Advertentie | |
|
04-01-2004, 16:19 | |
Ik had/heb hetzelfde probleem, maar ik ben van school verandert naar een zeer streng college dat als een van de zwaarste van Vlaanderen bekend staat, waar ik Grieks-Latijnse volg. Ook hier kan ik me nog vaak opjagen wanneer mensen dingen die voor mij eenvoudig lijken niet snappen, maar ik zit toch al in een klas en in een vriendengroep waarin dat onderscheid toch wat minder is (oh jee, dit gaan verwaand overkomen). Ik haal zeer hoge scores, maar niet de hoogste, ik zit thuis in een zeer oncomfortabele situatie (veel problemen met moeder en meter, vaak ben ik het die alles moet beredderen, incest vroeger en mijn vader staat elke 5 minuten aan onze deur) en vaak krijg ik dus niet de kans echt te studeren, maar door mijn goed geheugen haal ik nog heel goede resultaten.
Wat je zegt van die discussies herken ik ook heel sterk. Ik ben bang dat mensen me nog gekker gaan vinden dan ze nu doen. Vaak wens ik dat ik niet zo intelligent ben, maar ik weet ook dat ik als ik niet zo intelligent was door al die problemen niet gekomen was waar ik nu sta.
__________________
... een beetje liefde alstublieft...
|
04-01-2004, 16:41 | |||
Citaat:
Citaat:
Ik moet er maar gewoon schijt aan hebben denk ik. Ik ben er ook wel bang voor dat ik overkom als iemand die anderen graag kwetst door anderen op hun ongelijk te wijzen, en dan soms niet eens naar die persoon toe maar ook naar mijn medestudenten toe. Als ik de leraar dan wil gaan verbeteren, denk ik van oh nee doe maar niet, straks vinden mijn medestudenten mij een eikel. Maar goed, das in principe hun probleem, ik bedoel het gewoon wel goed natuurlijk. |
04-01-2004, 16:50 | |
Als je boven het niveau van je klasgenootjes staat, is het inderdaad vrij irritant om die de hele dag te verbeteren. Mensen zijn zo onzeker over zichzelf, in veel opzichten...
Sinds ik studeer heb ik er geen last meer van, gelukkig. In het Wetenschappelijk Onderwijs heb geen plafond aan je niveau, heerlijk toch? |
04-01-2004, 16:56 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
04-01-2004, 16:59 | ||
Citaat:
Ik kan mezelf op zich wel handelen in conflictsituaties denk ik, maar ik wil ze echt vermijden, ik houd er echt niet van. Laatst gewijzigd op 04-01-2004 om 17:02. |
04-01-2004, 17:19 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Lees in ieder geval de theorie van conflictbeheersing, dan sta je wat sterker in je schoenen. |
04-01-2004, 17:28 | |
Nou ik begrijp het wellciht niet zo goed, in de zin dat ik het zelf ook dagelijks meemaak. Maar, net als iedereen, denk ik wel eens 'laat maar zitten' als ik weet dat iemand iets onjuists beweert.
Ik zie in iig niet echt wat nu precies het probleem is. Het is toch nergens voor nodig om iedereen altijd maar het achterste van je tong te laten zien? Angst is nooit goed. En als je echt bang bent om te intilligent over te komen, is dat wel een beetje raar. Het lijkt me eigenlijk nergens voor nodig namelijk. Ik zou er niet te veel mee in m'n maag zitten. Niet iedere keer wanneer je wat zegt denken van 'oje, dat klonk best intelligent'. Volgens los je het probleem prima op door af en toe wijselijk je mond te houden. (niet altijd natuurlijk, en zeker niet op het forum ) |
04-01-2004, 17:32 | ||
Citaat:
|
04-01-2004, 17:33 | |
Verwijderd
|
toen ik je topictitel zag dacht ik: Intelligent lijken is niet zo erg, maar het zijn wel...
en eigenlijk is dat wel zo, want ik merk het bij mij op mn werk ook wel. Ik ben de enige die VWO doet, de rest heeft zijn mavo afgerond een enkeling HAVO. En je hebt soms van die discussies hoe we iets aan gaan pakken. En dan denk ik soms: DENK NA... Maar vertel jij maar eens dat je VWO doet, het eerste wat je te horen krijgt is: Ohhh, stuudje... (Tenminste, dat was bij mij vaak het geval) Mensen denken bij voorbaat dat je alles al beter weet, of dat je alles gewoon weet (terwijl ik ook dingen moet leren hoor, ik werd niet geboren en dacht: HEEEY, das leuk ik weet nu ineens hoe de spijsvertering en al zijn enzymen ect werkt... ) Dus, om een lang verhaal kort te maken, ik denk niet dat je je moet schamen om je intelligentie, maar loop er ook niet mee te koop als ware het een rolex horloge. Want in tegenstelling tot het Rolex horloge zal overmatig 'betweterigheid' inderdaad mensen afschrikken in plaats van aantrekken. Maar af en toe een lekkere betweet opmerking geeft wel een bepaalde (al dan niet arrogante) voldoening... |
04-01-2004, 21:33 | |
Verwijderd
|
ik probeer zowiezo nooit intelligent te doen, aangezien mijn vrienden me toch al zo raar vinden dat ik zowiezo nog studeer en niet werk.
daarom praat ik ook bijna niet over me studie met mensen die niet bij me op de studie zitten (snappen sie das nog ?). ik zal ook nooit moeilijke woorden gaan gebruiken ofzo of op gaan scheppen dat ik bepaalde dingen net heb geleerd. tis meer een soort van schaamte dat je goed kan leren lijkt het soms wel...vaagheid! |
05-01-2004, 07:44 | |
Verwijderd
|
Dat heb ik nou met van die nutteloze feitjes.. ik bedoel wie weet nou dat je schedel pas volledig volgroeit is als je 21 bent.. en dan nog waarom? Nou ja k weet dus altijd van die vage dingen (hoe ik eraan kom? te veel tv kijken ofzo en alleen bepaalde dingen uit leerstof onthouden)
Als ik dan zoiets tegen iemand zeg gaan ze lachen of kijken ze me raar aan.. maar ik heb er niets van.. die mensen zijn vaak dom en snappen niet waar je het over hebt en gaan daarom lachen.. Ik vind dat je er trots op mag zijn dat je zo slim bent, nutteloze discussies zou ik ook niet aangaan, maar laat wel je mening doorschijnen ookal heb jij het idee dat het maar raar is in de ogen van anderen.. |
Ads door Google |
05-01-2004, 17:46 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
05-01-2004, 18:09 | |
Je moet er misschien niet mee te koop gaan lopen (waar ik ook niet mee wil zeggen dat je jezelf een masker voor moet binden),
maar je bent nu eenmaal zo en dan moet je het maar het beste van maken. Misschien kan je later je hersens gebruiken voor een hoge functie, voor een studie die niet voor iedereen weggelegd is, iets doen waardoor je je onderscheidt van anderen en mensen je bewonderen, iets doen waardoor je je onderscheidt maar tegelijkertijd opgenomen wordt in een groep mensen die jouw probleem maar al te goed kennen. Misschien moet je nu proberen te knokken en jezelf sterk te maken om nadien met vreugde terug te kijken op de jaren die voorbereid hebben om te zijn wie je dan zal zijn. Voor meisjes zal je een aantrekkelijke partner zijn, verstandig, bezonnen, in staat om goed werk te verrichten, interessant om genen door te geven aan hun kinderen. En als je gaat werken zal je een goede job kunnen krijgen. Vb. Ik zou graag klassieke talen willen verder studeren, of geneeskunde (jammer genoeg kan ik niet tegen veel bloed en ik trek me makkelijk dingen aan dus euh ). En Hebreeuws leren. Als ik mijn leven zou kunnen wijden aan die drie oude talen dan zou ik gelukkig kunnen zijn, maar ik zal er mijn hersenen voor nodig hebben.
__________________
... een beetje liefde alstublieft...
|
05-01-2004, 18:11 | ||
Citaat:
__________________
... een beetje liefde alstublieft...
|
05-01-2004, 18:24 | ||
Citaat:
__________________
♥
|
05-01-2004, 19:21 | |
Mja, ik ken het.
Soms probeer ik me maar dom te houden. Andere keren doe ik dat niet en zeg ik de waarheid. Docenten vinden dat behoorlijk irritant. Is hun fout, moeten ze maar niet zulke onzin vertellen. Ach... Met ingang van heden is het afgelopen. Geen onderpresteren meer. Ik heb me voorgenomen vanaf nu me niet meer als zijnde dom voor te doen. Ik ben wie ik ben, deal with it. |
Advertentie |
|
05-01-2004, 19:26 | ||
Citaat:
Ik heb de indruk dat je in Nederland nogal veel keuzevakken hebt. Bij ons kies je voor Algemeend Secundair Onderwijs, Technische Secundair Onderwijs, Kunst Secundair Onderwijs en Beroeps Secundair Onderwijs. In ASO kun je dan kiezen uit economie-wiskunde, economie-moderne talen, wetenschappen-wiskunde, wetenschappen-sport, Latijn-wiskunde, Latijn-moderne talen, Latijn-wetenschappen, Grieks-Wiskunde en Grieks-Latijn. Als je dan voor zo'n richting kiest, kies je ze helemaal, met een volledig vast vakkenpakket, je krijgt hooguit wat speelruimte met 6 of 8 uur wiskunde (dit verschilt wel wat van school tot school), maar dat is het. Je hebt wel in elke richting een aantal basisvakken die weerkomen (ned, wis, frans, engels, duits, ge, aar, bio, fys, chemie, l.o., godsdienst) die gedurende 24 uren uitgediept worden. Dan heb je de vakken die eigen zijn aan je richting en die tellen voor 8 uur, dat kunnen andere vakken zijn, maar bvb. ook labo-uren voor wetenschappen, uitbreidingen van de standaardcursus. Dan zit je aan 32 uur (soms 33). Wat ik echter vind missen is een extra, vrij gedeelte. Een gedeelte dat niet meetelt bij je resultaten, maar dat je de kans geeft om 2 of 4 uur in de week bvb. met een vak kennis te maken uit een andere richting, of om meer wetenschappen of wiskunde te leren, of om bvb. Italiaans of Spaans te leren. Ik denk dat dat voor mensen als Negrotiator niet slecht zou zijn.
__________________
... een beetje liefde alstublieft...
|
05-01-2004, 19:28 | ||
Citaat:
Maar, weet je, die angst voor bloed verdwijnt wel. Dat had ik ook. Vroeger durfde ik op tv nooit naar operaties te kijken; tegenwoordig kijk ik rustig naar foto's van de ergste verwondingen. Het laatste wat ik nog behoorlijk eng vind is neurochirurgie, maar zelfs die angst verdwijnt, merk ik. |
05-01-2004, 19:32 | ||
Citaat:
Sommige mensen hebben het beeld dat alleen de beste van de beste kunnen en het is inderdaad het hoogste wat je kan doen maar zoals Medea al duidleijk probeerde te maken: Je kan slechts een ondergrens instellen (wat je minimaal moet kunnen) en over de bovengrens heb je weinig te vertellen... |
05-01-2004, 19:53 | ||
Citaat:
Ik weet dat vroeger toen ik nog op school zat (joh hou op) er ook een paar mensen die deden er idd. gewoon wat vakken er bij voor de lol; om ze uit te dagen. Dat was geen probleem. VWO kan trouwens voor intelligente mensen ook net zo moeilijk zijn. Persoonlijk denk ik dat je intelligentie geen probleem hoeft te zijn, als je er maar weet om te gaan. Als mensen afstand bewaren, lijkt het me echt niet omdat je hoge cijfers hebt of omdat je 'te' intelligent overkomt in hun ogen. Denk meer dat 't dan gewoon je houding is waar ze moeite mee hebben. Who cares anyway; zoek je toch lekker mensen op die wel met je willen omgaan waar je je lekker bij voelt. |
05-01-2004, 20:00 | |||
Citaat:
Maar de vraag is of het dan nog leuk is? Ik heb alle vakken genomen (voor zover het kon binnen de verplichtingen van de 2e fase) die ik leuk vond, maar ik had achteraf gezien nog wel meer vakken kunnen doen. Maar dan heb je inderdaad geen vrije tijd meer en bovenal minder lol doordat die vakken je gewoon niet boeien. Citaat:
|
05-01-2004, 20:21 | |
VWO is niet moeilijk moet je misschien meer van deze kant bekijken!
Voor mensen die geen VWO doen is VWO vaak iets dat heel erg van ze afstaat. Ze kijken er tegen op en zeggen zo jij doet VWO. Ze maken door het op een bepaalde manier bekijken van het niveau het verschil groter tussen bijvoorbeeld HAVO en VWO of MAVO of VWO. Er is natuurlijk een niveau verschil maar het gaat vaak om de manier hoe mensen er tegen aan kijken. Dit zet zich vaak om in het afzetten tegen het VWO omdat het voor hun onbereikbaar is. Ze sluiten zich er helemaal tegen af. Daardoor ontstaat dat idee naar mijn idee. Zo krijg je ook van die mensen poeh hij doet VWO terwijl er hele verschillende niveau's rondlopen daar op het VWO (put uit eigen ervaring). Ik zelf ben een lekkere domme ex VWO-er . Dit verschil merk ik al jaren en ik hoop dat ik begrijpelijk over kom. Voel je dus niet beledigd gediscrimineerd ik probeer even het fenomeen uit te leggen. |
05-01-2004, 20:24 | ||
Citaat:
Bovendien is er geen probleem als de lessen interessant genoeg zijn, maar dan kan de rest weer niet mee . Maar wat Negrotiator vooral aankaartte is het sociaal taboe, het moeizaam sociaal contact, de schaamte en onwennigheid dat het met zich meebrengt 'als je nu eenmaal zo bent en weet dat je niet kan zijn wie je bent omdat je anders in een hoekje geduwd wordt. Hoe moet je je in een bepaalde situatie nu eenmaal gedragen? Wat moet je doen als jij iets doorziet, maar je weet dat als jij probeert uit te leggen hoe je het ziet je raar bekeken gaat worden en men je waarschijnlijk niet begrijpt? Langs de andere kant kan het positief zijn als je veel met andere mensen geconfronteerd wordt omdat je zo toch om leert gaan met het grootste deel van de bevolking, maar ik denk dat het voor ieder mens noodzakelijk is om iemand te hebben die je begrijpt, die dicht bij jou staat, weet wat je bedoelt en doormaakt en die samen met jou er het beste van maakt. Alleen is maar alleen en daar komt niets goed van.
__________________
... een beetje liefde alstublieft...
|
06-01-2004, 19:44 | |
Wat mij betreft is adaptatievermogen minstens zo belangrijk als intelligentie. Je moet je kunnen aanpassen aan de mensen waarmee je omgaat. Daarnaast vind ik dat je bij het uiten van kritiek (bijvoorbeeld het corrigeren van een stommiteit) jezelf altijd de vraag moet stellen wie je met je kritiek dient: dien je jezelf (ego-boost) dan kun je de opmerking beter achterwege laten, wil je de ander helpen bedenk dan eerst of je opmerking daadwerkelijk zal helpen (kans is goed dat je iemand alleen te kakken zet).
Denk dat het er in het leven niet alleen om gaat wat je zegt, maar vooral ook wat je niet zegt...
__________________
Nee dank u, het gaat zo wel | www.michieldewit.nl
|
Ads door Google |
06-01-2004, 21:32 | |
Ik ken het probleem ergens wel. Maar gelukkig ken ik zat mensen die slimmer zijn, sneller leren en meer weten dan ik. Dat lucht wel eens op. Dan lijkt de wereld opeens een stuk simpeler.
Ik denk dat het niet zo zeer gaat om wat mensen wel niet denken. Het gaat er meer om wie jij wil zijn, voor anderen en voor jezelf. Het is belangrijker om te voldoen aan het beeld dat je zelf hebt (wilt hebben) van jezelf (self actualisation) dan te 'doen zoals anderen je willen zien doen'. Wie wil je eigenlijk zijn? Wil je die schat van een jongen zijn die precies doet wat zijn moeder zegt, wil je een sterke, onafhankelijke jongen zijn die zelf weet wat belangrijk is en wanneer iets belangrijk genoeg is om op te merken, of wil je de anticonformist zijn die precies doet en laat wat hij wil?Dat zijn natuurlijk drie maten van conformisme, waar je tussen in kan zitten of helemaal buiten kunt vallen. Maar uit wat je schrijft lijkt het me dat je de meeste interesse hebt in mijn middelste voorbeeld. Doe dingen voor jezelf. Bedenk voordat je iets zegt of het voor jezelf genoeg nut zal hebben de opmerking te plaatsen en bedenk ook welke gevolgen het zou kunnen hebben. Misschien is je docente wel enorm blij dat er iemand in haar college zit die eens zijn mond opentrekt als iets hem niet bevalt. Als het pure kritiek is zal ze zich vast afwijzend opstellen, maar als er een interessante discussie uit voortvloeit zal ze het, als ze een beetje fatsoenlijke docente is, misschien wel waarderen. Ook je medestudenten hoeven geen negatieve mening over je te vormen, afhankelijk van hoe jij je kritiek brengt en hoe zij de discussie op kunnen pikken. De enige manier om erachter te komen hoe ze reageren is om het uit te proberen. Kijk, je bent een slimme jongen, dat heb je op het forum echt niet kunnen verbergen. Dat hoef je in het echte leven ook niet te doen, zolang je het maar goed gebruikt. Intelligentie kan heel nuttig zijn voor jou en je medestudenten als je in staat bent een discussie uit te lokken en te voeren dat op hun niveau zit. Op het moment dat zij na moeten denken voor ze wat zeggen maar ze wel goed snappen waar het over gaat is het een geweldige discussie, dan hoef jij je intelligentie echt niet te verbergen.
__________________
I like my new bunny suit
|
07-01-2004, 15:02 | |
Ik herken het wel een beetje...
Nouja niet de discussie's maar wel dat ik me ook ongemakkelijk voel over mijn hoge cijfers. Ik denk dat het gewoon een soort onzekerheid is. Ik ben in de 1e en 2e wel mee gepest dat ik een van de beste van de klas was. TOen heb ik een tijd expres lage cijfers gehaald en dingen expres fout gedaan, terwijl ik er wel lang voor heb geleerd! Ik denk niet dat ik echt heel intelligent ben maar ik doe er gewoon veel voor. Ik heb neit echt goede opmerkingen, maar hoor toch zeker bij de beste van het niveau! Terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet leuk vind, ik ben liever zoals iedereen gewoon wat lagere cijfers dan kan je ook meepraten met hoe moeilijk het proefwerk was en met dingen die je niet begrijpt. Nu kan dat niet en als ik zeg "Oja dat was meoilijk he" dan zeggen ze "HOud je mond jij heb t toch wel een 10" . Das wel bale...Maarja je meot er maar gewoon de voordelen van inzien! Ik wil geneeskunde gaan studeren en ik denk dat mijn hoge cijfers daarvoor zeker in het voordeel werken! Succes ermee, Carlie |
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Verhalen & Gedichten |
Verhaal (toch nog verder gegaan) vleermuismaatje | 2 | 28-09-2005 18:35 | |
Verhalen & Gedichten |
Isla Perdida Krisje | 10 | 06-02-2005 18:35 | |
Seksualiteit |
Sekshoroscopen! Elister | 81 | 14-07-2004 16:27 | |
Psychologie |
Angst *Speechless* | 9 | 22-04-2004 16:55 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaal] ik zie, ik zie... wat jullie niet wíllen zien Verwijderd | 2 | 01-08-2003 18:39 | |
Huiswerkvragen: Exacte vakken |
Doping juutje_17 | 8 | 06-04-2001 13:37 |