emotioneel overreageren bij onrechtvaardigheid/machteloosheidsgevoel

[Optima]

vandaag werd ik wederom geconfronteerd met een nare eigenschap van mezelf: emotioneel flippen als ik me onrechtvaardig behandeld of machteloos voel. Even concreet: het ging om een bekeuring voor het niet hebben van fietsverlichting, terwijl ik op weg was naar mijn vriend die voor sinterklaas fietsverlichting voor mij gekocht had. Ik was 30 meter verwijderd van zijn voordeur, toen de politie mij staande hield. Goed om te weten: al de tweede keer in één maand.

Gezien de (in mijn ogen) omstandigheden, was dit voor mij genoeg, om tijdens mijn bekeuring te staan te trillen van woede ( en nog net belediging van ambtenaar in functie te ontwijken), om vervolgens bij mijn vriend in een huilbui terecht te komen waar ik niet meer uit kwam.

Hij vond mijn gedrag uiterst irrationeel, en de hele avond was verpest.

Nu heeft hij me proberen RET uit te leggen. rationele emotieve therapie, waardoor je je eigen gedrag kan analyseren, en ik de toekomst kan voorkomen. Dit heeft bij mij echter tot de conclusie geleid dat mijn reactie komt door associaties, die ik niet uit kan leggen.

Ik ben hoog associatief, wat erg leuk kan zijn mbt grappige zaken, maar wat voor ernstige problemen kan zorgen bij negatieve zaken zoals dit voorval.

In plaats van me te beperken tot de gebeurtenis, haal ik er in mijn hoofd vanallerlei andere zaken bij, die op dat moment mijn emotionele reactie versterken.

Nu is mijn vraag of er hier mensen zijn die dit herkennen, er over willen praten, en als ze hun gedrag onder controle hebben, hoe ze dit voor elkaar gekregen hebben.

Je kunt ook gewoon een keer je fietsverlichting goed fixen en dit soort dingen vermijden. Dan hoef je je naar aanleiding van een confrontatie met de sterke arm ook niet emotioneel gekwetst te voelen meid.

[Optima]

nare man schreef op 06-12-2006 @ 03:24 :
Je kunt ook gewoon een keer je fietsverlichting goed fixen en dit soort dingen vermijden. Dan hoef je je naar aanleiding van een confrontatie met de sterke arm ook niet emotioneel gekwetst te voelen meid.

dankje, aan die opmerking heb ik daadwerkelijk niks.

[Ray]

Als het de tweede keer in één maand is lijkt het me wel heel stom, hoe groot wil je de kans maken? Als je een boete krijg zet je toch gelijk dat spul op je fiets, zeker omdat je weet dat ze actief zijn.

[Mariekje*]

Probeer situaties als deze te vermijden, het is immers de 2de keer deze maand dat je word aangehouden en ik neem aan dat je ook al eerder een fietslichtje had kunnen regelen.

Voor mij is dit gedrag zeer herkenbaar, ik associeer ook werkelijk waar de stomste dingen met elkaar en dat zorgt regelmatig voor een (enorme) emotionele uitbarsting. Ik keer in mezelf, zit in tranen of word juist agressief. Het is een vervelende eigenschap enerzijds, anderzijds heeft het juist ook voordelen omdat ik heel gemakkelijk verbanden tussen gebeurtenissen zie die mogelijk problemen in de hand hebben gewerkt. Ik weet de oorzaak van een probleem dus gemakkelijk te traceren.

Echter is het voor mijn omgeving nogal eens moeilijk om met mijn buien om te gaan, de term stemmingswisseling valt hier dan ook erg vaak. Ik vind het echter jammer dat mensen niet verder denken dan het daadwerkelijke voorval, want mijn emotionele uitbarstingen zijn vaak gemakkelijk te verklaren. Maargoed wat moeten hun er ook mee?

Ik probeer dingen niet te zozeer te vermijden, maar ze juist aan te pakken. Mensen die emotionele uitbarstingen in de hand werken, maak ik bij voorbaat al duidelijk dat ze hun mond moeten houden en problemen rondom een fietslichtje zou ik juist direct aanpakken zodat ik een volgende confrontatie (met de politie) kan mijden.

Zelf probeer ik het tegenwoordig eerst op te schrijven (gewoon in mijn agenda), even diep adem te halen en twee keer na te denken alvorens ik langs ga bij vrienden bijvoorbeeld. Hiermee voorkom ik opmerkingen van hun kant die juist weer averechts werken. Tot nu toe werkt dat redelijk, maar eigenlijk is het stom dat zulke dingen noodzakelijk zijn.

Als je wilt praten, PM-en staat vrij.

[-zen-Chris]

X-Ray™ schreef op 06-12-2006 @ 08:37 :
Als het de tweede keer in één maand is lijkt het me wel heel stom, hoe groot wil je de kans maken? Als je een boete krijg zet je toch gelijk dat spul op je fiets, zeker omdat je weet dat ze actief zijn.

Let op als je iets leest en erop wil reageren, dat scheelt verwarring. Het gaat helemaal niet om dat ene voorval. Het gaat om het probleem als geheel.

Betekend hoog associatief zijn ook dat je een gebrek aan relativeringvermogen hebt?

[Missy1234567890]

Volgens mij associeer ik ook teveel dingen. Ik sta daar nooit zo bij stil, alleen met grappige dingen, dan heb ik echt meteen een associatie met iets anders. Maar nu je het zegt, met emoties heb ik dat ook. Ik heb er vooral zelf last van en anderen niet, want ik keer in mezelf en wordt heel stil en krijg accuut een minderwaardigheidscomplex en denk dat het aan mij ligt.
Ik denk dat je je alleen op de gebeurtenis zelf moet concentreren en er niet van alles bij moet gaan betrekken, dingen uit het verleden (in mijn geval) die er nu niet meer toe doen.

Ik denk dat het niks te maken heeft met een laag relativeringsvermogen hebben, want ik relativeer me kapot. Maar het zou kunnen dat op het betreffende moment de neiging tot het associëren sterker is met alle emotionele gevolgen dan de wil om de opmerking te relativeren. Misschien ligt daar de sleutel tot de oplossing.

Ik vind het wel interessant, 'hoog associatief' zijn, of het nu een officieel psychologisch iets is of niet. Ik herken me er wel in, ik ga er nog even over nadenken

[madelief21]

Wat interessant herken het ook heel erg.

[-zen-Chris]

Ik denk dat het niks te maken heeft met een laag relativeringsvermogen hebben, want ik relativeer me kapot. Maar het zou kunnen dat op het betreffende moment de neiging tot het associëren sterker is met alle emotionele gevolgen dan de wil om de opmerking te relativeren. Misschien ligt daar de sleutel tot de oplossing.

Oh op die manier.

In dat geval raak je gewoon verzeild in een neerwaartste spiraal van denkbeelden.
Dan kan ik je aanraden terug naar je ademhaling te gaan; neus in, mond uit en ogen even dicht, zodat je rustig wordt en terug gaat naar de basis.

Als iets mij te moeilijk wordt herinner ik mezelf eraan dat het leven bestaat uit simpelweg in en uitademen. Zonder adem, geen leven.

je noemt het topic emo overreageren bij onrechtvaardigheid/machteloosheid.. ten eerste is er nix onrechtsvaardigs aan dat je een boete kreeg, maar dat terzijde.. denk dat je moet kijken wat je probleem precies is, waar je precies te emo op reageert.. dus op welke dingen reageer jij te emo, hoeveel last heb je ervan en dan te kijken naar wat je er mee zou moeten en kunnen doen..

[Zut Alors!]

De simpelste tip die ik kan geven om je emoties wat onder de knie te kunnen krijgen is deze: tel tot 10.

Denk er maar over na, het is de gouden tip bij bijvoorbeeld woede-uitbarstingen. Letterlijk gezien geeft het je iets 'rationeels' te doen waardoor je 'emotionele' gedachtegangen onderdrukt worden. Op die manier krijg je wat afstand tussen je emoties.

Nu moet je natuurlijk wel op het moment ter plaatse aanvoelen dat je heftig reageert, want later op de avond kun je dat niet meer relativeren (als ik het goed begrijp was je avond namelijk niet zozeer verpest door het voorval zelf, maar doordat je zat met de reactie die het bij je opriep).

Succes!