Advertentie | |
|
24-05-2014, 23:48 | |
Verwijderd
|
Hier is een linkje naar het verhaal: http://www.slate.com/blogs/the_slate...ing_video.html (met video)
|
26-05-2014, 13:01 | |
Verwijderd
|
Dan zou er een vagina gemaakt worden, en zij ervaart dat als " Het wordt nooit zoals de vagina die jij hebt, dan heb ik een vagina, en dan is het nog niet precies wat ik wil." Daarnaast heeft ze een aantal mensen gesproken die veel problemen hadden, in de trant van extreem littekenweefselwoekering, na een jaar nog steeds een katether moeten dragen. Wanneer ze haar ballen verwijderen, wordt er geen testosteron meer gemaakt, dus hoeft ze minder medicijnen te slikken. Ze moet wel nog vrouwelijke hormonen blijven gebruiken, maar geen "rem" meer op de mannelijke hormonen. En zij heeft het idee dat ze nog denkt als een man, terwijl ze echt al een jaar of vier als vrouw leeft. Het schijnt zo te zijn dat dat minder/anders wordt als er geen testosteron meer wordt aangemaakt.
|
26-05-2014, 13:14 | |||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
|
26-05-2014, 14:13 | |
Pff heftig, maar (niet dat ik het goed wil praten!) het moet voor je omgeving ook wel behoorlijk ingrijpend zijn. Lijkt me moeilijk te verhapstukken als 'ineens' m'n zus een man zou willen zijn of zo
__________________
Your kisses lift me higher Like the sweet song of a choir You light my morning sky With burning love
|
26-05-2014, 14:17 | |
Verwijderd
|
Uiteraard is het erg ingrijpend, maar ik blijf er bij dat ik het heel erg vreemd en naar vindt dat mensen je dan helemaal niet meer willen spreken. Tijd en ruimte om aan het idee te wennen is een ding, na vier jaar nog steeds weigeren om iemand bij hun vrouwennaam te noemen en na twee jaar nog steeds niks van je laten horen en gewoon meteen al het contact verbreken is weer heel wat anders.
|
|
|