13-01-2005, 09:01 | ||
Citaat:
__________________
I love dr Phil :D
|
13-01-2005, 11:10 | ||
Citaat:
|
13-01-2005, 11:39 | ||
Citaat:
__________________
I love dr Phil :D
|
13-01-2005, 13:55 | ||
Citaat:
Ik zal vanavond eens reageren want nu moet ik eigenlijk aan het leren zijn
__________________
Today I'm handing out lollipops and ass-whoopins and right now, I'm all out of lollipops!
|
13-01-2005, 17:43 | ||
Citaat:
__________________
LAAT ME NOU EENS RUSTIG UITBELEDIGEN!
|
14-01-2005, 16:53 | ||
Citaat:
Ik zie dat je 15 jaar (?) ofzo bent, ik denk niet dat je je echt zorgen moet maken aangezien vele meisjes van jouw leeftijd graag weinig willen wegen en altijd maar willen afvallen. Je bent 54 kilo en 177, het is idd wel weinig, maar je moet denken dat je nog volop in je puberteit zit en dus kan alles nog veranderen met je lichaam. Als je echt constant aan eten denkt, calorien telt, 20 x op de weegschal per dag staat,...Dan kan ik je echt wel aanraden om professioneel hulp te zoeken! Dat is echt niet het leven dat je wilt hebben hoor! Als je stilletjes aan gaat beginnen te verdikken dan kom je in een moeilijke periode (niet om iemand op stang te jagen, maar dan weet je wat je te wachten staat ). Als ik een verkeerd getal achter mijn 5 zie staan, dan kan ik wel janken en zal ik een volledige dag niet eten totdat die "magische" 56-57 er terug staat. En ik heb zelfs professionele hulp en tis nog zo moeilijk... Maarja beter dat dan opgenomen te worden en verplicht 750 gram per week bij te komen Zoek gewoon hulp als je het nodig vind, je moeder zal dat veel meer apprecieren dan als je echt Anorexia krijgt en opgenomen moet worden.
__________________
Today I'm handing out lollipops and ass-whoopins and right now, I'm all out of lollipops!
|
14-01-2005, 19:49 | ||
Citaat:
54,5 kilo bij 1.77 is nu eenmaal niet veel. Als ze dat niet horen wilt, jammer dan. Dan moet ze maar geen topic plaatsen en/of haar gewicht noemen. |
14-01-2005, 20:36 | ||
Citaat:
|
14-01-2005, 20:40 | |
kijk s op www.eetstoornis.info daar kan je je bmi uitrekenen voor je eigen leeftijd... aangezien je waarschijnlijk de puberteit nog niet helemaal uit bent, deze meter houdt daar rekening mee... veel sterkte en succes ermee...
|
14-01-2005, 22:13 | ||
Citaat:
Natuurlijk is het moeilijk, maar je hebt hier al de eerste stap gezet. Dus wie weet kan je het nu ook mensen in je omgeving vertellen, zodat je hulp krijgt voordat het te laat is. Laat het aub niet verder gaan dan dit, want je verziekt je hele leven (ongewild en misschien 'onbewust'). |
14-01-2005, 22:16 | ||
Citaat:
|
15-01-2005, 12:05 | |
Wow sneeuwvlokje, wat een lange en lieve reactie!
Zoals jouw verhaal al bevestigt, zo gaat het nu bij mij dus ook. Alleen vind ik niet dat ik een eetstoornis heb omdat ik nog niet zoveel ben afgevallen. Dat klinkt raar, maar aan de andere kant voelt het gewoon niet goed hoe ik met mijn lichaam omga. Ik wil het aan de ene kant heel erg graag laten stoppen, maar aan de andere kant in mijn 'eigen' wereldje blijven... Hoe ik dus van dat schuldgevoel afkom, moet ik nog achter zien te komen. Misschien zoals jij zei, door te denken dat dat gezond is. Het probleem is echter: ik eet helemaal geen koekjes, patat, pizza enz. Dat wat ik eet is gezond en dan voel ik me al schuldig.. dus het gaat allemaal zo raar in mun kop zeg maar Maar, ik wil het wel proberen.. bedankt sneeuwvlokje en ook alle andere!! |
15-01-2005, 12:17 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik wil nog even zeggen dat niet de mate waarin je bent afgevallen bepaald of je een eetstoornis hebt, maar de mate waarin je er (obsessief) mee bezig bent. Dus je hoeft niet eens zoveel afgevallen te zijn om een eetstoornis te hebben. Bovendien zijn ook andere eetstoornissen dan Anorexia Nervosa. Je hebt bijvoorbeeld ook Boulimia Nervosa. Mensen die aan deze eetstoornis lijden hebben meestal een 'normaal' gewicht en vallen weinig of niet af. Dit komt omdat ze vreetbuien hebben, en die vreetbuien compenseren met braken, laxeren, sporten, etc. Hierdoor blijven ze meestal op hetzelfde gewicht en vallen ze niet af. Toch is het een eetstoornis, en ook behoorlijk ernstig. En dan over dat 'eigen wereldje'. Dat gevoel komt ook heel sterk naar boven in het boek dat ik je in een eerdere post aanraden. Ik begrijp wel wat je bedoeld met dat gevoel en het is moeilijk om uit dat wereldje te stappen. Daarom is (denk ik) de beste manier om het langzaam / geleidelijk aan te doen. Je hoeft niet van de ene op de andere dag je hele voedingspatroon aan te passen. Maar gewoon iedere dag wat meer / beter eten, je minder druk proberen te maken over wat je eet en wat je weegt, je minder schuldig proberen te voelen. Als je dit zo op probeert te bouwen gaat het over een tijdje al een stuk beter met je, dat weet ik zeker. Nog maals; Succes! |
15-01-2005, 15:06 | |
Ik bedoelde niet dat je opgenomen moest worden hoor. Ik bedoelde alleen dat je moet uitkijken dat je niet te ver weg zakt in je eetprobleem omdat je dan misschien wel opgenomen moet worden. En daarom kun je het beste nu actie ondernemen. En wat je zegt van je gewicht en dat je nog weinig bent afgevallen, anorexia gaat niet alleen om het gewicht. Het gaat vooral om wat er in je hoofd gebeurt, hoe je over eten denkt. En hoe meer je afvalt, hoe moeilijker het is om uit de put te komen. Als je afvalt ga je anders denken en voel je je negatiever. En dat je aan de ne kant er van af wilt en aan de andere kant in je eigen wereld wilt blijven is typisch voor anorexia. Zelf heb ik dat dubbele gevoel ook nog steeds. Je wilt gezond zijn en geen schuldgevoelens krijgen door je eten, maar ook mager zijn en 'speciaal'
|
15-01-2005, 15:17 | ||
Citaat:
|
15-01-2005, 15:36 | |
Nee ik wil ook absoluut NIEMAND pijn doen! Maar, het is miss nu al de 5de x dat ik dit vertel, het is so damn hard om daaruit te komen! Ik voel me dan altijd zooo kloteschuldig en zwak en vies en slecht enz... Ik weet ook eigenlijk niet met wie ik dan moet gaan praten, buiten mijn huisarts want dat wil ik niet. Eigenlijk wil ik ook met niemand praten, anderen hebben het harder nodig als ik! Ik weet hoe mijn situatie is en ik weet ook dat anderen het veel moeilijker met eten hebben... als k zo'n verhalen lees, denk ik, zie je het kan nog veel erger!! Ik weet, het gaat om mijn situatie, maar toch...
|
15-01-2005, 15:42 | |
Als je perse niet naar je huisarts wil, probeer dan op z'n minst met iemand anders te praten. Dat je dit topic hebt geopend is inderdaad een goede stap, maar ik denk dat je er meer aan hebt om met een bekende te praten, iemand die je vertrouwt.
Met je ouders praat je ook liever niet erover? Heb je niemand in je familie die je in vertrouwen durft te nemen? Je zal toch wel een oom of tante hebben waar je een hele goede band mee hebt? Misschien kan deze dan samen met je naar de dokter gaan. En misschien helpt alleen praten erover ook al. Probeer toch iets te ondernemen, hoe moeilijk het ook is. Uiteindelijk doe je het voor jezelf, en uiteindelijk heb je je er alleen maar zelf mee als je 't verzwijgt. |
15-01-2005, 16:22 | ||
Citaat:
en dat wil jij niet en dat kan je wellicht voorkomen maak niet dezelfde fout als zij (bedoel ik niet zo rot als het er staat) door het geheim te houden, Hier kun je niet echt geholpen worden. Huisarts lijkt me een rpima persoon om je door te verwijzen ofzo Maar is er niemand op school die je in vertrouwen kunt nemen?
__________________
I love dr Phil :D
|
15-01-2005, 16:42 | ||
Citaat:
|
15-01-2005, 18:18 | ||
Citaat:
Niemand wordt te kort gedaan, als er hulp te weinig is, dan worden sowieso de 'slechtste gevallen' eerst behandelt. Maar dat zijn die dingen die je aan de experts over moet laten, om DIE keuze te maken. Trouwens; wat is er precies mis met je huisarts? Of waarom wil je niet graag daarheen?
__________________
|| Eigenlijk heel aardig || Don't be too open-minded, your brains might fall out! || ADT, 01-12-'05! || Generatiecrisis!
|
15-01-2005, 18:39 | |
Nou, ik weet gewoon niet ik durf het gewoon tegen niemand te vertellen, omdat ik me ook zo schaam!! Ik schaam me gewoon om mijn gedrag, ik weet gewoon niet. Op school komt deze week de ggd, maar daar heb k ook niet zo'n geweldige ervaringen mee en bovendien ben ik niet uitgenodigd voor een gesprek.. gelukkig
|
15-01-2005, 20:36 | ||
Citaat:
er moet toch wel 1 iemand zijn die je kunt vertrouwen iedereen zal het dapper vinden als je wel hulp zoekt voor dat je daar toe verplicht wordt door je omgeving wil je hier nou vanaf komen of niet...
__________________
I love dr Phil :D
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
anorexia nervosa profielwerkstuk esmee_. | 1 | 23-10-2016 20:21 | |
Psychologie |
anorexia nervosa profielwerkstuk esmee_. | 1 | 23-10-2016 20:19 | |
Psychologie |
Anorexia ikkuh15 | 3 | 19-10-2009 11:10 | |
Verhalen & Gedichten |
Van Christiaan, zijn anorexia-kater en Fred Verwijderd | 15 | 02-09-2004 01:26 | |
Psychologie |
Anorexia? Eetprobleem? Niemande | 53 | 02-06-2003 15:36 | |
Psychologie |
anorexia iloontjuh | 23 | 12-02-2003 15:17 |