[Column] (Trouw wedstrijd)

[Narrator]

Deze heb ik ingestuurd voor de wedstrijd. Schrijf eigenlijk nooit iets, maar heb toch een poging gewaagt.

Oh, en de titel was ik vergeten toen ik hem verzende, dus nu ook geen titel.


Ik zie hem liggen op de sofa, de voorkant straalt vreugde en plezier uit, alsof we ons nergens meer zorgen over hoeven te maken. Ik pak het met een beschamend gevoel op en voorzichtig blader ik het door. Lifestyle, mode en relaties zijn het onderwerp van gesprek. Roddels over beroemde Hollywood acteurs en interviews met de meest sexy artiesten ontbreken ook niet. Verder staat het blad vol met reclame waarin de aller duurste, maar meest modieuze, kleding wordt getoond.

Hoewel het tijdschrift vreugde en geluk verspreidt realiseer ik me dat het eigenlijk niets anders is dan pure ellende. Dit soort lectuur is een ware illusie. Het doet ons geloven dat wij alléén gelukkig kunnen zijn met een goddelijk lichaam en zoveel mogelijk dure kleding en andere onnodige bezittingen. Want wanneer maken we ons tegenwoordig nog zorgen? Als je haar niet goed zit of als je vriendin een nieuw bloesje heeft en jij niet. Maar waarom? Omdat we niets anders zien dan mooie, slanke meisjes en gespierde jonge mannen op posters, affiches en in tijdschriften. Zó horen wij eruit te zien. En alle jongens en meisjes verlangen vervolgens naar dat perfecte uiterlijk.

Je bent niet de kleding die je draagt, niet je egaal bruine zonnebank huidje en zeker niet de dingen die je bezit. Oneindige reclame en dit soort tijdschriften bepalen hoe jij eruit ziet, hoe jij je gedraagt en hoe jij tegen andere aankijkt. Want wie geen maatje small heeft en toevallig geen dure, hippe broeken draagt is kansloos, een onvervalste mislukking. Maar zij zijn vrij in alles waar jij dat niet in bent. Zij voelen een geluk die jij nooit zult voelen. En uiteindelijk zullen zij slagen waar jij zult falen.

Met die gedachte sla ik het blad dicht. Vreugde en plezier? Wat een onzin.

[Vlooienband]

De titel ontbreekt, maar dat had je zelf ook al gezien. Je eerste alinea vind ik, om eerlijk en critisch te zijn, slecht. Je neemt één bepaalde zinsopbouw en voert die automatisch door. Telkens weer: onderwerp, persoonsvorm, ander zinsdeel. Leest niet lekker.

Wel heb je voor de rest lekker duidelijk geschreven. Geen onzin, gewoon zeggen waar het op staat, hoewel het wel wat pittiger mag. Het heeft alle kenmerken van een column: inleiding, gepraat, conclusie. De boodschap is duidelijk, maar hij is niet alleen door jou duidelijk.
Ook het feit dat iedereen het al kent en al eens heeft gehoord, maakt het duidelijk. Overduidelijk.

Toch leuk geschreven.

[Narrator]

Bedankt voor de feedback Scimmia.

[prulleke]

het is inderdaad zo'n onderwerp wat intussen redelijk uitgemolken is, wie heeft er niet over geschreven? Wel vind ik je schrijfstijl leuk, na de eerste alinea wordt het alleen maar beter. Het onderwerp boeit me niet maar je hebt het leuk weten te brengen.

Raptor schreef op 27-05-2003 @ 18:42:
Je bent niet de kleding die je draagt, niet je egaal bruine zonnebank huidje en zeker niet de dingen die je bezit.

Vooral door deze zin krijg ik de indruk dat je geinspireerd bent door Fight Club

[Narrator]

N00dles schreef op 29-05-2003 @ 23:43:
Vooral door deze zin krijg ik de indruk dat je geinspireerd bent door Fight Club

Toen ik zo'n anderhalf jaar terug Fight Club voor het eerst zag op m'n computer, (Ik had geen idee hoe ik eraan kwam, en iedereen die de computer gebruikt ontkende hem gedownload te hebben ), wist ik dat deze film nog heel lang invloed op mij zal hebben. Ik dacht op dat moment net als de meeste andere jongeren over het leven e.d., maar dit laaste jaar ben ik wat meer over de filosofie achter Fight Club gaan nadenken, en om je eerlijk te zeggen bevalt het me wel.

Een voorbeeltje is misschien wel leuk.
Op de middelbare school ga je een beetje nadenken wat je hierna wilt gaan doe kwa opleiding en baan etc. En natuurlijk wou ik zo'n hoog mogelijke opleiding om vervolgens zo veel mogelijk te kunnen verdienen. We willen immers allemaal rijk worden nietwaar? (Hoewel dat laatste ons meer word 'aangeleerd') Maar sinds dit jaar interesseert het me eigenlijk helemaal niet meer hoeveel ik later ga verdienen. Als ik maar iets leuks vind. De meeste vrienden van mij hebben nog wel zoiets van: "Ik ga later echt heel veel geld verdienen blablabla". Nou succes ermee. Als je alleen daar gelukkig van kan worden zou ik het vooral proberen. Maar wat zul je balen als het niet lukt.

Ondertussen heb ik de DVD van Fight Club (en de illegale versie verwijdert natuurlijk ), en krijg ik, als ik slaag, het boek.

Misschien dat het onderwerp wat uitgemolken is, maar mijn gedachten verandering van het laatste jaar is de enige reden waarom ik uberhaupt ben gaan schrijven.

Voordat ik deze column had gemaakt, heb ik een maand terug mijn eerste (eigen ) gedachten eens op 'papier' gezet. Ik wou namelijk een (humoristische) website maken, maar nadat ik erachter kwam daar helemaal geen tijd meer voor te hebben, wou ik, nadat ik het al weken had aangekondigd, de mensen niet telleurstellen met helemaal niks. Dus heb ik het volgende geschreven:





Een website maken kost vrij veel tijd en energie. Zoveel tijd en energie dat ik me af en toe wel eens afvroeg of het wel de moeite waard zou zijn. Want waarvoor doe je het nou eigenlijk? De meeste mensen die dit nu lezen besteden toch al veel te veel tijd op het internet, of in ieder geval te veel tijd op "MSN Messenger". Een beetje zitten chatten met mensen waar je net vandaan komt, met iemand die je via via op je lijst hebt staan en je eigenlijk helemaal niet kent, of gewoon met een vriend of vriendin die je elke dag op school ziet. Misschien dat je zelfs op het moment dat je dit aan het lezen bent een schermpje (of meer) open hebt staan met iemand waarmee je aan het chatten bent.

Want wie heeft dit communicatie programmaatje tegenwoordig nou niet? Iedereen weet wat het is, en dat terwijl de meeste niet eens weten waar de afkorting MSN voor staat. Maar dat maakt niet uit, als je maar lekker met elkaar kunt chatten nietwaar? En dat chatten gaat meestal nergens over. Want vraag jezelf nou eens af of dat gesprekje van daarnet nou de moeite waard was? En die gesprekjes van gisteravond? Allemaal even belangrijk natuurlijk… Ik durf te wedden dat je de meeste al lang alweer vergeten bent. Al is het alleen maar doordat je zo gestrest bezig bent. Je probeert namelijk zo snel mogelijk te typen want je hebt nog een stuk of 4 andere schermpjes open staan, en allemaal verwachten ze dat je (zo snel mogelijk) antwoord op ze geeft. Zelfs als je daar eigenlijk helemaal geen zin in hebt. Maar ja, je kan je "contactpersonen" (zoals ze dat zo leuk kunnen noemen) natuurlijk niet vragen of ze eventjes een keer hun bek dicht willen houden. Straks blokkeren ze je nog!

Om het typen wat gemakkelijker te maken heeft chattend Nederland een eigen taaltje ontwikkeld. "w8 ff ben zo terug" of liever nog: "brb". "k" en "idd" zijn ook erg populair. En dat zijn nog maar (een fractie van) de afkortingen, want als ik soms zie hoe mensen bepaalde woorden spellen vraag ik me af of ik niet toevallig met een onlangs integrerende buitenlander zit te chatten. Dit komt vooral omdat men zo snel mogelijk wil typen, (je kan natuurlijk niet te lang op je antwoord laten wachten, stel je voor zeg), maar soms ook omdat men gewoon niet beter weet.

Met je kop zo'n 30 cm van het beeldscherm en je handen voor je op het toetsenbord is het altijd weer lekker gezellig zo'n avondje chatten. Bel elkaar de volgende keer gewoon op ofzo. Oh, dat kost weer geld natuurlijk, en we hebben al zo weinig te besteden. Gelul, we hebben geld zat. En heb je het er niet voor over, dan geeft dat opnieuw aan hoe belangrijk die msn gesprekjes wel niet voor je zijn. En anders spreek je toch gewoon een keer ergens af om even relaxed te zitten (in plaats van dat gestresste typen), of ga je naar iemand toe ofzo? Weet je tenminste zeker of iemand om je lacht. "Haha" kom ik namelijk wel erg vaak tegen op msn, en ik durf te wedden dat negen van de tien keer helemaal niet gelachen word aan de andere kant. Best wel heel erg triest eigenlijk. Nee, we hebben liever contact via een monitor en een toetsenbord. Veel sfeervoller toch?

En dan heb je nog van die cu2 sites. "ey, checvk mn wbsite!!!1" krijg je dan weer van iemand te horen. Meestal van een meisje, (jongens staan sowieso voor lul met zo'n pagina op internet waar ze alles over zichzelf vertellen). En dan ben je genoodzaakt om te zeggen "oh wat leuk". Elk ander antwoord is in principe fout, ook al denk je er soms heel anders over. En als ze je vraagt om een berichtje op die site achter te laten heb je eigenlijk ook al geen keus meer. "Tuurlijk meisie".
Op zo'n site aangekomen staat werkelijk alles wat je maar over de desbetreffende persoon te weten kunt komen doormiddel van een honderd vragen tellende vragenlijst. Vaak is er niks van te lezen, wAnT DaN wOrDt Er wEeR EeN NiEuW sOoRt TaAltJe GeBruIkT of staat alles in knal roze. Sodemieter toch op met die onzin. Zoek een hobby ofzo.

We zitten tegenwoordig veel te lang op het internet en doen daar vooral veel nutteloze dingen. Vooral de mensen die alleen online zijn om te chatten. Echt zielig gewoon. Respect voor mensen die minder dan 7 uurtjes per week online zijn. (En daarbij niet alleen maar MSN'en). De meeste 56k modem gebruikers daarbij uitgesloten, jullie kunnen vaak gewoon niet langer internetten. En dat is maar goed ook. Nooit geen breedband internet aanschaffen gewoon. Het is tijd om weer wat persoonlijker te worden. Zet die computer gewoon een keer uit, bel iemand op, spreek eventueel wat af maar zit niet de hele dag achter dat ding. En als je dan toch zin hebt om even te chatten gebruik dan godverdomme gewoon een keer normaal Nederlands.

Dus geen website helaas.


(www.jemoederswebsite.tk)

Raptor schreef op 27-05-2003 @ 18:42:
Deze heb ik ingestuurd voor de wedstrijd. Schrijf eigenlijk nooit iets, maar heb toch een poging gewaagt.

Oh, en de titel was ik vergeten toen ik hem verzende, dus nu ook geen titel.

Kom op zeg. Als je wil winnen met een column zul je op zijn minst moeten weten dat verzenden een sterk werkwoord is en jij dus niets verzende, wat in dat geval met een dubbel-d moest worden gespeld, maar verzond.

Waar kun je eigenlijk meedoen aan die wedstrijd?

[Narrator]

Tja, k'ben westfries opvoed he, en der ke je niks an doen. Je rake dan ok welders in de war hoe je sommige woorde moet schroiven.

T'is allien jammer voor je dat je te laat met je stukkie komme benne. De wedstrijd is namelijk al of.



Maar je hebt gelijk, het is stom van me om zo'n fout te maken.