moet ik haar blijven steunen

[groezel538]

mn beste vriendin heeft sinds een paar weken een soort van affaire met een (ex)leraar van haar. Hij is getrouwd en 20 jaar ouder dan haar en ze weet wel dat het niet verstandig is maar ze is verliefd en hij ziet het ook wel zitten. Ik ben de enige die het weet, in het begin vond ik het wel leuk dat ze mij hierover in vertrouwen nam maar nu is het zover dat ze tegen haar ouders gaat zeggen dat ze bij mij zit als ze naar hem gaat. Ze heeft het wel eerst aan mij gevraagd en ik heb gezegd dat het kon maar toch is het heel erg dubbel, met haar ouders kan ik het heel erg goed vinden en ik vind het rot als ik tegen ze moet liegen, maar aan de andere kant wil ik mijn vriendin absoluut niet laten vallen, ook al sta ik er niet voor 100% achter waar ze mee bezig is.Ik vraag me ook af of het verstandig is wat ze doet, naja dat is het natuurlijk niet, dat weet ze zelf ook wel...maar tot hoever moet ik haar blijven steunen...ik weet ook niet in hoeverre het serieus is enzo, heeft iemand weleens wat soortgelijks meegemaakt?

[lotjesnotje]

ik zou vragen in tot hoeverre zij dit door wil laten gaan. Ik zou der wel blijven steunen denk ik maar ik zou der ook wel duidelijk maken dat je daar niet altijd zin in heb. Dat ze het een keerjte doet is niet erg maar elke keer is ook niet normaal denk ik.

ik.

een vriendin van me is verliefd geworden op een man veel ouder dan zij zelf, ze zijn verliefd op elkaar geworden en ze woont meer dan een jaar bij hem, geestelijk is ze er op vooruit gegaan door die man, en die man zelf is hartstikke aardig,echt super


het is en blijft je vriendin, gewoon blijven steunen.

[Knutselsmurfie]

Mijn vriendin is een jaar geleden verliefd geworden op haar baas. Hij is 12 jaar ouder en had toendertijd al 9 jaar een vriendin. Ze hebben toen iets gekregen (in hoeverre je dat zo kan noemen als iemand 2 vriendinnen tegelijk heeft...), en ik was lange tijd ook de enige die ervan wist. Ik ben er echt van geschrokken en in het begin vond ik echt dat ze ermee moest stoppen. Ik was vooral ook kwaad op hem: hoe kon hij zoiets doen? Ik zag het meer als 'gebruik maken van'. Ik had medelijden met haar... zij was gewoon echt verliefd en in mijn ogen maakte hij daar 'mooi' gebruik van. Nu, een jaar later ongeveer, heeft hij het uitgemaakt met zijn vriendin en hebben ze officieel iets (alleen zijn haar ouders nog niet ingelicht...) Ze zijn allebei gewoon echt verliefd op elkaar en dat ben ik ook gaan inzien. Eigenlijk vind ik het nu ook al vrij normaal... ik ben eraan gewend geraakt zeg maar. Ik heb respect voor ze en hoop dat ze heel gelukkig worden samen

Maargoed het beste wat je kan doen is er gewoon met haar over praten, haar steunen. Je mag best je mening geven over wat jij ervan vindt en wat jij in haar situatie zou doen, maar je moet er ook rekening mee houden dat het veel moeilijker is om in haar schoenen te staan: dring haar niet je eigen mening op.

Zolang zij zelf door haar leugens niet verstrikt raakt in een dubbelleven, kun je haar blijven steunen. Zolang zij er geen grote teringzooi van maakt, kun je haar blijven steunen. Maar zodra er problemen komen en jij er ook (veel) last van kan/gaat krijgen, moet je haar maar eens even goed gaan vertellen dat het gewoon niet meer kan. Ze zal het toch niet eeuwig zo vol kunnen houden.. lijkt me..

Ach het is een vriendin van je en zolang je haar ermee helpt en er zelf geen problemen mee hebt/krijgt.. Ja waarom niet.

[PardonMe]

Ik zou mezelf niet als dekmantel laten gebruiken, zeker niet als ik die ouders goed zou kennen.
Die relatie is haar eigen verantwoordelijkheid en dan vind ik dat ze het zelf ook maar op moet knappen..
zeker als ik er toch al niet achter sta (dat zou ik namelijk niet doen).. Ik zou haar zelf wel steunen, als zij verder wil gaan in die relatie enzo, prima.. dan gun ik haar het beste... Maar ik zou niet als dekmantel willen fungeren, want ik wil geen schuldgevoel houden tegenover die ouders, maar verder kan ze gewoon nog altijd bij mij terecht!

[Loezzel]

Ik zou haar wel blijven steunen, maar maak haar duidelijk dat jij je er niet prettig bij voelt dat jij tegen haar ouders moet liegen, terwijl jij er in principe niets mee te maken hebt.
Dat probleem moet ze zelf oplossen. Maar ik zou haar wel blijven steunen. Misschien loopt het zo goed af als de verhalen hierboven, misschien ook niet, daarom moet je er altijd voor haar zijn. Stel dat het fout gaat, dan zou het fijn zijn dat zij jou nog heeft om op terug te vallen, toch?