Paranoia ofzo???

[visstick100]

Hey ik weet niet of ik de enige ben maar ik heb nogal last van verschillende dingen oftewel dit :
- Gevoel dat ik achtervolgd word.
- Gevoel dat er iemand in mijn huis is die me wil vermoorden of iets aandoen.
- Gevoel dat er geesten of iets in mijn huis zijn
- Vooral bang voor ramen en spiegel (dat ik ineens mensen zie)
- Ook bang voor gordijnen en deuren (dat er iemand achter staat)
Eigenlijk geld dit gewoon voor overal maar vooral als het donker is en ik dus niet alles om me heen kan zien.
Het is zelfs zo erg dat ik af en toe dingen hallucineer bijv een man met een mes die ineens in me kamer staat of afgehakte lichaamsdelen enz.
Ik heb dit al mijn hele leven zover ik me kan herinneren (ik ben 13) maar het word alleen maar erger.
Is dit zo iets als paranoia? (ik weet het niet zeker kon er niet veel over vinden)
En ben ik de enige die dit heeft?
Kan ik hier iets aan doen medicijnen bijvoorbeeld?
Ik weet trouwens ook niet waar deze angst vandaan komt.
Ik word er helemaal gek van

[Elin3]

Heb je dit al eens met je huisarts besproken? Je huisarts kan je doorsturen naar bijvoorbeeld een psycholoog zodat je samen kunt uitvinden waar deze gedachten door veroorzaakt worden en hoe je hier mee om kunt gaan.

[visstick100]

Ik durf niet naar de huisarts want ik ben bang dat mijn ouders erachter komen en het niet gaan geloven of het onzin gaan vinden.

[Elin3]

visstick100 schreef:

Ik durf niet naar de huisarts want ik ben bang dat mijn ouders erachter komen en het niet gaan geloven of het onzin gaan vinden.

Je huisarts heeft geheimhoudingsplicht, dus je ouders hoeven nergens van te weten. Daarnaast is het belangrijk dat jij hier hulp bij krijg, want ik kan me goed voorstellen dat dit je belemmert in je dagelijkse bezigheden. Hulp zoeken is daarom een hele goede stap, ongeacht of je ouders dat nodig vinden of niet.

Met psychische hulp is het soms heel lastig aan andere uit te leggen dat jij die hulp nodig hebt. Wanneer je been pijn doet en de huisarts stelt vast dat je been gebroken is, dan heeft iedereen daar begrip voor. Maar voor angsten, depressie of andere psychische klachten is moeilijker begrip op te brengen, omdat veel mensen zich er geen voorstelling van kunnen maken. Het is vervelend wanneer anderen je niet begrijpen, maar daar zal je je even overheen moeten zetten. Je huisarts en iemand als een psycholoog nemen jouw klachten juist serieus en zijn er om jou te helpen

[blaches]

Hee visstick100,

Dit kan ik en het klinkt misschien heel gek maar ik had toen ik jong was het ook. Alleen net iets anders. Ik was onzettend bang voor spiegels. Als ik in slaap wilde vallen keek ik de hele tijd met ogen open naar de spiegel zodat ik niks erin zie bewegen ofzo en uiteindelijk val ik wel in slaap. Ook in het donker had ik het gevoel dat ik achterna werd gezeten en ook dacht ik de hele tijd aan geesten. Het enigste wat ik niet had waren gordijnen en deuren.

En ja, ook 2 á 3 keer gehallucineerd. Ik dacht die 2 á 3 avonden dat er een geest was. Die was hetzelfde als op de schilderij in onze kruipzolder. Ik was toen 7. Ik geloof omdat ik zo bang was voor die spiegels dat ik van bangheid / angst dat dus heb gezien. Naarmate ik over dat spiegelprobleem en al die andere angsten was gekomen had ik nergens meer last van. Die 2 á 3 keer die geest zien was ook in de periode dat ik echt het meest angstig was.

Ik kan volkomen begrijpen dat je niet naar de huisarts wilt. Het goede advies wat ik dan eigenlijk moet meegeven is ga naar de huisarts maar in jou positie had ik eerst even zelf geprobeerd om van m'n angsten af te komen en hopelijk stoppen de hallucinaties dan.

Spreek met je zelf af om het bijvoorbeeld eerst zelf te proberen. Als het over twee weken niet lukt ga dan naar de huisarts want die hulp kan je dan goed gebruiken

Met proberen is dus proberen je angsten te onderdrukken. Bij mij hielp het om de tv aan te hebben met de volume op 1. Zo kon ik wel in slaap vallen en was ik niet bang.