
Girl With Faith is offline
Citaat:
Krummeltje schreef op 05-04-2005 @ 12:05 :
Dat is eigenlijk ook het enige wat je kunt doen, praten. Ja, je kunt uit huis gaan, ja, je kunt bij je vader gaan wonen, maar daar schieten noch jij noch je moeder erg veel mee op, denk ik. Dus je moet haar proberen over te halen, langzaam, in kleine stapjes, je los te laten... en dat is denk ik voor jou een heel moeilijk karwei en voor haar een heel moeilijke taak. Misschien denkt ze wel dat ze tekortschiet in haar opvoeding als ze je overal heen laat gaan. Heb je haar wel een gevraagd waarom ze zo streng is?
Nja gevraagd waarom ze zo streng is. Er valt gewoon niet mee te praten.. Als ik er over begin is het: ja het zijn de regels van het huis, zolang je hier woont gelden die. Ik zit er dus steeds meer over na te denken om op mijn 18e na mn examen het huis uit te gaan.
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 15:52
Girl With Faith
Avatar van Girl With Faith
Girl With Faith is offline
Oh ja, mn vrienden zijn er wel op de hoogte van ja, vriendje weet het ook. En iedereen begrijpt het wel, maar ik krijg gewoon steeds te horen praat met dr. Iedereen schijnt te denken dat het erg makkelijk is mijn moeder te overtuigen.
En ik probeer het ook, maar elke keer weer is het geschreeuw en ruzie. En daar schiet ik gewoon ook niets mee op.
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 19:29
Justim
Justim is offline
Het is inderdaad heel lastig wanneer je ouders je niet los kunnen laten, zelf heb ik het meegemaakt wanneer ik op kamers wilde, ze hadden er gewoon moeite mee dat ik het huis uit zou gaan en ze keurde het dus niet goed. Ik heb ze uiteindelijk toch nog kunnen overtuigen doordat ik met een mooie aanbieding kwam voor een kamer, en zelf echt heb gezegd dat ik me niet meer thuis voelde, uiteindelijk betalen ze zelf mee, dusja.

Misschien moet je je moeder eens voor het blok zetten, vertel ze dat je met vriendinnen hebt afgesproken om bij elkaar te blijven slapen, misschien hoef je haar nog niet te vertellen dat je gaat stappen of wat dan ook, begin eerst met het slapen. En zeg haar dat die afspraak dus echt al rond is en dat ze jou anders echt voor schut zou zetten tegenover de rest en dat je dat je moeder echt heel kwalijk zou nemen.

Een andere mogelijkheid, die al eerder is genoemd, is een brief schrijven. Ze zal eerst de hele brief lezen, en leest ze echt alles wat je dr eigenlijk wil vertellen, zonder dat ze meteen "nee" begint te zeggen wanneer je begint over het weekend. Een tip is ook om deze brief te schrijven met veel emotie, dus wanneer je weer eens geweigerd bent, je zult dan verdrietig en/of boos zijn, en zegt op dat moment meer wat je dwars zit.

Veel Succes ermee in ieder geval
Met citaat reageren
Oud 05-04-2005, 19:46
mdelaat
mdelaat is offline
Laat haar dit topic (of je post) lezen. Ik meen het, kijk hoe ze reageerd.
Met citaat reageren
Oud 07-04-2005, 08:07
Girl With Faith
Avatar van Girl With Faith
Girl With Faith is offline
Citaat:
Justim schreef op 05-04-2005 @ 19:29 :
Het is inderdaad heel lastig wanneer je ouders je niet los kunnen laten, zelf heb ik het meegemaakt wanneer ik op kamers wilde, ze hadden er gewoon moeite mee dat ik het huis uit zou gaan en ze keurde het dus niet goed. Ik heb ze uiteindelijk toch nog kunnen overtuigen doordat ik met een mooie aanbieding kwam voor een kamer, en zelf echt heb gezegd dat ik me niet meer thuis voelde, uiteindelijk betalen ze zelf mee, dusja.

Misschien moet je je moeder eens voor het blok zetten, vertel ze dat je met vriendinnen hebt afgesproken om bij elkaar te blijven slapen, misschien hoef je haar nog niet te vertellen dat je gaat stappen of wat dan ook, begin eerst met het slapen. En zeg haar dat die afspraak dus echt al rond is en dat ze jou anders echt voor schut zou zetten tegenover de rest en dat je dat je moeder echt heel kwalijk zou nemen.

Een andere mogelijkheid, die al eerder is genoemd, is een brief schrijven. Ze zal eerst de hele brief lezen, en leest ze echt alles wat je dr eigenlijk wil vertellen, zonder dat ze meteen "nee" begint te zeggen wanneer je begint over het weekend. Een tip is ook om deze brief te schrijven met veel emotie, dus wanneer je weer eens geweigerd bent, je zult dan verdrietig en/of boos zijn, en zegt op dat moment meer wat je dwars zit.

Veel Succes ermee in ieder geval
dankje voor je reactie

Ik moet zeggen, het is nu een paar dagen later. En gisteren kwam het onderwerp studeren en uitgaan aan bod. Zij heeft het idee dat ik heel veel wil gaan feesten als student. Waarop ik zei: 'er zit altijd nog iets middenin, gewoon dingen met vrienden doen, cafétje pakken etc.' k geloof dat dat een antwoord was waar ze zich best in kon vinden. Niet dat het er heel veel mee te maken heeft, maartoch.
Ik denk dat ik gewoon een keertje het onderwerp weer probeer aan te halen en dan ook eerlijk vertel over mijn vriendje. Dat stiekeme gedoe vind ik ook vreselijk namelijk.
Met citaat reageren
Oud 08-04-2005, 14:51
Girl With Faith
Avatar van Girl With Faith
Girl With Faith is offline
nog eventjes een update

er zijn hier vandaag kenissen. En het gesprek kwam over uitgaan, en ik zat er net bij. Toen vertelde ik dat ik voor mijn gevoel niets mag. En kwam het op feestjes, ik geloof dat ze nu wel doorheeft dat het geen kwaad kan als ik met vrienden naar mijn huis fiets en daar gedropt wordt. Wel fijn, geloof dat het wel iets makkelijker gaat worden op dat gebied.
Ik denk dat uitgaan nog steeds wel een probleem is, maar goed dat is dan wel weer een stap verder die over een tijdje gemaakt kan worden.
Ik heb ook nog niet verteld over mn vriendje, maar ik moet toegeven dat ik daar ook niet zo zeker over ben wegens de afstand, maar dat is een ander verhaal.
__________________
Because there is nothing like me and you
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Psychologie muur bouwen
brunettespy
12 23-06-2013 09:31
Psychologie Het Grote Lucht-Je-Hart-Topic #166.
Sorry.x
476 29-11-2011 17:50
Psychologie Ouders die hun kind niet geloven
littlestar24
49 11-10-2006 18:12
Psychologie Depressieve moeder?
raarheid
6 11-04-2004 14:31
ARTistiek Zoals het klokje thuis tikt,tikt het hier niet [fractie uit een dagboek]
kaleidoscope
11 28-02-2002 19:18
ARTistiek Verhaal: Jackie
icon
3 23-08-2001 11:56


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 14:17.