Oud 03-09-2002, 23:13
Verwijderd
Een ouder verhaal. Bijna niemand vindt het mooi, maar ik heb er een zwakke plek voor.

- - -

En weer is er bijna een dag voorbij; één die nooit weer komt. De vergankelijkheid van het leven grijpt me weer aan. En ik? Ik kijk maar wat uit het raam. De man die daar loopt ziet mij niet, maar ik hem wel. Ik wel. Hij gaat de hoek om, en ik zie het.
Zo verdwijnt hij, na zijn korte optreden, uit mijn leven. Waarom liep hij daar? Waarom blaft er een hond? Voor mij alleen? Is alles een duivelse kermis, slechts geschapen om mij te bekoren? Nee, dat is grootheidswaan.
De beelden in de tuin van de buren kijken me weer aan. Ja, zeg het dan, wat is er dan. Stomverbaasd blijven ze zwijgen; ze weten dat ik kijk. Maar zodra ik mijn lijf weer naar binnen sleep praten ze weer. Over mij, over de buren, over de hond die blaft en de man die de hoek om ging. Hij zag mij niet, maar ik hem wel.
De fontein van de buren blijft maar klateren, aan één stuk door. Irritant. Wat zouden de beeldjes er van denken? Ik vraag het hen, maar schijnheilig zwijgen zij; ze zijn natuurlijk niet achterlijk, maar ik ook niet.
Ik werp mezelf weer de kamer in en kijk rond. Wie heeft het licht uit gedaan? In de duisternis probeer ik mijn bed te vinden, maar al tastend verdwaal ik verder in het niets. Waar is mijn kamer heen? De hoek om?
Mijn hand voelt iets, iets warms. Het is het lichaam van iemand die ligt. Het beweegt niet, maar ik weet nu waar mijn bed is. Ik vraag me af wat dat warme lichaam op mijn bed doet, maar sta er niet te lang bij stil, ik heb geen tijd te verliezen. Ik struin verder naar mijn deur en twijfel met de hand op de klink. Open doen? De wereld buiten mijn kamer binnen laten stromen, met alle gedrochten die mij kunnen zien, al het vergankelijke kwaad? Nee, dat voor geen goud. Misschien staan de beelden er, met een zak in hun hand om snoep in te doen. De beelden van de buren. Schijnheilige etters zijn het! Hoe laat is het?
Het einde van de dag nadert omdat mijn wekker de seconden aan elkaar lijmt tot minuten, tot uren, tot dagen. Dodelijk is dat. Het brengt je dichter bij het einde van het eenakter, dat sommigen ‘leven’ noemen.
Ik kan nu niet slapen. Ten eerste ligt er een warm lichaam op mijn plaats, en ten tweede is er dan weer een dag voorbij, de hoek om. Want de wekker velt genadeloos zijn oordeel.
Weer een dag de vergetelheid in geholpen, een dag die nimmer terugkomt. Alleen voor de stenen beelden voor de buren wel; zij sterven niet. Ik staar naar mijn wekker en zie mijn dood dichterbij komen. Hoe moet het verder met de wereld zonder mij?
Maar wat kwijn ik weg bij het verliezen van een dag, als deze nooit bestaan heeft? Morgen is deze dag er niet meer! Wat voor bewijzen heb ik, buiten mijn herinneringen? Ik kan niets aanwijzen wat gisteren of verleden week was, slechts mijn geheugen is het bewijs dat dit niet mijn eerste dag is tussen de beelden, de hond en de man die de hoek om gaat. Verleden, geschiedenis, wat is dat nu voor iets vluchtigs, ongrijpbaars? Het is toch voor een ieder weer anders, en zo makkelijk te manipuleren. Versplinter ik de beelden van buren? Geweldig! Heeft iemand dan nog bewijs dat ze ooit bestaan hebben? Los van de kruimels niet, en kruimels kunnen alles beteken.
Ik keer terug naar het bed waar het warme lichaam op lag, maar nu is het koud en leeg. Ik ga erop liggen en trek de dekens over mijn hoofd. Niet slapen, niet slapen, wie weet is dit de laatste dag. De laatste dag om de hoek om te gaan.
De wekker tikt weer, gelijk het ritme van de man die de hoek om ging. Waarom liep hij daar, wat was zij rol in mijn leven?
Hoe langer ik in mijn bed lig, hoe kouder het wordt. De zwarte vlek om mij heen neemt weer de vorm van mijn kamer aan, maar het warme lichaam is nergens te bekennen. Vast in de kast.
Buiten hoor ik de beelden smoezelen en de hond blaft mee. Waarom? Stomme hond, stomme beelden. Doe toch wat leuks, het is de laatste dag, want waarom zou er een morgen komen? Alleen omdat er een gisteren was? Nee, daar kan je niets over zeggen, er bestaat geen gisteren en dus geen morgen. Het is nu dat ik leef en de vorige seconde is voor altijd voorbij, dood. Zo ook de volgende seconde, want die leeft nog niet. Het leven is die ene seconde tussen het niets en de eeuwigheid van het bewustzijn, alles buiten de seconde waarin je leeft, is dood. Het brengt je dichter bij het einde van alles. Het einde.
Maar wat kan ik er aan doen? Ik kan slechts hulpeloos toekijken hoe mijn wekker mijn oordeel straf voltooit. Maar op de beelden heeft het geen vat; zij zijn dood, dus leven zij voor eeuwig, net als de hond, net als de man. Voor altijd.
De man zie ik nooit meer, maar hij leeft nog, in mijn geheugen. Was er ooit een man of een hond? Of zal er ooit een hond en man zijn? Ik sta weer op en doe het raam open. Ik leun voorover en kijk of ik de man kan zien. Nee.
Alleen de beelden weer. Bewegen ze? Praten ze?
De fontein fluistert. Ik klim uit het raam en lig op het schuine dak. De sterrenhemel is gevuld met dingen waar ik nooit kan komen, waar nooit iemand die nu leeft kan komen. We kunnen ze alleen maar bekijken en zeggen dat ze mooi zijn. Wat vergankelijk allemaal. Het leven is een vaststaande beweging in het vlak van de tijd. Een vormloze mal die schuift over de eindeloze en uitzichtloze lijn des tijds. Van niets naar niets, van dood naar dood.
Waarom vrezen mensen de dood, als ze al dood zijn? Dan hoor ik het warme lichaam weer, in mijn kamer. Ik kronkel naar binnen en hoor de stem. Wat zegt de stem?
Is het de stem van het warme lichaam, is het de stem van de beeldjes? Misschien de blaffende hond of anders toch zeker de man die de hoek om ging.
Wie praat er met mij, wie praat er tegen mij? Over mij? Ja! Men moet over mij praten, zo verzeker ik mijn leven! Wie haakt mijn bestaan aan het voortslepende net van wereldgeschiedenis waar de mazen zo enorm van zijn? Wie verzekert mijn bestaan?
Wie? De man die de hoek om ging niet…
Zeker niet…

- - -

LUH-3417
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 04-09-2002, 08:12
Verwijderd
Citaat:
LUH-3417 schreef:
Een ouder verhaal. Bijna niemand vindt het mooi, maar ik heb er een zwakke plek voor.

*verhaal*

ik vind t wel een mooi verhaal. k weet niet waarom, t is gewoon mooi.

Goed geschreven, leest lekker weg
Met citaat reageren
Oud 04-09-2002, 15:55
Verwijderd
wow, dit vind ik echt waanzinnig mooi.. ik heb een bijna identiek gesprek met mezelf gehad, zelfs het feit dat onze buren ook een fontein met beeldjes hebben komt overeen.

het valt mij op dat jij heel erg over je verhalen nadenkt, en er voor zorgt dat alles precies in elkaar past en dat er geen enkel detail te veel is, zo ook bij dit verhaal. geweldig.. geniaal.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2002, 17:25
Verwijderd
Dank jullie.

Het is niet dat ik altijd diep nadenk over verhalen. Vaak zat begin ik met pennen en zie ik wat er kom. Natuurlijk loop ik het daarna nog tig keer na om het wat mooier en passender te maken, maar het blijft geen feest.

Ik vind het soms wel leuk om er een idee achter te verstoppen, dat met wat gepuzzel te achterhalen is, zoals met dat verhaal Rubicon, maar soms wil ik ook gewoon wat vermaak opschrijven.

Dit verhaal ligt mij na aan het hart omdat het een portret van mezelf is, alleen dan verder doorgetrokken dan normaal, over de grenzen van het gezonde verstand en met een flink slaapgebrek. Het zijn de gedachten en gevoelens die je soms overvallen, maar waar je meestal wel een rem op kan zetten.

Door alle herhalingen en de verstopte symboliek, kan je er van alles uit halen wat ik er niet in gestopt heb. Dat vind ik mooi.

LUH-3417
Met citaat reageren
Oud 04-09-2002, 20:42
Vlooienband
Avatar van Vlooienband
Vlooienband is offline
Mooi geschreven, erg mooi. Zelfs extentialistisch? Misschien, je trekt inderdaad alles in twijfel en behandeld de wereld, je buurt als iets dat niet vaststaat, als iets onzekers dat snel kan veranderen. Stijlvol.
Alleen de regel "Dodelijk is dat. " vind ik wat minder, het klinkt raar, je schreef eerst fascinerend, maar dat stukje, voor het woord "dat", vind ik echt minder. Het klinkt anders dan de rest van de tekst, minder opmerkzaam.
Maar het geheel is echt goed, heel erg mooi
__________________
Cry 'Havoc' and let slip the dogs of War.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2002, 20:44
Signy
Avatar van Signy
Signy is offline
De verhalen die ik van je gelezen heb waren apart, zo ook deze. Ik vind hem goed/mooi/enzovoort. De paar woorden "de hoek om" dat telkens terugkomt in het verhaal vind ik erg mooi gevonden.
Soms verslapte mn aandacht echter, ik weet niet precies hoe dat komt. Misschien teveel hetzelfde... Niet het beste verhaal, maar ook zeker niet slecht.
__________________
MAYNARD! I rest my case --- And Colin & Ricky. --- Ik ben zo blij dat ik ben wie ik ben, dat ik ga waar ik ga, dat ik sta blablabla
Met citaat reageren
Oud 04-09-2002, 22:17
Verwijderd
Scimmia, je hebt gelijk. Het 'dat' is de duidelijk en vast. Past niet bij de rest. Bedankt voor de opmerkzaamheid.

Signy, waarschijnlijk komt dat omdat er feitelijk niets in gebeurd en het een stroom van onzekerheden en vage stellingen is. Ik denk dat een lezer in een bepaalde stemming moet zijn wil het aanslaan.

LUH-3417
Met citaat reageren
Oud 05-09-2002, 19:17
Loco
Avatar van Loco
Loco is offline
Mooi verhaaltje hoor René.
__________________
The secret of the ska is, the feeling when you dance.
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Psychologie Spoiler: zeer lang verhaal
Scarlet Spider
21 21-09-2012 12:27
Verhalen & Gedichten [Verhaal] Foto (+ lezers gezocht voor 'manuscript')
Issun
11 17-07-2011 17:23
Verhalen & Gedichten verhaal/dagboekfragment van een anorexiapatient
littlegurl
17 02-07-2004 00:43
Verhalen & Gedichten mijn verhaal over het korte leven van een jong meisje
Verwijderd
15 17-05-2003 23:55
Liefde & Relatie Love sux.. mijn verhaal.
Horse_Girl
11 06-03-2002 21:09
ARTistiek Verhaal - Joey en ik
U-NiQ
7 30-08-2001 18:58


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:48.