Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #110

[Rob]

Misschien valt 't wel mee, vandaag.
Wat overdrijf ik soms. >.<

[Daantje_0705]

@ Yana: lasagne is lekkerder met tartaar ipv gehakt (vind ik), maar je was vegetarier, of niet? Verder vind ik veel champignons en andere paddestoelen er lekker in, of juist spinazie Salade met verschillende soorten sla, tomaat, komkommer, appel en pijnboompitten of croutons is erg lekker

[Missy1234567890]

Zo, al heel actief geweest vandaag. Om kwart over 9 was ik in Groningen, alles gedaan wat ik moest doen. Nog naar de studentenadministratie geweest omdat ik nog steeds geen nieuwe collegekaart heb en ze een beetje moeilijk gingen doen bij de UB. En heb nog cadeautje gekocht voor een vriendin, een cadeaubon van de Beadies die ik met het kaartje op ga sturen.

Over een half uur werken tot 6uur. Moet zo weg.

[Nijn*]

Oké, ik ga zometeen naar de Chinese kruiden man, maar ik weet niet zo goed wat ik daarvan moet verwachten.. Acupunctuur vind ik eigenlijk wel heel erg eng maar als dat zou helpen, tja. Ik ben dus een beetje zenuwachtig, echt sneu. En vanavond feest *jippie* dus moet ook nog de stad in voor een cadeautje en nieuwe oordopjes en sigaretten met geld dat ik eigenlijk niet heb..
En ik heb weekend, maar het voelt niet alsof dat iets is om over te feesten.. Hmpf, leegte.

[rare kwast]

blegh ik haat het als mensen zeggen dat ze misschien tussen 3 en 5 terug bellen..
waarom 2 uur lang wachten

[LiefsvanHier]

Kut, mijn telefoon gaat niet meer aan en hij is net nieuw. Shit, aan de oplader gelegd maar nu wil hij nog steeds niet aan. Naja, komt vast wel weer goed.

Vanavond wordt iig gezellig, en morgen vast ook wel. Niet echt zin in werken want ik heb zo slecht geslapen van de week en nouja. Maar zondag wordt ook weer tof. Volgend weekend wil ik weer uit!

[IcedEarth]

hahhahaa nou die date die duurde dus weer drie dagen en was super heerlijk als het gaat om sex en hasj roken en chillen en melig zijn. hihi maar goed, het was dus wel maf enzo. En hij is niet verliefd maar vind me vooral "tof" en hij zou me wel missen , maar ach wat maakt het ook uit. Ik laat mijn hart niet over hoop halen door die gast. haha maar hij is wel leuk maar toen ik vroeg wat hij van de meer serieuzere liefdesshit vond zei die "bier heeft geen schoonmoeder en is altijd nat" wat een gast, een gast naar mijn hart. Maar goed ik was dus wel behoorlijk gek op hem maar toen leerde ik hem dus ook beter kennen (JA we hebben ook nog met elkaar gepráát) en hij eet vlees, stemt CDA, legt zijn verantwoordelijkheid bij god. En natuurlijk, ik ben ook maar een product van mijn opvoeding en omgeving en behoorlijk eenkennig wat dat betreft. Jaaaa ik breng heus wel respect op voor andere overtuigingen enzo, maar een relaatsie/helemaalgekzijn met iemand die wat overtuiging betreft op een andere planeet leeft?! Nee hij was lief, ja dat zeker. Aaight tot zover mijn chaotische vrijgezellenleven!

All is well, All is well, All is well. Yip nog even studeren en dan drie weken vrij. Ik zou met een vriendin naar Parijs gaan liften maar mijn moeder wilde het niet hebben, en toen zei ik van oh dat is kut voor je want ik gaaa toch wel, en toen zei ze neeeee dan mag je de auto wel lenen of krijg je een treinkaartje voor je verjaardag hhaahaha. Maar goed sowieso niet zo veel knaken dus we blijven waarsch. in NL en dan logeren bij een familielid/vriend in een andere stad in het kader van "EREVENTUSSENUIT". Ja dat wordt gaaaf.

oké life is my friend. Hoelang zal dat zo blijven? Ik ben zo'n chaoot, wel een gelukkige!

[Redhair]

IcedEarth, .

Ze is weer hier en ik had vanmiddag even zijn hulp nodig dus liep bij hem naar binnen en zij zat op zijn schoot en het boeide me werkelijk niets. Hij is gelukkig, ik ben gelukkig, het gaat goed. Ik ben blij voor hem.
Oeeh en mijn huisgenootje gaat een weekend weg ofzo en we zijn elke dag bij elkaar, dat wordt een gemis.

[rare kwast]

nou jammer maar helaas dus..

"Je ziet het troebel nu. Daarom kun je ook geen beslissing nemen die zoveel impact gaat hebben. Je weet alleen wel wat het beste voor jezelf is, alleen kun je je er nog niet aan over geven. Juist om die andere dingen."

And we're lost out here in the stars..

Wow, ik voel me echt goed vandaag. Vreemd, maar zolang mogelijk van profiteren!

[Nijn*]

Het gaat even wat beter. Ben vanmiddag naar die acupunctuur geweest, vreemd was dat al die naalden in mijn lijf, moest er ook wel om lachen eigenlijk. Heb nu een beetje pijn bij m'n knie maar dat is ook het enige. Heb nu ook nog pilletjes en Chinese thee (die niet eens vies is!) en ik moet volgende week maandag en vrijdag weer. Ik krijg het nog druk, moet ook nog 2 keer naar therapie en bijles geven en school en pfieuw, maar wel op een goede manier druk! Het viel me in ieder geval mee, ze zei ook hele gekke dingen dat ik altijd last had van koude voeten en handen (waar) dat ik niet goed, laat staan genoeg at (waar) en dat ik veel te weinig drink (waar) hoe weet ze dat echt?
Zometeen avondeten en dan naar het feest van D. heb er opzich wel meer zin in dan vanmiddag maar helemaal enthousiast ben ik nog niet. Ach, een beetje feesten is ook niet het slechtste wat me nu kan overkomen. Oké, I'm still standing.
M'n bloeddruk was ook weer aan de lage kant: 100/65 maar oké blijkbaar hoort dat bij mij. Weet iemand wanneer een bloeddruk echt té laag is?


Stiekem denk ik dan: zie je wel ik hoef niet te praten, met niemand niet. Als ik gewoon wat eetgestoorder doe en af en toe mezelf beschadig hou ik het best vol. Nee, lekkere strategie.

[rare kwast]

je bloeddruk is echt laag als je er last van krijgt..
wij hanteren een onderdruk van tussen de 50 en 90 en bovendruk van 100 tot 150.. maar dat is alleen om te kijken of je medicijnen mag testen..

op t laagst is mijn bloeddruk 70 over 50 geweest ofzo..

Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt

Yana schreef:

Vandaag na twee weken weer eens op de weegschaal, en ik was áángekomen. Verdomme. Nu zit ik weer op het gewicht van na de vakantie, dat ik er met zoveel moeite weer afgekregen had

Meer eten om geen vreetbuien te krijgen. Meer bewegen. Meer, meer, meer. Dan zul je weer afvallen. Zo deed ik het eerst ook en dat ging goed. Hou vol.. hou vol. En eet een beetje méér.

Kut-weegschaal!

Ik wil het toch vragen: is dit diep van binnen wat je écht wilt, wat je nodig hebt?

OT: Weekend.
Ik heb geen zin om in de trein te zitten, dus ik denk dat ik hier blijf.
Maar wat zal ik eens gaan doen?

[coopergirl]

rare kwast schreef:

je bloeddruk is echt laag als je er last van krijgt..
wij hanteren een onderdruk van tussen de 50 en 90 en bovendruk van 100 tot 150.. maar dat is alleen om te kijken of je medicijnen mag testen..

op t laagst is mijn bloeddruk 70 over 50 geweest ofzo..

70 over 50?? Dat is ook wel erg extreem!

[coopergirl]

Ik ben helemaal totaal gesloopt. Het was zó vermoeiend.. Het weekend wéér werken, weer zo vermoeiend. Allemaal chaos, niks geregeld... Maandag van 11.30 tot 21.00 uur school, dinsdag late dienst, woensdag vroege dienst. DOnderdag vrij en vrijdag late dienst... En en en.. Ik ben helemaal kapot, ik heb gewoon geen puf om nu voor school bezig te gaan Ik kan toch niet iedere keer na mijn werkdag het argument moe aanvoeren om niks aan school te doen. Nee, dat kan niet.. Maar ik ben zó moe.

[rare kwast]

coopergirl schreef:

70 over 50?? Dat is ook wel erg extreem!

ja ik doe aan extreem..
mn arts vond het ook een beetje raar

[coopergirl]

Hoewel ik eigenlijk om 19 uur al naar bed wilde, besloot ik toch nog de koelkast te gaan soppen Die is weer lekker fris. Verder de afwas weg gewerkt Goede zaak. Ik mag het mezelf niet toestaan zo vroeg naar bed te gaan, ook al was het vandaag ontzettend uitputtend. Het zal immers nog een aantal weken chaotisch en super vermoeiend zijn.
Straks even douchen en dan toch maar naar bed.. Morgen er weer vroeg uit.

[IcedEarth]

Hmmm rustiger na een bad, minder high. Life 's what you make it! En ik maak er momenteel een warboel van. Ja, dan krijg je van die extreme ups en downs. Enerzijds mijn leven is heerlijk, ik geniet en probeer zoveel mogelijk leuke dingen te doen en te beleven, vrienden te zien, van de natuur te genieten, studeren, bij familie zijn, schrijven, meditatie, filosofie, muziek, uitgaan, I<3Life. Dat, for sure.
Maar waarom altijd die dynamiek en chaos, een heerlijke, liefdevolle, chillende bende, zo kan ik het omschrijven. Anderzijds voelt het soms zo alleen. Maar dat zijn gevoelens die veel mensen koesteren? Hoe kan ik nu alleen zijn, vrienden en familie genoeg. Ik ben weerbaar, pas me snel aan, optimistisch en vrolijk. Ja zeker, blij met mezelf. Gelukkig met mijn leven, dat zeker zeker.

Het wordt me een beetje te veel. Gister was wel goed, maar ook heftig. Vannochtend kwamen ze heel dichtbij en dat was erg beangstigend. En dan het bericht van R. wat eigenlijk heel goed is, maar daardoor voel ik weer zoveel. En dat wil ik niet. Het eten is vandaag en gister wel helemaal gelukt, maar fijn is het niet. Dit gevoel moet ook niet veel langer blijven, daar kan ik niet mee omgaan. En de film Ciske de Rat zet ik ook maar af, dat helpt niet echt met de stemming.

[rare kwast]

goed zo.. leegte vol eten is altijd de goede oplossing
blegh
ik wil niet meer, ik hoef niet meer, ik wil rust in mijn hoofd, om me heen, overal, altijd

ik wil slapen, uren, dagen, jaren.. nooit meer wakker worden

[Hawahaai]

Wat ben ik toch ook een domme trien, dat ik over het hoofd gezien heb dat ik dat weekend niks had moeten plannen! Ik heb nota bene een etentje met vriendinnen én een zwemwedstrijd gepland. Dat etentje valt nog wel te verzetten, maar die wedstrijd is de eerste voor deze ploeg; een beetje lullig als ik die meteen weer afzeg. Maar goed, dan komt het volgende probleem: hij wil niet dat ik naar Schiphol rijd (en in mijn eentje terug 's nachts). Probeer ik mezelf in te prenten dat ik best wel wat kan, krijgt hij dat gevoel met één zinnetje weer de grond in geboord. Misschien heeft hij wel gelijk... Ik heb nu in ieder geval voor mezelf besloten dat ik deze hele periode op mijn fiets naar mijn stage ga, al vriezen mijn oren er af en moet ik in het pikkedonker fietsen. Alternatieven kan ik immers toch niet gebruiken...

Ik wilde geen ruzie maken vanavond, had het me echt voorgenomen om heel lief te doen, maar ik heb door dat briefje te laten zien, toch alles weer verpest. Volgens mij heb ik daar een gave voor... Met iets subtiels, kleins, toch een hele avond verpesten. En nu zit ik trillend en met brandende tranen achter de computer. Te boos en te onzeker om te gaan slapen, dus ik vrees dat ik hier nog heel lang zit.
Voordeel is wel dat ik dan nog wat dingen van mijn lijstje kan doen... Ik zal eerst eens beginnen met strijken, en daarna weer verder gaan aan mijn schoolwerk.

[kroot]

Voel me kut, heb vandaag de halve dag in bed gelegen.
Ik ben uitgenodigd voor een feestje van een oud-klasgenoot van me. Ik weet niet of ik wel durf. Dan zie ik al die mensen weer, ze ziten nu in het 4e jaar. En ik wat heb ik in de tussentijd bereikt?

*jank* mijn kat is overleden...
Ok, ze was de laatste tijd niet meer zichzelf, maar dat ze dood zou gaan had ik niet verwacht. Waarschijnlijk had ze een hersentumor of hersenletsel. Mijn lieve kleine Nous. En ik heb niet eens afscheid kunnen nemen. Want zij was bij mijn ouders en ik in Utrecht en het is de afgelopen week heel snel gegaan. Ze bleef de laatste tijd heel lang weg en als ze dan terug kwam lag ze helemaal voor pampus en kon ze niks meer. Ze was ineens bang voor alles en iedereen, terwijl ze altijd zo lief was geweest. Ze kon niet meer goed springen en de laatste paar dagen was het blijkbaar helemaal foute boel. Ze kwam niet meer van haar plaats af, ze at en dronk niet meer, liet haar poep en plas lopen en begon te krijsen als je ook maar een beetje in de buurt kwam. Haar naar de dierenarts brengen was een hel omdat ze heel erg bang was en begon te krabben en te bijten en te schreeuwen. Maar uiteindelijk is het mijn vader gelukt om haar in het kooitje te stoppen. Toen ze er bij de dierenarts uit kwam sprong ze weer overal tegen de muren op van angst. De dierenarts zag meteen dat het foute boel was, dat er iets in de hersenen mis moest zijn. Hij heeft haar toen laten inslapen...
Het besef is er nog niet helemaal, maar het doet nu al zo'n pijn. Maar straks als ik bij mijn ouders kom en ze is er niet... Mijn lieve Nous, mijn knuffelbeesie...

[Little_lady]

Ik mis haar, wil zo graag weer naar d'r toe... Ze belde vanmorgen, het gaat mis daar. Ze krijgt veel te veel over zich heen nu en ik wil d'r het liefst dingen uit handen nemen, wat dus verdomde lastig gaat van zo'n afstand... Ik kan het echt niet, steeds via de telefoon moeten horen wat er allemaal gebeurt en hoe het met haar gaat. Het moet goed gaan. Maar nu het mis gaat, hoor ik bij haar te zijn... Maar het kan niet, ik moet sparen en ik kan het ook onmogelijk verantwoorden tegenover m'n ouders dat ik ieder weekend ga, want ik ging eerst nooit naar vriendinnen. Denken ze tenminste, ze moesten eens weten hoe vaak ik met ze mee ben geweest en vooral: hoe vaak ik bij haar geweest ben. Kind aan huis, dagelijks. Deze vriendschap op afstand met haar is echt nog moeilijker vol te houden dan ik van te voren al dacht, kl*teziekte van haar en kl*te-ouders van mij...

En ik weet niet wat het is, maar ik zit nu KvK te luisteren. Jeugdsentiment ofzo, I guess

@ Lentekriebel; wat sneu *knuffel* sterkte!

Het weekend is amper begonnen en ik heb er voor m'n gevoel al een heel weekend op zitten. Van het minimale lijstje van gister is door alles bijzonder weinig terecht gekomen, hopelijk wordt vandaag wat dat betreft een productievere dag. Al moet ik een groot deel van de middag jureren en daarna zelf spelen, dus heel veel zal er waarschijnlijk niet van terecht komen. Morgen wel de hele dag 'vrij', als er dan geen rare dingen gebeuren, dan kan ik dan weer wat doen.

@lentekriebel: (})

[Yana]

~lienepien~ schreef:

Ik wil het toch vragen: is dit diep van binnen wat je écht wilt, wat je nodig hebt?

Wat ik nodig heb is vertrouwen, veiligheid, acceptatie, liefde. Bestaansrecht, rust. Het vermogen om mezelf op waarde te schatten. Ik wil gezien worden en onzichtbaar zijn, maar wat ik nódig heb is gezien worden. Serieus genomen worden. Onvoorwaarlijk vertrouwen, onvoorwaarlijke liefde, onvoorwaarlijke steun. Maar ik moet het niet van anderen vragen, ik moet het niet bij anderen zoeken. Ze kunnen me zeggen dat ze te vertrouwen zijn, ze kunnen zeggen dat ze me serieus nemen, ze kunnen zeggen dat ze van me houden. Maar ik voel het niet. Angst, angst, angst.

Nee, het is niet wat ik diep van binnen wil. Maar als ik gewoon eet, dan bereik ik het ook niet. Dan voel ik walging, afkeer, vet. Net zoals ik dat voel als ik weinig eet en steeds vreetbuien krijg. Ik probeer nu een tussenweg te vinden..meer eten, toch afvallen. Meer bewegen. Het voelt beter zolang ik het volhou, hoewel het moeilijk is om ook echt meer te eten. Om het mezelf toe te staan. En om maat te houden.

Dit is het enige wat ik heb, en zelfs dat laat me zo vaak in de steek.

[Yana]

@Kroot: jij hebt aan jezelf gewerkt. Je bent echt niet minder omdat je niet ook in het 4e jaar zit.
@Lentekriebel: Hug!
@Little_lady: Klinkt..ingewikkeld? Sterkte

[Redhair]

Knuffel voor Lentekriebel.

Oh ja hoor, is het weekend, word ik om half tien wakker en kan niet meer slapen. Maar ik ben meteen weer gelukkig. Lekker kopje thee, stukje stokbrood met jam, wat is het leven toch mooi, wat is mijn kamer toch mooi. Ik wou dat iedereen kon zien hoe geweldig hij is, het uitzicht wat ik heb is bijna romantisch te noemen. Dit is zo uniek, zo geweldig mooi, hoeveel mensen, jonge mensen, zullen nou in zo'n kamer wonen? Hoeveel zullen dit meemaken?
Vijftig vierkante meter, ramen van ruim drie meter hoog, ik kijk nu naar de kerk die schuin naast het huis staat. De torens verdwijnen in de mist. De bomen worden langzaam geel en rood. Ik ben zo verliefd <3.

Gisteravond was ook weer leuk. Heb eerst wat wijn gedronken en gechillt in mijn eigen kamer, daarna naar J. gegaan. Zij was er, en nog een vriendin van ons. Lekker gehangen, ze is best een leuk meisje.
Wat is het leven toch fijn.

[Lilium]

Oh nee, die opdracht moet dus over twee weken ingeleverd. En de catalogus van de ub doet het niet. Nu ja, eerst maar naar de openbare bieb.

Yana schreef:

...
Dit is het enige wat ik heb, en zelfs dat laat me zo vaak in de steek.

Dat lijkt me dan een teken aan de wand...
Ik weet dat het makkelijker gezegd dan gedaan is, maar ik hoop echt dat je beter voor jezelf gaat zorgen.
Want wat je nu doet klinkt als jezelf alleen maar verder de grond in trappen, in de steek laten en vooral niet luisteren naar wat je echt nodig hebt.

[Missy1234567890]

En toen was ik eens een weekendje thuis...alleen.
Het bevalt me eigenlijk wel, goed, ik ga alleen maar studeren dus erg spectaculair wordt het niet, maar het is toch wel weer eens lekker.

En ik moet echt oppassen met werken, ik had gister echt last van m'n rug en nu is het nog niet helemaal over. En maandagochtend moet ik alweer en dan woensdagmiddag. Dus als het net over is steeds, moet ik weer.

En nu aan de studie. Ik heb lekker uitgeslapen, gedoucht, ontbeten en nu ben ik er klaar voor. Ik heb een planning gemaakt waar ik me aan ga houden, wat op zich goed moet kunnen, het is voor de verandering eens een realiseerbare planning

[IcedEarth]

none but ourselves can free our minds.

Hmm, hoofdpijn, en volgens mij komt dat van het hasjgerook van de afgelopen dagen. Ik ga studeren, maar ik ben dat niet gewend? Hoe moet dat??
Een boek pakken en dat doorlezen? Of een samenvatting maken? Of oefenen met een opdracht? Wat is studeren eigenlijk?
Ik vind het vooral naar school fietsen, de dag uitzitten, doen wat er van je gevraagd wordt en weer naar huis. Maar nu ga ik dus thuis studeren en dat is nieuw voor mij.
hahahaa wat een leven, ik ga studeren en ik weet niet wat ik dan moet gaan doen. Ik ga mijn aantekeningen maar 'ns doorlezen?
Vanavond met mijn ex chillen, hij vroeg of ik bleef slapen, maar volgens mij is dat geen goed idee, want je beland toch weer met elkaar in bed, same story different day. Haha en nee dan voel ik me zo sletterig. Hahahha wat een vrij leven. En de beste vriend van mijn ex logeerde ook een paar nachten bij mij van week. maarja while we're young yes we gonna have some fun! Mijn vader is aan het diëten, en had een of ander BMI schema en toen ontdekten mijn ouders dat ik ondergewicht had. En nu word ik helemaal volgepropt en ging mijn moeder allerhande vegetarische/biologische shit in huis halen

[BleuEyes]

Echt een geweldige avond gehad. Meisje met geldschulden die mij nog geld schuld stond even goed de waarheid verteld. Stond op het punt haar een duw te geven, maar ik heb het goed opgelost en ben trots op mezelf.

Verder lekker leren vandaag..

[Tink*]

Volgens mijn theorie zou ik nu gelukkig moeten zijn, waarom ben ik dat dan helemaal niet? En ik weet niet waar het aan ligt, alles gaat goed in mijn leven, wat mist er dan. Waarom dat knagende gevoel. Maar goed, zo erg moet ik niet zeuren, want alles gaat best goed. Maar ik wou dat ik eens heel erg gelukkig kon zijn. En de realiteit is zo stom soms.

Dankjulliewel voor alle knufs. Ik kan het allemaal nog niet bevatten, hetbesef is er nog niet helemaal. Net was mijn moeder hier en we hebben het over haar gehad, hoe haar laatste dagen waren en hoe het bij de dierenarts was... Mijn moeder heeft het allemaal gezien, heeft haar naar de dierenarts gebracht. Maar ik heb geen afscheid kunnen nemen, ik heb haar de laatste dagen niet gezien. Daarom is het besef er niet. Gister wel gejankt, maar vandaag komen de tranen niet, terwijl ze er wel degelijk zitten. Ik zal haar écht nooit meer zien... Nooit meer een knuffel kunnen geven...

[indigo]

Veel bijleeswerk zeg! Iedereen die het nodig heeft: sterkte (f)

Wow, ik ben sinds woensdagochtend tot net eigenlijk aan één stuk door bezig geweest, colleges, reizen, dansen, stage, uit eten, naar de film, nog meer uni, feestje en pas een uurtje geleden gingen de laatsten weg. B. ook, en ik vond het wel logisch maar hij had eigenlijk best wel langer kunnen blijven wat mij betreft. Hij is lief maar soms zo afstandelijk en met al die mensen erbij konden we niet echt praten natuurlijk. Ik laat het nu maar een beetje van hem afhangen wanneer we weer afspreken, want tot nu toe komt het initiatief erg vaak van mij.
Nuja, weinig tijd gehad om bij te lezen, dus dat heb ik net even gedaan, en al helemáál weinig tijd om te studeren. Stom, want nu moet ik heel veel inhalen. Écht heel veel. Maar ik heb wel mijn sociale leven weer een beetje opgehaald . Over een week ben ik op vakantie, zo onvoorstelbaar, maar ik verheug me er wel op. Even ertussenuit en niet de hele tijd het gevoel hebben dat ik bezig moet zijn. Hoewel ik waarschijnlijk wel een studieboek mee ga nemen, maar ik betwijfel of ik eraan toekom.
Oja, en het is raar dat ik nachten achter elkaar maar 5-6 uur slaap en overdag er geen last van heb en dat ik vanochtend kon uitslapen, maar al om kwart voor 8 wakker werd. Heb ik zoveel energie dan? (Ja dus, dat heb je jezelf al eerder zien doen. Hoe meer je doet, hoe meer energie je krijgt. Dus eigenlijk is dit wel fijn. Maar ook wel eng.) Ik word wel gelukkig van veel doen. Maar nu nog studeren. Ik heb geen zin, want het is lekker weer en ik heb Plain White T's en die zijn tof en ik moet nog even alles verwerken van deze dagen. En ik ben verliefd <3.

Ik moet een soort formulier invullen met 'datum, situatie, gedachten, gevoel, gedrag en resultaat' maar ik vind het heet moeilijk om ergens mee te beginnen. Nu vermijd ik bijvoorbeeld een verjaardagsbezoek aan een tante; wat moet ik er dan neer zetten? Ik weet niet goed wat ik denk...
Hmm, misschien maar gewoon beginnen en zien wat er komt te staan... Ik schrijf het wel eerst ergens anders op..

Edit: De eerste notering is gedaan en ik denk dat het goed is Ik vind het alleen weer erg moeilijk om het gevoel van afgelopen donderdag - het 'ik zie het licht!'-gevoel - terug te halen. Ik weet niet meer precies hoe het werkt, hoe ik dat mannetje van m'n schouder kan vegen dat met irritante gedachten komt... Afleiding zoeken... Maar waar?
Wel érg fijn om zo actief bezig te zijn met het ontrafelen van de band tussen mijn gedachten, gevoel en gedrag...

*gaap* Wat een dag gisteren, om half 7 op en om half 4 's nachts mn bed weer in. Damn Maar het was wel tof. Ik weet alleen niet zo goed raad met mezelf, maar goed, dat weet ik eigenlijk nooit so nothing new. Essayen, dan maar.

[Vogelvrij]

Volgens mij val ik langzaam terug in mijn oude eetpatroon, wat natuurlijk verkeerd is, maar aan de andere kant voel ik me nu wel veel beter en is er echt wel een hoop veranderd vergeleken met vorig jaar. Meer bewustwording en zo. En ik ga er ook écht wel voor zorgen dat ik die vijf kilo niet kwijt raak, ik probeer nog steeds aan te komen, maar momenteel wil ik gewoon heel eventjes genieten van het redelijk normaal kunnen eten. Ik heb de laatste dagen zo weinig gekokhalst en dat voelt zo fijn, ik ben gewoon bang om mezelf te dwingen om meer te eten, bang dat het weer terugkomt. En straks wordt alles weer drukker en gestrester, dus laat me nu maar even...

En ik heb mijn nieuwe rok aan en ik voel me helemaal mooi, jammer dat er roestvlekken op mijn vest zitten, maar dat is een detail

[rare kwast]

@ andijvie.. dat heb ik ook moeten bijhouden.. blegh

weer een afwijzing.. deze was wel te verwachten maar toch ik wilde onwijs graag..
nu ga ik even slapen denk.. ben zooo moe

[Linda]

Goh wat ben ik moe en waar het nou van komt......
Vandaag nog niet veel gedaan.
Paar wasjes gedraait, afwas gedaan, vuil door stortkoker gegooid, naar supermarkt geweest, bed verschoond, een stukje verder gekomen met drempels schuren en het leukste van alle 2 hoofdstukken uit een super mooi boek gelezen <3.

En m'n vriend is stom. Gaat hij vandaag naar z'n werk hoort ie dat ie vrij is. Wat blijkt hij is het hele weekend vrij. Jammer van vandaag, maar dan is hij morgen wel ten minste thuis. Kunnen we nog wat leuks gaan doen

Ik weet het niet meer. Ik heb mijn rijbewijs gehaald, kan zelf naar mijn moeder toe rijden, de enige fucking reden dat ik ueberhaupt mijn rijbewijs gehaald heb, maar mijn vader wil niet dat ik zijn auto gebruik, dus dan heb ik er ook geen fuck aan. En wat moet ik anders? Mijn moeder vragen om mij op te komen halen? Ja, lekker handig. Kan mijn moeder twee uur lang autorijden voor een bezoekje van een uur of drie. Consequenties van mijn moeders keuze, zegt mijn vader, maar het voelt alsof ik gestraft wordt voor de keuze van een ander. Wat moet ik dan? Wat moet ik godverdomme dan? Een weekend bij de een, een weekend bij de ander, zodat ik ze elk nog maar 1 keer per maand zie? Dat wil ik niet, maar ik weet het niet meer. Was toch bij elkaar gebleven, was alsjeblieft toch gewoon bij elkaar gebleven.

[indigo]

Hmm, beetje dom om te vergeten dat ik straks vergadering heb, zo schiet het leren natuurlijk niet op. Vanavond dan dus maar. Ik zou het stom vinden als L. straks wéér hierkomt, ik wil verdorie mijn zus ook eens voor mezelf. Ik snap wel dat je verliefd bent, maar bluh ik word een beetje gek van hun geklef. Over 2 minuten is mijn afspeellijst afgelopen en strakjes moet ik weg. Beetje dubbel gevoel: geen zin om te vergaderen, geen zin om te leren, ik wil alleen maar in de zon liggen of dat mijn vriendje er is, en het liefst een combinatie van beide. Maar tegelijk voel ik me dan schuldig dat ik niet vergader of studeer. Bluh.

[moon]

@Lentekriebel: Hele dikke knuff!! Ik zou willen dat ik wat voor je kon doen. Neem de tijd om er om te huilen, stop je verdriet niet weg.
Heel veel sterkte en als je wil mag je me op elk moment pmen, ik weet wat het verlies van een huisdier kan betekenen.

ot: Ik heb mezelf een beetje in de nesten gewerkt. Ik dacht dat ik niet impulsief was maar de afgelopen week ben ik al 3 keer geconfonteerd met een eigen impulsieve actie en deze laatste keer zit ik echt een beetje klem. Ik kom hier alleen nog maar uit komen door heel bot tegen iemand te zijn vrees ik.

[Redhair]

Lekker met een huisgenootje en onze hondjes weggeweest. In de auto ramen open en bob marley aan, bij een grote plas een lang stuk wandelen, veel gepraat. Lieve meid.
Net kwam J. even vragen of ik het gisteravond wel leuk had en of ik er nog moeite mee had. Ja het was leuk, nee geen moeite meer.
Ik stop er mee, ik stop er helemaal mee, het is zo zonde van de tijd. Altijd dat druk maken, ergens moeite mee hebben, je ergens aan irriteren, het is zo zonde. Als je de situatie toch niet kan veranderen moet je er niet mee bezig zijn, dat vreet aan je. Het is drie weken uit, hij heeft een nieuwe vriendin, het is een leuk meisje, we wonen in het zelfde huis en zijn dikke vrienden, ik en zijn vriendin kunnen het met elkaar vinden, ik mis hem niet als partner, ik vind het heerlijk alleen te zijn. Ik heb een week lang gejankt om niets en dat is zonde. Het is allemaal perfect, in mijn hoofd spookt de hele dag een woord, ultiem. Ik ben gek op het leven, ik ben veranderd, helemaal anders. Mijn hoofd, denkwijze, gevoel, alles is mooier.

Friday schreef:

Ik weet het niet meer. Ik heb mijn rijbewijs gehaald, kan zelf naar mijn moeder toe rijden, de enige fucking reden dat ik ueberhaupt mijn rijbewijs gehaald heb, maar mijn vader wil niet dat ik zijn auto gebruik, dus dan heb ik er ook geen fuck aan. En wat moet ik anders? Mijn moeder vragen om mij op te komen halen? Ja, lekker handig. Kan mijn moeder twee uur lang autorijden voor een bezoekje van een uur of drie. Consequenties van mijn moeders keuze, zegt mijn vader, maar het voelt alsof ik gestraft wordt voor de keuze van een ander. Wat moet ik dan? Wat moet ik godverdomme dan? Een weekend bij de een, een weekend bij de ander, zodat ik ze elk nog maar 1 keer per maand zie? Dat wil ik niet, maar ik weet het niet meer. Was toch bij elkaar gebleven, was alsjeblieft toch gewoon bij elkaar gebleven.

Kun je niet aan je vader uitleggen dat hij nu heel kinderachtig je moeder aan het straffen is - en daarmee jou ook? Als hij echt beseft dat hij jóu er pijn mee doet, zal hij toch niet zo moeilijk doen?

[rare kwast]

blegh ben zoooow moe
vanavond naar amsterdam toe.. vriendin vroeg me mee naar afrika afrika..
nou vooruit dan maar weer, we zouden naar de bios gaan maar goed..
dit duurt tot 10 uur