Columnwedstrijd: Column (2)

[Ieke]

Column

Het is zondagavond, 30 januari. Ik surf een beetje rond op scholieren op zoek naar bruikbare dingetjes voor mijn leesverslag, tot mijn oog op iets anders bruikbaars valt: een columnwedstrijd. Opeens voel ik iets van binnen trillen, de adrenaline schiet door mijn lichaam. Ik moet meedoen met die wedstrijd. Ik? Meedoen aan een columnwedstrijd? Man, ik wist een jaar geleden niet eens wat een column was en ik ga nu meedoen??
Laat ik het uitleggen. Ik ben het woord column al veel te vaak tegengekomen in mijn boek van Nederlands, ik heb bij de schoolkrant gezeten, waarbij het woord column regelmatig ter sprake kwam, maar ik heb nooit een definitie van het woord column kunnen vinden. Na jarenlang diep onderzoek gedaan (lees: niet meer dan drie seconden) ben ik er toch achtergekomen wat een column is. Een column staat vol met onzin. Onzin over school, over de maatschappij en onzin over onzin. Maar de onzin volgt wel de gedachtegang van de schrijver, zoals mijn gedachtes nu via mijn op de toetsenslaande vingers eruit rollen. Mijn column heeft niet meer inhoud dan wat er hier nu staat en zal ook niet meer krijgen dan deze onzinnige woorden.
Wat wil ik dan met deze onzin bereiken? Want dat is het volgende kenmerk wat ik heb kunnen ontdekken in de verschillende columns die ik heb gelezen. Ik weet niet wat ik met deze onzin wil bereiken. Het is nergens begonnen en het gaat nergens heen. Mijn vingers ratelen maar door, maar ik heb geen idee waar het over gaat. Ach, ik vind het wel grappig zo. Lekker lullen over niks. Dat is het mooie aan columns (al kan ik niet als ervaren columnlezer spreken, want ik heb ze pas op mijn zestiende ontdekt), het leest lekker vlot, het gaat nergens over, maar toch zit er een conclusie in. En ik heb zojuist de mijne tijdens het typen gevonden: columns zijn ontspannende, maar toch aangrijpende artikels. Okee, nu spreek ik het woord column nooit meer uit, want als je het vaker dan drie keer achter elkaar zegt lijk je net een kalkoen met spraakgebrek.
Ik hoop dat u allen genoten hebt van mijn eerste column. Wie weet groeit er nog iets moois uit deze onzintekst.