Advertentie | |
|
01-06-2002, 09:36 | |
Volgens mij raak je het nooit helemaal kwijt, alleen zoals hierboven al gezegd kan je er wel mee leren omgaan. Mijn omgeving heeft heel erg moeten 'oefenen' voor ze wisten hoe ze in die 'pieken' en vooral 'dalen' met me om moeten gaan. Degenen die 'nieuw' zijn in mijn omgeving moeten ook nog steeds oefenen. Voor mij is het al zolang 'normaal' dat ik weet hoe ik ermee om moet gaan, of het nou een naam heeft of niet Zelf vind ik eigenlijk dat er beslist wel goed mee te leven valt, maar borderline is voor iedereen wat anders, dus dat zegt niet zoveel
__________________
Ik ben een paddestoel
Laatst gewijzigd op 01-06-2002 om 09:39. |
01-06-2002, 09:52 | |
Hey meis, je kent mijn verhaal en dat is nog steeds van toepassing. Het is nu alleen minder merkbaar, ik leer er mee leven. Ik blijf toch dezelfde persoon, wat dan ook, ook al weet ik af en toe niet wie ik ben, dus ja. Nu ik m'n vriend heb, ben ik vooral bang dat hij weggaat, verder doet de wereld me niet meer zoveel (maar soms toch weer wel ed), zolang hij maar blijft. Als hij weggaat stort ik in. Dit niet om mijn eigen verhaal te kunnen vertellen, maar als voorbeeld, als je maar iets hebt om je op de been te houden, dan gaat het vaak wel, denk ik. Misschien bij jou ook zo, maar dat weet ik niet. Ik denk dat je er wel mee kunt leren leven (tenzij je het echt heel erg hebt ofzo).
|
01-06-2002, 12:20 | ||
Citaat:
__________________
BE the *miracle* !
|
01-06-2002, 12:22 | ||
Citaat:
__________________
BE the *miracle* !
|
01-06-2002, 12:24 | ||
Citaat:
__________________
BE the *miracle* !
|
01-06-2002, 13:36 | ||
Citaat:
|
|
|