Gemengede gevoelens over relatie

[Qeurkajo]

Hoi, ik zit met een aantal issues over mijn relatie en was benieuwd wat andere hiervan vinden. Helaas heb ik wel veel vrienden maar geen echte goede vrienden om dit soort dingen te bespreken...

Het zit namelijk zo, ik heb drie jaar een vriendin gehad. Een erg leuk meisje en was allemaal prima. Het heeft wel ruim 7 maanden geduurd voordat het echt wat werd, dit omdat ik erg onzeker was en zij bang was of ik wel echt van haar hield (ze was bang dat ik er zou gebruiken) omdat ik de boot erg afhield. Dit kwam omdat ik één relatie voor haar heb gehad, duurde slecht 1-2 maanden, maar liep dramatisch af omdat nadat het uit ging me ex gelijk met een van me beste vrienden het bed indook. Dit deed erg veel pijn... Die vriend is nou geen vriend meer

Uiteindelijk ben ik die 3 jaar erg gelukkig met haar geweest, we hadden weinig problemen op 1 ding na, dat ik erg veel hobby's had en dat dat haar onzeker maakte, omdat ze dacht dat die hobby's voor mij op de eerste plek kwamen. In de loop van die 3 jaar heb ik veel opgegeven, maar uiteindelijk bleek vorig jaar juni dat het niet meer ging voor haar. Die maand had ik 1 ding voor mezelf te doen, dat heb ik ook gedaan maar vlak voordat ik daar heen ging is ze erg boos geworden en heeft ze het uit gemaakt, het was de welbekende druppel voor haar! Ik dacht dat trekt wel bij en ben de volgende dag bij haar langs gegaan... Het kwam niet gelijk goed, en het bleek dat ze het zo met me gehad had dat ze bij een klasgenootje is langs geweest en met die jongen heeft gezoend. Voor mij voelde dat als vreemdgaan... Een relatie zat er niet meer in maar we hebben wel nog een maand lang samen geleefd, we deden precies hetzelfde of het nog aan was...

Toen kwam de vakantie, ze was afgestuurd en ging met vriendinnen een weekendje weg... Uiteraard mocht ik er weg brengen. Nadat weekend kreeg ik te horen dat ze me niet meer wou zien, ze zag het niet meer zitten ondanks dat ze nog wel van me hield. Ik kon hier moeilijk mee omgaan en zocht veel contact. Ik heb haar toen anderhalve week niet gezien/gesproken, we hadden wel nog spullen bij elkaar liggen en ik had die nodig. Ik mocht langskomen en toen sloeg de vonk weer over... Het bleek dat ze dus niet zonder me kon. Helaas had ze een vakantie geboekt met vriendinnen, dus duurde het weer 10 dagen voordat ik er zag... Daarna kwam ze terug en begonnen we elkaar weer veel te zien... Het was leuk en gezellig, maar het duurde pas tot half november voordat het weer echt aan was.

Inmiddels zijn we dus weer een poosje bij elkaar, nog geen enkele ruzie gehad en we lijken net twee tortelduifjes maar zo onzeker als ik ben, begon ik erg te twijfelen wat er nou allemaal is gebeurd in die periode dat het uit was, hoe zit het met die jongen waar ze mee heeft gezoend? Destijds zij ze dat het een erg leuke jongen was... Ik heb dus, vorige week, gevraagd of ze met hem naar bed is geweest, het blijkt dus zo te zijn dat ze 2x met hem naar bed is geweest in die 1,5 week dat ze dacht dat ze echt niks meer voor me voelde... En hier zit ik nu erg mee... We hebben er even over gepraat en ze heeft er veel spijt van, de sex was dramatisch met die jongen, zegt ze, en ze had het achteraf beter niet kunnen doen...

Ik hou heel veel van haar, ik ben eigenlijk niet heel erg boos geworden alleen om het feit dat ze het onveilig heeft gedaan, en dus redelijk snel weer met mij het bed in is gedoken... Die tijd zonder haar was erg zwaar voor me, dus ik wil haar niet kwijt...

Maar nu vraag ik me dus af wat andere hier van vinden, ben ik misschien te gefixeerd op een relatie met haar? Misschien verlies ik de werkelhied uit het oog? Ik was voor haar de eerste jongen waar ze mee naar bed is geweest, ze had voor het einde van de relatie wel eens over dat ze zich afvroeg hoe het met een ander was, nu houd ik me voor dat het daarom misschien wel goed is geweest, anders komen die gevoelens misschien over een poos weer terug... Hecht ik teveel waarde aan sex? En moet ik niet gewoon ontzettend blij zijn dat ik dit meisje weer heb terug overwonnen?

Op dit moment is de relatie dus goed, alleen zijn de rollen nu om gedraaid... Mijn hobby's zijn over, dit kan ik door omstandigheden niet meer doen. Daar in tegen doet zij ontzettend veel met vriendinnen, veel op stap en andere uitjes. Dit vind ik opzich niet erg, alleen het feit dat ik dit vroeger niet kon doen en mede daarom dat het is uit gegaan doet me wel veel pijn... Dit heb ik er ook verteld inmiddels, ze wou in de meivakantie weg gaan met vriendinnen naar een warm land, maar daar heeft ze toch vanaf gezien ineens

Laatste punt is, dat ze binnenkort met haar oude klas uit eten gaat (en misschien ook wel daarna stappen), die jongen is er dan ook waarschijnlijk bij, dit is best moeilijk voor mij, is het redelijk om hier moeilijk over te doen? Kan ik haar verbieden om te gaan? Ik heb grote vermoedens dat ze gewoon gaat als ik er niks van zeg...

Het is lastig om bijna 4 jaar, in een kort en zo objectief mogelijk berichtje te beschrijven. Hoop dat iemand iets mee kan. Als het moet kan ik alles nog veel uitgebreider beschrijven

[Dott]

Pff.
Goed, ik heb het hele verhaal doorgelezen.
En het is toch echt iets van, ja wat voel je er zelf bij.
Ik zal je heel eerlijk zeggen, ik heb een relatie van bijna 2 jaar gehad met iemand, mijn eerste echt liefde (die me achteraf flink belazerd heeft).
Met een tussenpauze waarin het 3 maanden uit was.
In die 3 maanden heb ik niks gedaan met anderen, maar hij wel.
De 2e keer dat het uit ging, ben ik in een week tijd met 2 anderen naar bed geweest (gewoon op de rebound, alleen seks, geen gevoel).
Dit was absoluut niet gepland ofzo, it just happened.

Op die manier kon ik een bepaald deel van de ex wel afsluiten, maar wil niet zeggen dat ik totaal geen gevoelens meer voor hem had.
En ik weet ook niet wat ik had gedaan als ie me weer terug had gewild, dat zal ik je heel eerlijk zeggen.

Natuurlijk is het rot dat ze met een ander naar bed is geweest, maar dat ze nu bij jou terug is zegt ook veel over hoe veel ze van jou houdt en hoeveel ze om je geeft.
Persoonlijk zou ik er niet te groot punt van proberen te maken, en genieten van wat je nu samen hebt.
Ik zou haar niet verbieden om te gaan, daarmee jaag je haar alleen maar tegen je in.
Laat haar gewoon gaan, er zijn genoeg mensen bij, en als ze idd wat met hem doet, weet je meteen waar je aan toe bent..

Ik hoop dat je hier wat aan hebt..

[sicilion]

Als je niet twijfelt over haar, maar puur over of jij niet te gefixeerd bent dan is het een 'easy question' lijkt me. Jij wil bij haar zijn en zij, naar ik aan neem, ook bij jou. En wat Dott ook zegt, als ze bij dat etentje, of die avond, wat met hem doet weet je 'hoe laat het is'. Je moet jezelf niet zo het twijfelen laten maken door wat 'normaal' zou zijn

[serac]

oei, best heftig ;
maar je zou haar alle vrijheid moeten laten, bij dat etentje-met-lol-erna ;
mssch kan je er "heel neutraal" met haar over praten [1] of en hoe ze zich daarin vrij voelt [2] en (vragen) of ze jou gaat vertellen als er "wat gebeurt" ;
dan weet je [3] hoe het bij/met haar zit, en [4] hang je niet van anderen die er iets over zeggen (of : die jij er naar vraagt, nog erger) !

[metallica]

Ben ik nou de enige die het vreemd vind dat je vriendin van je verwachtte dat je je hobbies liet vallen? Is een beetje vreemd toch, volgens mij is het juist normaal als je je eigen dingen een beetje behoudt.
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je het lastig vindt dat ze tussendoor met iemand anders heeft liggen te vozen, ik moet zeggen dat ik het daar ook heel moeilijk mee heb gehad toen ik hoorde dat m'n vriend dat tussendoor ook had gedaan. Rationeel is het niet, want het was namelijk uit, maar toch pijnlijk. Maarja, uiteindelijk kan je er niets anders mee dan het te accepteren. Ik zou haar dan ook niet verbieden om naar dat etentje te gaan, maar het kan geen kwaad om haar te vertellen dat je het daar moeilijk mee hebt

serac schreef:

oei, best heftig ;
maar je zou haar alle vrijheid moeten laten, bij dat etentje-met-lol-erna ;
mssch kan je er "heel neutraal" met haar over praten [1] of en hoe ze zich daarin vrij voelt [2] en (vragen) of ze jou gaat vertellen als er "wat gebeurt" ;
dan weet je [3] hoe het bij/met haar zit, en [4] hang je niet van anderen die er iets over zeggen (of : die jij er naar vraagt, nog erger) !

Omg. Jouw posts zijn altijd zo irritant.

En daarbij snap ik echt niet wat je bedoelt.. Ze hebben toch geen open relatie. Er moet helemaal niets gebeuren tussen haar en die jongen tijdens dat etentje.. Of snap ik nou je post gewoon niet?

[Qeurkajo]

Dames, bedankt voor jullie reacties

We zijn heel eerlijk tegen elkaar (denk ik), dus als ik vraag of er wat gebeurt is tijdens dat etentje zal ze dat vertellen. Dat van die jongen vertelde ze ook gelijk toen ik er navroeg, ze wou er niet erover liegen en zat al een tijd te twijfelen om het uit er zelf te vertellen.

Het is ook vreemd dat ik geen hobby's mocht hebben en heel veel discussies over gehad. Ze vond het zelf ook niet terecht dat ze er moeilijk over deed, maar kon er destijds niet mee omgaan. Na de "break" gelukkig wel, dit is ook de reden dat het nu beter gaat en al heel lang geen ruzies hebben gehad alleen jammer dat mijn grootste hobby nu weg is

Ik was ook niet van plan om het te verbieden, maar wou wel vragen of die jongen ook komt en denk dat zij dan wel met een reactie komt van hoe ze er over denkt...

Het is allemaal nog vrij vers, dus denk over een tijdje dat ik er wel beter mee om kan gaan. Het speelt nu nog teveel door me hoofd en die jongen heeft een te standaard naam, die veel te veel voorkomt! Keek gisteravond met haar TV en kwam die naam ook al 2x voorbij, dan voel je toch een soort spanning in ene Van het weekend hebben we weer veel tijd samen, dus misschien dat we er dan nog wat "neutraal" over kunnen praten. Want vraag me wel af waar die jongen is gebleven, want ze vonden elkaar beide wel leuk, hebben 2 leuke avonden en daarna (helemaal) niks meer?

[miekmuis]

Qeurkajo schreef:

Van het weekend hebben we weer veel tijd samen, dus misschien dat we er dan nog wat "neutraal" over kunnen praten. Want vraag me wel af waar die jongen is gebleven, want ze vonden elkaar beide wel leuk, hebben 2 leuke avonden en daarna (helemaal) niks meer?

Wat dacht je ervan dat ze jou leuker vond? Lijkt me nogal logisch dat als ze ervoor kiest om toch weer voor jullie relatie te gaan, ze die jongen wat meer op afstand houdt.

[Qeurkajo]

Van haar kant begrijp ik het wel, maar meer vanuit zijn kant, als hij ook zoiets had van ik wil niks meer met haar... dan hoef ik me helemaal geen zorgen te maken over het etentje...

[miekmuis]

Het maakt niet uit wat hij wil. Als zij niks wil hoef jij je geen zorgen te maken. Ik vind het altijd zo'n onzin als mensen gaan roepen "Ja ik vertrouw mijn partner wel, maar die ander niet". Als je partner niks wil bereikt die ander helemaal niks. Kennelijk verdenk je je partner er dan toch van open te staan voor een anders advances.

Qeurkajo schreef:

Van haar kant begrijp ik het wel, maar meer vanuit zijn kant, als hij ook zoiets had van ik wil niks meer met haar... dan hoef ik me helemaal geen zorgen te maken over het etentje...

tenzij je van hem verwacht dat hij haar gaat ontvoeren en verkrachten, maakt dat helemaal niets uit, zolang zíj maar niet wil.

[Qeurkajo]

Ik vertrouw die gozer niet echt, maar verwacht dat verkrachten toch niet... Maar ja zij wil over 60 jaar nog steeds bij me zijn, dus is ze verstandig genoeg, ga ik maar vanuit...

[Kaa]

metallica schreef:

Ben ik nou de enige die het vreemd vind dat je vriendin van je verwachtte dat je je hobbies liet vallen? Is een beetje vreemd toch, volgens mij is het juist normaal als je je eigen dingen een beetje behoudt.
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je het lastig vindt dat ze tussendoor met iemand anders heeft liggen te vozen, ik moet zeggen dat ik het daar ook heel moeilijk mee heb gehad toen ik hoorde dat m'n vriend dat tussendoor ook had gedaan. Rationeel is het niet, want het was namelijk uit, maar toch pijnlijk. Maarja, uiteindelijk kan je er niets anders mee dan het te accepteren. Ik zou haar dan ook niet verbieden om naar dat etentje te gaan, maar het kan geen kwaad om haar te vertellen dat je het daar moeilijk mee hebt

Dit vooral, ik vind het raar dat je al je hobbies laat vallen. Kijk als je echt alleen en altijd daar mee bezig bent snap ik dat ze daar een rpobleem mee heeft, maar er meot toch iets zijn waar je je energie in kwijt kan in je vrije tijd (ik weet natuurlijk niet wat voor rare hobbies jij erop nahield )
En daarbij vind ik het ook uiterst apart dat je na 4 jaar niet over dit soort dingen kan communiceren met haar zonder dat je bang bent wat de gevolgen zijn. Je zit samen in de relatie, je moet je samen op je gemak voelen. Jij moet niet op eierschalen hoeven lopen omdat je bang bent dat zij 'iets' vind van jouw onzekere/moeilijke gevoelens mbt tot die jongen. Zo'n reactie van jou lijkt me juist heel normaal. En zoals jij het vertelt lijkt het ook alsof je haar gevoelens, wanneer zij problemen had met jouw hobbies, redelijk beantwoord hebt. Ook raar dat dat reden is tot het beeindigen van de relatie van haar kant, lijkt me toch dat als je dat zo dwars zit je er vaker en langer erover praat tot dat er een compromis of een andere oplossingis, en niet zomaar wegloopt.
Al met al n rare situatie waarin het lijkt alsof jij meer openstaat tot communiceren (LIJKT he...) en te bang bent want de gevolgen zijn als jij ook eens je gevoelens aangeeft. Als ik jou was zou ik gewoon eens lang met dr gaan praten en alles op tafel gooien wat je dwarszit, want doe je dat niet blijft het zieken en ben jij straks degene met 'de druppel'

[Sade]

Het is denk ik helemaal niet zo raar als je nog eens iets wil horen over die andere jongen, als ze hem binnenkort gaat zien. Wel een mooie opening ook om nog eens even te bekijken waar jullie nu staan. Verder zou ik, als ik jou was, maar weer op zoek gaan naar een paar nieuwe hobby's. Het feit dat zij het een paar jaar geleden slecht trok dat je een druk bezet persoontje was, hoeft natuurlijk niet te betekenen dat je nu maar helemaal niets meer voor jezelf moet doen.

[Qeurkajo]

Bedankt voor jullie reacties.

Van het weekend heb ik nog met haar gepraat over die jongen. Ze kwam er zelf mee want ze had wel door dat ik het allemaal opkropte en vond dat we het er de komende tijd veel over moeten hebben. Om te voorkomen dat ik zeg over een jaar van dat ik er toch niet mee kan omgaan. Conclusie was eigenlijk, dat zei dacht wel over me heen te zijn, dus niet en nu heeft ze er veel spijt van en wou ze de tijd terug draaien. Zowel zij als die jongen willen verder niks, zei heeft destijds duidelijk aangegeven dat ze niet toe was aan een nieuwe relatie dus hij wist dat het daarbij bleef...

Die hobby´s die ik had waren niet zo extreem hoor, ik was destijds nog 'jong' en ging regelmatig stappen, daarnaast sporte ik veel, ging vaak naar voetbal kijken en had het erg druk met mijn eigen bedrijfje naast mijn studie. Hierdoor had ik inderdaad weinig tijd. Dit heb ik langzaam afgebouwd waardoor het nu wel goed gaat. Wat voor haar moeilijk was is dat ik gezegd had dat ik samen met me maten naar voetbal wou gaan en dat ik haar er niet (elke keer) bij wou hebben, dit zag zij als dat ik niet alles met haar wou delen en dat die voetbal voor mij op de eerste plek stond...

Al met al hoef ik me dus geen zorgen te maken over die andere jongen ofzo... Ze gaat volledig voor mij en wil niks anders meer. Ik moet nu alleen dat gebeuren met die jongen een plekje geven als ik met haar verder wil. Ben nu een week verder en het spookt de hele dag zo'n beetje door me hoofd, als ik bij haar ben vraag ik heel veel aandacht kusjes/knuffels om de boosheid/teleurstelling te verdringen die ik heb als ik niet bij haar ben...

Hopelijk gaan de gesprekken in de toekomst helpen...