01-09-2004, 22:46
|
|
|
Ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen..maar toch alvast bedankt voor het lezen..
Mijn tante woont in Italie, sinds 6 jaar ofzo. Daar ging ik vroeger elke zomervakantie twee weken heen. 4 Jaar geleden heb ik daar een hele lieve jongen leren kennen, het klikte meteen. Maar goed, we waren nog jonger, dus veel zou het wel niet worden dacht ik. Die twee weken waren super, hij was perfect in ieder opzicht! Nadat ik terug was in Nederland hebben we nog een maand of twee gesmst, maar daarna, hoe gek ik ook op hem was, is het contact verwaterd. Ik bedoel, wat moet je als 13 jarige met een relatie op afstand?! Het jaar daarop ging ik weer naar m'n tante, maar dit keer voor een maand. IK had mezelf al duizend keer verteld dat het waarschijnlijk toch niet zou werken tussen ons, maar toch ergens diep van binnen hoopte ik hem weer te zien. Al was het gewoon uit nieuwschierigheid.  Mjah, dat gebeurde dus ook, meteen de 2e dag kwam ik hem tegen en van het een kwam het ander. En ik hoef niet te vertellen dat het een super vakantie was. Dat jaar ging ik er ook met kerst heen, familie reunie was er geloof ik. Dus ook mijn kerst kon niet meer stuk. In die tijd waren er veel problemen in het gezin en daar heeft hij me ontzettend mee geholpen en ik had gewoon het gevoel dat ik hem al veel langer kende dan die paar weken die ik met hem had doorgebracht. En zo verliepen alle andere vakanties ook. Alleen zag ik hem steeds vaker, zoals af en toe in februari, of rond kerst. Zo ong. 2/3 keer, als ik geluk had, per jaar. Ook deze vakantie was super, en het afscheid word ieder jaar steeds moeilijker. We hebben het dit jaar ook heel serieus gehad over ons maar tot nu toe is het niet echt tot sprake gekomen dat we serieus bij elkaar zijn. Daar zien we elkaar te weinig en te kort voor. Maar sinds vorig jaar wordt het steeds moeilijker, ik leef voor de vakanties. De enige jongen in mijn leven is hij. Ik hou zo onvoorwaardelijk veel van hem, maar zo kan het gewoon niet meer. Daar is het te serieus voor geworden, ik kan hem niet enkel zien als een vakantieliefde, daar is gewoon teveel voor gebeurd. En ik weet echt niet hoe het nu verder moet  Iemand ook zoiets, of dezelfde ervaring..advies?! Ben gewoon radeloos..
__________________
.. Don't dream your life, live your dreams *
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
01-09-2004, 22:59
|
|
|
Ik vind het echt heel knap van je dat je een relatie op afstand hebt... Ik zou het gewoon niet kunnen, denk ik.
Verder heb ik er geen ervaring ofzo mee, dus verderhelpen zal moeilijk worden... Ik denk dat je 17 bent. Opzich vind ik dat je zo'n jonge leeftijd niet heel lang een vast vriendje moet hebben enzo (omdat je zonder beter kan ontwikkelen en ontplooien) maar eigenlijk moet ik daar mijn mond over houden. Want ik heb ook al best lang een serieuze relatie. Ik raaskal een beetje... Hm waar t op neer komt. Ik weet ook niet wat je moet doen. Maar... succes en probeer je niet aan hem vast te klampen ofzo
__________________
To eu zèn
Laatst gewijzigd op 01-09-2004 om 23:05.
|
|
01-09-2004, 23:48
|
|
|
Of je laat hem lost of je kiest voor hem.
In geval 1 moet je overwegen om niet meer naar Italie te gaan of hem te vertellen dat je hem niet wilt zien als je daar bent. In geval 2 moet je overwegen of je zo nog even wil doorgaan of erheen wil verkassen.
|
|
02-09-2004, 01:22
|
|
|
|
Of er iemand iets soortgelijks heeft meegemaakt... euhm... even denken... heb een vriendin in Italie (ja, ik noem haar wel degelijk vriendin en zij mij haar vriend) en zie haar alleen in vakantie's... hmmm, komt ogenschijnlijk aardig overeen
 .Misschien dat je me moet toevoegen op msn, dat praat wat makkelijker, kunnen we in ieder geval wat kletsen over die rare Italiaanse gewoontes  ... en hoe we kunnen communiceren met de liefdes ver weg.Maar geloof me, heb nu al langer dan 2 jaar een relatie met haar en het houd nog steeds goed aan. (ik zie het in ieder geval nog eventjes niet uitgaan, we zijn beiden even gek... ja, ook op elkaar) In andere woorden, het is goed mogelijk. Bij nader inzien stuur ik je wel een persoonlijk berichtje met mijn MSN email adres, kan je me zelf toevoegen als je wilt.
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
02-09-2004, 20:25
|
|
|
|
Hai meis!!
Ik heb hetzelfde probleem..zucht!! Ik heb op de vakantie ook een leuke italiaanse jongen ontmoet! Nu zijn we brieven aant schrijven,smsen,msnen! ach..van alles!! In de herfstvakantie wil ik er graag heen,alleen mn pap vind het niet zo'n goed idee!! Maar je moet gwoon doorzetten hoor! Als jij echt verliefd op hem bent, en hij op jou..dan kunnen jullie op elkaar wachten tot dat je wel oud genoeg bent om alleen naar elkaar te reizen denk ik.. Verder kunnen jullie toch ook brieven naar elkaar schrijven? das beter dan niks! haha..och,kom we gaan gwoon samen naar italie  
|
|
02-09-2004, 20:57
|
|
|
uhm, ja,....
voor de een werkt het, een relatie op afstand en voor de ander niet. Mijn vriendin's vriend woont in New York, die moet eerst een jaar sparen voordat ze hem weer ziet... Misschien kun je straks ( ik weet niet hoe oud je bent) Stage lopen in italie ivm je opleiding ofzo...? Ow ja misschien leuk om te lezen; In de YES staat elke week een verhaaltje van verschillende meisjes met een vriendje op verre afstand, vaak erg gelukkig!
__________________
Dromendief
|
|
02-09-2004, 22:07
|
|
Verwijderd
|
Vergeten en een ander zoeken.
|
|
03-09-2004, 01:38
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
|
03-09-2004, 08:48
|
|
|
Heb t er met 'm over!
Zoals anderen ook al zeggen waarschijnlijk 2 mogelijkheden: - Hou t nog een tijdje aan en verkas naar italie of hij naar Nederland, bijv. als je begint met studeren. - Hou er mee op, want anders martel je jezelf alleen maar onnodig. Ik heb meerdere vergelijkbare situaties meegemaakt, en t was niet fijn om aan te zien hoe die personen leefden voor iets waarvan ze zelf eigenlijk ook wel wisten dat t zonder rigoreuze maatregelen (verkassen) niet mogelijk zou zijn.
|
|
03-09-2004, 10:09
|
|
|
echte liefde overwint elke afstand
 Misschien kun je nadenken om na je school een tijd in Italie te gaan werken (wel ff regelen dan he?) of zelfs te gaan studeren in Italie... of waarom komt hij niet naar Nederland? iig veel succes... en laat je niet kisten door de afstand, OF door mensen die je voor gek verklaren.. wel doen: een beetje realistisch blijven 
|
|
03-09-2004, 12:37
|
|
|
Het zou kunnen dat ik het niet in je verhaal heb zien staan, maar dat het er wel in stond.. heb je nu nog contact met deze jongen? Buiten de vakanties? Dat je dus emailt, of smst ofzo? Zoja, weet je dat hij ook stapel is op jou? Of dat hij jou enkel beziet als een vakantieliefde?
Als hij het serieus meent met jou kan je het toch overwegen vind ik om een "échte" relatie met hem aan te gaan. Dat je dus afspreekt om elke vakantie elkaar te zien. (een vriendin van mij heeft een vriend in Duitsland, ze zijn elkaar ook vooral in de vakanties, en heeeel soms eens een weekend. Maar bij hun werkt het toch )
|
|
03-09-2004, 13:34
|
|
|
|
Bedankt voor de lieve reacties
Ben hier een tijdje niet geweest omdat m'n internet afgesloten was . Pletterprater, ik zal je zodadelijk wel even toevoegen Fijn om iemand te hebben die je helemaal begrijpt Ik ben nu 16, binnenkort 17. Voor mijn studie staat nog een jaar Nieuw-Zeeland gepland. Dus een uitwisseling naar Italie tijdens m'n studie zal nog wel heel lang kunnen duren ben ik bang .Ik mag zo en zo niet fulltime in Italie gaan studeren van m'n ouders. Ten eerste omdat mijn Italiaans daar te slecht voor is, ten tweede omdat ze vinden dat ik het studenten leven in Nederland mee moet hebben gemaakt . Dat valt dus af Ik zie hem zo vaak het kan, maar het komende jaar gaat dat niet lukken. Aangezien ik in m'n examenjaar zit moet ik me van m'n ouders op m'n school richten en mag ik tijdens de herfst of mei vakantie niet naar Italie. Vorig jaar ging het heel slecht op school dus heb ik hem ook maar twee keer gezien (de tweede keer was enkel een weekend). Daar komt nog bij dat hij ander vakanties heeft en ook nog in een andere stad op school zit. Dus hij komt om het weekend thuis. Het komende half jaar mag ik slechts 1x in de 2 maanden naar Italie bellen  , aangezien m'n moeder zowat een zenuwinzinking kreeg nadat ze de telefoonrekening te zien kreeg. En ook hij mag niet wekelijks bellen.. Mobiel bellen is natuurlijk een optie, maar om nou met je mobiel uitgebreid naar Italie te gaan bellen.. Tussendoor smsen we, en schrijven doen we af en toe. Iemand vroeg hier of het wederzijds was. Jah ik weet zeker dat hij er hetzelfde over denkt. Een jongen zie je nl niet zo snel huilen tijdens het afscheid We hebben het er ook wel serieus over gehad. En hij mist me nu ontzettend, maar ook zei hij dat hij echt niet weet hoe het nou verder moet tussen ons, al wou hij me echt niet kwijt. Ik leef gewoon voor die verdomde vakanties En geloof me, ik heb al zo vaak geprobeerd om hem los te laten, maar het lijkt gewoon zo onmogelijk. Hij is hetgene waarvoor ik elke dag opsta, zonder hem zou het allemaal zo zinloos zijn. Maar zelfs ik weet dat het zo niet eeuwig door kan gaan, en of we dit nog 3 jaar uit gaan houden  ..pff, ben benieuwd..
__________________
.. Don't dream your life, live your dreams *
|
|
03-09-2004, 13:37
|
|
|
kun je niet de hele dag met hem msnen?
|
|
03-09-2004, 13:38
|
|
|
|
Heeft hij daar niet ...
__________________
.. Don't dream your life, live your dreams *
|
|
03-09-2004, 21:43
|
|
|
mhm ik snap het zeker van het niet kunnen loslaten.is heel erg lastig..kheb zelf een vriend bijna een jaar nu, maar kan een andere jongen (die zo'n indruk om me heerft gemaakt) ook maar niet vergeten..is best kut..mss moet je toch maar voor het wachten gaan, ook al is dat heel lastig
__________________
if you think you're too small to make a difference,try sleeping in a room with a mosquito.
|
|
03-09-2004, 22:06
|
||
|
|
Citaat:
Tenminste... dat had mijn vriendin ... uiteindelijk heb ik het daarom zelf moeten installeren .
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
|
03-09-2004, 22:13
|
|
|
|
Overigens over de hoge telefoonkosten, zelf bel ik niet zo vaak naar mijn vriendin, niet alleen omdat het veel kost, maar ook omdat de familie mij niet kan verstaan en ik hun niet (ze spreken geen Engels)
Dus bij mij ligt dit ietsjes anders (woon ook op kamers, beslis dus zelf waar ik geld aan uitbesteed) Een mogelijkheid zou zijn voor je, om je ouders over te halen met een bepaald percentage meer te mogen bellen, als dit percentage gelijk staat aan de korting die jij weet te regelen voor het bellen naar Italie... okee, lees die zin nog eventjes over. Wat ik hiermee bedoel, als je gewoon via KPN belt, bel je niet zo goedkoop als mogelijk. Je kan hiervoor beter een ander nummer gebruiken (zoals de welbekende Tele2... hoewel ik hierbij niet bedoel dat je deze moet nemen). Ik zelf bel nu met ongeveer 20% korting. Dit gaat via een Carrier Select. Nu ga ik hier verder niet op in binnen dit forum, want wil hier geen reclame maken en is moeilijk allemaal uit te leggen, maar als je ooit op hetzelfde tijdstip online bent als ik, dan praten we hier wel over. Een ander truckje wat mijn vriendin en ik uithalen is... de telefoon over laten gaan. Je hoeft niet persee zijn stem te horen om te weten dat hij aan je denkt en visa versa, een keer de telefoon overlaten gaan kan genoeg zijn hiervoor... mijn vriendin en ik hebben hierbij zelfs codes ... ook dit bespreek ik nog wel verder via MSN.... oftewel... je moet eens online komen
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
03-09-2004, 22:41
|
||
|
|
Citaat:
squillo ofzo heet datontopic: ik heb zo'n 2 jaar geleden, 8 maanden iets met een Italiaanse jongen gehad (begon met uitwisselingsproject op middebare school).. Ik was verliefd en keek van dag tot dag, totdat ik besefte dat we nooit iets spontaans konden gaan doen en ik elke vakantie daarheen zou gaan of hij hierheen. Op een gegeven moment ging me dat idee erg benauwen (ik had een dip en realiseerde me, hoe een prettig leven ik hier in Nl eigenlijk wel niet had).. Ik msnde ook erg veel met m (op een gegeven moment had hij geen kabel meer, was een ramp ).Denk goed na of dit echt is wat je wil. Het kan goed gaan; een vriendin van me (die toen der tijd in mijn klas zat) heeft nog steeds met haar Italiaan . Maar het kost een hoop geld en je wordt er niet altijd gelukkiger van...Ps; die vriendin koopt 1 of andere belkaarten voor 5 euro bij t postkantoor. Schijnt goedkoper te zijn..
|
|
| Ads door Google |
|
03-09-2004, 22:45
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
04-09-2004, 01:33
|
||
|
|
Citaat:
Je zegt dat weinig analyse nodig is... toch lijk je weinig te snappen van de situatie. Mijn tip aan jou... toch meer analyseren en te beginnen bij jezelf te analyseren.
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
|
04-09-2004, 01:35
|
||
|
|
Citaat:
.Maarre, over dat geweldig leven hebben in Nederland en niet naar Italie hoeven... hoef ik mij niet druk over te maken... ze haat Italie .
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
|
05-09-2004, 14:50
|
||
|
|
Citaat:
Al beledig je ook wel eens mensen en dan luisteren ze niet meer naar de boodschap. Dat is jammer...
__________________
To eu zèn
|
|
|
05-09-2004, 15:03
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Dus ja, ik weet waar ik over praat. Italië is te ver weg, en alleen in de vakanties voldoet gewoon niet.
|
|
|
05-09-2004, 21:32
|
|
|
|
Je bent nu rond de 17 of lees en reken ik verkeerd? Dat is nog best jong, Italie is ver weg, het betekent gewoon heel erg veel wachten op hem weer een keer zien en de kans dat je uit elkaar groeit is best groot. misschien is het slimmer om je gewoon open te stellen voor andere mensen?
__________________
Take This Green Carnation, Please
|
|
06-09-2004, 18:54
|
|
|
|
Daar ben ik weer
Tsja Mephostophilis, zo ieder zijn eigen mening Al geloof ik zeker wel dat zo een relatie een toekomst kan hebben. Pletterprater, ik heb je toegevoegd, alleen mijn msn heeft last van z'n kuren  Dus je ziet me binnenkort wel verschijnen Ehm Ja klopt, ik ben bijna 17. En ik ben behoorlijk nuchter, maar als het over liefde gaat kan wat mij betreft alles. UIt elkaar groeien zal nooit gebeuren, geloof me Dat gevoel dat ik krijg als ik bij hem ben is daar te diep voor. Als we in al die jaren nog niet uit elkaar zijn gegroeid dan gebeurt dat ook niet meer. En al groeien we qua denken uit elkaar, wat maakt het uit?! Dat hoeft toch niet te betekenen dat het niet of minder klikt. Hmm dat spelletje van 'telefoontje rinkelen' hebben wij ook vaak zat gedaan Alleen de laatste tijd gaat het even niet zo goed tussen ons. Maar goed, hebben we wel vaker, komt altijd wel weer goed. Gewoon bewust gekozen voor wat afstand, om deze zomer even te laten rusten. We zien wel hoe het verder gaat, al weet ik honderd en één procent zeker dat ik hem niet kwijt wil.hmm hou van m'n lieve engeltje 
__________________
.. Don't dream your life, live your dreams *
|
| Advertentie |
|
|
|
06-09-2004, 21:18
|
|
|
|
succes ermee
__________________
Take This Green Carnation, Please
|
|
06-09-2004, 21:21
|
|
|
|
Dankje
__________________
.. Don't dream your life, live your dreams *
|
|
07-09-2004, 22:47
|
||
|
|
Citaat:
Dan nog, wat voor de een niet werkt, werkt voor de ander misschien wel. Toch, neem in ieder geval de moeite je antwoorden te onderbouwen... bijvoorbeeld, waarom lukte het niet tussen jou en je vriendin, wat waren de problemen... hier kan tenminste leer uit getrokken worden. En Sparkling... ik wacht je online wel op
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
Laatst gewijzigd op 07-09-2004 om 22:49.
|
|
|
08-09-2004, 08:17
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
De relevantie van je vraag zie ik niet zo in. Er waren helemaal geen problemen, ze werd gewoon verliefd op een ander.
|
|
|
08-09-2004, 09:38
|
||
|
|
Citaat:
De vakanties hebben we in ieder geval altijd samen.
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
|
08-09-2004, 13:43
|
|
|
|
Hmmmm, wat ik deze week heb meegemaakt!
Ik heb een heel erg leuke Italiaanse jongen ontmoet hier in NL. Hij was hier een week.(om op te treden) en het klikte meteen. We zagen elkaar meteen staan en we bleken ontzettend veel overeenkomsten te hebben. Het klikte zo goed  Alleen al hoe we elkaar aan konden kijken. Ik had meteen een vreemd gevoel. Zoals ze wel eens zeggen over liefde op het eerste gezicht.Hij vroeg of ik de volgende dag weer zou komen kijken en dat deed ik. 3 dagen achter elkaar... We hadden nog wat afgesproken doordeweeks maar hij moest wel veel studeren. Hij had meteen als hij terugging een examen. De dag erna al. Toch maakte hij tijd vrij, hij bedacht zich. Hij wilde me ontmoeten waar we elkaar de dag ervoor gezien hadden. Het was heel erg gezellig. Maar toen kwam ik erachter dat hij al 2 jaar een vriendin heeft. Ik besloot om toen maar afstand te nemen. Ik voelde meteen de eerste dag dat ik hem ontmoet had iets heel sterks maar ik wist dus niet of ik me dat dan maar had ingebeeld. Ik ging nog een paar dagen later naar een optreden van hem kijken. Hij was weer ontzettend blij om me te zien en vroeg of ik daarna weer tijd had om met hem te praten. Ik had mijn vriendinnen meegenomen. We waren allebei heel erg stil en ik besloot maar om naar huis te gaan. Het was toch de laatste avond en het is nog wel een Italiaan. 2 dagen later vond ik toch dat ik niet goed afscheid genomen had. Ik besloot om nu echt de laatste keer te gaan omdat het simpelweg mijn laatste kans was om hem te zien. Gewoon even kijken want na het optreden moesten ze meteen weg voor het volgende. Hij was ontzettend blij om me te zien en gaf me meteen 3 kussen toen hij me zag. Hij pakte pen en papier uit zijn zak en vroeg mijn huistelefoonnummer, mobiele nummer en e-mailadres. Hij was echt blij en ik ook. Eigenlijk zag ik alleen nog hem. Weet niet eens meer wat er om me heen gebeurde.... dat was dan het afscheid en ik ben maar snel weggegaan.... Ik heb geen idee hoe dit verder gaat, of hij bij zijn vriendin blijft, of hij nog aan mij denkt.... ik vind het heeeeel erg moeilijk maar ik weet wel dat ik nog nooit zoiets heb meegemaakt. Dat gevoel!
|
|
08-09-2004, 14:55
|
|
|
k heb ook ooit zon relatie gehad.. helemala hoteldebotel, telefoonrekeningen waar je u tegen zegt...
maar goed t had ook zn leuke kanten, eindeloze brieven ontvangen elke week... veel kadootjes en natuulijk superfijn als je elkaar dan eindelijk weer ziet... ikb en toen iemand anders tegengekomen hier en ondanks dat ik wel degelijk van die jongen hield koos ik vor meer zekerheid (jongen in nederland) maar moet zeggen dat ik nog vaak aan die jongen denk (hoe zou t met mgaan..) tis lastig maar goed waar een wil is is ook weer een weg...
|
|
08-09-2004, 20:58
|
|
|
|
Wat jij zegt MissBi@tch, komt me wel bekend voor, kiezen voor 'zekerheid'. Maar toch, ik heb ook zoiets van, stel, dat ik ervoor kies om er gewoon mee op te houden. Wat moet ik dan? Hem vergeten zal toch nog een hele klus worden
__________________
.. Don't dream your life, live your dreams *
|
|
08-09-2004, 21:12
|
||
|
|
Citaat:
Zoals Pletterprater al zegt, dan weet je idd niet waar het hier om gaat. En al was het om een andere reden fout gegaan, het feit dat het mis liep tussen jullie, hoeft niet te betekenen dat het bij anderen niet kan werken. Ik weet niet hoe serieus jij bent qua relaties, maar ik ben er van overtuigd dat een afstandrelatie wel degelijk kan werken, en ook zo zijn voordelen heeft. Het gevoel als je elkaar weer ziet, na zo een lange tijd van verlangen, de brieven, het gemis dat toch bewijst hoeveel je om elkaar geeft, die lieve onverwachte smsjes, tsja, dat vind ik toch wel een paar pluspunten  Mja even over mijn taliaantje Wat ik niet heb verteld in mijn verhaal is dat het vorig jaar toch een poosje is mis gegaan. We zouden elkaar zo een poos niet zien, en dat zorgde al voor de nodige spanning, maar tsja..toen ontmoete hij daar een meisje waarmee hij het wel degelijk goed kon vinden. Al bleef hij beweren dat hij van me hield, hij bleef bij haar. Bij haar kon hij tenminste zijn wanneer hij wou, om haar hoefde hij zich niet rot te voelen, haar hoefde hij niet te missen, bij haar hoefde hij zich niet telkens af te vragen of ze nog wel net zoveel van hem hield als hij van haar, bij haar had hij gewoon zekerheid *blabla*.  Dat heeft hij 2 maanden uitgehouden.Iig, dat deed pijn, en niet zo'n klein beetje ook
__________________
.. Don't dream your life, live your dreams *
|
|
|
08-09-2004, 23:36
|
||
|
|
Citaat:
Dat is dus haar kant van het verhaal denk ik ... ze zal niet om de afstand van mij af willen, ze WILT juist iemand buiten Italie omdat ze italie haat.Mijn verhaal, ze is gewoon heel apart, in een hele goede manier. Anderen vinden haar vreemd, ik vind haar geweldig in haar doen en laten . We leven beiden veel in de fantasie van onze gedachtes en daardoor kunnen we dit ook delen over grote afstanden (mail, SMS, tel., brief) in andere woorden, ik denk dat een LAT relatie richting Italie het meeste kans op succes heeft, als beide kanten van de relatie heel erg gericht zijn op het innerlijk van personen. Als je alleen op het fysieke gericht bent en een mooie meid (of jongen) als vriend(in) hebt vanwege het uiterlijk... ja... dan is een LAT richting Italie onmogelijk. Maar bij het vraagstuk over OF een relatie over een dergelijke afstand mogelijk is, moet je rekening houden met de persoonlijkheden van beide partijen. Zijn ze meer innerlijk of uiterlijk gericht. Bedenk je hierbij niet alleen in, in je eigen situatie. (of het moet natuurlijk een zelfblik zijn)
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
|
09-09-2004, 00:49
|
|
|
|
Grmbl, dit zijn zo van die topics die me bijna kwaad kunnen maken.
[Disclaimer] Zoals steeds heb ik een zwaar geprononcerde mening en wie dat niet kan verdragen moet maar ff doorscrollen. [/Disclaimer] Eerst en vooral ben je veel te jong om zulk iets triviaals als verliefdheid je leven te laten overheersen. Je heel leven licht nog voor je met een heel pak dingen die nu nog niet aan de orde zijn maar je wel nog hard gaan veranderen. Relaties overleven ZEER zelden deze overgangen. Het beeld dat je hebt van die italiaan is trouwens ook waardeloos. De omstandigheden zijn fantastisch, vakantie, geen verplichtingen, goed weer, veel ontspanning, uitslapen. Kortom, de perfecte omgeving voor veel vlindertjes en plezier enz... Samengevat wil ik maar zeggen dat je vasthoud aan een onrealistisch beeld. En dat is dom, stel nu dat je volhoud, verschillende jaren aan een stuk je tevreden stellen met sporadische bezoekjes, telkens in die droomsfeer. En dan breekt het grote moment aan waarop je gaat beslissen dat jij naar daar trekt of hij naar hier. En dan komt het, jij of hij geeft alles op voor die grote stap te zetten om samen aan het 'echte' leven te beginnen met een ECHTE relatie. Je gaat nu dus ook elkaar beleven in minder prettige omstandigheden. Stress, vermoeidheid, tegenslagen enz ... En dan kom je tot de conclusie dat het toch niet zo een droompartner is als je wel dacht. Waar sta je dan ? Natuurlijk is er een kans dat hij wel degelijk je echte droompartner is maar die kans is klein. En is die kleien kans al die opofferign waard? Immers, het spreekwoord: "op elk potje past een dekseltje" is volledig foutief. Op geen enkel potje past een dekseltje, er zijn er wel honderden die ongeveer passen, alleen moet je er soms een rubertje tussenproppen om goed af te sluiten of een rekkertje ronddoen om het vast te houden. Je snapt wel wat ik bedoel met die beeldspraak. Kortom, mijn advies is, maak het jezelf niet moeilijker dan nodig is. Het hedendaagse leven is al moeilijk genoeg zonder die extra uitdagingen.
__________________
Life is a bitch and then you die
|
| Ads door Google |
|
09-09-2004, 10:21
|
||
|
Citaat:
__________________
Tumtiedum hups.
|
|
|
12-09-2004, 14:48
|
||
|
|
Citaat:
__________________
What Goes Around Comes Around
|
|
|
12-09-2004, 19:17
|
|
|
|
my boy
woonde bij me ine buurt maar moest vluchten dus heb contact via msn hij kan niet naar NL toe.. heeel misschien well...op een manier maar gaat misschien niet door dus dan blijft hij in kroatie en als NL niet doorgaat dan kan hij naar italie toe gaan en daar wonen dus dan moet ik hem nog missen ik heb hem nu een jaar niet gezien!!!!!!!!!!!!!!! maar ik hou ongelooflijk veel van hem en hij ook van mij maar ik moet zo vaak huilen ik misss hem zoooooooo  en ik wil bij hem zijnen ik mag niet naar kroatie van ouders en hij heeft geen geld om naar NL te gaan. heb geprobeerd te sturen maar hij mocht niet gaan van zijn ma omdat ze mayB naar nl gaan wonen..[wat dus niet zeker is] een relatie op afstand kan als je elkaar vertrouwt en je erin gelooft dat het ware liefde is ik geloof dat my boy de ware is voor me...gewoon de manier hoe je we elkaar ontmoeten...hij iz alles wat ik wouuuu maar de afstand..men ik misss hem zoooo gewoon... maar ik spreek hem elke dag uren op msn of sms of soms via foon...webcam... maar toch digitale kusjes word je ook wel gek van zeg ... maYb dat hij naar NL gaat en illegaal gaat wonen *voor mij* en ik dan gewoon uithuis ga voor hem enzo samenwonen... maar we zijn 18....duss nog best jong ik kan dat niet regelen...geld enzo ik studeer hbo ... maar ik doe alles voor hem hij ook voor mij... dus het komt wel goed...het is destiny elke dag zie ik een meisej en jongen hand ni hand zoenend ofzo... dan denk ik: men waren ik en my boy dat maar...dan word ik zo verdrietig...dus meid ik weet hoe jij je voelt maar wees blij dat jij hem dit jaar nog heb egzien..ik heb mijn vriend al jaar niet gezien [ik moest mijn verhaal ook ff kwijt omdat ik weet dat jij hetzelfde meemaakt ] xxx
|
|
12-09-2004, 20:34
|
|
|
|
Tja, ik heb zelf wel vakantievriendin gehad uit Zweden. Niet mee verder gegaan. KNAP ALS JE DAT KUNT! SUCCES!
|
|
12-09-2004, 20:49
|
|
|
Mijn vriend woont aan de andere kant van nederland. En ik kan hem natuurlijk alleen maar zien in het weekend. Dit moet je niet onderschatten, het gaat de laatste tijd wat minder tussen ons, omdat we gewoon niet veel tijd meer hebben voor elkaar.
Normaal zagen we elkaar altijd van vrijdag t/m zondag avond. Maar nu moet ik stage lopen en ben gewoon s'avonds te laat thuis om ook nog eens naar de andere kant van nederland te reizen. En mijn vriend heeft het hier erg moeilijk mee Ik ben bang dat dat uiteindelijk gaat betekenen dat we toch uit elkaar gaan, ookal hebben we al ruim 2 jaar iets met elkaar nu. We hebben er altijd rekening mee gehouden, maar tijden veranderen en ik zal nog verschillende stages moeten lopen voor school. Ik zou er gewoon nog eens goed over nadenken, omdat het door de afstand nog weleens fout kan gaan.
__________________
It's all fun and games, until someone looses an eye...than it's fun and games you can't see
|
|
13-09-2004, 01:02
|
||
|
|
Citaat:
Ten tweede: Jouw verhaal is wel degelijk anders dan die van Sparkling (en mij) Ten derde: jouw verhaal lijkt me namelijk nog ietsjes erger (elkaar niet kunnen zien voor een jaar, vluchten) In andere woorden, jij echt veel sterkte gewenst met your boy, laat ons eventuele veranderingen in de situatie weten hey .(ps. 18 jaar, studie financiering bij studeren en een baantje in avonduurtjes is genoeg om eens per kwartaal naar Italie te vluchten om je boy te zien... als je weet waar en wanneer je moet boeken, kan je voor 70 Euro al op en neer vliegen)
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
|
|
02-10-2004, 19:41
|
|
|
|
Heey,
Ik ben bijna 15 en in mei dit jaar heb ik een jongen leren kennen en hij woont in Litouwen... Toen hij trug ging d8 ik dat ik hem nooit meer zou zien ( hij werkte hier op de kermis ) en vorige week was er hier weer kermis en wie was daar... Hij dus hij is deze week weer trug gegaan en ik sms en bel nog wel veel met hem... Ik heb daar best veel moeite mej dat ii zover weg woont maarjah daar kan je nix aandoen... Ik hoop gewoon dat ie er volgend jaar weer is...
__________________
U r my star in the darkest night... I love u 4-ever
|
|
03-10-2004, 11:24
|
|
|
|
respect
serieus het verhaal raakte me
__________________
Do not argue with an idiot. He'll pull you down to his level and beat you with experience...
|
|
03-10-2004, 16:42
|
|
|
|
Hey Sparkling,
en of ik je versta, maar ik ben blij dat ik langs de ene kant niet elke vakantie in jouw schoenen hoef te staan! Ik heb zo ook iets meegemaakt, ik ben een anderhalf jaar geleden ook met een project naar een best wel ver land geweest. En via een meisje dat ik daar leren kennen heb, kwam ik in contact met haar broer. Ik denk dat hij toen stapelverliefd moet geweest zijn op mij. Ik genoot toen gewoon van die onverwachte aandacht. Spijtig genoeg leerde ik hem op onze laatste dag daar kennen. Dus 's avonds kwam er ook voor ons een afscheid. Ik dacht toen niet zo ver na, en had ook nooit gedacht dat ons contact ook nu nog steeds zo goed zo verlopen! In elk geval sinds dan hebben we contact via brieven en e-mail. Maar geen van ons heeft al iets laten vallen dat we op iemand uit ons land verliefd zijn, en tussen de letters en zinnen door kan ik wel uit zijn brieven opmaken dat hij nog steeds verliefd is op mij. En ik laat ook wel uitschijnen in mijn brieven dat er voor mij iets meer is dan gewoon vrienden, maar ik kan niet zeggen dat het voor mij liefde op het eerste gezicht was. Ik durf hem niet zeggen dat ik gevoelens voor hem heb... waarschijnlijk omdat ik het zelf onmogelijk acht IETS SERIEUS met hem te kunnen hebben. Het is dan ook al anderhalf jaar geleden dat we elkaar gezien hebben. We studeren beide nog, en het is vrij duur om heen en weer te reizen. Ik zou hem graag eens in mijn land verwelkomen. Maar onze studieperiodes komen niet overeen. Dus zullen we daar zowiezo met moeten wachten tot een van ons is afgestudeerd. Ik ben in elk geval al aan het sparen om nog eens naar daar te kunnen reizen. Want het is voor mij precies onmogelijk om hier met een jongen iets te kunnen beginnen, ik vergelijk ze allemaal met hem. (ik ga niet zeggen dat ik sindsdien niet meer verliefd geweest ben op een Belgische jongen. Maar het is precies zo ééndagsvlieg-achtig!) En ik denk dat het ook het mysterieuze is dat me zo aan hem aantrekt. Ik denk dat ik nu voor de eerste keer kan toegeven dat ik verliefd ben op een jongen die ik 1dag gezien heb anderhalf jaar geleden in een ver land! Ik denk dat je dit gewoon moet meegemaakt hebben om te verstaan! Greets Lieve,xxx
__________________
Ik hou van ... alleen van ..., ik kan nie leven in een wereld MET jou!!
|
|
03-10-2004, 17:19
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
04-10-2004, 15:22
|
|
Verwijderd
|
Ik heb nog steeds een huisgenote die al drie jaar een vriend in Italië heeft. Als ze is afgestudeerd gaat ze bij 'm wonen. 't Scheelt wel dat ze studeert en weinig college heeft en dus regelmatig op en neer kan en dan wat langer kan blijven, en dat hij werkt en dat dus ook kan.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:58.
Adverteren