Boekverslag meisje niemand.... HELP!

Ik ben radeloos op zoek naar een boekverslag van Meisje Niemand, geschreven door Tomek Tryzna.

Kan iemand me helpen???

greetz

[Veer]

Hier staat er één :http://www.collegenet.nl/

Groetjes Vera

[Quasi]

Tomek Tryzna
Meisje Niemand

LET OP: Dit verslag is uitsluitend bedoeld als hulpmiddel bij het maken van je eigen verslag en niet om zomaar in te leveren bij je docent(e).

De ruimte
----------
Het verhaal speelt zich grotendeels af in Walbrzych. In het begin woont de familie nog in Krzeszow , maar ze verhuizen naar de wijk Piaskowa Gora, in Walbrzych. Deze steden liggen in Polen. Krzeszow is een plattelandsdorpje, waar nog veel gewerkt wordt met de handen. In tegenstelling tot Krzeszow is Walbrych een stad met een mijn. Er is een tegenstelling tussen arm en rijk in Walbrych. Enerzijds het huis van Ewu:

“Als ik ze weer opendoe zie ik een grote, witte sprookjesachtige villa in het sappige groen van bomen.”
En anderzijds het appartement van Marysia: een appartement van negenentwintig verdiepingen. Hun flat heeft drie kamers, een keuken, een badkamer en een toilet.
“Deze badkamer is drie keer zo groot als mijn kamer in onze nieuwe woning. De vloer is van witte tegeltjes, de muren zijn ook van tegeltjes, maar dan bruine. En overal hangen spiegels.”

De vader van Marysia is mijnwerker en haar moeder heeft een diploma van naaister, maar ze werkt niet. Marysia wil in het begin graag naaister worden, maar nadat ze Kasia leert kennen verandert dit. Ook wanneer ze met Ewu optrekt verandert dit nog eens. Ze wil meedoen aan het ingangsexamen van het lyceum, alleen weet haar moeder dit nog niet. Ze wil graag rijk worden en een beter leven leiden dan haar moeder. Ze wil haar gezin ook graag een beter leven geven.

En denkt daar regelmatig over na.

“Onze foto’s komen op de omslagen van de belangrijkste tijdschriften. We gaan een half miljoen dollar per jaar verdienen”

De kinderen bekijken haar ook vreemd aan door haar kledij. Marysia denkt dat ze mooi gekleed is, maar eenmaal in de klas gekomen ziet ze dat dit niet het geval is. Zo spotten ze om haar kleedje.

“ “Hm, want weet je, je hebt zo’n beeldig jurkje aan dat ik zou zweren dat hij rechtstreeks uit Parijs komt.” Ze steekt haar hand uit en neemt de stof van mij mouw
tussen haar vingers. Het is ook zo. Ik heb een erg mooie jurk aan….

“We zijn juist bezig onze beroemde Poolse posterijen onder de loep te nemen. Want onze nieuwe vriendin hier heeft een jurk gekregen uit een pakje uit Parijs. Alleen gelet op het model moet dit pakje op zijn minst tien jaar op het postkantoor hebben gelegen”

De ruimt speelt dus een heel grote rol in dit boek. Marysia verandert onder invloed van het milieu waar ze zich in bevind. Onder invloed van het rijke van Ewu, wordt ze meer vrouw en gaat ze meer op haar uiterlijk letten. Bij haar thuis heeft ze geleerd te werken en bij Ewu en Kasia wordt alles op hun schoot gegeven. Maar toch wordt ze thuis weer het gewoon meisje zoals ze in haar milieu is grootgebracht.


Thema en motief
----------------
Marysia, Ewu en Kasia zijn alledrie vijftien jaar oud. Ze zitten dus volop in hun adolescentiefase. Dit uit zich in vele factoren. Eén van die factoren is het experimenteren.
“Ik buig me voorover en kus de donzige krulhaartjes op haar onderbuik. ‘En nu ik bij jou, zegt Ewunia. Ze knielt voor mij neer, duwt mijn dijen uit elkaar en kust me daar. Ze tilt haar hoofd op en kijkt me aan. ‘Weet je’, zegt ze, ‘Volgens mij zijn wij lesbo’s…’”

Uit het vorige voorbeeld kunnen we afleiden dat er ook aandacht naar seks gaat. Er wordt regelmatig over gesproken. Vooral met Ewu praat Marysia over seks. Dit omdat Ewu al lange tijd seksueel actief is.
“’Zeg eens, zou je het willen?’ ‘Wat?’ Met een kerel naar bed gaan?’ ‘Ik weet het niet hoor… ik denk van niet.’ ‘Waarom niet?’ ‘Ja jasses, ze plassen met dat ding…’ ‘Dommerd dat doen wij toch ook.’

‘Heb je het al vaak gedaan?’ ‘Zeker.’ ‘En?’ ‘Nou niks.Gewoon fantastisch. Het is zoiets als doodgaan, maar dan honderd keer lekkerder. Het is het heerlijkste wat er bestaat op aarde. Zelfs nog lekkerder dan vliegen met een hangglider.’”

De liefde is hier ook heel belangrijk. Het gaat niet alleen om liefde tussen jongen en meisje, maar tussen twee vriendinnen. Hoe graag ze elkaar zien en wat ze daarvoor over hebben. Die liefde, vriendschap wordt dikwijls misbruikt en gebruikt. Marysia verliest in haar vriendschap zichzelf en is volledig onder invloed van de andere. Een relatie berust meestal op vertrouwen, vertrouwen dat aanwezig is in deze relaties, maar ook dikwijls misbruikt wordt.

“Doe dat maar niet. Het kost je zo te zien geen enkele moeite. Ik heb je brutaliteit onderschat. Schaam je je niet om zulke rottige dingen tegen een oudere mevrouw te zeggen die jouw oma had kunnen zijn?’ ‘Ik moest het van jou’, zeg ik boos. ‘Ik heb alleen gezegd dat als je het zegt je iets te weten kunt komen. Aan jou was de keuze, je had helemaal niet naar haar toe hoeven gaan. En? Had ik gelijk? Ben je niet iets over jezelf te weten gekomen?’ “

Marysia is bevriend met twee rivalen, zij zijn dus ook jaloers wanneer Marysia met de andere in contact komt. Die jaloezie gaat heel ver, zo ver dat Marysia haar vriendinnen verloochent.

“Ik kijk en zie dat Ewa steunend op haar elleboog omhoogkomt en alles hoort. Haar lippen trillen en ze kijkt me aan met zo’n triest gezicht… dat mijn hart in duizend stukjes wordt gesneden. En in de hoorn van de telefoon is de verre, mijlenverre stem van Kasia te horen: ‘Zal ik dan maar naar jou toe komen? Ik voel me al een stuk beter.’ ‘Nee, nee, niet hier komen!’ ‘Waarom niet?’ ‘Omdat ik heb gelogen’, zeg ik plotseling boos. ‘Zenus is helemaal niet ziek. Ik kom nooit meer.

Ewa neemt de hoorn van me over en houdt hem tegen haar oor. Terwijl ze naar het huilen van Kasia luistert glimlacht ze naar me.”

Een ander thema is de ouder- kind relatie en dan specifiek tijdens de adolescentie. Marysia kijkt op naar haar moeder. Thuis is Marysia vooral de moeder, zij neemt de opvoeding van haar zusjes en broertjes grotendeels voor haar rekening tot ze met Kasia begint op te trekken. Haar vader drinkt regelmatig en heeft zijn emoties niet onder controle, uiteindelijk komt Marysia er tegen in opstand. Maar toch blijft ze hem graag zien en vergeeft ze het hem.
“Pappa verliest zijn geduld en zonder af te wachten tot ik de rok weer optrek, slaat hij me met zijn riem op mijn kuiten. Klets, klets.

Ik duw hem uit alle macht van mij af. Hij wankelt, struikelt en valt achterover op de grond. Hij staat meteen weer op en komt op mij af. ‘Als je me nog een keer aanraakt,’ schreeuw ik, ‘zet ik ‘s nachts een keer het gas open en maak ons allemaal af!”

Motieven

---------
Vader, zie:
Achtervolgt door het kwade op aarde,
Verre van jouw ademtocht doolt zij vruchteloos rond,
Zoekend naar een vluchtweg door de bittere chaos
Waarvan zij niet weet hoe deze te overwinnen
Hippolytus

Hier begint het boek mee. Ik heb dit citaat meermaal moeten lezen voor ik het begreep. Het gaat , in dit geval, over Marysia die op zoek is naar zichzelf. Ze wordt begeleid noch door haar moeder noch door haar vader. Ze moet alles zelf ontdekken en wordt hierdoor geholpen door haar twee vriendinnen. Deze vriendinnen zijn uiteindelijk niet zo goed als ze lijken.

“Ewu legde haar handen op mijn schouders en me in de ogen kijkend zegt ze snel: ‘Luister. We hebben besloten niet naar het partijtjes van Kasia te gaan. “
Ze kijkt uit naar een beter toekomst en hoopt deze ook te bereiken.

Marysia komt ook in een heel nieuw milieu en dit tijdens haar adolescentiefase. Dit zijn dus twee veranderingen tegelijkertijd. Dit is heel moeilijk voor een meisje van deze leeftijd.

Heel belangrijk voor Marysia is haar familie en dan vooral haar blind broertje Zenus. De familie blijft voor haar een prioriteit alhoewel ze ze regelmatig verloochent.
“Hoor je dat? ‘Wat?’ ‘Nou dat…’ En inderdaad. Zenus ligt zachtjes te huilen. Hij heeft vast in zijn luiere geplast. Ik leg mijn schopje neer en loop naar het kinderwagentje dat bij het bos staat, in de schaduw van de bomen. Maar Zenus ligt te slapen.”

Verhaal – titel
---------------
Marysia is een meisje van vijftien dat in een plattelandsdorpje woont. Ze droomt heel veel en denkt regelmatig terug aan vroeger. Ze is heel fantasierijk en droomt van een heel grote en mooie toekomst.. Haar wereld verandert wanneer ze verhuist naar een stad. Op school heeft ze het moeilijk om vriendinnen te maken. Na school ziet ze een meisje van haar klas zitten, Kasia, en trekt er de hele middag mee op.

Ze beleeft de leukste dag van haar leven tot dan. Ze lachen voortdurend en een heel nieuwe wereld gaat voor haar open. Kasia noemt haar Minka.Kasia is een eigenaardig meisje, ze loopt gekleed als een zigeunerin, maar eigenlijk is ze heel rijk. Ze is een muziekgenie. Maar ze is ook gek, ze gelooft dat er een mannetje in haar zit dat voor haar goede composities zorgt.

Ze moet alles doen wat hij zegt. Hij maakt haar kapot, maar ze blijft hem gehoorzamen omdat ze een cd wil opnemen voor haar vader, die in Afrika zit.

“Thuisgekomen waste ze ze uit en behing zich ermee als een kerstboom en binnen een uur had ze haar mooiste suite gecomponeerd. Ook gaf hij haar te verstaan dat ze zo tot dood gekleed moest gaan.

… want als ze ook maar één keer iets anders aantrekt, bergt Dzigi voorgoed de sleutel tot het land van de muziek op”
Kasia is heel mondig en filosofisch. Door haar manipulatiekracht zorgt ze voor een plaats in de hel voor Minka. Dit is het ergst wat Minka kon overkomen, ze is namelijk heel katholiek opgevoed. Hierdoor komt hun vriendschap tot een einde. Dit is het eerste deel van het boek.

In het tweede deel krijgt Minka een nieuwe gids door haar leven: Ewa Bogdaj. Dit is een heel rijk en populair meisje, ze is heel mooi en slim. Ze woont in een kast van een huis en voor Majka, zo noemt Ewa haar, is dit de hemel op aarde.

“Ewa neemt me bij de hand, voert me over de trap naar een reusachtige, heldere salon.”

Ewa maakt gebruik van haar naïviteit en laat Majka kiezen tussen haar en Kasia. Dankzij Ewa wordt Majka vrouw. Ze draagt, mooiere kleren en schminkt zich en ze leert jongens verleiden. Ewa heeft Majka volledig in haar macht. Majka komt tot inzicht nadat ze Kasia verloochent in haar gezicht. Ze heeft berouw en gaat haar zoeken. Bij Kasia ’s huis aangekomen ontdekt ze iets verschrikkelijk. Ewa en Kasia zitten samen en lachen om haar. Haar hele leven stort in. Doordat ze veel tijd met die meisjes wil spenderen begint ze thuis te liegen.

Dit deed ze nooit en ze heeft het er dan in het begin ook moeilijk mee. Op een dag komt ze thuis en haar vader staat haar met zijn riem op te wachten. Door haar vriendschap is ze weerbaarder geworden en kwam ze in opstand tegen haar vader.

Het einde is moeilijk verstaanbaar. De realiteit wordt vermengd met haar droomwereld en het is moeilijk beiden uit elkaar te houden. Ik denk dat ze zelfmoord pleegt met haar blind broertje bij haar.

“In de schittering van de Vader, in de kring van de Vader, dool ik gedienstig rond als een sterretje temidden van dansende sterren, mijn zusjes. Vol onbeschroomde deemoed, in vreugdevol lijden, rustig sidderend zwijg ik.”

De titel ‘meisje niemand’ verwijst naar Marysia. Zij is “meisje niemand” omdat ze geen eigen ik heeft. Ze moet alles van anderen krijgen en neemt ook hun mening over. In het boek wordt het door Kasia aangehaald.

“ ‘Ach, hou toch op over haar! Zij is niemand, ze bestaat gewoon niet.’ Ewa moet lachen. ‘Dat heb je mooi gezegd, je hebt gelijk, zij is meisje Niemand.’ Ik doe een stap terug van het gordijn. Ik hoor hun stemmen, hun gelach. Meisje Niemand…, dat ben ik.”
.
Interpretatie
-------------
Ik vond het een prachtig boek. Het is een boek dat je boeit tot het einde. Van in het begin leef je mee met Minka. Doordat het boek in de ikpersoon geschreven is, ken je de gevoelens heel goed van het hoofdpersonage. Er is ook een heel beeldig woordgebruik waardoor je elk fragment voor ogen kan halen. Dit maakt me langs de ene kant nieuwsgierig naar de film, maar langs de andere kant ben ik dan wel het beeld kwijt dat ik voor ogen had.

Doorheen het boek voel je hoe het meisje verandert van een schuchter plattelandsmeisje in een echte vrouw. Hoe de adolescentie ingrijpt in het leven van een meisje wordt heel duidelijk beschreven. Hier is dit dat ze menstrueert, dat ze verliefd wordt,… En het eigenaardigste daaraan is dat het geschreven is door een man. Een man die de gevoelens van een meisje tijdens de adolescentie perfect weergeeft.

Het aangrijpendste in het hele boek vind ik wanneer ze haar twee vriendinnen hoort roddelen over haar. Toen voelde ik echt die pijn van zich bedrogen te voelen.

“Lachen, ik hoor iemand lachen. Dat is niet de lach van Kasia. Ik breng mijn oog tot vlakbij de spleet. OP de bank, in het zonlicht, zit Ewa. Ewa Bogdaj… Zij hier? Naast, haar, met de rug naar haar toe, zit Kasia.

‘Ik voelde in haar iets mysterieus’, zegt Kasia. ‘En het was gewoon naïviteit, gebrek aan durf, angst. Wat maakt het trouwens uit. Als ze nu nog goed was geweest… Maar zelfs dat was er niet, ik heb me vreselijk in haar vergist. Bah bah.’”

In het boek komen ook heel interessant ideeën naar voor. Vooral door Kasia. Kasia is een heel intellectueel meisje en heeft dikwijls filosofische uitspraken. Waarin ik verschillende ideeën van mezelf in terug vind.

“ Iedereen heeft zijn eigen leven en zijn eigen verstand. En bovendien zijn eigen lot waar je niets op voorhand over kunt zeggen. Op de keper beschouwd weet niemand wat voor hem of har goed is en wat slecht. Iets wordt heel knap in mekaar gezet en wat ervan komt is zo bedroevend.”

Ik denk dat Marysia een heel gevoelig meisje is maar heel naïef. Het is een typisch tienermeisje. Ze geeft een persoon waar ze naar opkijkt en van wie ze de waarden en normen overneemt. Het kan zo een meisje van op onze school zijn.

Dit alles is verteld in een mooi decor. In een wereld van fantasie en dromen, maar ook in deze van de werkelijkheid. Je zweeft als het ware mee. Dit staat ook op de flaptekst:
“Ook kun je het boek interpreteren als belevenissen die gehuld zijn in betovering en zoetheid. Want dit boek is zowel een roman als een middeleeuwse moraliteit, ieder moment laaien hellevuren op uit de aarde, die door ondergrondse trillingen wordt opgeschrikt, terwijl in de lucht demonen zweven die complete voorstellingen in dromen geven…” Czeslaw Milosz, Nobelprijswinnaar.

Ik raad dit boek aan iedereen aan. Het is een meeslepend boek waarvan je tranen van verdriet en van te lachen van krijgt. Het is voor de leeftijd vanaf vijftien jaar. Ik vond het raar dat het bij de volwassenboeken behoort, alhoewel het inderdaad af en toe verwarrend kan zijn.


Spanning
---------
Vanaf de verhuis krijgen we al een heleboel vragen. Na de eerst schooldag krijgen we de vraag of Marysia vrienden gaat krijgen en of ze gaat opgenomen worden in de klasgroep. Vervolgens krijgen we een heleboel vragen rond Kasia: Waarom draagt ze zigeunerkledij terwijl haar moeder dokter is, waarom is ze regelmatig niet op school,… en waarom roept ze soms zo hevig tegen Marysia als ze zit te componeren en wie is Dzigi?

“ Ineens… smijt ze de koptelefoon op de grond en begint me daar toch te schreeuwen: ‘Dzigi, debiel rotjong! Wat is er met je aan de hand! Dzigi, ik smeek je…’ Ze slaat de handen in elkaar en zegt met tranen in haar ogen: ‘Waarom kwel je me zo? Ik heb je alles gegeven!’

Op dat moment ziet ze mij en opnieuw wordt ze boos. ‘Wat doe jij hier?’ vraagt ze.”

Op deze vragen komt er in de loop van het verhaal een antwoord. Op de meeste vragen wordt er een antwoord gegeven. Voor mij blijft natuurlijk de vraag of ze op het einde zelfmoord heeft gepleegd of niet.

In dit boek was er niet echt een verwachtingshorizon. Je hoopt wel dat het terug goed komt tussen Kasia en Marysia en dat Marysia Ewa dumpt. Maar op het einde draait het helemaal anders uit dan verwacht.

Er wordt met veel flashbacks gewerkt waardoor je meer over het leven van Marysia te weten komt en zo ook de vragen over haar verleden opgelost worden.

Het stereotype verwachtingspatroon wordt verbroken omdat uiteindelijk Marysia alleen overblijft zonder vrienden en de andere twee weer gelukkig samenzijn. De lezer zou liever hebben dat Marysia zich weer verzoent of een jongen tegenkomt bij wie ze zichzelf kan zijn. Dit is jammer genoeg niet het geval.

Vanaf het begin komt men op de dag van het schrijven terecht dus dan heb je niet echt veel vragen. Je bent onmiddellijk mee met het verhaal waardoor je (in het begin) geen vragen hebt.

“Ik loop achter mamma aan en gooi met een schopje de kuiltjes met de stukjes pootaardappel dicht. Mamma is een goed mens. Ze zal nooit iets tegen me zeggen als ik de kuiltjes niet goed dichtgooi, ze hoeft maar te kijken en dan weet ik dat ik het over moet doen. De aarde is zacht. Pappa heeft hem met een spade rul gemaakt.”

Je vraagt je wel af of er nog iets gaat gebeuren. Want in het begin gebeurt er niets en vertelt ze gewoon over de alledaagse dingen.