08-05-2008, 21:28
|
|
|
Hoi allemaal,
Ik weet niet waarom ik dit schrijf, maar ik denk dat ik ff m'n gevoel moet pennen  .Ik word al ongeveer 3 jaar gepest en zit nu op 5VWO. De reden is mij nooit duidelijk geweest en het groepje waar het overgaat, vervalt altijd in ontkenning of zeggen dat ze het nooit zo hebben bedoeld. Enfin, hier gaat het niet om aangezien ik ze een paar weken geleden aardig geconfronteerd heb met een gesprek. Ik heb er nu al lang geen last van en daar ben ik ook blij mee. Ik moet echter wel alles afwachten, want 3 weken is niet echt spectaculair lang als je nagaat dat er voorheen al meer dan 10 gesprekken zijn geweest met mentor e.d. Hier gaat het niet om, want van mijn kant moet ik me ook wat zelfverzekerder opstellen. Voor de meivakantie ben ik op school niet goed geworden tijdens de les. Ik moest naar de wc, omdat ik me al een tijdje niet echt lekker voelde en me even op te frissen. Ik kwam terug naar de les en midden in het lokaal stond ik stil. Dit is het enige wat ik me kan herinneren en wat nu volgt is van ooggetuigen van de lerares en een paar leerlingen. Ik drukte m'n hand tegen m'n linker borst, m'n hart dus, en ik kwam niet uit mijn worden. Het enige wat ik gezegd zou hebben, was ''dokter''. Daarna viel ik op de grond en met mijn hoofd tegen de tafel. Ik heb daarna twee dagen in het ziekenhuis gelegen en de oorzaak was duidelijk stress. Ik ben me echter bewust geworden tijdens m'n ''herstelperiode'' dat ik eigenlijk helemaal geen vrienden heb en ook geen echte vrienden. Ik heb niet eens een beterschapskaartje gekregen van ook maar iemand uit mijn klas. Alleen van familie! Ik ben me bewust geworden dat vriendschap een belangrijke rol zou moeten spelen in iemands leven, maar ik heb geen vrienden. Ik heb vroeger twee hele goede vrienden gehad, maar die zijn verhuisd; een naar het buitenland en de ander in Friesland. Ik denk dat ik wel makkelijk contact maak, want op vakanties maak ik gemakkelijk contact. Echter, dat is heel anders, omdat je dan aan het zwembad of op het strand zit en lekker gaat zwemmen. Andere jongens van mijn leeftijd zullen daar ook op zoek zijn naar vakantievrienden. Ik ga een keer per week naar de sportschool. Echter, ik heb daar nog nooit ook maar iemand van mijn leeftijd gezien! Ik was altijd de jongste. Qua uitstraling zal het denk ik geen probleem zijn, omdat ik van mezelf denk dat ik goed gespierd ben, niet al te dik, geen bril, sportief. Uitgaan doe ik ook niet, omdat het me nogal ''raar'' lijkt om in je eentje de kroeg ofzo binnen te gaan. Heeft er iemand advies voor mij ? 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
09-05-2008, 06:21
|
|||
Verwijderd
|
Pesten in vwo-5?
Dat moet dan of niet of op een hele geniepige manier gebeuren. Hoe deden ze dat? Ik dacht dat vwo-5ers al enigszins volwassen zijn. Kennelijk op jouw school niet. Citaat:
Citaat:
Je zit in 5-vwo? Dan moet je nog een jaar. Niet extreem lang, maar langer dan leuk is.
|
||
|
09-05-2008, 06:44
|
|||
|
|
Citaat:
Citaat:
En anders: school uitzitten. Nog een jaar... Mogelijk gaat het daarna beter. Toen ik in de onderbouw zat, heb ook een tijd lang geen vriend(inn)en gehad, maar ik werd niet gepest. Ze negeerden me hooguit een beetje. Dat is niet leuk. Je kunt uit alle macht proberen vrienden te maken in je klas, maar als het niet klikt dan klikt het niet. Dan kun je maar beter ergens anders zoeken, voordat je '''wanhoopspogingen'' als belachelijk of ergerlijk worden ervaren. Toen ik in een andere klas terecht kwam, kreeg ik na verloop van tijd toch nog goede vriendinnen. En daar ben ik ontzettend blij mee en ik merk ook dat ik nu veel meer zelfvertrouwen heb.
|
||
|
09-05-2008, 07:35
|
|
|
|
Tjaa, het gebeurt op een zeer geniepige manier. Ik heb dit jaar nog nooit zo een slecht rapport gehad en dat is gewoon het gevolg van al dat geniepige getreiter. Bij werkstukken en praktische opdrachten ontstaat er een eerst een felle discussie met wie ik moet samenwerken. Ook hele domme dingen, zoals batterijen uit m'n rekenmachine jatten en dat ik vervolgens tijdens een wiskunde proefwerk erachter kom dat mijn batterijen het niet doen. Het is zelfs zo erg geweest dat ik vermoed dat er een paar mij helemaal gek gebeld hebben. Ik kan het niet bewijzen, maar ik weet het wel bijna zeker. Je zou het kunnen omschrijven als stalking met die telefoontjes.
Ik zit nu al een tijdje in een andere klas, maar omdat we in clusters werken, zit ik ook een heleboel lessen met die klootzakken in de klas. Zij praten vervolgens in op die mensen uit mijn klas en krijg je daar weer een beetje hetzelfde. Het is dan vooral negeren. En tjaa, dit verwacht je niet op het VWO. Mijn ouders weten ervan en we praten er gewoon heel makkelijk over. Echter, school praat alleen met die gasten en kennelijk is dat niet genoeg...
|
|
09-05-2008, 08:33
|
|
|
Wat een kinderachtig gedoe zeg. Ik snap niet waarom mensen tot zulke nare dingen in staat zijn.
Je moet goed onthouden dat het niet aan jou ligt. Ze zijn ontzettend jaloers op je omdat je zo goed presteert en dat haalt onzekerheid bij hen naar boven. Wees trots op wat je zelf kan en kijk uit naar je volgende school, daar zal het allemaal vast anders gaan.
|
|
09-05-2008, 08:50
|
|
|
Je verhaal is wel herkenbaar voor mij. Ik werd op de middelbare school vooral genegeerd en buitengesloten, niemand wou iets met mij samen doen, ze hebben mij ook een paar keer opgebeld en dan niks zeggen en nog wel meer dingen, maar vooral het buitensluiten was zo erg. Ik had dus ook geen vrienden. Door dat gepest en genegeer (negeren/buitensluiten kan ook een vorm van pesten zijn) heeft mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld een enorme deuk opgelopen, wat niet bevorderlijk was voor het maken van nieuwe contacten buiten school. Ik was ook nog eens erg verlegen, ik weet niet hoe dat bij jou zit.
Ik heb het eigenlijk nooit aan iemand verteld, één keer half en toen wilden ze van school uit met dat groepje gaan praten en werden m'n ouders gebeld, maar toen heb ik m'n moeder laten zeggen dat het allemaal wel meeviel. Ik had geen zin in gedoe, want ik was bang dat het er uiteindelijk alleen maar erger door zou worden. Ik heb de 6 jaar gymnasium gewoon 'uitgezeten', ik vond het echt verschrikkelijk en had elke dag enorme spanning op school. Ik voelde me op het eind wel sterker worden, ik had de rest van de klas niet nodig om mijn examen te halen en als zij me niet moesten, moest ik hen ook niet. Ik denk dat Bosbesjes advies zo slecht nog niet is: je klasgenoten gewoon laten zitten en elders mensen zoeken met wie je het goed kan vinden. En lukt dat niet, dan 6VWO nog maar uitzitten en dan voorgoed van ze af zijn en een leuke studie gaan doen met leuke mensen. Mijn ervaring is dat je op de universiteit (en HBO denk ik ook) niet meer gepest wordt. Je zou ook nog kunnen overwegen om naar een andere school te gaan voor je laatste jaar, hoewel dat wel lastig kan zijn met de examenstof omdat elke school er een eigen tempo op na houdt. Maar dat zou je dan moeten bespreken. Je slechte rapport, het niet lekker voelen en flauwvallen, komt dat voort uit de stress die je hebt door het gepest? Want zodra je weer wat opgeknapt bent en weer naar school moet, komt die stress ongetwijfeld terug en dan is een jaar nog best lang. Dus misschien is het een optie om ergens anders je laatste jaar te doen, desnoods via het volwassenenonderwijs. Een heel verhaal, hopelijk heb je er wat aan. Ik zou zeggen laat je niet klein krijgen en blijf voor jezelf opkomen. Je mag altijd PM'en.
|
|
09-05-2008, 11:24
|
|
|
Het is natuurlijk ook hoe je het ziet. Ik heb meegemaakt dat iemand mij zag als iemand die haar leven probeerde kapot te maken. Ze ging anderen ook wijsmaken dat ik haar kapot maakte en zo heeft ze een hele hoop mensen waar ik mee op trok tegen me in het harnas gejaagd. Dus eigenlijk maakte zij mij kapot. De vertrouwenspersonen en de direct-betrokken leraren zagen dit ook, maar een gemiddelde 5 of 6 vwo'er ziet dit gewoon niet. Ik had dus praktisch geen sociaal leven meer op school. Ik weet dat de oorzaak van je situatie net even anders is dan de mijne destijds, maar besef dus wel dat hoe je de dingen ziet en hoe anderen de dingen zien een veel grotere rol speelt dan hoe de dingen werkelijk zijn.
Het gebeurde ook nog s in m'n examenjaar (in 6 vwo dus, mind you  ) dus ik ging niet meer met plezier naar school. Hoe ik ermee omging? Al het huiswerk en leerwerk op school doen en thuis met andere mensen optrekken. In de klas dichter bij mensen gaan zitten waarmee ik het wel kon vinden. Af en toe s op de gang de mensen van andere klassen opzoeken waar ik ook ooit wel s een praatje mee heb gemaakt. Zo kwam ik ook weer op nieuwe contacten die niet veel voor stelden maar genoeg waren om me er doorheen te helpen, in 1 keer te slagen en als de wiedeweerga weg te wezen van die ellende daar.
__________________
Diamanten zijn moeilijk te vinden.
Laatst gewijzigd op 09-05-2008 om 11:58.
|
|
09-05-2008, 13:15
|
|
|
Ik ben het eens met Bosbesje en Missy1234567890: je hoeft je klasgenoten op school niet leuk te vinden om goed te presteren. Je bent bijna bij 6VWO, waar je als het goed is sowieso al veel minder PO's samen hoeft te maken, dus dat scheelt. Het is niet leuk, maar ik zou proberen om niet al teveel te stressen over vrienden moeten maken, want al maakt het het natuurlijk wel leuker in je klas, het is geen verplichting en straks ben je er toch weg. Misschien zou je kunnen proberen om vrienden te maken door een nieuwe hobby te zoeken, bijvoorbeeld een tweede sport, een culturele cursus; gewoon ergens anders dus.
|
|
|
09-05-2008, 17:46
|
|
|
heavy
 echte vrienden bestaan niet, da's iets van tv en andere media. die populaire mensen, als er eens iets ergs met hen gebeurt, staan ze er ook alleen voor. nog even doorbijten, straks dat laatste jaar en dan ben je er doorheen, moet je maar denken! als ik jou was zou ik het rustig aan doen, veel rust nemen en je vooral op je school concentreren. op andere mensen moet je nooit vertrouwen, die halen je alleen maar omlaag. succes!
__________________
ik zeg maar zo: ik zeg maar niks. dan kunnen ze ook niet zeggen dat ik iets gezegd heb.
|
|
09-05-2008, 20:53
|
||
|
|
Citaat:
Echte vrienden bestaan wel, maar zijn zeldzaam.. Hij kan ze volgens my niet op een paar maand krijgen laten we zeggen.. probeer gewoon te blijven geven, hoe moeilijk het ook is, als ze belachelijk beginnen te doen, zeg dan spontaan dat jij jezelf niet tot zulk niveau zal verlagen, ..dat zij dat alleen maar doen omdat ze vinden dat ze zichzelf moeten bewijzen omdat ze voor de rest niet veel soeps zijn (=> niet veel te bieden hebben, ze zijn bv niet al te intelligent, niet gespierd e.d.) gewoon de mensen die JOUW proberen te raken, dubbel zo hard terugnemen op mentaal vlak, als ze fysiek beginnen moet je leerkrachten/mentors inschakelen.. Mentaal pesten kan in principe even zwaar zijn voor jouw, dus je moet je daartegen afbijten, aangezien leerkrachten/mentors over het algemeen er weinig aan kunnen/willen doen. Bij fysiek geweld e.d. gaan ze veel sneller over dat actie, wat bij het neatherthaler-pest-volkie wel effect heeft 
|
|
|
09-05-2008, 21:17
|
|
|
|
Erg herkenbaar, maar toch ook wel verschillend... Heel erg goed dat jij er met je ouders en mentor over heb gepraat, ik durf dat echt niet
 Ik heb niet echt iets toe te voegen hier, maar ik hoop dat er nog bruikbare adviezen voor je komen hier.. misschien heb ik er ook iets aan.
|
|
09-05-2008, 22:11
|
|
|
|
Ik denk dat als je het er met je ouders en / of mentor over hebt. Overigens mijn mentor doet ook niets, de coördinator echter wel. Als dit bespreekbaar maakt, zullen ze je steunen en als jij het even niet meer ziet zitten, kun je er altijd naar toe. Het heeft bij mij ook een jaar geduurd voordat ik het heb verteld, maar ik vind het wel fijn.
Ik heb al vaak tegen die gasten gezegd hoe ze zo komen. Als ik echt boos ben, dan probeer ik verbaal kwetsende dingen te zeggen. Over familie enzo. Ik heb zelfs een keer gezegd dat ze hier niet ongestraft mee weg kunnen komen en dat ze de rekening ervoor gepresenteerd gaan krijgen. Gevolg was dat m'n mentor nogal boos was. Gelukkig heb ik een hele aardige coördinator, dus het liep allemaal wel soepeltjes. Ik heb dinsdag als ik naar school ga overigens wéér een gesprek met die gasten + coördinator. En om nog even terug te komen op bezoekster91. Nu mijn ouders het weten, hebben zij veel contact gehad met de coördinator. Ze hebben zelfs tegen mij gezegd dat het gesprek van dinsdag het laatste gesprek is en als het nog doorgaat dat er dan andere stappen moeten worden ondernomen.
|
|
10-05-2008, 15:04
|
|||
Verwijderd
|
OT Wat me opvalt, is dat bij jullie de mentor en de coordinator nog ingrijpen in V5. Dat gebeurde bij ons vanaf de tweede al bijna niet meer (of er was geen aanleiding voor).
Dat vind ik in dit geval erg positief. Verbaal van je afbijten kan niet iedereen. Citaat:
Citaat:
|
||
|
10-05-2008, 16:32
|
|
|
Herkenbare situatie. Heb het ook meegemaakt maar dat ging nog een stap verder, zal hier niet verder over uitwijken.
Het valt me overigens op dat je zei: "ik vind zelf dat ik goed gespierd ben". Probeer niet je onzekerheid te verdoezelen onder je spieren. Over die gasten. In jouw geval zou ik niet proberen iemand mentaal terug te pakken. Je kan veel beter doen alsof ze lucht zijn of reacties geven in de vorm van: "kom eens met iets nieuws". Die pestkoppen beseffen niet wat ze iemand aandoen en wat dit voor een invloed heeft op het slachtoffer. Komt niks terecht van dat soort lui straks op de uni of hbo etc.
|
|
10-05-2008, 19:00
|
|
|
|
Inderdaad. Sinds het laatste gesprek heb ik eens dat voorbeeld naar voren gehaald met die steekpartij in Amsterdam om een pen nota bene. Toen ik vertelde dat ik het enigszins wel kan begrijpen als je zoiets in een reflex doet, werden ze allemaal stil. Echter, het heeft niets opgeleverd.
En de reden weet ik al helemaal niet waarom ze dit doen. Ik vraag er altijd wel naar als mijn grens weer eens bereikt wordt en dan of lachen ze of ze zeggen dat ik niet zo aangebrand moet reageren. Tjaa, wat doe je eraan dat je al bij het minste of geringste van de daken gaat schreeuwen als het al ruim 3 jaar aan de gang is... En tjaa dat coördinator er bij betrokken is, is omdat ik me naar hem toe ben gaan wenden, omdat mijn mentor ook helemaal niets doet. Niet eens mentorgesprekken, dus de term mentor is niet gepast in deze situatie denk ik. En ik denk dat ik ook een hele diepe haat heb ontwikkeld jegens hen. Een paar maanden geleden had er iemand van hen een ongeluk gehad en hoe raar (of niet??) het ook klinkt, ik hoopte gewoon dat diegene niet meer in staat was om naar school te komen.
|
|
10-05-2008, 20:11
|
|||
|
|
Citaat:
Citaat:
|
||
|
12-05-2008, 12:46
|
|
|
|
Ik heb geen afgetraind lichaam ofzo hoor
 . Maar ik denk dat ik wel meer dan gemiddeld gespierd ben en dat is gewoon een feit. Ik heb het idee dat met gym er altijd jaloers / raar gedaan wordt, omdat ik altijd wel goede tijden zet met hardlopen enzo.Maarjah, zit ook sinds een half jaar op de sportschool en kan alleen maar zeggen dat dat ook goed helpt voor je zelfvertrouwen. Heb overigens bewust gekozen voor een sportschool verder weg dan hier, omdat ik liever niet die klootzakken tegen kom. Morgen gesprek met ze en ik zal wel zien hoe het afloopt.
|
|
12-05-2008, 17:04
|
||
|
|
Citaat:
Dit weet ik uit persoonlijke ervaring.. Als zij grof doen, mag jij dat ook doen.. Je kan altijd wel iets aan iemand opmerken, gewoon keihard daar op doorgaan, als zij zich verlagen naar zulk niveau
|
|
| Ads door Google |
|
12-05-2008, 19:52
|
|
|
|
Tjaa, een van die gasten zijn moeder is ernstig ziek. Misschien dat ik dan wel heel hard ben, maar als hij over de schreef gaat, begin ik over zijn moeder. Misschien niet juist, maar het effect is wel dat hij steeds stiller naar mij doet.
|
|
13-05-2008, 23:56
|
|
|
^
Je kunt je beter niet verlagen tot hun niveau. Misschien kun je op een teamsport of een vechtsport gaan, daar leg je makkelijker contact met anderen en daar zullen waarschijnlijk meer mensen van jou leeftijd zijn. Verder moet je proberen om je niet onzeker te laten maken door die kerels en niet je identiteit aan hen te ontlenen. Sta er boven.
__________________
I love mittens made out of kittens
|
|
14-05-2008, 12:13
|
||
|
|
Citaat:
Het is leuk om vrienden te worden met mensen, maar als zij zich belachelijk gedragen naar jouw toe, kan je ze evengoed de grond in boren, maar tegelijkertijd wel vriendelijk zijn tegenover je echte vrienden..
|
|
|
14-05-2008, 14:24
|
|
Verwijderd
|
Je moet geen ruzie zoeken. Dat maakt het alleen maar erger.
Omdat zij met meer zijn, zijn ze sterker. Het is heel vervelend, maar dat is gewoon zo. Als ze zich echt tegen je keren heb je een groot probleem. Ze weten zelf ook dat ze sterker zijn (helaas).
|
|
24-05-2008, 19:26
|
|
|
|
Hoe gaat het nu?
|
|
25-05-2008, 19:41
|
|
|
Wees dat wat men niet kan bevatten, leer spelen met de psyche van mensen.
Ik heb vroeger van alles geprobeerd, me gedragen als een engel; nooit boos worden, altijd vergeven, heel melig en droog doen (op een grappige manier) me gemeen gedragen en duister. Me stilletjes houden; op de achtergrond, geen contact zoeken, alleen met school bezig zijn. Mooie praatjes ophouden die anderen shockeren en angstig voor je maken, Maar wat ik vooral probeerde was om gewoon een beetje leuk met mensen om te gaan (wat dus niet werkte) Wat het beste werkte voor me en nu nog steeds als ik minder chille mensen tegenkom is het onbekende. Gewoon een kant van me laten zien die ze niet snappen, onvoorspelbaar, onberekenbaar. kortom, mensen het idee geven dat je vertwist bent. ook efficiente manier om goed hun aandacht vast te houden. Probeer zo min mogelijk agressief te zijn, het is de bedoeling dat mensen chil doen en daar is positiviteit voor nodig. Ze mogen bang voor je zijn, maar niet zo bang of wantrouwend dat er geen knoop aan vast te spelden valt. Maar neem mijn woord hier niet te sterk over, je hebt andere ervaringen en een andere kijk op dingen opgebouwd. Wat betekent dat je je eigen weggetje moet vinden, en niet dingen klakkeloos overnemen. Ik heb geexperimenteerd met zoveel soorten houdingen en instellingen, voordat ik een handige manier ontdekte om er voor te zorgen dat anderen me en niet lastig vielen en gewoon accepteerden. een oude vijand van me die er alles aan deed om me het leven zuur te maken in mijn vwo-tijd (t/m 4 ath) durft nu niks meer tegen me te doen. De kunst is gewoon om meester te zijn op het mentale vlak.
__________________
~steer the captain, and you control the ship, ai ai matey arrrr~
~behold my societal vision: nationstates.net/unius ~
|
|
27-05-2008, 09:47
|
|
Verwijderd
|
Ik zie hier trouwens een aantal keren al mensen zeggen dat échte vrienden niet bestaan of dat ze moeilijk te vinden zijn. Nou ben ik op de middelbare school ongelofelijk veel gepest en de eerste drie jaar zijn echt een hel geweest, maar ik had ondertussen nog steeds goede vrienden die áltijd klaar voor me stonden.
Na de MAVO werd het contact leggen met anderen een stuk makkelijker; Je zit vaak met gelijkgestemden in de klas en men is volwassener. Ik heb nu massa's goede vrienden die allemaal stuk voor stuk een hart van goud hebben en waar ik altijd op kan bouwen.
|
| Advertentie |
|
|
|
28-05-2008, 12:50
|
|
|
|
Wat deadlock zegt. Echte vrienden bestaan wel degelijk. Ik weet sowieso dat ik een echte vriendin ben voor mijn vrienden, dus dat is er al één (en omgekeerd natuurlijk ook).
__________________
I love mittens made out of kittens
|
|
29-05-2008, 18:16
|
|
|
vrienden en liefde zijn idd heel belangrijk in iemands leven. vind ik een mooie waarneming. we zijn per slot van rekening 'sociale wezens'. ik vind ook dat ik geen vrienden heb maar eigenlijk omdat ik teveel van ze verwacht en ze niet voldoen aan mijn verwachtingen van 'een vriendschap'. afijn das niet hetzelfde als in jouw geval, jij wordt gepest.
Stres door pesten is niet goed. Als iemand wordt gepest of wordt uitgescholden gaat hetzelfde deel in de hersens tekeer als dat je fysiek wordt geslagen. Geen wonder dat je misselijk werd. Ik ben ook heel eenzaam. Ik zie weinig mensen, eens in de 4 weken een paar en dat is erg weinig. En ik voel me ook gedesorienteerd en een beetje misselijk nu. Ik weet nu in ene wat er aan mij scheelt.
|
|
29-05-2008, 18:57
|
||
|
|
eachte vrienden bestaan wel!!! Ik heb een groepje met super goede vrienden. ALs iemand maar 2 dagen ziek is, wordt er gebeld, kaartje gestuurd, ff op bzoek. DUs ze zyn er nog wel. als jy ze niet hebt dan bestaan ze nog wel
Citaat:
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Psychologie |
Eenzaam, alleen en geen echte vrienden. 23april | 18 | 03-06-2016 16:15 | |
| Psychologie |
Hoeveel echte vrienden heb jij? Jordy204 | 80 | 16-09-2010 12:08 | |
| Liefde & Relatie |
Geen echte vrienden Nolita | 24 | 18-02-2005 16:58 | |
| Liefde & Relatie |
geen échte vrienden kevertje84 | 76 | 21-08-2004 18:41 | |
| Verhalen & Gedichten |
[Verhaal] nog geen titel.. hoe slecht is et? maarte | 18 | 24-05-2003 22:54 | |
| Psychologie |
Echte vrienden? Verwijderd | 23 | 12-11-2002 17:28 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:40.
Adverteren