Hoe werd jij, of voor de kleintjes, hoe word jij gestraft door je ouders?

Nou, de titel is zelfuitleggend, dus vertel Ome Jos hoe streng of juist hoe rectumoxidatief je pa en ma waren/zijn!

Ooit volgde ik voor een cursus het programma 'eerste hulp bij opvoeden'. Heel veel ouders liepen weg naar hun kamer als de kinderen te vervelend waren.
Ik vraag me af of andere ouders dat ook doen of alleen de verneukte ouders die op tv komen.

Als mijn ouders of ik heel erg boos waren, dan ging ik naar mijn kamer. IK ben nooit naar mijn kamer gestuurd, ik wist altijd wanneer ik weg moest

Ik kreeg bijna nooit straf (misschien daarom)

Mijn ouders waren heel makkelijk. Maar dan ineens was dat over
dan had ik bijvoorbeeld mijn kamer niet opgeruimd, dat was mijn moeder dan ineens zat en kreeg ik straf. Dan mocht ik een paar weken niks, niet de deur uit, niet bellen, gelijk uit school naar huis.
Ik mocht ook een keer niet naar m'n werk omdat ik mijn kamer niet had opgeruimd :')
Verder mocht er een jaar lang niemand bij me blijven logeren/en ik mocht nergens logeren omdat ik met een vriendin om 7 uur 's morgens naar het station was gegaan om foto's te maken in een hokje. Toen was ik 14.

Met woorden, geen klappen. op de juiste manier!

Mijn ouders hebben beiden altijd veel gewerkt, ik was vrij rustig en deed veel samen met mijn oudere zussen. Op die manier ging er al veel goed. En voor de rest: af en toe een corrigerende tik wel. En ik vind dat nu echt niet zo vreselijk, dat ik die ooit heb gekregen.

Nou, mijn moeder was dus van de lijfstrafjes.
En af en toe van het opsluiten in de kastruimte/opbergruimte onder de trap. ;x
Natauurlijk ook het verbieden van tv, nintendo entcetera, etcetera.
Later werd het ook (bij mij niet vaak ) matras van het bed!

[Daboman]

Corrigerende tikken. Tot m'n 10e ofzo. Daarna werd ik gewoon voor een tijdje in m'n kamer gedumpt als ik stout was. Of boos aangesproken.

Bij m'n oma en opa ben ik nog wel eens in een voorraadkast gestopt. Dat was een kleine ruimte onder de trap waar het eten te vinden was dat niet koel bewaard hoeft te worden. En de deur ging dan ook echt op slot. Toen ben ik daar heel boos om geworden en daarna hebben ze me nooit meer op die manier gestraft

mijn ouders dreigden me altijd in de apekast op te sluiten

[Lethe]

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt straf gekregen heb. Of nou ja, ik ben weleens naar mijn kamer gestuurd. Maar meestal ging ik dan toch al uit mezelf.

[fizzle-fluffy]

Ik kreeg niet echt straf. Of krijg. Mijn moeder vindt alles wel goed, behalve als ze ongesteld is of niet kan roken. Als ik vroeger iets deed wat niet mocht, praatte ze me een schuldgevoel aan en moest ik een paar uur op mijn kamer zitten nadenken en 'me gaan schamen'. Dus mijn reactie als ik tegenwoordig iemand boos maak of pijn doe, is gaan huilen en me schuldig voelen. Dat schuldgevoel kan echt dagen duren. Zo heb ik me een week schuldig gevoeld omdat ik papa's linzensoep had laten aanbranden. Het zal niet helemaal de goeie manier zijn geweest van mama.
Als ze verder chagrijnig is en ik brutaal, dan knijpt ze of slaat ze, maar niet echt hard ofzo. Ze is dan gewoon boos en ik ben even de druppel die de emmer doet overlopen.

[Missy]

Ik werd naar mijn kamer gestuurd. Of ik mocht tien minuten op de gang gaan zitten. Ik ben niet geslagen, vast wel eens een corrigerende tik gehad, maar die zijn op één hand te tellen.

AllureV schreef:

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt straf gekregen heb. Of nou ja, ik ben weleens naar mijn kamer gestuurd. Maar meestal ging ik dan toch al uit mezelf.

Dat eigenlijk. Maar voor zover ik me kan herinneren klierde ik ook niet zo veel.

Ik kreeg weleens een corrigerende tik en af en toe dreigden ze met de enorme houten pollepel die aan de muur hing en/of met de riem. Eén keer moest ik over de knie omdat ik ergens bloemen had geplukt voor mijn moeder, ik vind dat nog steeds stom en oneerlijk.

Vanaf mijn achtste/negende werden me soms ook voor straf dingen verboden, maar dat was ook debiel. In die tijd had ik telkens periodes waarin ik héél veel zat te lezen of juist ieder vrij moment buiten spendeerde. Afhankelijk van wat ik vaak deed werd mij vervolgens het lezen of het buiten spelen ontzegd. Vooral dat verbieden om te lezen is stupide, het is maar goed dat ze me op die manier niet het lezen hebben afgeleerd.

Missy schreef:

vast wel eens een corrigerende tik gehad, maar die zijn op één hand te tellen.

i lol'd hard

[***ailá***]

ik kreeg corrigerende tikken met de riem. Of spullen werden afgepakt of ik mocht ergens niet naartoe of ik werd genegeerd. Ik kreeg vaak straf want ik was een stout kind.

Oh, ik heb een tijdje bij m'n vader gewoond want m'n moeder en m'n broertje zaten een halfjaar ergens anders. Hij had een heel goede opvoed-aanpak toen, want hij had ergens een dienblad neergezet met daarop elke dag allemaal dingen die ik tussendoor mocht eten. Als ik dan heel braaf was en netjes alle soep at bij de lunch en niet zeurde en niet onaangekondigd wegliep om te spelen kreeg ik stukjes chocola en koekjes en fruit, maar als ik wat verkeerd deed legde 'ie er allemaal vieze of oneetbare dingen op, zoals stronken rauwe broccoli of ongekookte spaghetti.

En één keer mocht ik alleen drie tomaten tussendoor, want ik had iets kapot gemaakt. Toen ging ik heel hard zeuren en zielig doen, want het ging per ongeluk. En toen legde hij er alsnog een gebakje op. Mooie middag was dat.

[Azaelia]

Ik heb het maar 1 keer zo bont gemaakt dat ik echt straf kreeg. Toen was het ook een echt een draai om mijn oren en naar mijn kamer om een paar uur genegeerd te worden. Ik had toen zitten waterverven met mijn broertje en de pas wit geverfde muren mee geverfd.

het was simpel eigenlijk. Mijn ouders wisten heel goed grenzen aan te geven en te vertellen wat ze wel en niet duldden, en daar hield ik me als kind aan. Ik kan me slechts 1 keer herinneren dat ik zonder eten naar bed gerost werd, en 1 keer dat ik in de garage moest eten, én 1 keer een mep voor mn hoofd. Ik had geen reden om moeilijk te doen, want ik wist altijd de consequenties. Kortom: ik hoefde de grens niet op te zoeken, die was duidelijk en niet zodanig straks dat ik eroverheen wilde gaan.

Corrigerende tikken.

En één keertje werd ik gestraft op mijn 6e omdat ik tijdens het eten naar de wc moest, en daarom van tafel liep. Omdat ik 'niet zomaar van tafel mag lopen tijdens het eten zonder het te vragen' werd ik naar boven gestuurd en moest ik mijn bord laten staan. Ik was echt geschokt.

[AzN]

Ik werd als kind door m'n moeder, vader of oma (zij was namelijk m'n oppas) door 'n naald bedreigd als ik vervelend deel of 'n grote mond had. Ik werd maar 1 keer echt gestoken daarmee; erg pijnlijk, maar 'n zeer effectieve strafmethode . Knijpen vonden ze ook leuk, maar meestal werd ik gewoon genegeerd als ik niet wilde luisteren.

[Tink*]

Corrigerende tik en streng toespreken, misschien zelfs aan m'n arm getrokken zodat ik luisterde. Maar ik was nooit zo moeilijk dus ik kreeg eigenlijk weinig straf.

Wij moesten voor straf op de trap zitten Of, in het oude huis, op de wasmachinemand in de bijkeuken. Met een kookwekkertje erbij, en dan 5 minuten ofzo maar in mijn herinnering duurde het echt úren. Vreselijk was dat, en wat blij waren we als we weer gewoon naar de kamer mochten

Een tik heb ik ook wel es gehad, maar dat was niet zozeer straf als wel "blijf af met je tengels ik heb het al honderd keer gezegd". Ging niet hard, geloof ik, want er is me nauwelijks iets van bijgebleven.

Verder... ik heb eigenlijk nooit huisarrest gehad ofzo, ik was een heel gemakkelijke puber. Mijn broertje denk ik wel. Dat was ook wel heel knap, want we mochten altijd vrijwel alles - dat hij dan toch dingen kon vinden die níet mochten en dan straf krijgen. Mij lukte het nooit.

Nou...

Als ik mijn eten niet opat moest ik net zolang aan de tafel zitten totdat ik het naar binnen had gewerkt. Geen uitzonderingen. Daar vond ik uiteraard slinkse ontwijkmethodes op a la mond vol met zooi dat ik niet lekker vond proppen, fingeren dat ik het doorgeslikt heb om 5 minuten later te vragen of ik naar de WC kon om daar alles te dumpen. Helaas had men dat na verloop van tijd door.

Als ik heel vervelend was moest ik vroeger naar bed, ging mijn kop onder de koude kraan (dit laatste vond ik in tegenstelling tot mijn broers eigenlijk best leuk en werd blij als mijn pa me optilde en eronder hing!) of werd mij mijn lego ontnomen. Dat laatste vond ik écht niet tof.

Als ik het echt, echt heel bont had gemaakt kreeg ik roundhouse-kicks en slaps-in-the-face, bij wijze van spreken en werd ik verbannen tot mijn kamer, terwijl ik op de weg ernaartoe (trap op, andere kant van het huis) constant door mijn lieftallige moeder met de mattenklopper op het hoofd geslagen werd. Hard.

Maar ik ben goed terechtgekomen.

[Dark Phoenix]

Jezus

Ik ben geloof ik echt nooit geslagen. Ik was vooral de eerste paar jaar een vervelend rotkind, maar daarna werd ik best lief. Ik ben nooit echt een puber geweest qua gedrag dus ach. Mijn straffen waren vooral dingetjes ontzeggen (ik mocht een tijd lang niet op de computer omdat ik het slecht deed op school... nouja ) en verder waren het vooral plaatselijke boze buien, echte straf kreeg ik verder geloof ik niet. Ik heb ook nooit huisarrest oid gehad.

Mijn ouders hebben vast heel wat verkeerd gedaan op pedagogisch gebied.

Ik ben ook weleens round the house geslagen en vooral mijn moeder wil als ze boos is nog weleens met dingen gaan gooien en slaan.
Ik mocht een keer voor straf geen Telekids kijken, weet ik nog, en dat vond ik heeeel erg.
Haha, in de brugklas kreeg ik weleens een 'strafbrooddoos'. Dan zaten er dingen op m'n boterham die ik niet lekker vond.

[Uice]

M'n moeder zei ook weleens: ik spuug in je brooddoos hoor!

[Uice]

Mijn moeder zei vaak ''pas op hoor!'', en ze pakte me bij de kin.

[Tink*]

Haha dat vind ik wel een mooie, stafbrooddoos. Maar ik maakte altijd zelf m'n eten.

[BendeBen]

tikken en onder de koude douche gezet worden. "afkoelen jij!"

en terecht.

[Uice]

Mijn ouders betrapten me toen ik tien was met een glaasje wodka en toen moest ik voor straf de hele fles leegdrinken.

Uice schreef:

Mijn ouders betrapten me toen ik tien was met een glaasje wodka en toen moest ik voor straf de hele fles leegdrinken.

Hahahah, niiieeet.

[Uice]

Nee, dat was een grapje.

Ik mocht wel een keer een week geen Kindernet kijken toen ik de afstandsbediening had stukgemaakt. Toen vroeg ik iedere ochtend of de week al voorbij was.

Mijn ouders praatte me ook altijd een schuldgevoel aan, zoals fizzle zei!

Ik kan me herinneren geslagen te zijn door mijn broer omdat hij me niet aardig genoeg vond doen. Maar ik denk dat dat weinig met opvoeden te maken had..

Op de gang staan was vrij normaal, en dan net zolang tot je was afgekoeld en je excuses aan kon bieden. Als ik bij 't avondeten erg lastig deed, dan werd ik met m'n bord eten in de bijkeuken neergezet en moest ik daar m'n bord leegeten. Vreselijk vond ik dat, dus het gebeurde niet vaak. Verder ook wel eens een tik, maar dat was meer voor dingen die gevaarlijk waren (bv. als peuter koppen met hete koffie willen oppakken of vuur willen vastpakken). Mijn vader was heel consequent met straffen en hij werd ook nooit zo boos dat hij te ver ging ofzo. Mijn moeder kon echt lááiend worden en dan werd ze heel onredelijk. Ze heeft me een keer met vlakke hand in m'n gezicht geslagen en ik zag meteen dat ze zelf ook heel erg was geschrokken, maar goed, ik was erger geschrokken Zo erg dat ik ook helemaal niet begon te huilen ofzo, ik geloof dat ik alleen heel zielig en geschrokken keek. Mijn zus was toen echt lief, die ging me helemaal vertroetelen enzo <3

Ik kreeg gewoon een beuk als ik iets ernstig verkeerd deed. Ik was snel erg braaf.

Paranoide schreef:

Ik kreeg weleens een corrigerende tik en af en toe dreigden ze met de enorme houten pollepel die aan de muur hing en/of met de riem. Eén keer moest ik over de knie omdat ik ergens bloemen had geplukt voor mijn moeder, ik vind dat nog steeds stom en oneerlijk.

De riem was het favoriete strafwerktuig van mn moeder, de pollepel kwam ook eens voor. Verder nog de bezemsteel, de radiostekker, de tv-kabel, slippers.

[Bloody_Kisses]

Vroeger kreeg ik echt billenkoek (wat een idioot woord eigenlijk) daarna vaak gewoon een tik. Maar de meest effectiefe manier was toch wel gewoon mij te negeren. Als ik ergens niet tegen kon dan was het dat, dan voelde ik me echt heel erg zielig.

Tegenwoordig kom ik alleen in het weekend nog wel eens thuis dus is er eigenlijk nooit meer wat aan de hand.

[Cherry Springs]

Ik kreeg sowieso niet zo vaak straf. Een keer moest ik de ramen van mijn kamer schoonmaken omdat ik uit school met een vriendinnetje mee naar huis ging zonder dat eerst te zeggen. Eigenlijk een hele stomme straf want dat was in de periode dat je dan ook nog graag het bord schoon wilde maken op school.
Als ik wat fout doe dan gaat mijn moeder meestal heel teleurgesteld lopen zijn, of ze wordt hysterisch en dan blijft ze heel lang doorgaan met tegen me vertellen wat ik fout heb gedaan en dan blijf ik daar zitten en knikken, ja mam. oke, mam. Oh en dan zegt ze 'Hier gaan we wat afspraken over maken.'
En die afspraken komen er dan vrijwel nooit.

[Lorelei]

Toen ik nog heel klein was (jaar of 4, 5) zei m'n moeder wel eens: en nou ophouden, je weet wat er anders gebeurt!


En fijne was dat zij niet wist wat er dan zou gebeuren, maar ik blijkbaar wel want ik hield er altijd meteen mee op

[Batave]

Mr Soija schreef:

Nou, de titel is zelfuitleggend, dus vertel Ome Jos hoe streng of juist hoe rectumoxidatief je pa en ma waren/zijn!

Wut?

Morgan schreef:

Wij moesten voor straf op de trap zitten

Wij moesten als we ons tijdens het eten niet konden beheersen op de trap eten, maar ik vond dat juist leuk en probeerde juist daar te komen

Uice schreef:

Mijn moeder zei vaak ''pas op hoor!'', en ze pakte me bij de kin.

Mijn ouders zeiden altijd: "Denk d'r om"

Ik ben nooit echt gestraft, behalve dan dat ik geen TV meer mocht kijken als ik al de hele dag keek en het mooi weer was.