Psychologie studeren en niet zo sterk in je schoenen staan

[Anne]

Psychologie gaan studeren en zelf niet zo sterk in je schoenen staan... Het is vast een hele slechte combinatie. Toch wil ik het!
Maar... ik sta nog steeds echt niet sterk in mijn schoenen (helemaal niet zelfs), ik ben heel onzeker, knoei nog steeds met eten en scherpe voorwerpen, vind dat ik de ene dag wel redelijk normaal ben en de volgende dag haat ik mezelf gigantisch.
De laatste dagen begin ik weer langzaam terug te vallen in het zwarte gat dat duisternis heet en ik kom er wel weer uit, maar het is steeds twee stappen naar beneden en één stap omhoog.
Ik wil psychologie studeren, maar ik ben bang dat ik het niet aan kan. Dat ik ga leren over alle psychische problemen en waarom mensen zoiets hebben, terwijl ik het zelf ook heb.
Ik ben nu zover gekomen dat ik steeds tegen mezelf zeg dat ik geen problemen mág hebben, omdat ik anders niet kan gaan studeren en mijn ouders daarmee teleur stel. Terwijl mijn moeder juist degene is die me zo verschrikkelijk onzeker maakt door steeds maar commentaar te hebben op mijn kleding en figuur. Ik haat haar, maar ik houd ook van haar (oke, ik dwaal af). Ik weet het allemaal niet meer... Het is zo ingewikkeld.
Ik verdring nu alles, omdat ik persé psychologie wil gaan doen, terwijl ik het beter niet kan verdwingen en het juist allemaal op me af moet laten komen, maar dat kan ik niet. Want dan weet ik zeker dat ik niet kan studeren na de vakantie.
Argh... ik weet het niet meer. Moet ik nou wel of niet psychologie gaan studeren???
Anne

Weet je wat het probleem bij een studie Psychologie is? Hij is verschrikkelijk droog, alles is gebaseerd op statistiek en het is nauwelijks op een individu gericht (dus onpersoonlijk).

Je zult dus vaak redeneringen moeten leren van anderen, terwijl je het er helemaal niet mee eens bent. Tevens komt dan erbij kijken dat je je misschien persoonlijk aangevallen voelt als het ergens overgaat waar je zelf mee zit.

Maar ik kan het je niet afraden; je moet het helemaal voor jezelf beslissen of je ertegen kan of niet.

[Anne]

******** schreef:
je moet het helemaal voor jezelf beslissen of je ertegen kan of niet.

En dat is dus het probleem.

[Doc]

Let wel op, dat er een groot verschil is tussen Psychologie en Psychiatrie....voor Psychologie is het minder erg dan voor Psychiatrie, maar ook als je niet van wiskunde houdt, dan is Psychologie een afrader Maar daar moet je je niet door laten kennen

Waarom zou je 't niet proberen? Misschien leer je jezelf wel kenen op die opleiding, en kun je tot een oplossing van je problemen komen! Wie weet

Doc schreef:
Waarom zou je 't niet proberen? Misschien leer je jezelf wel kenen op die opleiding, en kun je tot een oplossing van je problemen komen! Wie weet

Idd, stoppen kan altijd nog, als je dit wilt, zou ik het iig proberen.

[Sister Bliz]

Doc schreef:
Let wel op, dat er een groot verschil is tussen Psychologie en Psychiatrie....voor Psychologie is het minder erg dan voor Psychiatrie, maar ook als je niet van wiskunde houdt, dan is Psychologie een afrader Maar daar moet je je niet door laten kennen

Waarom zou je 't niet proberen? Misschien leer je jezelf wel kenen op die opleiding, en kun je tot een oplossing van je problemen komen! Wie weet

Goed, je moet wiskunde A1,2 gehad hebben als je psych wilt studeren, en er is veel te doen met statistiek in de studie. Maar verder weiger ik er in te geloven dat je als je niet sterk in wiskunde bent ook niet sterk in psychologie kunt zijn. Psychologie is geen exacte wetenschap!

[Marcade]

Sister Bliz schreef:


Goed, je moet wiskunde A1,2 gehad hebben als je psych wilt studeren, en er is veel te doen met statistiek in de studie. Maar verder weiger ik er in te geloven dat je als je niet sterk in wiskunde bent ook niet sterk in psychologie kunt zijn. Psychologie is geen exacte wetenschap!

Dat is het dus wel in zekere zin.

Marcade schreef:
Dat is het dus wel in zekere zin.

Yup.

Je kan een mens als een gesloten systeem (blackbox) zien; met een bepaalde invoer (omgeving, ervaringen uit het verleden en nu, etc) en een uitvoer (het gedrag, de symptomen, etc)..

Elke 'aandoening' heeft weer zijn bekende oorzaken en 'oplossingen'. De mens is in principe niet meer dan een logisch systeem dat je probeert te doorgronden

En de statistiek dient om theorieen te bewijzen.

[Sister Bliz]

******** schreef:
Yup.

Je kan een mens als een gesloten systeem (blackbox) zien; met een bepaalde invoer (omgeving, ervaringen uit het verleden en nu, etc) en een uitvoer (het gedrag, de symptomen, etc)..

Elke 'aandoening' heeft weer zijn bekende oorzaken en 'oplossingen'. De mens is in principe niet meer dan een logisch systeem dat je probeert te doorgronden

En de statistiek dient om theorieen te bewijzen.

Een mens is niet logisch. Daarom hebben autisten het zo moeilijk met sociale vaardigheden: zij denken wel logisch.

Sister Bliz schreef:
Een mens is niet logisch. Daarom hebben autisten het zo moeilijk met sociale vaardigheden: zij denken wel logisch.

Grrrr

Als je eens bij de universiteit van Leiden (www.leidenuniv.nl) kijkt naar de opleiding Psychologie, zul je vaststellen dat ze daarmee ook alles 'logisch' trachten te verklaren.

Bijvoorbeeld de propedeuse:

Biopsychologie:
De biopsychologie maakt deel uit van de neurowetenschappen en bestudeert de wijze waarop gedrag en psychologische processen gestuurd worden door het zenuwstelsel en het hormonaal systeem. In een reeks inleidende colleges worden diverse onderwerpen uit de biopsychologie (zie 'inhoud') behandeld, met inbegrip van bijdragen vanuit andere subdisciplines, zoals de neuroanatomie, de neurofysiologie, de psychofarmacologie, en de neuropsychiatrie.

Kortom: probeert fysiologische invloeden op psyche te herkennen en classificeren.

Functieleer:
De psychologische functieleer bestudeert algemene menselijke functies zoals waarnemen, aandacht, geheugen, taal, denken, beslissen en motoriek. Ze tracht antwoorden te geven op vragen als: hoe herkennen we woorden; hoe onthouden we namen; hoe zetten we gedachten om in spraak; en hoe lossen we problemen op? De doelstelling van het vakgebied is om observeerbaar, en in gecontroleerde experimenten meetbaar, gedrag te beschrijven en te verklaren.

Daagt het? Ja, het is allemaal logisch

Ontwikkelings- en Onderwijspsychologie:
Het vakgebied van de ontwikkelings- en onderwijspsychologie heeft als onderwerp processen van ontwikkeling, rijping en leren gedurende de kinder- en jeugdjaren.

Zie hier! Aanschouw de empiristische grondslag van de mens!

Persoonlijkheids-, Klinische en Gezondheidspsychologie:
De persoonlijkheidspsychologie houdt zich bezig met de bestudering van de mens als individu. In het inleidend onderwijs wordt kennis en inzicht verschaft met betrekking tot de verschillende theoretische invalshoeken van waaruit het begrip persoonlijkheid benaderd kan worden. Daarnaast wordt aandacht besteed aan de implicaties die deze verschillende invalshoeken hebben voor praktijk, zoals bijvoorbeeld op het gebied van therapie en diagnostiek.
De klinische psychologie omvat psychopathologie, psychodiagnostiek en behandeling. In de colleges psychopathologie worden de belangrijkste psychische aandoeningen belicht. Daarnaast wordt geillustreerd hoe met behulp van interviews, observaties, tests en vragenlijsten de aanwezigheid en de aard van psychische aandoeningen wordt onderzocht. Tenslotte wordt behandeld het ontwikkelen, toepassen en evalueren van psychologische behandelingen. De gezondheidspsychologie richt zich vooral op het voorkómen van ziektes, op gezondheidsbevordering en op het met behulp van psychologische methoden beinvloeden van het beloop van ziektes. Hierbij is ook aandacht voor de relatie tot persoonlijkheidskenmerken. Waar bij de klinische psychologie het afwijkende gedrag centraal staat, bestudeert de gezondheidspsychologie veeleer alledaagse, normale gedragingen, die de gezondheid in gunstige of ongunstige zin kunnen beïnvloeden.

Met andere woorden: nagaan, op basis van het individu, waardoor diverse klachten optreden (kan dus zowel lichamelijk als mentaal zijn).

Sociale en Organisatiepsychologie:
De sociale psychologie bestudeert hoe onze gedachten, gevoelens en ons gedrag worden beïnvloed door andere personen en hoe wij anderen beïnvloeden. In deze cursus maken de deelnemers op een inleidend niveau kennis met de belangrijkste theorieën en bevindingen uit de sociale psychologie. Daarbij wordt aandacht besteed aan sociale waarneming en sociale cognitie (hoe vergaren mensen kennis over hun sociale omgeving, bijvoorbeeld hoe vormen we ons een indruk van andere personen), attitudes (hoe vormen we ons een mening en hoe is die mening te beïnvloeden), en gedrag in groepen (bijvoorbeeld groepsprestaties, groepsbeslissingen). Eén van de belangrijkste toepassingsgebieden van de sociale psychologie is de organisatiepsychologie. Dit toepassingsgebied richt zich op het functioneren van individuen en groepen in arbeidsorganisaties, en omvat vraagstukken met betrekking tot motivatie, macht en leiderschap, communicatie, onderhandeling en conflicthantering. De kennis omtrent algemene sociaal-psychologische principes zal in deze cursus worden gebruikt om meer inzicht te krijgen in het gedrag van mensen in organisaties.

Shit hey, het gedrag van een mens is meestal te verklaren aan de hand van zijn relatie tot anderen in zijn omgeving alles logisch nog.

Na ja, en het gaat maar zo door en door..

Mensen zijn wel logisch. Autisten kunnen echter meestal geen gevoelens herkennen, waardoor ze ook helemaal niet kunnen raden wat er aan de hand is. Wij kunnen dat wel, wij zien wanneer iemand zich niet goed voelt .. en dan kunnen we door logica onderzoeken waardoor het komt en wat we ertegen kunnen ondernemen.

[Sister Bliz]

******** schreef:
Grrrr

Als je eens bij de universiteit van Leiden (www.leidenuniv.nl) kijkt naar de opleiding Psychologie, zul je vaststellen dat ze daarmee ook alles 'logisch' trachten te verklaren.

Lieve Marc, ik ben naar de open dag geweest in Leiden en ik ga daar psych studeren

[Sister Bliz]

******** schreef:


Mensen zijn wel logisch. Autisten kunnen echter meestal geen gevoelens herkennen, waardoor ze ook helemaal niet kunnen raden wat er aan de hand is. Wij kunnen dat wel, wij zien wanneer iemand zich niet goed voelt .. en dan kunnen we door logica onderzoeken waardoor het komt en wat we ertegen kunnen ondernemen.

Ik onderscheid logica en gevoel. Ratio behoort logisch gevormd te zijn. Gevoel, het wezenlijke deel van een mens, is niet logisch. Je kunt het proberen te verklaren, maar gevoelskwesties zijn vaak ondoorgrondelijk en vaak veel te complex om te begrijpen. Laat staan met 'logica' uit te leggen.

Gevoel is geen logische aangelegenheid, pertinent niet.

Lees de Vriendschap van Connie Palmen maar

Sister Bliz schreef:
Lieve Marc, ik ben naar de open dag geweest in Leiden en ik ga daar psych studeren

Damn!

1:0 voor Maureen

[Marcade]

Sister Bliz schreef:


Ik onderscheid logica en gevoel. Ratio behoort logisch gevormd te zijn. Gevoel, het wezenlijke deel van een mens, is niet logisch. Je kunt het proberen te verklaren, maar gevoelskwesties zijn vaak ondoorgrondelijk en vaak veel te complex om te begrijpen. Laat staan met 'logica' uit te leggen.

Gevoel is geen logische aangelegenheid, pertinent niet.

Lees de Vriendschap van Connie Palmen maar

Als je me een kusje geeft, voel ik me warm.
Als je me afbekt, voel ik me koud.
Als je naakt voor me gaat zitten en met aardbeien gaat spelen, voel ik me opgewonden.
Als je zusje gepest word op school,voel ik me mededogend/medelevend.
Als je het uitmaakt voel ik me verdrietig.

Logisch toch allemaal?

Psycholoog gaat nog dieper erop in, bij uitgebreidere problemen. De taak van een psycholoog is *niet* haarzelf in te leven bij 'warm', 'koud', 'opgewonden', 'verdrietig'. De taak is *niet* gevoelig zijn.

Een psycholoog moet de oorzaak zien te vinden. Hij voelt zich warm, komt dat door de radiatoor? nee die staat uit. Komt dat doordat ******** met een hete pook tegen mijn kont aan loopt te slaan? Nee, dat is maar een fantasie van Mark. Komt het omdat ik hem een kusje heb gegeven? Ja, misschien wel, kijken of het echt zo is, en er verder op onderzoeken.

1+1=5? Nee
1+1=3? Nee
1+1=1.5? Nee
1+1=2? Ja.

Sister Bliz schreef:
Je kunt het proberen te verklaren, maar gevoelskwesties zijn vaak ondoorgrondelijk en vaak veel te complex om te begrijpen. Laat staan met 'logica' uit te leggen.

Gevoel is geen logische aangelegenheid, pertinent niet.

Ik denk dat het diep in de wortels wel te verklaren is, maar inderdaad een erg moeilijk gebeuren is.

*ziet deadlocks in prioriteiten*

Je weet vaak inderdaad nooit waarom nu precies iemand boos kan worden over iets, vaak bij meisjes een probleem. Simpelweg omdat elk mens op andere dingen let en deze voor zichzelf belangrijk vindt.

Had ik daarnet nog met mijn zusje op het L&R forum. Ze is nu dus geirriteerd, omdat ze mijn uitspatting gelijk ziet als een aanval op haar relatie. Zij denkt nu meteen dat ik impliceer dat Sjaak het vervelend vindt dat ze zoveel contact hebben, terwijl ik dat dus helemaal niet bedoelde en ook haast onmogelijk kon voorzien.

Ik zag alleen het verschil veel en weinig contact, zij ziet gelijk de relationele factor; Sjaak, haar vriendje. In dit opzicht heb je gelijk dat mensen qua gevoel erg ingewikkeld zijn; 't is altijd een kat-en-muis spelletje van 'wat kan ik nu wel of niet zeggen?' .. waar ik nog vaak de shit in mee ga ook

Wat echter wel vaak logisch is, zijn psychische klachten. Ze doemen niet zomaar op; een gezond en stabiel mens zal niet zo snel automutileren, dingen zien die er niet zijn in werkelijkheid of een paniekaanval krijgen. In 9 van de 10 gevallen zijn deze te verklaren, veelal posttraumatisch en soms lichamelijk (tekort aan bepaalde stoffen bijv).

In dit opzicht, dus vanuit de psychologie gezien, zijn mensen logisch.

[Drizzt]

Ik studeer psychologie en ik heb GEEN Wiskunde gehad op de middelbare school. De reden? Ik stond gemiddeld een 2, dus ik MOCHT het niet kiezen. Voor ik aan mijn uidige opleiding begon heb ik een korte cursus wiskunde gedaan (gegeven aan de UvA zelf). Het is dus makkelijk mogelijk om Psychologie te studeren en geen ster in wiskunde te zijn, hoewel je meer tijd zult moten besteden aan de statistische vakken.

Verder ben ik het er niet mee eens dat de mens alleen een logisch wezen is... Op biologisch niveau kan dit best het geval zijn - hoewel ik me afvraag hoe van een logisch systeem gesproken kan worden over zo'n complex en ingenieus systeem, waar we nog lang niet alles van weten. De mate waarin je je bezighoudt met logica hangt denk ik sterk af van de richting die je binnen de psychologie gaat studeren. En dan nog is het subjectief... Het hangt er helemaal vanaf hoe je de dingen zelf ziet en beredeneert. Je noemde al functieleer als vak, waarbij veel logische modellen komen kijken, evenals abstracte principes.

Kies je er echter voor om therapeut te worden, dan krijg je al in veel mindere mate te maken met logica. Misschien dat bepaalde theorieen op logica gebaseerd zijn, maar in je praktijk krijg je te maken met mensen die totaal niet logisch lijken te functioneren. Ook heb je de ruimte om een eigen aanpak te ontwikkelen.

Naar mijn mening is de mens geen logisch wezen, maar tracht men in de huidige maatschappij alles 'wetenschappelijk' en dus 'logisch' op te lossen. Dit is onderdeel van de Zeitgeist, lijkt mij. Toch komen de alternatieve geneeswijzen steeds sterker op, wat erop duidt dat men toch niet altijd tevreden is met de harde empirische wetenschap en haar methoden.

Voor mij persoonlijk staat vast dat de mens geen geheel logisch wezen is. Er zijn algemene onderliggende structuren, die op logica gebaseerd lijken te zijn, maar niet voor niets zijn er grote verschillen tussen mensen en hun gedrag. Als alles werkelijk logisch werkte, waarom hebben sommige medicijnen - waarvan de werking op een bepaalde oorzaak van een ziekte vast staat - dan op niet iedereen hetzelfde effect?

*Hoopt dat dit een logisch samenhangend verhaal is, want veel slaap heb ik niet gehad en ben ook nog ziek... Maar gelukkig heb ik vanavond een tentamen FUNCTIELEER om me op te vrolijken..*

[Drizzt]

Marcade schreef:


De taak is *niet* gevoelig zijn.

Empathie is vaak juist een belangrijk onderdeel van de psychologie.

Drizzt schreef:
Empathie is vaak juist een belangrijk onderdeel van de psychologie.

Empathie is iets anders dan gevoelig zijn. Het lijkt me logisch dat je je moet kunnen inleven in een ander om inzicht te verkrijgen, maar toch moet je zo objectief mogelijk blijven.

[Drizzt]

Ik vind dat bij empathie automatisch gevoeligheid komt kijken... hoe kun je je nu inleven in de gevoelens van een persoon, zonder enigszins ervaring en begrip van dit gevoel te ervaren?

Veel mensen hebben juist het beeld dat Marcade van de psych schetst.. Hij/zij weet niets van mijn problemen, weet niet hoe het voelt, etc. Ik vind echter dat er altijd een bepaalde mate van gevoel en empathie komt kijken bij de behandeling van een patient.

Maarrrr zoals ik net al zei, volgens mij is het allemaal erg subjectief en hangt je mening over dit onderwerp in sterke mate af van je eigen persoon en visie. Ik ben iig wel blij dat er eens een interessant discussietopic op dit forum staat.

[Marcade]

******** schreef:
Empathie is iets anders dan gevoelig zijn. Het lijkt me logisch dat je je moet kunnen inleven in een ander om inzicht te verkrijgen, maar toch moet je zo objectief mogelijk blijven.

Idd.

En uiteindelijk, inderdaad, al moet je tot moleculair niveau zakken, alles eindigt in logica. 1 en 0. zwart en wit. energie en leegte.

[Sister Bliz]

Marcade schreef:


Als je me een kusje geeft, voel ik me warm.
Als je me afbekt, voel ik me koud.
Als je naakt voor me gaat zitten en met aardbeien gaat spelen, voel ik me opgewonden.
Als je zusje gepest word op school,voel ik me mededogend/medelevend.
Als je het uitmaakt voel ik me verdrietig.

Logisch toch allemaal?

Psycholoog gaat nog dieper erop in, bij uitgebreidere problemen. De taak van een psycholoog is *niet* haarzelf in te leven bij 'warm', 'koud', 'opgewonden', 'verdrietig'. De taak is *niet* gevoelig zijn.

Een psycholoog moet de oorzaak zien te vinden. Hij voelt zich warm, komt dat door de radiatoor? nee die staat uit. Komt dat doordat ******** met een hete pook tegen mijn kont aan loopt te slaan? Nee, dat is maar een fantasie van Mark. Komt het omdat ik hem een kusje heb gegeven? Ja, misschien wel, kijken of het echt zo is, en er verder op onderzoeken.

1+1=5? Nee
1+1=3? Nee
1+1=1.5? Nee
1+1=2? Ja.

Je noemt nu gevoelens die in jouw ogen logisch zijn. Je vereenvoudigt deze gegevens: Er zijn mensen die er warm van worden als ze iemand afbekken, iemand anders geilt op druiven en niet op aardbeien, en pesters voelen alleen maar spanning bij het pesten van mijn zusje, geen medelijden.

Voor jou zijn de bovenstaande gevoelens logisch, voor iemand anders hebben ze een heel andere betekenis. Conclusie: de mens is te complex om logisch te kunnen verklarenn

Ik denk dat je wel degelijk inlevingsvermogen nodig hebt bij klinische psychologie, hoor lieverd. De taak van een psycholoog is niet alleen een eventuele oorzaak te vinden: heel vaak is er geen aanwijsbare oorzaak voor een bepaalde angst of probleem. Heel vaak is er ook iets onderwust van toepassing. En sorry hoor, maar ik weiger er in te geloven dat wiskunde zo onomstotelijk belangrijk is bij psychologie. Mensenkennis, gevoel, inlevingsvermogen, enthousiastme, eerlijkheid, objectiviteit en gewoon eerstepersoons logica is veel meer van belang, IMHO.

[Drizzt]

Reply op Marcade:

Dat weet je niet... Misschien wordt er over 500 jaar wel ontdekt dat alles anders in elkaar zit dan we altijd gedacht hebben. Ik blijf van mening dat wat jullie verkondigen de huidige visie is op dingen, terwijl deze over een tijd weer heel anders kan zijn.

[Marcade]

Drizzt schreef:
Reply op Marcade:

Dat weet je niet... Misschien wordt er over 500 jaar wel ontdekt dat alles anders in elkaar zit dan we altijd gedacht hebben. Ik blijf van mening dat wat jullie verkondigen de huidige visie is op dingen, terwijl deze over een tijd weer heel anders kan zijn.

Dat is over 500 jaar, en dan herzie ik mijn standpunt misschien wel.

[Sister Bliz]

Drizzt schreef:
Reply op Marcade:

Dat weet je niet... Misschien wordt er over 500 jaar wel ontdekt dat alles anders in elkaar zit dan we altijd gedacht hebben. Ik blijf van mening dat wat jullie verkondigen de huidige visie is op dingen, terwijl deze over een tijd weer heel anders kan zijn.

Wat heeft dit met logica te maken?

Drizzt schreef:
Ik vind dat bij empathie automatisch gevoeligheid komt kijken... hoe kun je je nu inleven in de gevoelens van een persoon, zonder enigszins ervaring en begrip van dit gevoel te ervaren?

Soms lukt het gewoonweg niet. Mensen op internet hebben mij al dingen verteld, waarbij ik alleen maar met ongelooflijke blik achter mijn PC zat.

Tsja, als ik dan kijk wat ze voor behandeling krijgen, heb ik zo het gevoel dat de profs het ook niet weten..

Maarrrr zoals ik net al zei, volgens mij is het allemaal erg subjectief en hangt je mening over dit onderwerp in sterke mate af van je eigen persoon en visie.

Ongetwijfeld.

Ik ben iig wel blij dat er eens een interessant discussietopic op dit forum staat.

[Drizzt]

Sister Bliz schreef:


Wat heeft dit met logica te maken?

Wat heeft deze discussie met de eerste post van dit topic te maken?

[Marcade]

Drizzt schreef:


Wat heeft deze discussie met de eerste post van dit topic te maken?

Je zit dan nog niet lang genoeg op dit forum.

Drizzt schreef:
Wat heeft deze discussie met de eerste post van dit topic te maken?

Hmm, op het moment dat je mensen als logische systemen ziet, is het voor Anne misschien eenvoudiger haarzelf niet persoonlijk aangegrepen te voelen, dan wanneer ze zich ergens persoonlijk moet inleven (want dan heeft ze de confrontatie met zichzelf).

[Fa Sai]

De mens werkt dus niet logisch, dan zou het allemaal wel heel simpel zijn. Logisch betekent; als dit zich voordoet, dan gebeurt er dat, en dit is de reden hiervan. Bij mensen is het juist zo dat in een bepaalde situatie niet iedereen hetzelfde reageert. En veel mensen die naar een psycholoog gaan reageren ook niet logisch op situaties, dan zou die persoon geen psycholoog nodig hebben om inzicht te bieden.

[Marcade]

Fa Sai schreef:
De mens werkt dus niet logisch, dan zou het allemaal wel heel simpel zijn. Logisch betekent; als dit zich voordoet, dan gebeurt er dat, en dit is de reden hiervan. Bij mensen is het juist zo dat in een bepaalde situatie niet iedereen hetzelfde reageert. En veel mensen die naar een psycholoog gaan reageren ook niet logisch op situaties, dan zou die persoon geen psycholoog nodig hebben om inzicht te bieden.

Hoe kan een psycholoog nou weer inzicht bieden in iets waar geen logische redenen voor zijn?

"Tja sorry hoor, weet ik veel waarom jij bang bent voor planten, de mens is een mysterieus geval. Nog een prettige dag."

[Sister Bliz]

Marcade schreef:


Hoe kan een psycholoog nou weer inzicht bieden in iets waar geen logische redenen voor zijn?

"Tja sorry hoor, weet ik veel waarom jij bang bent voor planten, de mens is een mysterieus geval. Nog een prettige dag."

Daarom is er zoiets als inlevingsvermogen.

Omdat er geen logische redenen voor zijn, lieve schattie, kun je er nog wel inzicht in krijgen!

Sister Bliz schreef:
Daarom is er zoiets als inlevingsvermogen.

Op dat moment maak je het logisch voor jezelf.

[Sister Bliz]

******** schreef:
Op dat moment maak je het logisch voor jezelf.

Wat dus niet lukt, want gevoelens zijn te complex.

Sister Bliz schreef:
Wat dus niet lukt, want gevoelens zijn te complex.

Dan heb je geen inzicht.

[Barbabarbara]

Nou mensjes,
ik ga lekker op de originele post reageren en niet al jullie geblaat(wat k overigens wel leuk vond om te lezen)
Maar.. kzelf heb dus geen ervaring met psychologie studeren, ikzelf doe spw(levert ook al problemen.. vond ik ook al erg zwaar in combi met mn problems).
Maarrrrr een vriend van me studeert wel psychologie..
hij was/is ook flink depressief.. suicidaal..
hij is een tijd opgenomen geweest. En waar is hij toen achter gekomen?
Dat zijn studie psychologie hem daarbij niet heeft geholpen..
Hij wist teveel..
waardoor het therapieen enz volgens moeilijker was..
Ik weet niet hoe ernstig jou problemen zijn, maar als jij denkt dat je er in je eentje niet uit komt, zou ik eerst zelf hulp gaan zoeken.. dan je studie.
Want als je zo doorgaat, en je bent dalijk psycholoog.. dan ga jij, degene die zich niet goed voelt, zelf problemen heeft, wel anderen helpen, lijkt me nogal krom eigenlijk..

Nja, mijn mening dus

Barbabarbara schreef:
Hij wist teveel..

Dat is inderdaad een groot probleem. Als iemand je probeert te helpen, hoe goed diegene het ook bedoelt, en jij doorgrond zijn / haar methoden, dan zullen deze minder effect hebben.

Het is bijna een schaakspelletje .. "waarom doet hij nu deze zet?"

Overigens vind ik het wel een geval apart als je meer inzicht in de psychologie hebt en nog steeds geen grip op jezelf kunt handhaven.

[Just Johan]

Ik had dramatherapie van een vrouw die het niveau van een kleuterjuffrouw niet ontsteeg; kijk dan heb je er dus geen fuck aan

[lady_x]

Ik denk dat als je zelf met problemen zit, je niet moet beginnen denken psychologie te gaan studeren.

Just Johan schreef:
Ik had dramatherapie van een vrouw die het niveau van een kleuterjuffrouw niet ontsteeg; kijk dan heb je er dus geen fuck aan

Wat was het nut ervan?

Het leren omgaan met bepaalde situaties? Onzekerheid? Leerproblemen? :/

[*Butterfly*]

Sister Bliz schreef:


Goed, je moet wiskunde A1,2 gehad hebben als je psych wilt studeren, en er is veel te doen met statistiek in de studie. Maar verder weiger ik er in te geloven dat je als je niet sterk in wiskunde bent ook niet sterk in psychologie kunt zijn. Psychologie is geen exacte wetenschap!

Niet op elke universiteit in ieder geval. Op de VU in Amsterdam hoef je geen wiskunde gehad te hebben, maar je moet wel een toelatingsexamen doen (en daar voor slagen uiteraard). Ikzelf heb wiskunde a1 gedaan op havo niveau, daarna wil ik via het hbo naar de universiteit.....dat kan dus prima met a1

[Just Johan]

btw, zijn er nog meer mensen hier die in dijkzight gezeten hebben op de adolescentenkliniek eigenlijk?

Sister Bliz schreef:


Goed, je moet wiskunde A1,2 gehad hebben als je psych wilt studeren, en er is veel te doen met statistiek in de studie. Maar verder weiger ik er in te geloven dat je als je niet sterk in wiskunde bent ook niet sterk in psychologie kunt zijn. Psychologie is geen exacte wetenschap!

Neee klopt niet! je hoeft niet persee A1 én 2 te hebben gedaan! Als dat wel zo is, dan hebben ze me hier op school nl. vet voor de gek gehouden en ben ik genaaid, omdat ik psychologie wil gaan studeren en alleen A1 heb, volgend jaar..

[Angeles]

Sister Bliz schreef:


Goed, je moet wiskunde A1,2 gehad hebben als je psych wilt studeren, en er is veel te doen met statistiek in de studie. Maar verder weiger ik er in te geloven dat je als je niet sterk in wiskunde bent ook niet sterk in psychologie kunt zijn. Psychologie is geen exacte wetenschap!

Als je echt slecht bent in wiskunde dan kan dat toch echt wel een probleem opleveren in je studie. Bepaalde vakken moet je bij psychologie gewoon doen en daar komt veel wiskunde bij te pas. Voor mijn studie, pedagogische wetenschappen, heb je in het eerste jaar al behoorlijk wat wiskunde nodig (en later in je studie nog meer), maar bij psychologie (wat mijn vriend doet) is het nog wel een beetje meer. Je kunt wel een bijspijkercursus volgen, maar helaas is het dus niet zo dat het helemaal niet uitmaakt. Je kunt best heel goed in je vak zijn als psycholoog zonder dat je goed bent in wiskunde, maar om zover te kunnen komen moet je jezelf helaas door heel wat wiskundevakken heen worstelen. En de statistiek is ook echt een heel stuk moeilijker dan wat je op het VWO krijgt. Waar het op het VWO mee eindigt, daar begint het bij psychologie (en pedagogische wetenschappen) ongeveer.

Je moet je hier nu ook weer niet té veel door laten afschrikken, want nogmaals, je kunt een cursus wiskunde volgen. Verder was ik op de middelbare school minder goed in wiskunde dan nu op de universiteit, gewoon omdat ik er nu wat meer geduld voor heb en omdat alles me sowieso stukken beter lukt nu ik op de universiteit zit dan toen ik nog op het gymnasium zit. Dus laat je niet tegenhouden, waar een wil is, is een weg. Maar onderschat het ook niet!

Even on topic:
En of het uitmaakt of je wel of niet sterk in je schoenen staat... ik geloof dat ik ook niet zo sterk in mijn schoenen stond toen ik begon met studeren (bij pedagogische wetenschappen krijg je ook met van alles te maken, vooral in het eerste jaar). Ik ben er door mijn studie wel achtergekomen dat ik ADHD heb (wat ik wel officieel heb laten diagnosticeren, het was niet zo dat ik het las en dacht, dat heb ik ook - het schijnt wel zo te zijn dat mensen die een sociale wetenschap doen zich heel snel in van alles herkennen, maar plak jezelf niet té snel een label op). Ik sta nu veel sterker in mijn schoenen dan vroeger, dat komt door een combinatie van factoren. Maar mij heeft het geen kwaad gedaan. Ik kan er verder geen algemene uitspraken over doen. Ik denk dat je het gewoon moet proberen. Als je te veel gaat piekeren over de studiestof dan zijn er altijd nog studentenpsychologen.

[iamre18]

Angeles schreef:
Ik denk dat je het gewoon moet proberen. Als je te veel gaat piekeren over de studiestof dan zijn er altijd nog studentenpsychologen.

Ja, zo zie ik het ook. Ik studeer geen psychologie, maar SPH(Sociaal pedagogische hulpbverlening). Ik heb van te voren, te horen gekregen dat je, je daar ook behoorlijk zou tegenkomen. Ik stond aan het begin van het jaar nog helemaal niet stevig in mijn schoenen. Ik was nog superonzeker, depressievig op een gegeven moment (ik hield problemen voor me) en ik zat nog met wat dingetjes, maar ik ben er dit jaar doorgekomen, en terugkijkend heeft het mij eigenlijk alleen maar goed gedaan. Ook ik zat met allerlei persoonlijke problemen. Maar ik ben op een gegeven moment naar een schoolpsycholoog gegaan. Hij heeft mij wat begeleid met waar ik mee zat en d.m.v bepaalde vakken zoals intervisie en IMre/IMsv, heb ik juist sommige problemen, weer weten op te lossen. Dus meis, als ik jou was zou ik het wél gaan doen. Ik zou alleen wel, wanneer je problemen tegen komt, meteen aan de bel trekken, een (school)psycholoog/ decaan etc raadplegen!!>>>dat is wel heel belangrijk!!. Je moet niet met dingen gaan blijven doorlopen, zoals ik een tijdje heb gedaan. Ik ga straks naar het 2e jaar en ik heb nog steeds lang niet al mijn problemen opgelost(wat eetproblemen, ik kan mij zelf niet accepteren etc...) maar doormiddel van externe hulp buiten school, probeer ik dit dus wel op te lossen en zal ik waarschijnlijk ook steeds beter gaan functioneren op school en in mijn toekomstige beroep... Dus, wel gaan doen die studie, als daar je interesse zo ligt, maar zoek alsjeblieft professionele hulp, als het niet gaat! (volgens mij is dat heel belangrijk, dat je wel aan je problemen gaat en wilt werken, desnoods met een prof. hulpverlener!)....

Succes meis!!

Liefsxxxknuffie
Mariamne

[Barbabarbara]

******** schreef:
Overigens vind ik het wel een geval apart als je meer inzicht in de psychologie hebt en nog steeds geen grip op jezelf kunt handhaven.

tja das mss wel zo,
maar jij zal het ook wel herkennen dat je anderen heel leuk kunt vertellen wat ze wel en niet moeten doen..
maar het toepassen op jezelf is weer een heeeeeeeel ander verhaal.

Barbabarbara schreef:
maar jij zal het ook wel herkennen dat je anderen heel leuk kunt vertellen wat ze wel en niet moeten doen..
maar het toepassen op jezelf is weer een heeeeeeeel ander verhaal.

Deels wel, deels niet.

Ik ben, voornamelijk door het lezen en nadenken over psychologie, bij verre niet meer zo neerslachtig als vroeger. Ik heb dus grip op mezelf, ben niet meer labiel.

[Sister Bliz]

Myself! schreef:


Neee klopt niet! je hoeft niet persee A1 én 2 te hebben gedaan! Als dat wel zo is, dan hebben ze me hier op school nl. vet voor de gek gehouden en ben ik genaaid, omdat ik psychologie wil gaan studeren en alleen A1 heb, volgend jaar..

Ik bedoel wiskunde A1 of 2. Sorry.

[a girl]

lady_x schreef:
Ik denk dat als je zelf met problemen zit, je niet moet beginnen denken psychologie te gaan studeren.

ja best eerst zelf je problemen proberen op te lossen.. later als je zelf helemaal genezen bent kan je je dan misschien beter inleven in mensen die dezelfde problemen hebben als jij.. maar op dit moment is het toch niet zo ideaal om hiermee te beginnen denk ik..

en reacties van mensen kunnen logisch zijn, als je weet wat het karakter van iem is en wat hij/zij heeft meegemaakt kun je al vlug een reactie proberen te voorspellen.. maar daarvoor moet je eerst al je gegevens hebben, als je ze niet allemaal hebt, lijken veel reacties heel onlogisch.

[Barbabarbara]

******** schreef:
Deels wel, deels niet.

Ik ben, voornamelijk door het lezen en nadenken over psychologie, bij verre niet meer zo neerslachtig als vroeger. Ik heb dus grip op mezelf, ben niet meer labiel.

aha ic,
k ben blij dat het voor jou zo heeft gewerkt..
voor hem niet jammergenoeg..
en voor velen anderen ook niet ben k bang.
Maarrrr hij komt er wel, hijs al op de goeie weg gelukkig

[mathfreak]

Sister Bliz schreef:

Psychologie is geen exacte wetenschap!

Correct opgemerkt. De psychologie steunt wel op de exacte wetenschappen, met name de wiskunde, en dan voornamelijk de (mathematische) statistiek, maar valt met de sociologie, de opvoedkunde, de antropologie en de politicologie onder de gedragswetenschappen.

@Anneee: ik kan zelf niet beoordelen of het wel of niet verstandig voor je is om, als je zelf psychische problemen hebt, voor een psychologiestudie te kiezen. Wat je zou kunnen doen is via Internet contact opnemen met een van de psychologiefaculteiten van de universiteiten en een van de psychologen jouw vraag voorleggen. Ik weet niet precies waar jouw interesse naar uitgaat wat psychologie betreft. Mijn interesse voor psychologie ligt voornamelijk op het gebied van de klinische psychologie, die zich bezighoudt met het ontstaan en het behandelen van psychische stoornissen.
Indien je er wat voor zou voelen om buiten het forum om met mij over psychologische onderwerpen in het algemeen (of over jou in het bijzonder) te praten, dan kun je me bereiken op mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.