Nou goed, korste gedichtjes zijn mijn sterkere punt, maar in een poging mee te helpen het forum in leven te houden... ook dit. Lol.
Hoor het lied van de eenzame egel
hoe hij jammert en huilt, in de nacht
in de nacht.
Door het dal gaan zijn vragen
door het woud, door de wei.
Deze oeroude klanken
gedragen door wind en
gestild door de morgen,
gestild door de zon en de dauw.
Hoor het lied van de eenzame egel.
Hij zingt over liefde en liefde en leed.
Over hoe winters kwamen
families verdwenen
met struiken en bomen en gras.
Waarom enkel hij is gebleven
in de nacht, in de kilkoude nacht.
Hoor het lied van de eenzame egel.
Hij fluistert en schreeuwt als hij kan
als hij kan.
Pas als de vogels het fluiten beginnen
zijn ogen geprikt door de zon
Pas dan zal hij stil zijn, pas dan zal hij slapen
want hij weet dat er 's avonds
weer publiek op hem wacht
al is het ver weg, ver weg in de nacht.
|