Ouders en schutwoorden

[AzN]

M'n moeder is cafetariahoudster en vandaag hoorde ik haar in 't bijzijn van enkele klanten vloeken: "Kan iemand die shitfrieten er nu onmiddellijk uithalen?!" Nu heb ik haar wel vaker horen schelden, maar ik zag dat die klanten dit niet bepaald konden waarderen...

Ik ben wel gewend aan m'n ietswat 'grofgebektere' moeder, dus in principe heb ik geen problemen met haar taalgebruik als ze met mij in gesprek is. Zij laat mij daar ook helemaal vrij in, dus ik praat met haar zoals ik met vriend(inn)en praat. Maar in zo'n gevallen als die van vandaag, schaam ik me toch wel 'n beetje voor haar . *Denkt aan de Flodderfamilie en de Tokkies*

Nu vroeg ik me af wat 'normaal' is: Kan jij gerust 50 schutwoorden p/m laten vallen tijdens 'n gesprek met je moeder of spreek je haar zelfs aan met 'u'?

En wat me vooral interesseert: hoe is 't andersom? Deelt je moeder regelmatig enge ziektes uit als ze vertelt over haar ergernissen of houdt ze 't bij "verdorie"?

_{Ik heb 't expres niet over vaders, want ik merk daar veel minder moeilijk over wordt gedaan. Of zie ik dat verkeerd?}

[Rob]

Mijn vader doet meestal moeilijker dan mijn moeder wanneer ik vloek. Ik kan redelijk vloeken in het bijzijn van mijn ouders, eigenlijk. Ze zijn het nu wel gewend en weten ook dondersgoed wanneer ik het wel of niet meen wanneer ik vloek.
Daarnaast zijn mijn ouders ook heel vrij, want ze doen het zelf ook. Er is een soort van onafgesproken limiet van hoe ver wij kunnen gaan met het rondgooien van krachttermen en met welke termen we kunnen vloeken.

Mijn moeder zelf vloekt niet zo heel veel, maar ik kan er best mee leven wanneer ze 't doet. Ik ben erger, eigenlijk.
Vreemd genoeg is 't een soort van automatisme geworden. En dat probeer ik af te leren. Gewoon omdat 't mij niet siert, eigenlijk.

[Uice]

Mijn moeder zegt vrij vaak neuken en noemt heel veel mensen 'lul', vooral tijdens het rijden.

Daar houdt het wel op.

Mijn ouders praten heel netjes, maar ze komen ook uit Rusland, waar vloeken/schelden een stuk 'erger' is dan in Westerse landen. Of nouja, je hebt er gewoon vloeken, wat vrijwel iedereen doet, en je hebt er 'mat', wat gruwelijk grof is. (Ik had ooit een goede vergelijking gelezen: "If English swearing is like beer, Russian mat is like vodka - it's effect is stronger and foreigners should be wary when using it.")

Hoe dan ook, m'n ouders doen beide niet. Of nouja, dat eerste heel af en toe wel, maar zelden.

In het Nederlands schelden ze ook niet, maar dat is voornamelijk omdat ze amper Nederlandse scheldwoorden kennen en omdat ze denken dat het net zo grof is als in het Russisch. Al heb ik ze wel een keer uitgelegd dat er een zeker verschil in zit, zodat ze niet telkens zo geschokt hoefden te kijken als er eens iets van gescheld in een film/serie/iets langskwam.
Maar ik scheld dus ook niet in de buurt van m'n ouders en ook niet in de buurt van docenten/ouders van vrienden/etc. Ik spreek ook automatisch iedereen behalve mijn ouders, vrienden en leeftijdsgenoten aan met U. Voor de rest ben ik wel grofgebekt, maar goed, die vormen van respect zijn er met de paplepel ingeslagen.

Mijn pa is meestal wat losser als het gaat om bv 'die vieze vuile rotkat". Maar ziektes of vloeken zul je mijn ouders niet horen laten vallen. En ik gebruik rond hen die taal ook meestal niet, met 'u' aanspreken doe ik niet...maar ook niet echt "je" "jou" Ik zeg dan bv "Ja wat vind mamma daar dan van?" Etc.

Ze houden er ook niet van als ik groffe taal laat vallen, en ja bij is dat ook eigenlijk met de pap lepel ingegoten dus rond mensen die ik niet ken, let ik meestal wel op wat ik zeg.

[Argai]

Dat zit er hier niet zo in eigenlijk, al noemen we de oncoloog wel kankerdokter als m'n tante daar weer eens is geweest. Maar dat is niet schelden, want een oncoloog is immers een kankerdokter.

[Racing Dutch]

Met jij, maar o wee als we gaan schelden!

[snoopy]

Ik vind eerlijk gezegd 'shitfrieten' best meevallen
Mijn moeder scheldt en vloekt bijna nooit. Ik doe t best vaak, maar rond m'n moeder niet zo vaak. Wel spreek ik haar met jij aan.

[Femic]

Mijn moeder houdt niet van schelden en vloeken en doet het dan ook zelden. Ik doe het zelf wel heel veel, maar dan in redelijk rustige vorm (niet godverdomme e.d., maar wel kut, shit, fuck, tyfus). Als ik dat bij m'n moeder doe, zegt ze er meestal wel wat van, maar ze is er wel aan gewend eigenlijk.. In het bijzijn van ander gezelschap dan familie en vrienden scheld ik zelden tot nooit, staat zo ordinair. Behalve op het basketballveld, daar heb ik mezelf niet altijd helemaal onder controle. (En ja, daar staat 't ook ordi.)

Als ik echt kwaad ben of pijn heb, ga ik wel erger schelden en echt hard vloeken en soms zelfs wel een kanker ertussendoor. Vanzelfsprekend vindt m'n moeder dat maar niks, maar meestal door de situatie zegt ze er dan niks van.

M'n pa is 20x zo erg als ik en ik vind 't bij hem ook irritant, zeg er wel 'ns wat van, maar daar doet ie niks mee. Maar hij doet 't buitenshuis niet zoveel gelukkig.

'Schutwoord' is geen woord

Mijn vader gebruikt als ie chagrijnig is nog wel eens woorden als 'verdomme nog an toe!!' of 'lul', maar mijn moeder niet. Ikzelf gebruik wel eens 'klote' ofzo, in een gesprek met mijn ouders (niet in de zin van: "jij bent klote!", maar meer zo van: "die klotedocent"). Dat vinden ze echt niet zo'n probleem. Schelden met ziektes zouden mijn ouders wel wat minder waarderen, dus dat doe ik alleen als ik in mijn eentje ben ;P

[PV]

Ze schelden allebei wel eens, mijn moeder juist vaker dan mijn vader. Maar mijn moeder praat sowieso veel meer dan mijn vader dus dan loop je ook een grotere kans dat er gescheld bij zit. Als ik scheld hebben ze daar geen problemen mee, tenzij in het openbaar

Mijn moeder is daar best streng in. We mogen thuis geen neuken zeggen, en ook andere scheldwoorden en vloeken worden niet getolereerd. Dat wil niet zeggen dat ik het niet doe, maar er wordt wel streng op gereageerd.
Zelf zegt ze trouwens weleens kut, dat is wel grappig. Verder vloekt en scheldt ze nauwelijks.
(Mijn vader ook niet)

[drukknoopje]

Mijn moeder was daar altijd ontzettend streng in, bij ons thuis mocht zelfs "shit" niet. Het enige wat ik mijn moeder dan ook hoor zeggen is inderdaad dingen als verdikkie enzo. Toen ik nog jonger was en iemand bijvoorbeeld godverdomme zei, schrok ik me dan ook wezenloos. Nog steeds gebruik ik dat woord zelden. En als iemand om me heen dat zegt, dan schrik ik nog steeds. Ik vind het dan ook erg vervelend als mensen vloeken.
Verder spreek ik mijn moeder wel gewoon aan met "jij". U zeggen tegen mensen heeft ze me niet geleerd, omdat ze dialect praat en daar is iedereen een hij, ongeacht leeftijd of geslacht. Mijn moeder heeft vier dochters, en het zijn allemaal "hij-en". Zelf probeer ik om me dat aan te leren, maar vaak denk ik er gewoon niet aan.

[flyaway]

Mijn moeder zegt soms shit, een enkele keer klote maar over het algemeen scheldt ze niet. Hierdoor deed ik dat vaak niet in haar buurt, maar de laatste tijd heb ik daar een beetje schijt aan en zeg ik gewoon kut waar ze bij is.
Mijn vader heb ik twee keer iemand lul horen noemen, ging wel om dezelfde persoon. En hij heeft een keer verteld dat hij een keer k-lt-e zei :eek;

[Cherry Springs]

MIjn ouders schelden niet zo veel, maar als ze met een computer moeten werken en dat lukt niet, dan kom,t er wel eens een shit of godverdomme tussendoor. Met ziektes schelden ze niet, en ik ook niet zo veel, maar wel vaker met tyfus of tering dan met kanker want dat vind ik dan weer te ver gaan. Ik noem mijn ouders gewoon 'jij', en vrij veel mensen ook, mijn grootouders ook. Leraren spreek ik vrijwel altijd aan met u.

Mijn vader zegt als hij zijn teen stoot 'krijg nou de teringtyfuspestpokketeringbloedzooi' maar ik krijg wel opmerkingen van hem als ik 'ik heb kouwe klauwen' zeg :') En dat is eigenlijk het enige waar hij over struikelt, alle scheldwoorden mogen in dit huis gewoon geroepen worden. Ik vind het altijd wel gezellig als mijn vader thuis komt van werk en zegt 'godsakker, die collega, wat een luuuul is dat zeg, jeeeeeezus'. En als we televisie kijken en er komen mensen in beeld die zijn goedkeuring niet hebben mompelt hij snel 'droplul'
Ik zeg jij tegen ze, u tegen mijn grootouders, en tegen de rest.

[fizzle-fluffy]

Mijn vader scheldt alleen medeweggebruikers uit. Verder is hij heel burgerlijk en beschaafd. Hij had het liefst dat ik hem 'vader' noemde in plaats van 'pap' en bij hem kan ik ook niet schelden.
Mijn moeder vindt het vooral aanstellerij als ik scheld. Ik hoor haar eigenlijk nooit schelden. Maar ze praat wel graag over haar seksleven

[Dinalfos]

Ze schelden niet zoals ik dat (op zorvuldig gedoseerde wijze) doe, maar ze doen niet echt moeilijk. Ze zijn natuurlijk wel fatsoenlijk ingesteld en zullen niet als een Tokkie gaan staan schelden in het openbaar. Maar ze laten binnenshuis wel eens woorden vallen als lul (m'n moeder), klote/klootzak, godverredomme (m'n vader) en godsamme (m'n moeder). Ze schelden echter nooit met kanker of andere ziektes.

Mijn vader is trouwens wel een tikkeltje hypocriet, want als ik zelf godverdomme zeg dan krijg ik reacties als "nou nou, wat een taalgebruik"

[Bonga]

algemeen vloeken op random dingen die me dwars zitten wordt wel geaccepteerd, vloeken of schelden op mijn ouders stellen ze niet op prijs.. dit komt weliswaar praktisch nooit voor..

[Promillage]

Ik zeg alleen dingen als: jezus,shit of fucked up. Valt wel mee maar doe ik niet in het bijzijn van mijn ouders anders krijg ik het boze oog.

[Dr. Korsakov]

Mijn moeder scheldt ook best vaak, maar alleen in het bijzijn van haar eigen gezin. En als we zestien keer fuck in een zin zeggen heeft ze wel zoiets van, nou nou, moet dat nou? Maar verder maakt het haar allemaal niet zoveel uit.

[AzN]

Ik denk dat 't ook meespeelt wáár je bent opgegroeid. M'n moeder heeft als kind jarenlang in hartje Amsterdam gewoond en... ik wil niet generaliseren, maar dat luidruchtig gepraat en grof taalgebruik is toch 'n beetje typisch voor de grote steden? Natuurlijk hebben Limburgers ook TV's en komen ze ook wel 'ns uit dit boerengat, maar zij leren hun kinderen (denk ik) tóch 'n iets netter taalgebruik aan. Bovendien wonen hier veel ouderen en zijn de meeste gezinnen christelijk, dus dat zal vast ook 'n rol spelen.

[PixelDansje]

Ik vind het vreselijk als mijn moeder vloekt, de gebruikt ook echt rare scheldwoorden en als ze het zegt geeft het echt het idee dat ze mensen het aller aller aller ergste verwenst.
Terwijl zij het vreselijk vindt als ik kut zeg als ik een boekenkast op mijn tenen gooi ofzo!

Mijn vader scheldt niet heel veel geloof ik, hij zal best eens kut zeggen of shit ofzo, maar niet opvallend. Hij reageert ook niet snel op mijn scheldwoorden (ik scheld niet veel, geloof ik)

[Appeltje]

Ik mag niet vloeken van m'n ouders, maar ik spreek ze wel gewoon met je aan en zo.
M'n moeder zelf vloekt ook niet, maar m'n vader wel. Maar dat is ook niet meer dan een keertje "godverrrr" of als ie echt boos is zegt ie "non de pinda". Als ie dat zegt, moet je echt uitkijken want dan is ie verschrikkelijk boos.

[Trimm Trabb]

Mijn ouders kunnen een aardig potje vloeken.Ze komen uit Rotterdam-Zuid en dat kan je ook wel horen. M'n moeder houdt zich meestal in totdat ze écht kwaad is, maar soms floept er ook wel een 'tering' of 'tyfus' uit als ze zich ergert.
M'n vader is een heel ander verhaal. Hij is een heel stuk minder rustig dan m'n moeder, dus bij hem hoor ik regelmatig gevloek. Vooral in de auto, dan is het echt heel erg. Ik kijk dan niet meer raar op als ik hem 'krijg de graftyfus vuile bloedhoer!' oid hoor roepen.
Ik kan er zelf ook wel wat van, maar ik probeer het niet al te vaak te doen. Ik vind het ook leuker om te 'schelden' met zwaar verouderde of truttige woorden. 'Potverdulleme' ofzo. Maar als ik erg kwaad ben/mezelf pijn doe, dan komt er wel een stroom aan teringtyfustakkepleuris uit zetten.

Mijn ouders kunnen ook aardig vloeken, vooral mijn vader en dan ook nog met een haagse tongval, het woord 'kankah-wat dan ook-' komt dus vaak terug.
Mijn moeder scheldt softer dan mijn vader, maar mijn moeder scheldt wel vaker.
Al snel is iemand een lul of een mongool, of een mafketel. Haar hond noemt ze ook vaak debieltje.
Mijn vader scheldt alleen ernstige dingen als hij kwaad is, of zijn geduld verliest.
maar als hij met zijn vrienden is, met name in de kroeg, is het kankah dit en bloedzuigah dat.
Mijn ouders brengen dit allemaal heel sarcastisch, ik neem er niet zoveel aanstoot aan omdat het de lading niet dekt meestal. Voor hun zijn het gewoon alledaagse woorden. Als ze mensen niet kennen doen ze het niet, en zakelijk al helemaal niet, behalve in onderonsjes.
Mijn ouders zijn op die manier ook rascistisch. Toen ik klein was had ik een neger-pop en dan zeiden ze voor de grap dat ik die moest slaan. Ik vind dat wel heel erg, en heb me daar altijd tegen verzet. Mijn moeder meent het niet, maar van mijn vader denk ik dat hij het wel meent. Ik mocht ook niet met negers of marokanen thuis komen.

Zelf kan ik ook flink schelden, maar dan vooral als iets me niet lukt of ik me bezeer en niet zomaar. Meestal zeg ik dan godverdomme of godverdetyfus.
In het verkeer scheld ik mensen wel veel uit.

Ze vloeken eigenlijk nooit. Alleen mn pa heel afentoe een GVD als er iets fout gaat met werken, als alles ineens gehaast moet enzo. Vroeger deed hij dat ook nooit, want we hadden een zwaar gereformeerde medewerker, dus die kon zulke ongein nooit waarderen.

Ben pas wezen golven met mn pa en een vriend van mn pa die in de Quote staat. Die vent kleed zich dan gewoon sportief (trainingspak) en heeft echt schijt aan de kledingsvoorschriften + etiquette. Das echt superprachtig, iedereen staat hem dan een beetje aan te gapen van WTF jij hoort hier niet, terwijl hij gewoon zijn eigen golfbaan kan aanleggen. Rijke tokkies zijn echt de bom

[Vice]

Af en toe een "lul", "klootzak" en/of "trut" tijdens het autorijden en wanneer er iets mis gaat, wil er nog wel eens een "kut" of "shit" uitrollen. Verder wordt er thuis vrij weinig gevloekt.

[Yoshimare]

alsof ik dit allemaal ga lezen dikke slashcare @ iedereen

[Balance]

Mijn moeder scheldt volgens mij niet, hoogstens een keer 'wat een lul'.
Ik spreek haar aan met u (ik denk overigens niet dat het er veel mee te maken heeft, maar je refereert er aan in je openingspost) en ik scheld verder wel thuis, maar dan meer met kut of shit. Vloeken wordt zeker niet gewaardeerd.

Er wordt hier is best veel gescholden tegen elkaar en dat verschilt van kut tot kanker en alles wat er tussen inzit. Maar dat is altijd eigelijk zo geweest als me oma hier is scheldt ze er ook op los

[Skilly]

Mijn moeder de vloek wel veel meestal van dingen waar je denk van .okee waarom zo doen. Bijvoorbeeld als het vlees op de grond valt. Meestal hoor je dan:,,koño 'i bo mama!’’ Maar die is ook een antiliaan net als me pa.

Me pa vloek niet echt veel. Eigenlijk haast nooit alsie vloek dan is het van lage ta hodé swa of fuck up. Maar dan is dat op een reactie van iemand die bijvoorbeeld iets raars doet.

[Hanneke]

Als ik scheld is het meestal "dat woord kennen wij hier niet". Zelf vloeken en schelden m'n ouders ook maar weinig. M'n moeder scheldt vooral als het teveel troep is ;x

En ik spreek m'n ouders aan met je/jij. M'n oma's met u en verder de meeste volwassenen u, als ik ze niet ken sowieso.

mijn ouders vloeken niet zo heel veel behalve als er iets kut gaat of als ze in de auto zitten en volgens mijn pa ga ik met de verkeerde mensen om en ben ik een boerin maarja. en mn ouders zijn papa en mama en jij, ik spreek ze niet met hun voornaam aan alleen als ik ze op de kast wil jagen, en dat heb ik ook bij andere ouders die dat dan weer raar vinden dat ik ze niet bij hun voornaam noem.

[PixelDansje]

oja! Ik spreek mijn ouders met pap/mam en jij aan, hoewel ik bij mijn vader vaak zijn naam noem (omdat hij nooit luistert )
Mijn opa's spreek ik wel met u aan.

Ik scheld en vloek niet heel vaak, omdat ik vrij rustig ben. Maar als ik er zin in heb dan laat ik me niet zo snel tegenhouden, in elk geval niet als mijn ouders in de buurt zijn. Mijn ouders waren allebei hippies, dus die zijn daarmee (helaas) niet te schockeren. Op het forum pas ik er wel voor op om "kanker" te gebruiken als scheldwoord, niet omdat ik meeleef met mensen die daar antstoot aan nemen - integendeel, gaan huilen om zo'n woordje vind ik behoorlijk triest - maar omdat ik nu eenmaal niet graag geband word.

Godverkolere kut.

[Osmoian]

Ik scheld vrijwel nooit, als ik het al doe is het meestal voor de grap of als ik echt heel boos ben (wat vrijwel nooit voorkomt). Mn moeder trouwens ook niet.

[Neko*]

Hier thuis wordt er niet zo moeilijk over gedaan. Mijn moeder scheld zelf vrij vaak als iets niet lukt, en kan het m'n broertje en mij dus moeilijk gaan verbieden.

[Voorbeeld]

Mijn vader werd/wordt altijd boos als ik vloek, zeer aandoenlijk.

mijn mama scheldt nooit eigenlijk.
mijn papa is meer van de "krijg de vinkentering", "mozes kriebel" en het zingen van liedjes over mij ("anneke is een stoute bitch lalalalala ")

sterrenmeisje schreef:

("anneke is een stoute bitch lalalalala ")

[Martiño]

sterrenmeisje schreef:

("anneke is een stoute bitch lalalalala ")

Ik weet niet zeker wat ik hiervan moet denken.

Mijn moeder vloekt of scheldt echt nauwelijks, misschien een keer een 'verdomme!', maar dat is het wel. Mijn vader vloekt wel wat meer, maar schelden doet hij niet. Als hij bulderend 'goverdomme!' uit slaat, dan vind ik dat wel vervelend, maar ik zeg er niets van.
Ik vloek of scheld zelf ook nauwelijks.

[snoopy]

sterrenmeisje schreef:

"krijg de vinkentering", "mozes kriebel"

<3

[TRA]

Kazet Nagorra schreef:

maar omdat ik nu eenmaal niet graag geband word.

Ahw, wat schattig.

[Uice]

Ik vloek eigenlijk zelden met mijn ouders erbij
Maar soms bij het kijken naar Claudia de Breij
Want die scheldt mijn moeder altijd uit
En ik doe dan mee, als een schavuit
En ik zeg ook wel eens 'fucking' ergens voor
Maar dat is helemaal niet erg, hoor!
Want het is altijd voor de grap
Dus ze worden niet boos, mijn mam en pap

[Dr. Korsakov]

Mijn vader zegt altijd dingen als 'Sakkerju' en 'Nondekanonde' en van die echte vaderscheldwoorden. Als hij heel boos is zegt hij 'Godsakker'.

Ik ben voor de reintegratie van het woord 'sakkerloot'

[snoopy]

Wat is 'schutwoorden' trouwens voor woord?
Is dat soms een woord dat je bijna niet hoort?
Het viel me net voor t eerst pas op,
Maar t drong wel meteen door tot m'n kop.