Advertentie | |
|
18-07-2011, 19:35 | ||
Citaat:
Ik zit er wel aan te denken om misschien te gaan schilderen of piano/keyboard te gaan leren spelen. En een uurtje buiten fietsen is ook wel eens lekker en gewoon weg van achter de computer. |
18-07-2011, 20:18 | ||
Citaat:
"Wat is er vandaag gebeurt.." "Hoe reageerde ik op die momenten.." "Waarom reageerde ik zo op die momenten.." "Hoe zou ik mezelf kunnen verbeteren op deze situaties.." En dan ook alles. Stel je voor, je woont huisje, boompje, beestje. Je verslaapt je. Je douche je heel snel en slaat het eten met je gezin over. Je pakt de auto en zit vervolgens in een file. Je scheld het verkeer uit en begint je te stressen. Je komt op het werk aan en ja baas reageert chagrijnig op je waardoor je uit vliegt op je baas. Het einde van je werkdag kom je helemaal vermoeid thuis. Dat is de gebeurtenis dan. "Hoe reageerde ik op die momenten?" - Voornamelijk stressen. Ik reageerde impulsief op het verkeer" "Waarom reageerde ik zo op deze momenten?" - Ik had weinig tijd en had al veel gezeur aan mijn hoofd.dus vrijwel negatief. "Hoe zou ik mezelf kunnen verbeteren op deze situaties?" - Ik zou wat eerder kunnen slapen, zodat ik lekker op tijd kan op staan. Rustig douchen en met het gezinnetje rustig ontbijten. Waarbij ik lekker ook even kan kijken naar mogelijk files. Mocht ik toch in een file terecht komen dan zou ik er niet op moeten schelden of vloeken. Het verkeer heeft daar toch geen last van alleen ik. Dan zou ook mijn baas niet chagrijnig zijn. Aangezien ik op tijd was gekomen. Mocht dat wel zijn dan zou ik gewoon rustig met hem erover moeten praten. Zodat iedereen gelukkig thuis komt. Goede inschattingen komen van fouten.. Fouten komen van slechte inschattingen. En van slechte inschattingen leer je goede inschattingen te maken Gr, Ace |
18-07-2011, 21:00 | ||
Citaat:
Dus stel je gaat om 23.00 uur naar bed. Dan slaap je dus 11 uur, wat zo'n 2 a 3 uur meer is dan je nodig hebt. En van lang slapen word je moe, duf, lamlendig. Het helpt je dus helemaal niet. Probeer het eens te verschuiven naar 9.00 uur. In het begin zul je duf zijn als je op moet staan, maar je lichaam zal langzaam aan wennen als je het systeem aanhoudt. Ook kan je nu veel beter een ritme aanhouden in voeding. Ook erg belangrijk. Want als je om 9 uur ontbijt, is een lunch rond 13.00 uur ook al weer veel logischer, evenals diner rond 18.00 uur. Je kan zelfs tussendoor (om de 2 uur) fruitmomenten in gaan plannen. Allemaal manieren om je lichaam actief en fit te houden. Voordeel is dan dus dat er nog meer structuur in je lijf komt én dat je meer energie hebt om dingen te gaan doen. Je moet je zelf wel zo nu en dan een trap onder je kont durven geven. Want als ik op de bank hang, heb ik ook nooit zo'n zin om naar buiten te gaan (zeker niet als het regent), om een appeltje te schillen of om de stofzuiger te pakken. Weet dan waar je het voor doet en dwing jezelf je aan je voorgenomen schema te houden. Als je wacht tot er 'zin' is, komt het er nooit van.
__________________
Ik ga links want ik moet rechts. En we gaan nog niet naar huis.
|
25-07-2011, 19:15 | |
Ik merk ook wel dat ik een stuk minder sociaal ben geworden door het vele thuis zitten en het maar weinig zien van mensen buiten mijn ouders en broertjes om. Met één van m'n vrienden praat ik wel makkelijk, geen idee waarom, dat gaat gewoon goed. Komt ook omdat ik met hem gewoon regelmatig dingen samen doe als sporten, met hem kan ik dan soms ook wel uren lang praten over van alles. Dat vind ik dan wel fijn, want hij is zo'n beetje de enige waarmee ik dat kan op het moment. Dan heb ik ook nog mijn ex-vriendin waar ik gewoon goed mee kan praten, maar dat zal ook wel zijn omdat ik veel met haar heb meegemaakt etc, plus ik weet wat ze leuk vind en waar ze om moet lachen. Maar met m'n andere 2 goede vrienden heb ik dat iets minder, daar vallen vaker van die lange stiltes.
Wat ik vooral jammer vind dat is dat ik gewoon thuis anders ben dan als ik met vrienden ben. Zo ben ik bij vrienden gewoon lekker los etc. en thuis voel ik me hartstikke saai en heb ik ook nooit echt zoveel zin om te praten met m'n ouders. Met m'n broer praat ik dan nog wel graag, maar vaak na een tijdje ben ik dan ook weer verveeld. Misschien ligt dat aan het gevoel dat ik krijg als ik thuis ben, maar ik raak echt heel snel verveeld als ik thuis ben. Soms wou ik gewoon dat ik wat meer zelfvertrouwen had en gewoon naar buiten ging om nieuwe mensen te ontmoeten, maar iemand gewoon op straat aanspreken kan ik niet. Ik kijk daarom ook vreselijk uit naar mijn opleiding. Nieuwe mensen ontmoeten die graag hetzelfde wilde doen! Ben alleen een beetje bang dat ik niet goed genoeg ben in het praten met mensen. |
31-07-2011, 15:58 | |
Dag Jason
Het verlies van een dierbaar iemand kan soms identiteitsverlies veroorzaken. Jouw verhaal interesseert me omdat ik het gelijkaardige meemaakte, maar bij mij lag het probleem (hopelijk) dieper. Ik ken je natuurlijk niet goed genoeg om bepaalde hypotheses voor ogen te houden. Graag vertel ik je wat mij overkwam, misschien vind je hier wat steun in. Toen mij pa stierf wist ik ook niet meer wie ik was. Alle wijsheid begint bij zelfkennis. Gezien ik belangrijke dingen uit het verleden over mezelf vergeten was, functioneerde ik niet meer zoals voordien. Zo scoorde ik op school tijdens het eerste jaar met grootste onderscheiding, in het tweede jaar kreeg ik de laagste score. Ik zocht geen werk en trok me sociaal helemaal terug. Het probleem zorgde ervoor dat het van kwaad naar erger ging. Tot ik bij de psychiater belandde. Die stelde echter de diagnose schizo-affectief. Ik kon mijn oren niet geloven en liet me onderzoeken door een tweede arts die dezelfde diagnose stelde. Dit is echter een lichte vorm van schizofrenie, (heeft niets te maken met een gespleten persoonlijkheid). Psy. konden mij echter niet helpen met het terugvinden van mezelf. Wie dat wel kon, was mijn beste vriend. Hij heeft dezelfde ideeën als ik , zelfde eigenschappen dus waardoor ik mezelf terugvond. Die zekere dag waarop ik mezelf terug vond, was voor mij goud waard. Gewoonweg beter dan de lotto winnen, zeg maar. DE MORAAL VAN HET VERHAAL: Denk er dus misschien aan. Welbepaalde ziektes kunnen ook oorzaak zijn van dit probleem, hoe moeilijk dit ook te geloven kan vallen. Groetjes p. Laatst gewijzigd op 31-07-2011 om 16:06. |
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Liefde & Relatie |
Mijn vriendin dr ex.. Verwijderd | 21 | 30-11-2010 15:32 | |
Liefde & Relatie |
Ik weet het even niet meer.. crying_tears | 14 | 16-06-2009 18:54 | |
Psychologie |
ik weet het niet meer Barb4 | 7 | 30-12-2007 19:34 | |
Studeren |
Weet het eigenlijk niet meer. Jolt | 17 | 09-03-2006 08:46 | |
Psychologie |
kweet het even niet meer:( (lang verhaal) Oktober | 7 | 05-11-2003 00:34 | |
Liefde & Relatie |
ik weet het even niet meer groezel538 | 15 | 14-10-2003 15:53 |