Advertentie | |
|
12-08-2003, 18:01 | ||
Citaat:
Maar hij slaapt nooit thuis altijd bij zijn vriendin, hij heeft al in geen weken thuisgeslapen, vandaag dacht ik, hmm.. eigenlijk woon ik nu zo'n beetje op mezelf MAAR IK HEB MENSEN NODIG OM ME HEEN ALS IK ALLEEN BEN WORDT IK GEK
__________________
Kleine Denise
|
13-08-2003, 09:32 | |
Heel erg gecondoleerd met je verlies. Het lijkt me echt vreselijk je moeder te verliezen waar je bij zit, maar ik hoop dat je ondanks dat nog wel vreugde in je leven zal kennen.
Wat ik me afvraag is waarom die dokter waar je moeder langsging als een lul gedroeg. Tenminste zo komt het op me over, en op jou ook als ik je verhaal begrijp. Hij had er geen zin in om je moeder goed te onderzoeken dus stuurde hij je moeder maar weg. Is hem ooit vertelt dat je moeder kort daarna overleden is? Wat een kwakzalver. Maar waarschijnlijk zijn je gedachten daar niet mee bezig, wat begrijpelijk is. Heel veel sterkte !! |
13-08-2003, 10:25 | ||
Citaat:
meis, hoe gaat het met je??? en met het verwerken. ik vind dit écht heel erg voor je en niet zomaar een verhaal. ik weet niet wat ik moet zeggen. maar ik kan er heel goed inkomen hoe beangstigend het was.. Well than, okay, ik ben niet een van mijn ouders verloren. wel heel veel andere mensen, op zo'n soort manier. en voor jou moet het nog veel erger zijn geweest. take care meiszie.... ({)(})
__________________
Dit is een coole sig.
|
13-08-2003, 12:14 | |
aaah ik krijg er n brok van in mn keel.. das nie goed hoor..
ik wens je echt kei veel sterkte toe!! er zijn de laatste tijd echt TE veel jongeren die 1 van hun ouders moeten missen, ik ben echt zooo blij dat ik ze allebei nog heb!! echt HEEL VEEL sterkte!! als je nog iemand(volges mij heb je er al duizend) nodig hebt om je verhaal kwijt te kunnen, mag je me toevoegen hoor!! stuur maar n privé berichtje, ook al wil je alleen maar ff iets kwijt..
__________________
We might as well be strangers.
|
13-08-2003, 21:49 | ||
Citaat:
MAar wat hij niet weet is dat de familie bezig is met een rechzaak tegen hem.
__________________
Kleine Denise
|
19-08-2003, 22:05 | ||
Citaat:
__________________
Kleine Denise
|
20-08-2003, 17:35 | |
kvind eg super goed dat je dat durft!!! maar tlucht op! je kan zien hoe mensen reageren!! en de meesten zullen allemaal net zo kapot zijn als het zelfde was gebeurt bij 1 van ons! ik wens je echt super veel sterkte! en probeer weer wat van je leven te maken! want dat gaat door en daar moet je wat van blijven maken!! sterkte!!! kuzz
__________________
God schiep de man en kreeg daarna een beter idee.. :D
|
29-01-2004, 08:24 | |
In augustes had ik dat verhaal geschreven, het is nu Januari, over 2 weken is het weer 7 februari.
Die dag wil ik liever overslaan... Ik mis haar nog steeds heel erg, mijn zusje begint te babbelen maar ze noemt iemand anders mama, dat doet pijn. Ik doe een zware opleiding en als ik dan goede punten heb.. dan kan ik ze niet laten zien. De kerst was verschrikkelijk, alhoewel ik weet dat ze wel gelachen heeft daarboven want we hadden kleine kerstboompjes bij haar graf gezet. Ik kom er niet zo vaak, ik vind het verschrikkelijk moeilijk, voor mijn gevoel is ze niet daar maar hangt ze overal om ons heen. Ik woon nog steeds bij mijn vader, hij is ondertussen wel vaker thuis en kookt ook, dat gaat wel beter nu. Hij zag in dat hij als vader nog meer verantwoordelijkheden had, dan ons alleen een thuis bieden. Voor mijn gevoel heb ik het nog steeds niet verwerkt, dat zal nog een hele tijd duren. Zoals sommige van jullie weten heb ik een relatie met mijn buurjongen die ook zijn ouders is verloren. Hij heeft dat zo op zijn manier verwerkt en vind het ook moeilijk om erover te praten. Toch helpt hij mij en ik hem, want soms hebben we het erover en vertellen we elkaar dingetjes over onze moeders. Misschien zou ik er meer over moeten praten.. misschien had ik dat aanbod moeten aannemen om naar een psycholoog te gaan. Maar ik denk dat het me wel gaat lukken op mijn manier Ik mis haar verschrikkelijk en zal haar altijd bij me dragen, soms betrap ik me erop dat ik sommige gewoontes van haar heb overgenomen, stiekem vind ik dat wel leuk
__________________
Kleine Denise
|
29-01-2004, 10:38 | |
Fijn dat je vooruitgang boekt. Ik denk niet dat het raar is dat het allemaal nog zo pijnlijk voor je is. Het zal altijd pijn blijven doen, maar op een gegeven moment kun je die pijn een plekje geven en kun je weer lachen als je aan je moeder denkt. Om alle leuke dingen die jullie samen wel hebben gehad.
Heel veel sterkte verder, je komt er wel
__________________
I think I have a problem, I think I think too much
|
29-01-2004, 14:56 | |
Voor jou 7 feb, voor mij 10 feb en dan is het 2 jaar dat mamma stierf...
Heel veel sterke. Missen gaat nooit over, steeds als iets kut gaat komt t weer boven. Maar ik zie wel heel veel dingen bij mezelf die mamma ook zo deed Ik denk dat het wel goed is om te praten met een buurjongen, het scheelt denk ik al heel veel als je iemand hebt die je vertrouwt met wie je er wel over zou willen praten. Verwerken is niet een verplichting, ik denk eigenlijk dat je dat zou moeten doen wanneer je dat wilt, zelf geloof ik er niet zo in om naar een psycholoog te stappen. Meer een het komt wel en als het komt doe ik het zelf wel. Heel veel sterkte meis ! |
29-01-2004, 15:04 | |
Ik zag de titel van dit topic en het kwam me heel erg bekend voor..
Bijna een jaar geleden heb ik dit ook gelezen geloof ik.. Ik kan me voorstellen dat die tijd heel moeilijk geweest moet zijn voor je! In mei ontdekte mijn moeder borstkanker bij zichzelf en ik ben toen ook echt bang geweest.. ik moet er niet aan denken mijn moeder te verliezen En jouw moeder was nog wel zo jong.. Ik wil je ook nu nog veel sterkte wensen
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
|
29-01-2004, 18:21 | |
Ik lees je verhaal nu voor het eerst en het komt allemaal wel een beetje bekend voor, zelf heb ik 12 jaar geleden mijn vader verloren. Wat anderen ook al hebben gezegd klopt, het gemis zal niet overgaan en soms dan voel je het erger dan normaal. Ik raad je aan er zoveel mogelijk over te praten met iemand, bijvoorbeeld je vriend, zelf heb ik het altijd weggestopt. Ik kan er nu, na bijna 13 jaar nog altijd niet goed over praten. Ik wens je heel veel succes op 7 februari, ik ben bang dat je het dan heel moeilijk krijgt. Nogmaals succes,
Mederiacvm |
29-01-2004, 22:01 | ||
Citaat:
|
29-01-2004, 23:25 | |
Ik weet niet zo goed wat ik moet toevoegen aan de posts die hier al staan. Vorig jaar, toen je dit topic begon heb ik het ook gelezen, en ook een post gedaan. Met dit stukje wil ik even zeggen dat ik het goed vind dat je al zoveel vooruitgang geboekt hebt. Ik hoop echt dat je er steeds beter mee om kunt gaan. Vergeten zal je je moeder nooit, maar dat is denk ik ook helemaal niet erg. En zoals je zelf al zei, als ze vanaf boven kijkt, zal ze vast heel trots zijn op jou, en hoe je nu in het leven staat.
Succes met het verdere verwerken en succes op je (moeilijke) opleiding! *Knuffel* |
30-01-2004, 13:43 | |
In augustus heb ik dit topic ook gelezen... ik vond het toen heel erg, vooral omdat ik van een aantal mensen weet hoe het is. een vriendin van mij heeft bijna 4 jaar geleden haar moeder verloren, ze heeft het er niet zo vaak over, en alhoewel ik weet dat het heel moeilijk voor haar is, denk ik er ook niet zo heel veel aan, waar ik me toch schuldig over voel. dan vertel ik dat ik ruzie heb gehad met mijn moeder, terwijl zij er helemaal geen meer heeft... dan voel ik me soms echt een trut, mja
__________________
I am..
|
30-01-2004, 13:56 | |
Verwijderd
|
*haleluja*
wat moet dat erg voor je zijn... woorden schieten tekort.. gecondoleerd en sterkte ermee beste meid.. ik kan me niet indenken mn moeder te verliezen op zon jonge leeftijd... vreselijk.. maar je schrijft het op! en dat is al een hele grote stap! echt heel erg veel sterkte toegewenst innige knuffel, relaxxamann |
30-01-2004, 14:31 | ||
Citaat:
Dat is net zoiets als dat je 'gecondoleerd' hoort te zeggen. Ik doe dat nooit, omdat ik het een betekenisloos en kil woord vind geworden. Misschien zeg ik niet altijd precies het goede volgens de 'regels', maar ik meen het wél. Waarom zou je een nabestaande (zeker na een tijdje) geen geluk mogen toewensen? Ook al is haar moeder overleden, ik hoop toch dat ze verder een gelukkig leven kan leiden. Als ik dat meen, mag ik haar dat toch toewensen? Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom ik zo in de verdediging schiet, maar het irriteert me gewoon dat je denkt dat je voor anderen mag bepalen wat je 'hoort te zeggen'. Je 'hoort' iets oprechts te zeggen, maar dat is wat mij betreft ook de enige regel. Denyse, ik wens je natuurlijk alsnog veel sterkte toe maar ook geluk. Het moet vreselijk zijn om je moeder te verliezen en ik kan me niet voorstellen wat je het afgelopen jaar hebt doorgemaakt en nog steeds doormaakt. Toch hoop ik dat je de kracht vindt om op een goede manier met je verdriet om te gaan (dit maak ik ook al een beetje op uit je laatste stukje) en het een plekje te geven in je leven dat doorgaat.
__________________
All that is solid melts into air.
|
30-01-2004, 15:23 | ||
Citaat:
__________________
Bob.
|
30-01-2004, 15:51 | ||
Citaat:
@ Denyse: wow, hier word ik stil van... ik vind het echt heel knap hoe je hier mee omgaat. Dat je hier je verhaal zo durft neer te zetten... Echt goed! heel veel sterkte gewenst!
__________________
we can be hero's...just for one day...
|
30-01-2004, 17:12 | |
Verwijderd
|
Toen ik het verhaal een aantal maanden geleden las was ik best geschokt. zo pakkend en vooral mooi beschreven, en dat over zo'n grote emotionele gebeurtenis.
ik weet niet waarom ik toen niet heb gereageerd. Maar ik wil je nu wel heel veel sterkte wensen met de nadering van 7 februari. Dukko. |
31-01-2004, 15:51 | |
Volgende week is het 7 Februari, en ik weet echt nog niet wat ik die dag wil of ga doen.
Ik heb in ieder geval vrij van mijn werk want dat gaat dan gewoon niet. Ik zou graag die dag ook met mijn zusje doorbrengen, en ik weet ookd at de rest van de familie me graag wil zien enzo. Maar ik vind het allemaal nogal moeilijk.. ik weet het niet
__________________
Kleine Denise
|
31-01-2004, 18:56 | ||
Citaat:
Ik zou met mijn familie bij een van jullie thuis afspreken.. Ook met je zusje erbij denk ik.. Dan kun je altijd steun zoeken bij elkaar als het niet goed gaat.. En misschien ook proberen aan mooie dingen te denken.. Je hebt een vriend als ik het goed heb, je kunt bij hem ook steun zoeken..
__________________
I'm f*cking serious!
|
01-02-2004, 09:50 | ||
Citaat:
__________________
Kleine Denise
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
mijn familie en ik... ilse | 8 | 23-02-2004 12:34 | |
Algemene schoolzaken |
mijn familie en ik... ilse | 7 | 21-02-2004 22:54 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaal] Julia wisdom | 3 | 30-09-2002 14:48 | |
ARTistiek |
[oud onzin verhaal] Het Verhaal DarkCat | 3 | 16-08-2002 17:58 | |
ARTistiek |
Eerste hoofdstukken van wat een boek moet worden Poziomka | 2 | 16-07-2002 17:31 | |
ARTistiek |
Een verhaaltje van mij... Eend | 5 | 03-12-2001 14:58 |