Hoe word beslotren of je wel of niet opgenomen word?

[metallica]

Hoe word op een riagg eigenlijk besloten dat een situatie zo is dat je opgenomen moet worden?

Een vriendin van mij hoeft maar te zeggen dat ze zich niet goed voelt en ze krijgt te horen ga je vrijwillig of moeten we IBS aanvragen.
Ikzelf heb op een aantal momenten aangegeven dat het niet meer ging en dat het mij beter leek om opgenomen te worden, omdat ik niet voor mezelf in kon staan en ik word niet opgenomen.
Kijk zoals ik al vaker gezegd heb, het is niet dat ik zo graag opgenomen wil worden, maar op sommige momenten word ik gewoon bang van mezelf.
We hebben het er ook over gehad tijdens de meeting. En ik was niet de enige die soms het gevoel had dat je jezelf zodanig iets aan moet doen dat je in het ziekenhuis komt of dat het lukt (wat ook de bedoeling is, bij mij dan, maar het wil niet lukken) dat je dan pas serieus genomen word.
Ik krijg altijd maar te horen wacht maar dat je weer gesprek hebt. En als ik het dan probeer en het mislukt krijg ik te horen dat ik niet moet zorgen voor crisis situaties omdat ik dan niet behandeld kan worden.

Maarja, hoe denken jullie erover en hoe word je zelf benaderd als iemand die meteen opnomen word of iemand die ze weigeren op tenemen, totdat het (bijna) te laat is.

[Stormkraai]

Zodra jij zelf aangeeft dat je opgenomen moet/wil worden en daar genoeg argumenten op papier voor kunt zetten maak je al een redelijke kans.
Anderzijds kan je 'gedwongen' opgenomen worden wanneer je een gevaar voor je omgeving vormt.

[Daantje_0705]

Ik denk dat hier niet echt richtlijnen voor bestaan. Mijn broertje werd bijvoorbeeld opgenomen naar aanleiding van incidenten op de dagbehandeling waar hij zat. Verder denk ik ook dat je zelf voor een deel wel aan kan geven of je denkt dat het je helpt of niet. Als je een gevaar bent voor jezelf (je bent bijvoorbeel suicide) dan is dat ook heel vaak een aanleiding om tot opname over te gaan. Hierna volgt echter een heel groot grijs gebied waarin het niet duidelijk is of iemand baat heeft bij een opname of juist niet. Dan lijkt het me verstandig om te overleggen met je hulpverlener en te kijken hoe hij/zij er tegenover staat en hoe jij en eventueel je ouders er tegenover staan.

[Anno 1986]

Goed.....een redelijk ingewikkeld verhaal;

Allereest is het het totaal afhankelijk van jou situatie - en die van je vriendin - wanneer er wel tot opname over wordt gegaan en wanneer niet. Je kunt jezelf dus nooit met anderen vergelijken. Voor sommige mensen is het namelijk helemaal niet goed om opgenomen te worden, en verbreed je juist je grenzen om net op die momenten dat het niet gaat, te bewijzen dat je het toch kan. Hoe leg ik dit beter uit? Ehm....stel dat iemand heel weinig zelfvertrouwen heeft, gepaard met heel veel angst. Dan denkt die persoon al vrij snel: 'Ik kan het niet! Ik heb hulp nodig!' Voor zo'n persoon is het niet goed om meteen dan opgenomen te worden, dat maakt zo iemand nóg afhankelijker, en dat kan later in zijn/haar nadeel gaan werken.

Het is echter wél zo, dat wanneer je zelf aangeeft dat je het niet meer kan; dat de hulpverleners verplicht zijn hier gehoor aan te geven. Je kan dan of accuut opgenomen worden (mss maar voor een weekje om de crisis weg te nemen) of je wordt op een wachtlijst geplaatst. Maar ook heer kunnen weer uitzonderingen gelden, en wordt je nog beoordeeld.

Dan heb je ook nog het feit dat de hulpverlener de knoop doorhakt. Dit kan tijdens een gesprek vaak aan bod komen. Als de hulpverlener merkt dat dit niet meer langer zo gaat, kan hij/zij je laten beoordelen. Dan kun je vrijwillig gaan, of met een IBS. Dan ben je verplicht om te wachten op een rechterlijke macht.

Maar goed, het ligt allemaal heel ingewikkeld, en is totaal afhankelijk van de situatie. Bovendien is het Riagg ook niet altijd even slim en verstandig. En is het vaak moeilijk om als hulpverlener te begrijpen en in te zien dat het soms echt nodig is, een opname. Heel zonde, want het zou een hoop ellende schelen....

Anderzijds, kunnen ze ook niet zomaar iedereen opnemen, want een bed op een gesloten afdeling is aardig prijzig!!!!

Grtjs.

[Sterretje*]

Ik vind het maar STOM dat iemand die aangeeft het niet meer zelf aan te kunnen aan zijn/haar lot overgelaten te worden terwijl anderen niet om hulp vragen en alles dan supersnel geregeld wordt. Tuurlijk moet een opname in goed overleg gebeuren en moet er ook werkelijk een reden zijn om tot opname over te gaan, maar als iemand bang is om de controle over zichzelf te verliezen dan vind ik dat dit serieus genomen moet worden. Ik hoor hier duidelijk onmacht en de wens om geholpen te worden, maak hier dan ook gebruik van! Ik denk dat hoe langer je mensen die vragen om een opname aan het lijntje houdt, hoe groter de kans wordt dat het een keer goed misgaat omdat ze dan gaan bewijzen dat het slecht gaat.
Ik snap dat het moeilijk is om het risico en de noodzaak in te schattten bij patienten, maar meestal vinden er pas gesprekken plaatst als het al mis gegaan is of als er een crisissituatie dreigt te ontstaan. De hulp komt dus in feite al te laat.

Liefs Magic_STAR*