Ok dit klinkt misschien als een vreemd verhaal, maar ik zit er een beetje mee in mijn maag:
Ok, zo'n 6/7 jaar gelden zat ik op de middelbare school. Ik was toen al een tijd lang depressief (al heel lang, maar daar ga ik verder niet op in) en ik had naast mijn vrienden een hele goeie vriendin op school.
We hadden een best sterke emotionele band en we deelden een aantal interesses.
Maar omdat ik mij geestelijk had afgesloten was dat ook waar het bij bleef.
Mijn klasgenoten speelde hele smerige spelletjes met mij, in samenwerking met het "vrouwelijk schoon" v/d klas wilden ze mij nog wel eens "laten versieren" door een van de populaire/aantrekkelijke vrouwen om die vervolgens mijn keihard weer te laten vallen en daar hadden ze de dikste lol in.
Puberaal en jong als ik was trapte ik er nog wel eens in.
Zo ook op gegeven moment Aantrekkelijk meisje X.
Op gegeven moment was ik helemaal verliefd op aantrekkelijk meisje X. Net in die periode kreeg ik een hele mooie liefdesbrief van die vriendin van me. Maar omdat ik mij blind zat te staren op "mijn grote liefde" heb ik haar, heel voorzichtig en vriendelijk, afgewezen.
Ik hoopte dat we nog steeds vrienden konden zijn want ik mocht haar echt heel erg.
Echter, vanaf het moment v/d afwijzing hield ze afstand van me, ze wilde er verder ook niet meer over praten. En aan haar lichaamstaal te zien leed ze er echt onder.
De rest v/d klas wist van dit hele gebeuren niets af en dat hield ik maar zo. (Het waren echt eikels en ze zouden er misbruik van hebben gemaakt).
Sterker nog, het feit dat aantrekkelijk meisje X me keihard liet vallen boeide me toen helemaal niets meer. Ik was kapot over het feit dat die vriendin zo weinig met me om ging, alsof onze band opeens kapot was.
Tot aan de dag van vandaag heb ik er nog steeds niet goed met haar over gesproken. Ik heb haar mailadres wel, maar voor de rest weet ik niet hoe het met haar gaat en wat ze nu doet.
Nu zit ik met een dilemma, ik voel me echt schuldig over die afwijzing, ik mocht haar echt heel erg en ik heb het gevoel dat zij niet helemaal weet dat ik destijds zwaar in de geestelijke problemen zat en dat ik puberaal bespeeld werd door klasgenoten en dat haar echt niet aan haar lag maar dat ik er gewoon niet klaar voor was. Dat ik met mezelf in de knoop zat.
Nu wil ik haar eigenlijk een mailtje hier over sturen of iets dergelijks, maar ik weet niet zeker of ik dit moet doen omdat het zo lang geleden is en zij het misschien allemaal niet meer wil weten omdat ze misschien verder is in haar leven.
Ik doel niet op een relatie of wat dan ook maar als het mogelijk is wil ik graag weer contact met haar.
Heeft iemand advies?
__________________
Hello, 911? It's Quagmire. Yeah, it's caught in the window this time.
Hugs are drugs and I'm an addict.
|