Tot hoeverre heb je zelfverantwoording?

[Eend]

Toen ik net van de kliniek naar huis fietste kwam ik een afdelingsgenoot tegen. Ze was totaal gedissocieerd en liep op haar blote voeten en in een t-shirtje. Ze hebben haar op die manier zo naar buiten gelaten.
Sinds zaterdag is ze constant uit contact en gedissocieerd. Ik snap niet hoe de verpleging haar naar buiten heeft kunnen laten. Ze zullen het dus wel weer op eigenverantwoording gooien, maar zo ben ik ook een paar keer op de snelweg beland. De politie is toen heel kwaad geworden en uiteindelijk, na een paar keer, zijn mijn vrijheden ingetrokken.

Ze gooien bij mijn kliniek heel veel op eigen verantwoording merk ik, maar tot hoever heb je die? Als je iemand gedissocieerd naar buiten laat, ben je dan nog wel goed bezig?

[light fighter]

Hmm als gedissocieerd bent en dan nog verantwoordelijk bent voor wat je doet vind ik zelf ver gaan.

Persoonlijk vind ik wel dat je lang zelfverantwoordelijk bent, ik vind dat deze stopt wanneer jij niet meer weet waar je mee bezig bent of geen gevolgen meer kan over zien van handelingen.

[Eend]

Hmm, zo denk ik er ook over. Maar waarom denken die artsen en vpk's daar nou zo anders over?

[dwight88]

dat gaan redelijk uiteenlopend zijn ben ik bang, van personeelstekort tot aan het verkeerd inschatten van de situatie... denk ik.

[light fighter]

Eend schreef op 30-10-2006 @ 15:21 :
Hmm, zo denk ik er ook over. Maar waarom denken die artsen en vpk's daar nou zo anders over?

geen idee mss schatten ze de situatie verkeerd in? of verwachten ze dat je het aangeeft wanneer je het idee hebt dat je niet meer verantwoordelijk bezig bent?

ik vind dat je zelfverantwoordelijk bent zolang je geen gevaar voor jezelf of een ander bent.. en denk dat zij dat wel is, als ze niet weet wat ze doet.. vind het ook niet kunnen eigenlijk..

[coopergirl]

slobowicz schreef op 30-10-2006 @ 18:20 :
ik vind dat je zelfverantwoordelijk bent zolang je geen gevaar voor jezelf of een ander bent.. en denk dat zij dat wel is, als ze niet weet wat ze doet.. vind het ook niet kunnen eigenlijk..

Er zijn ook mensen die 'gek' gaan doen zodat ze hopen dat verantwoordelijkheid wordt overgenomen. Het blijft lastig, afhankelijk van ziektebeeld/ situatie moet er inderdaad een inschatting worden gemaakt.

[Vengeance]

coopergirl schreef op 30-10-2006 @ 18:43 :
Er zijn ook mensen die 'gek' gaan doen zodat ze hopen dat verantwoordelijkheid wordt overgenomen. Het blijft lastig, afhankelijk van ziektebeeld/ situatie moet er inderdaad een inschatting worden gemaakt.

Inderdaad. Ik vind dat je eigen verantwoordelijkheid hebt zolang je weet wat het is. Zodra je niet meer weet waar je mee bezig bent en totaal ontspoort, vind ik niet dat mensen je verantwoordelijkheid moeten/kunnen geven.

Dan vind ik het gebrek aan verantwoordelijkheid van de mensen die het wel hebben.

[Droomvlucht]

Ik vind dat je als personeel toch wel moet kunnen inschatten dat de politie er niet echt gelukkig mee is als iemand zo over straat loopt.

[coopergirl]

Anderzijds: als iemand vrijwillig opgenomen is kun je die niet tegenhouden wanneer ze op zijn/ haar sokken naar buiten wil.

[Droomvlucht]

Daar zit ook wat in. Al wil ik daar wel een kanttekening bij maken.
De kliniek waar ik gezeten heb haalden ze die mensen wèl van de straat en werden ze gesloten gezet en alle vrijheden ingetrokken.

Wat is ethisch?

[ILUsion]

coopergirl schreef op 31-10-2006 @ 09:19 :
Anderzijds: als iemand vrijwillig opgenomen is kun je die niet tegenhouden wanneer ze op zijn/ haar sokken naar buiten wil.

Maar je kan die persoon wel vragen of ze niet best schoenen en dergelijke zou aan kunnen doen; trouwens, die instelling is er om haar te helpen. Dus, ik vind ook dat ze haar niet echt naar buiten mochten laten gaan, oké, principieel gezien kunnen ze haar niet vasthouden ofzo, maar misschien was het gewoon al genoeg geweest om haar te wijzen op wat ze aan het doen was, haar tegenhouden en zeggen, misschien blijf je beter wat hier (of toch tenminste iemand met haar meesturen).

Als haar ietss overkomt is het volgens mij niet enkel haar eigen verantwoordelijkheid maar ook de verantwoordelijkheid van de instelling, in de zin dat die zou moeten proberen haar te helpen en daarin gefaald is met de gevolgen van dien.

[Roos]

coopergirl schreef op 31-10-2006 @ 09:19 :
Anderzijds: als iemand vrijwillig opgenomen is kun je die niet tegenhouden wanneer ze op zijn/ haar sokken naar buiten wil.

Waarom kan dat niet? Ik werk op een Neurologieafdeling, die mensen zijn vrijwillig opgenomen voor een lichamelijke klacht.
Als die willen weglopen, houden we ze ook tegen. We mogen ook fixeermiddelen gebruiken.
Dit is toch uiteindelijk in het voordeel van de patient? Ik zou nooit bewust een verwarde neuropatient van de afdeling laten gaan.

Ik beweer niet dat je ongelijk hebt hoor, maar verbaas me enkel

[coopergirl]

Roos schreef op 01-11-2006 @ 11:07 :
Waarom kan dat niet? Ik werk op een Neurologieafdeling, die mensen zijn vrijwillig opgenomen voor een lichamelijke klacht.
Als die willen weglopen, houden we ze ook tegen. We mogen ook fixeermiddelen gebruiken.
Dit is toch uiteindelijk in het voordeel van de patient? Ik zou nooit bewust een verwarde neuropatient van de afdeling laten gaan.

Ik beweer niet dat je ongelijk hebt hoor, maar verbaas me enkel

Fixeren bij een vrijwillig opgenomen patient? Dit kan wel wanneer er een ibs wordt aangevraagd; dan mag je dwang toepassen. Jullie vullen ook netjes M&M formulieren nadien in? Ik bedoel, als je een Middelen en Maatregelen formulier invuld en bij status 'vrijwillig' schrijft en bij 'toestemming patient' nee aankruist, krijg je het formulier terug (want dit mag niet!). Ik weet van klasgenoten dat het in het algemeen ziekenhuis er heel anders aan toegaat, daar wordt niet eens een arts ingeschakeld om te beoordelen of iemand gefixeerd dient te worden, laat staan dat er een M&M formulier wordt ingevuld.

Als een cliënt vrijwillig op een open afdeling verblijft, kun je hem/ haar adviseren op de afdeling te blijven/ verwijzen naar persoonlijk begeleider mbt gemaakte afspraken maar daar houdt het dan ook op! Dat is niet zozeer onwil, maar wettelijk gezien kun/ mag je niet meer doen. (En, een (dienstdoende) arts inschakelen voor een maatregel heb je ook niet zomaar voor elkaar. Dan moet er voldaan worden aan de criteria van een maatregel.)

[coopergirl]

Van vrijwillige naar gedwongen opneming Als u vrijwillig bent opgenomen, kunt u niet gedwongen worden tot een behandeling waar u niet mee instemt. Als zou blijken dat er geen alternatieven zijn, kunt u zelf besluiten om weg te gaan, of het ziekenhuis kan besluiten om u te ontslaan. Het ziekenhuis heeft een inspanningsverlichting u te wijzen op mogelijkheden voor nazorg, onderdak en financiën. U dwingen tot een behandeling, of tot het innemen van een medicijn, kan alleen wanneer uw arts vindt dat u onmiddellijk gevaar oplevert voor uzelf of voor anderen. In dit geval is geen sprake meer van vrijwilligheid en zal uw arts zo spoedig mogelijk een inbewaring-stelling (IBS) moeten aanvragen. Er is dan sprake van een gedwongen opneming. Op dat moment zal opnieuw beoordeeld moeten worden of gedwongen behandeling / medicatie geoorloofd is Welke gevolgen dat voor u heeft, leest u in de brochure ’Gedwongen opgenomen met een IBS’ die u op de afdeling kunt krijgen.

Dit komt van de clientenraad de Meerkanten: http://www.clientenraad-meerkanten.nl/rechten.htm#vrijw

hmmmz, ik ben toch echt wel eens gesepareerd toen ik vrijwillig was opgenomen . Ooh, maar ik geloof dat in de behandelovereenkomst stond dat ze me eventueel mochten separeren en die heb ik getekend... Is dat zo? Ja, ik geloof het wel.

[Droomvlucht]

lentekriebel schreef op 01-11-2006 @ 17:37 :
hmmmz, ik ben toch echt wel eens gesepareerd toen ik vrijwillig was opgenomen . Ooh, maar ik geloof dat in de behandelovereenkomst stond dat ze me eventueel mochten separeren en die heb ik getekend... Is dat zo? Ja, ik geloof het wel.

Ik weet niet of dat op Wicky was, maar daar gebeurden wel meer dingen die het daglicht eigenlijk niet konden verdragen onder het motto van 'personeelstekort'

[coopergirl]

lentekriebel schreef op 01-11-2006 @ 17:37 :
hmmmz, ik ben toch echt wel eens gesepareerd toen ik vrijwillig was opgenomen . Ooh, maar ik geloof dat in de behandelovereenkomst stond dat ze me eventueel mochten separeren en die heb ik getekend... Is dat zo? Ja, ik geloof het wel.

Ja en nee. Als het in je behandelplan staat en jij protesteert op moment van separaratie niet, dan mag het. Als je op moment van separatie zegt het niet te willen, moet er officieel een IBS worden aangevraagd. (Vaak wordt hier mee gesjoemeld en wordt niet aangegeven dat er geprotesteerd is door cliënt)

[Jaleesa]

Als in een behandelplan staat dat iemand gesepareerd mag worden en diegene is een gevaar voor een ander of zichzelf dan mag je altijd gesepareerd worden. Verder is het zo dat een open instelling clienten niet mag tegenhouden weg te lopen al lopen ze in hun onderbroek.Gesloten instellingen zijn dit echter verplicht.

[Jaleesa]

en een client fixeren mag als hij/zij een gevaar voor zichzelf of anderen is. Ik heb op een open instelling gewerkt en werk nu op een gesloten instelling, bij allebei wordt gefixeerd wanneer dit nodig is. Dat recht heb je als begeleider als je daarna maar de hele papierhandel invult die hieraan vastzit. Veiligheid staat voor alles, of je nu wel of niet vrijwillig geplaatst bent en of de instelling open of gesloten is maakt dan niet meer uit, zolang je maar volgens de CFB methode handelt en keurig alle papieren invult

[coopergirl]

Jaleesa schreef op 03-11-2006 @ 19:38 :
Als in een behandelplan staat dat iemand gesepareerd mag worden en diegene is een gevaar voor een ander of zichzelf dan mag je altijd gesepareerd worden. Verder is het zo dat een open instelling clienten niet mag tegenhouden weg te lopen al lopen ze in hun onderbroek.Gesloten instellingen zijn dit echter verplicht.

Als iemand vrijwillig op een gesloten afdeling blijft?!?!?!?!

[coopergirl]

Jaleesa schreef op 03-11-2006 @ 19:42 :
en een client fixeren mag als hij/zij een gevaar voor zichzelf of anderen is. Ik heb op een open instelling gewerkt en werk nu op een gesloten instelling, bij allebei wordt gefixeerd wanneer dit nodig is. Dat recht heb je als begeleider als je daarna maar de hele papierhandel invult die hieraan vastzit. Veiligheid staat voor alles, of je nu wel of niet vrijwillig geplaatst bent en of de instelling open of gesloten is maakt dan niet meer uit, zolang je maar volgens de CFB methode handelt en keurig alle papieren invult

.....En je toestemming van arts hebt etc etc etc. Het is niet enkel een kwestie van M&M formulieren invullen.. Als er acuut gevaar is, mag je als verpleegkundige wel het besluit nemen maar vervolgens dien je zsm contact op te nemen met (dienstdoende) arts en die oordeelt of het terecht is (of niet en onderneemt verdere actie)