Ik kan nooit boos worden.

[Abercrombie]

Als ik kwaad op iemand bent kan ik het niet tegen die persoon zeggen. Ik weet niet waarom, maar ik zeg het gewoon niet, behalve kleine kinderen misschien.
Ik vind het moeilijk om dat te zeggen tegen vrienden, en iedereen eigenlijk. Als ik boos ben uit ik mezelf door te huilen als ik alleen ben.
Ook vind ik het heel erg als mensen boos op MIJ zijn, dat vind ik echt vreselijk.
Ik zou me er graag eens wat minder aan van willen trekken als iemand boos op me is, en gewoon eens tegen iemand willen zeggen dat ik iets niet leuk vind, maar dat kan ik niet. Het is heel vreemd, want voor de rest ben ik niet verlegen en ik heb ook veel vrienden enzo. Kan iemand me helpen? Thanx

[nogwatjuh]

umm ik heb t ook.. nouwja. meestal ben ik pas kwaad 8eraf of alleen als zij weg zijn.. msschien kan je t neit omdat je t hun niet kwalijk neemt. dat je jezelf dr de schuld geeft.. das bij mij in elk geval zo.. in dat geval: niet doen.. als zij wat fout doen is dat niet jouw schuld.. als dat neit zo is weet ik dat ook nie.. sorry.. msschien als ik wat minder moe ben post ik wel verder,

Je doet teveel je best om aardig gevonden te worden. Je zegt 't zelf: Ik vind het vreselijk als iemand boos op me is.
Dat is ook de reden waarom je je eigen boosheid/ woede niet kan uiten. Je bent bang dat andere mensen je dan niet meer aardig vinden.

Om Oprah maar te citeren: "They think you're a bitch? SO WHAT?"
De wereld vergaat niet, er gaat niemand dood, je moet hooguit je eigen gevoelens en standpunten verdedigen.
Je hoeft niet alles te pikken (en vice versa geldt dit ook).

Je moet denk ik wat meer relativeren. Wat is het ergste dat kan gebeuren als er iemand boos is op jou? En waarom zou iemand boos op jou worden?

Je moet het niet zo ver laten komen dat je geen nee meer durft te zeggen want geloof me, dat wakkert het probleem alleen maar aan.

Als je zelf niet meer zo bang bent dat mensen boos op je worden, zul je denk ik ook makkelijker boos zijn zelf. Ik herken op zich mn ex wel heel erg erin, die werd ook nooit op iemand boos. Ik kreeg dan de boosheid op andere mensen over me heen (in de zin van 1 grote klaagzang) maar tegen die mensen zei hij het nooit. Op mij werd hij ook nooit boos en dit irriteerde me echt mateloos!! Ik werd daardoor juist alleen maar weer bozer op hem, en ging extra lullig doen om boosheid uit te lokken. (Het is gewoon geen prettig gevoel het idee te hebben dat je echt alles kunt maken, je wil af en toe gewoon een beetje tegengas).

[Juliah]

Ik weet precies wat je bedoeld... Afgelopen week zei er nog iemand tegen me 'ik snap niet dat je dan niet boos wordt'. Tja, waarom zou ik? Volgens mij heeft het ook weinig zin om boos te worden, ik heb er iig geen zin in en/of behoefte aan. 't zou wel eens makkelijk wezen, want dan weten mensen tenminste dat het serieus is. Maar verder...volgens mij bereik je meer met normaal te praten ed.

En als mensen boos op mij zijn, dan vind ik dat idd vreselijk...

Echt tips heb ik niet voor je, jammer genoeg. Ik zat hier zelf ook over na te denken en wou je alleen even laten weten dat er meer mensen zijn die het ook hebben.

Ik heb dus echt precies hetzelfde. Ik herken het wel, ik voel me echt gigantisch schuldig als iemand boos op me is en doe er eigenlijk (te) veel aan om het weer goed te maken. Vaak genoeg gewoon 'sorry' gezegd terwijl ik het niet eens mijn schuld vond, zodat het dan iig maar weer goed was...

Waar het ook aan ligt, is dat ik thuis nooit boos mag zijn. Zodra ik boos ben, ga ik zwijgen. En als mn ouders de mensen zijn waar ik boos op ben, dan nemen ze (vooral mn vader) me totaal niet serieus. Hij spot ermee en zegt dat ik me niet zo aan moet stellen. En als ik te lang doorga met boos worden, dan krijg ik een heel relaas over me heen, en misschien nog wel meer...Terwijl je hem eens bezig moet zien als hij boos is... Ik heb altijd het gevoel dat mn gevoelens hier niet echt serieus genomen wordt...

Als ik boos ben op mn moeder, dan komt ze altijd meteen weer achter me aan om het goed te maken. (Als het 'ik wil aardig gevonden worden-sydroom erfelijk is, heb ik het absoluut van haar) Ik heb dus gewoon nooit de kans om boos te zijn. Het wordt zo'n beetje als een 'fout' gevoel gezien.

Wat hier het gevolg van is, is dat ik dus mn woede nooit kwijt kon. Aan niemand. En dus werd ik zo kwaad op mezelf..En daarom ging ik dus automutileren en zo. Daar ben ik nu al wel enige tijd vanaf, maar ik kan nog altijd niet goed met boosheid omgaan.

Ik probeer nu om steeds meer te zeggen wat ik denk en ik houd mezelf ook telkens voor dat ik er niet ben om voor iedereen aardig te zijn. Tis wel moeilijk. Ik houd er een rot-gevoel aan over als ik dan weer eens onaardig ben geweest. Dan voel ik me echt zo'n stomme bitch en zo... Wat ik ook denk, is naar mate je meer zelfvertrouwen krijgt, je minder graag aardig gevonden hoeft te worden.

Jezelf zijn is naast je leuke kanten, ook je minder leuke kanten durven accepteren.

[Juliah]

Myself! schreef:
Waar het ook aan ligt, is dat ik thuis nooit boos mag zijn. Zodra ik boos ben, ga ik zwijgen. En als mn ouders de mensen zijn waar ik boos op ben, dan nemen ze (vooral mn vader) me totaal niet serieus. Hij spot ermee en zegt dat ik me niet zo aan moet stellen. En als ik te lang doorga met boos worden, dan krijg ik een heel relaas over me heen, en misschien nog wel meer...Terwijl je hem eens bezig moet zien als hij boos is... Ik heb altijd het gevoel dat mn gevoelens hier niet echt serieus genomen wordt...

Als ik boos ben op mn moeder, dan komt ze altijd meteen weer achter me aan om het goed te maken. (Als het 'ik wil aardig gevonden worden-sydroom erfelijk is, heb ik het absoluut van haar) Ik heb dus gewoon nooit de kans om boos te zijn. Het wordt zo'n beetje als een 'fout' gevoel gezien.

Hebben wij dezelfde ouders?

Juliah schreef:
Hebben wij dezelfde ouders?

Dat is niet te hopen voor jou..

[Wasteland]

Ik denk dat je vanzelf wel een keer boos wordt. Naarmate de boosheid van anderen jouw steeds meer gaat irriteren zal er een keer komen dat je het compleet zat bent......

[dromerig elfje]

*heel herkenbaar..., ik durf ook nooit boos te worden..., omdat ik bang ben dat diegene mij dan niet meer aardig vindt en accepteert....
dan gaan mensne over je heen lopen en das ook nie echt goedig ...

ik praat nu met een vertrouwenspersoon op school,
hij gaat me leren om meer voor mezelf op te komen, en dus ook boos te worden als het nodig is..., misschien is het ook een idee voor jou?....

[ABrules]

ik... wordt niet boos maar beheers... en beheers en beheers en beheers nog meer... mensen worden er bang van... maar kan er niks aan doen...

ik wil niet boos worden uit de angst dat ik mensen ga kwetsen... daar ik iemand ben die dat zou kunnen... en mensen mij zat vertellen in vertrouwen waarmee ik ze kan kwetsen... ik mag dus gewoon niet boos worden...

[the tourist]

Dat ken ik.

Als ik boos ben hou ik dat gewoon voor mezelf, ik ben bang dat als ik het vertel niemand mij aardig vind, en ik dus alleen ben.

Ik denk dat dit gewoon iets is waar je over heen moet groeien, als je meer zelfvertrouwen krijgt zal je hier ook minder last van hebben.