24-11-2003, 12:35
|
|
|
Ik heb vandaag even nagedacht over deze absurditeit, na het zien van een reportage over aids:
Het christendom verbiedt sexueel contact, we moeten ons schamen over onze sexuele driften. Sex is taboe. Het gebruik van condoom, pil, spiraal noem maar op, is helemaal NOT done. In Afrika bijvoorbeeld zijn er veel katholieken. Mensen sterven er massaal aan aids. Je denkt dan dat de oorzaak is omdat ze niet aan voorbehoedsmiddelen kunnen geraken en omdat ze geen sexuele voorlichtingen krijgen over de gevolgen van sexuele gemeenschap. Maar daar ligt het probleem niet. Het probleem is dat ze geen condoom willen gebruiken (mogen niet van 'god') omdat dit tegenstrijdig is aan het geloof, gevolg is een groot aantal krijgt sexueel overdraagbare aandoeningen en sterft. Conclusie: de schuld ligt bij het geloof. In de plaats van het aids-probleem te willen oplossen en er een medicijn tegen te vinden, zouden ze de grond van het probleem moeten aanpakken, namelijk hen ervan overtuigen dat het christendom 1 en al absurditeit en leugen is. Wat vinden jullie? Graag jullie meningen en/of tegenargumenten. indien er dingen zijn die niet juist zijn, kan je mij altijd verbeteren 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
24-11-2003, 12:41
|
|
|
Je moet de lijn natuurlijk wel doortrekken. Als God niet wil dat men een condoom gebruikt, vindt God het ook best dat men aan AIDS sterft en daarmee is er geen probleem om over te discussiëren.
|
|
24-11-2003, 12:48
|
|
|
|
Als je sex buiten het huwelijk WEL done vindt en het condoom NOT done dan ben je zelf een ontzettende oen en dat valt het christendom niet te verwijten.
__________________
Als de Indianen een stenger toelatingsbeleid hadden gevoerd was het nu niet zo'n puinhoop geweest in de VS.
|
|
24-11-2003, 12:59
|
||
|
|
Citaat:
 Heb ik gezegd dat ik het gebruik van het condoom not done vind? Ik heb het over het christendom, niet over mezelf 
Laatst gewijzigd op 24-11-2003 om 13:07.
|
|
|
24-11-2003, 13:16
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
wow, ik ben het met je eens  
|
|
|
24-11-2003, 13:25
|
|
|
tja...
dis dus weer een misverstandje... vooral alles geloven wat je op tv ziet... - de paus is een icoon van het katholicisme - de paus is tegen het gebruik van voorbehoedmiddelen, omdat dit sex buiten het huwelijk zou bespoedigen - de paus is GEEN icoon van het CHRISTENDOM ! de meeste christenen zijn protestants, en hebben GEEN MOEITE met het WEL gebruiken van een condoom ! - de bijbel verbied sex buiten het huwelijk niet, maar wel sex zonder liefde. (das dus iets anders). - veel afrikanen gebruiken geen condoom omdat ze juist kinderen willen, omdat de mannen geen respect voor vrouwen hebben, omdat veel kinderen juist meer aanzien betekent - veel afrikanen weten idd helemaal niet van het bestaan van het condoom af : en dat ligt niet aan de paus, maar aan de ronduit bespottelijke 'hulp' van ons (rijke landen) aan de derde wereld nu even mijn mening : alleen naar bed met iemand van wie je echt houd, gebruik een condoom (je houd toch van elkaar ?), en weg met de paus.
__________________
Aut Caesar aut nullus
|
|
24-11-2003, 13:34
|
||
|
Citaat:
Verder is de lijn van dit topic wel weer erg kort, om de schuld gelijk bij het Christendom te leggen. Wat me wel opvalt is iets anders. In Genesis is het dus zo, dat onbeschaamd naakt gelijk wordt gesteld aan reinheid. Dat was in ieder geval de staat waarin Adam + Eva verkeerden voordat ze van de boom der kennis aten. Toen ze dat deden gingen ze zich schamen etc. etc. etc. Maar nu doet het Christendom er dus alles aan, om ons in die staat van constante schaamte/taboe te houden. Waarom?
__________________
Elke dag kaas is ook niet alles
|
|
|
24-11-2003, 13:47
|
||||
|
|
Citaat:
Citaat:
Als je je maar aan één van die taboes houdt (in dit geval het concoom), dan krijg je wat jij stelt: Citaat:
Duidelijk???
__________________
Als de Indianen een stenger toelatingsbeleid hadden gevoerd was het nu niet zo'n puinhoop geweest in de VS.
|
|||
|
24-11-2003, 15:01
|
|
|
Ben het er 'niet helemaal' mee eens. Voorbehoedmiddelen zijn bij een bepaald deel van de christenen taboe. Sex voor het huwelijk is vaak geen taboe, maar de bijbel verbied het. God verbied het dus.
Dit is niet omdat Hij ons geen plezier gunt, maar omdat sex voor het huwelijk gewoon heel veel mensen kapot maakt. Las pas een enquête over o.a. sex voor het huwelijk. De helft van de ondervraagden hadden hier spijt van! Dit heeft toch wel iets te zeggen denk ik. Sex binnen het huwelijk houdt ook het aantal mensen met wie je sex hebt beperkt waardoor er een veel kleinere kans op sexueel overdraagbare ziektes is. En sex is geen taboe, maar juist iets wat God ons als extra gegeven heeft. Al is het bij een bepaald deel van de mensen idd wel een taboe, maar dat is niet zo als God het bedoeld heeft. Conclusie: de schuld ligt niet bij het geloof, maar bij het ongeloof! Groetjes, Mar
__________________
I don't know what the future holds, but I know Who it holds!!
|
|
24-11-2003, 15:25
|
|
Verwijderd
|
gaat voort en vermenigvuldigt u.
|
|
24-11-2003, 15:58
|
||
|
Citaat:
2. Eén priester heeft ooit ÉÉN keer gezegd dat het condoom geen bescherming tegen AIDS biedt. Binnen de kerk is een hoop kritiek geuit op de uitspraken van deze bisschop, onder andere door onze Nederlandse Katholieke kerk. 3. Dat is ook nog eens waar. Op zich is het condoom zeer veilig, MITS GOED GEBRUIKT. Dat gaat nogal eens fout, helemaal bij die Afrikanen, die nooit ook maar enig onderwijs hebben ontvangen. 4. De bijbel zegt ook dat seks voor het huwelijk taboe is. Sla de brieven van Paulus er maar op na (Romeinen bijvoorbeeld). Als iedereen in de wereld zich aan dat gebod had gehouden, zou er nooit een aidsepidemie geweest zijn. het Christendom is dus juist het exacte tegengestelde van absurditeit en leugen. Zelfbeheersing is gewoon heel belangrijk in het Christendom. Ik hoop dat, hoewel sommige regels uit de bijbel nu vreemd lijken, je daar voorbij kunt kijken en ook in staat bent om de andere kant van het verhaal te kennen.
__________________
un petit coup de chance, c'est toujours là.
|
|
|
24-11-2003, 19:03
|
||
|
Citaat:
Er staat nergens in de bijbel dat je geen sex mag hebben.. alleen dat het beter is dat je sex met een partner hebt!! vaak wordt er gezegd dat je pas sex mag hebben na het huwelijk maar dit klopt ook niet helemaal... er staat niet dat je geen sex voor het huwelijk mag hebben maar er staat dat je als je met iemand naar bed gaat je in de 'ogen' van God getrouwd ben.. het is bedoeld voor een iemand omdat het iets heel speciaals is.. en dat moet je gewoon niet zomaar aan de eerste de beste weggeven. zoals ook al eerder is gezegd kan het mensen erg kwetsen. en dat van de pil enz klopt ook niet .. misschien dat er een bepaalde groep is die dat vind.. maar niet de mensen die ik ken. ff mijn eigen mening: ik vind dat als je echt van iemand houdt je me hem/haar naar bed kan gaan.. maar zou er wel over nadenken. (tja want als je zou wachten is het tog wel erg moeilijk.. en niet echt nodig )
__________________
'love me for what I am, dont hate me for what I'm not'
|
|
|
24-11-2003, 19:30
|
|
|
Christenen zitten altijd tussen twee vuren: de verrukking over het goede van de schepping, én het verdriet over de schade van de zonde. We willen blij zijn met alles wat God heeft gegeven; we willen alles wat fout gegaan is veranderen. We kunnen heel moeilijk zeggen wat het verschil is tussen wat God heeft gemaakt én waar wij met de natuur hebben zitten knoeien. Er bestaan zo onnoemelijk veel vormen van seksualiteit en we weten niet altijd zeker of we te maken hebben met een zondige verdraaiing of alleen maar met iets wat vreemd is omdat het nieuw is. Ik zal een paar voorbeelden van tragische en soms komische verwringingen van seksualiteit benoemen. Verdraaiingen van menselijke seksualiteit zijn niet hetzelfde als zondige seksuele handelingen. Heteroseksuele geslachtgemeenschap is bijvoorbeeld niet fout, maar het kan een seksuele fout zijn als die twee mensen niet getrouwd zijn. Een overdosis aan seksualiteit kan een verwrongen toestand van seksualiteit zijn; maar de oversekste persoon hoeft niet schuldig te zijn aan zonde.
Er is veel tragedie in het menselijke seksuele leven, maar diegenen die eronder lijden zijn er niet altijd verantwoordelijk voor. Mensen zijn vaak slachtoffers van omstandigheden die boven hun macht gaan. We moeten net zo gevoelig zijn voor tragedies als voor de oorzaken daarvan. Om een extreem voorbeeld te nemen, een jongen die zonder penis geboren wordt, is een slachtoffer van de wisselvalligheden van de natuur; hoewel hij lijdt onder biologische en seksuele verwringing, is het zeker zijn schuld niet. Toch is het al moeilijker om onze onschuld te aanvaarden wanneer wij slachtoffer zijn van psychische abnormaliteiten die ons opgelegd zijn door onze ouders. Mensen worden slachtoffers door anderen, en ze dragen de last van hun seksuele afwijkingen door het leven zonder dat ze er schuld aan hebben. Omdat we de preciese mate van verantwoordelijkheid ten aanzien van seksuele afwijkingen niet kunnen vaststellen, moeten we de beoordeling aan God overlaten. Ik geloof dat dit heel belangrijk is voor christenen, niet alleen om onnodige morele rechtspraak van anderen te voorkomen, maar ook om onnodige schuld binnen in onszelf te vermijden. Voor veel mensen zijn seksuele afwijkingen walgelijk. Zo oordelen veel mensen bijvoorbeeld over homoseksualiteit. Maar walgelijkheid is geen moreel oordeel. Wanneer iemand geshockeerd of afgestoten wordt door seksuele eigenaardigheden, mag hij alleen maar iets over zijn smaak registreren. Voor andere mensen is een seksuele afwijking: dát wat de meeste mensen niet doen. Dan is het eenvoudig een kwestie van statistiek: abnormaal of afwijkend is de minderheid. Maar statistieken zijn geen criteria voor de moraal. Een afwijking is een afwijking, zelfs al is negentig procent van de bevolking erbij betrokken. Met normale seksuele uitingen bedoel ik enkele normatieve gegevens. Gods bedoeling met de menselijke seksualiteit is dat die zich volgens een voorbeeld ontwikkelt en in het eerlijke menselijke leven past. Binnen zijn bedoeling zijn er gelegenheden genoeg voor een rijke variatie van ervaringen. Maar er zijn ook een paar duidelijke lijnen aan te geven. Ik denk dat we drie normatieve uitgangspunten voor ons seksuele leven kunnen noemen. 1/ Onze seksualiteit hoort verweven te zijn met onze héle persoonlijkheid en geïntegreerd te zijn in ons verlangen naar menselijke waarden. 2/ Onze seksualiteit is bedoeld als een drang naar een manier om een diep persoonlijk contact met een ander te beleven. 3/ Onze seksualiteit is bedoeld om ons te richten op heteroseksuele geslachtelijke gemeenschap. De eerste norm wordt teniet gedaan wanneer seksualiteit gescheiden wordt van de rest van je leven: van je verstand en wil, van jezelf als sociaal wezen, van je totale morele en geestelijke bestaan. Wanneer seksualiteit ervaren wordt als een aparte afdeling, los van je andere levensbehoeften, is het een abnormale ervaring. De tweede norm wordt teniet gedaan wanneer de seksuele beleving een op zichzelf gerichte doelstelling wordt, wanneer contact met een ander slechts lichamelijk contact is, en wanneer een ander gebruikt wordt als instrument om voor dit soort pleziertjes te zorgen. De derde norm wordt teniet gedaan wanneer iemands seksuele neigingen hem de mogelijkheden tot permanent heteroseksueel contact afsnijden, óf die aan de kant zetten. Gevoelige en gevoelsmatige genegenheid is goed, en ons verlangen daarnaar is zeker geen afwijking. Onze gevoelens zijn doorgangen naar een wereld van aangename ervaringen; en de wereld om ons heen heeft een overvloed aan geuren, geluiden en beelden, die een intens genoegen in ons leven brengen. Zij maken het leven rijk, intens en gevarieerd. Gevoeligheid is een geschenk van God. En God heeft ons onze zintuigen gegeven om te genieten van zijn goede schepping. Het lichaam van een ander kun je ook zo beleven. Onze seksualiteit maakt ons hypergevoelig voor het genot van het aanraken van een anders lichaam. God heeft ons gemaakt om te genieten. Dus wanneer we praten over zinnelijkheid als seksuele afwijking is het niet de gevoelsmatige genegenheid die verdacht is. Zinnelijkheid is een seksuele afwijking omdat het lichamelijke seksuele genoegens losmaakt van een persoonlijk verlangen naar hogere waarden. Het verwringt de seksualiteit tot een lust in alleen maar lichamelijk genoegen. Dan is het niet langer gecombineerd met alles wat we zoeken om ons leven te vervullen, een leven met God en de mensen. Lichamelijk seksueel genot is dan niet langer een vervolmaking van een relatie tussen twee mensen, maar verandert in een monster dat het opperste doel wil zijn. Dan is genot geen deel meer van de rijke achtergrond van onze seksuele relaties; in plaats daarvan is het de allesbeheersende drang. Alle erotische relaties tussen man en een vrouw hebben een gevoelsmatige dimensie, zelf als ze nooit tot slaapkamer seks komen. Maar wanneer de gevoelsmatige kant overheerst, wanneer het daar alleen om gaat, wordt het zinnelijkheid. Het nadeel van zinnelijkheid is ten eerste dat het de persoon zelf treft. Wanneer iemand overheerst wordt door z’n zinnelijkheid, dan wordt zijn hele leven onevenwichtig. Andere waarden in zijn leven hebben geen invloed op zijn seksuele leven. Zo wordt het leven chaotisch. Iemand die op zijn gevoel drijft, wordt gedreven, maar gaat niet in een vaste richting. Het andere schadelijke van zinnelijkheid is dat het andere mensen berooft van hun menselijke waardigheid. Wanneer een zinnelijk ingesteld mens denkt dat hij bezig is aan seksuele relaties, gebruikt hij in werkelijkheid het lichaam van de ander: hij houdt geen rekening met de persoon en maakt gebruik van het lichaam als een machine van genoegens. Het lichaam van een ander, samen met het zijne, is alles waar het omdraait. Er is geen geestelijk geheim, geen poging om de ander in zijn diepte te ontmoeten, geen verlangen naar persoonlijk één zijn. Degene die enkel op zijn gevoelens afgaat, verknoeit de seksuele ervaring door één klein aspect los te maken en te proberen dat aspect de hoofdrol te laten spelen. En zo haalt hij de basis weg van de persoon waarvan hij plezier wil hebben. Hij laat haar geen partner worden; hij gebruikt haar alleen als instrument. Je houdt enkel zinnelijkheid over als je niet zoekt naar liefde, geen risico neemt en geen verantwoordelijkheid. Zo verlies je het diepere genoegen dat seksualiteit geeft, de vreugde, de verrukking, en de extase. Hierdoor laat zinnelijkheid iemand leeg achter, ontevreden, altijd rusteloos op zoek naar een andere sprong in de markt van plezier. Lichamelijk seksueel genot wordt banaal wanneer dit het enige doel van seksualiteit wordt. Op elk ander gebied van het leven kan het verlangen naar genot losgemaakt worden van de rest van iemands leven, zonder grote schade. Maar het genoegen van seksualiteit kan niet gevonden worden zonder te zoeken naar één zijn, omdat onze seksualiteit er behoefte aan heeft om al de regionen van onze persoonlijkheid binnen te dringen. De tragedie van zinnelijkheid ontstaat als mensen enkel op hun gevoel af gaan. Het zoeken naar genoegen is vaak een verkapt zoeken naar persoonlijke veiligheid. Een jongen die een meisje aanhaalt, zoekt soms alleen maar het genot van het strelen van een meisjeslichaam; hij zoekt onbewust naar een erkenning van z’n eigen kunnen. Een beroeps- flirter van middelbare leeftijd zoekt vaak naar de erkenning dat hij aantrekkelijk en mannelijk is. Een verwarde vrouw heeft weer de erkenning nodig dat ze lieflijk, begeerlijk en vrouwelijk is. Zinnelijkheid wordt dan veroorzaakt door verborgen behoeften, behoefte aan macht, aan overheersen, of aan een gevoel van eigenwaarde. Een man probeert zichzelf te bewijzen, maar in zijn angst dat hij niet veel voorstelt ondersteunt hij zijn onzekere ik door een overtuigende bedscéne. Een vrouw probeert zichzelf weer te bewijzen, maar in haar angst dat ze niet waard zou zijn om bemind te worden, ondersteunt ze haar onzekere ik door met zichzelf te koop te lopen. Zinnelijkheid is een tekort aan liefde, omdat iemand denkt dat hij niet waard zou zijn om bemind te worden. Het is gemakkelijk te zeggen dat onze epidemische zinnelijkheid het resultaat is van botte perversie. Maar ik denk dat het gedeeltelijk de fout is van moralisten die het goed menen maar zelf weinig genoten hebben en zichzelf hebben opgesloten in een donkere kamer. Ouders die wilden dat hun kinderen zuiver zouden opgroeien, met hoge idealen en nobele karakters, konden vaak moeilijk plaats laten voor seksueel genot bij deze kinderen. Dus groeiden jonge mensen op met het idee dat het iets schandelijks was. Als reactie op de misvatting is de zinnelijkheid wraak komen nemen. Schaamte is iets goeds. Schaamte is het pijnlijke gevoel dat we niet zijn wat we hoorden te zijn. Je schamen is het gevoel hebben dat je leven gebroken is, en het verlangen weer héél te zijn. Je schaamte laten varen is jezelf voor de gek houden, want dan leef je in de illusie dat we allemaal zijn wat we zouden moeten zijn. Ik denk dat dit gezegd moet worden, omdat we er in onze tijd op uit zijn om onze schaamte aan de kant te zetten. De schaamte werd een deel van de menselijke ervaring na de zondeval. Het is het gevoel voor wat niet past bij menselijke wezens. Het is nauw verbonden met seksualiteit. Na de zondeval kwam de schaamte in ons leven om ons de waarheid over onze situatie te laten voelen. Er zijn twee situaties waarin mensen geen schaamte voelen. De eerste is een toestand van één geheel zijn. De tweede is een illusie. In het Paradijs wordt over ons gezegd: “De man en zijn vrouw waren beide naakt, en schaamden zich niet”(Genesis 2:25). Man en vrouw speelden en werkten samen als mensen die in alles één waren met elkaar. Hun seksualiteit zat in hun hele leven. Ze keken naar elkaar en zagen dat ze helemaal bij elkaar hoorden. Ze hadden geen schaamte omdat ze niet het gevoel hadden dat ze iets waren wat ze niet zouden moeten zijn: ze waren mensen in een liefdevolle relatie. Ze voelden zich niet naakt omdat ze nooit de behoefte aan kleren hadden gehad. Na de zondeval werden beider ogen geopend en ze zagen dat ze naakt waren. Dat wil zeggen dat ze een pijnlijk gevoel hadden dat naaktheid niet langer paste. Waarom hadden ze dat gevoel? Ze moeten verdriet gehad hebben over hun naaktheid waar de ander bij was, omdat hun relatie als liefderijke partners gebroken was op het moment dat ze elkaar beschuldigden. Adam en Eva werden zich, toen ze ervoeren dat hun relatie verbroken was, bewust van hun naaktheid, omdat ze voelden dat het niet langer paste dat hun geslachtsorganen onbedekt waren in een gebroken relatie. De Bijbel spreekt van de naaktheid omdat de seksualiteit daar erg dicht bij ligt. Eens was het samenzijn van Adam en Eva helemaal persoonlijk geweest: hun man en vrouw zijn werd ervaren binnen het hele terrein van hun gezamenlijk leven. Na de zondeval bouwden ze een hele muur van verdachtmakingen tussen elkaar in. Daarna werd een diepe persoonlijke eenwording tussen man en vrouw bijzonder moeilijk. Lichamelijke en geestelijke seksualiteit zou steeds van elkaar gescheiden zijn. En zo ontstond het schaamtegevoel. Naaktheid was geen zonde, maar het werd gevoeld als niet passend bij de verbroken persoonlijke omstandigheden in een gevallen wereld. En God gaf hun kleren om te dragen: “zij hechtten vijgebladeren aaneen en maakten zich schorten”. Het beschermende gevoel van schaamte leidde hen ertoe om kleren aan te doen. Kleren zijn passend in het alledaagse leven van een gevallen wereld. Want we zijn niet langer van nature in staat om elkaar als lichamelijke mensen te zien. We hebben een seksuele neiging om elkaar te zien als louter lichamen, als objecten die gebruikt kunnen worden voor seks. Daarom vertelt ons schaamtegevoel ons nu dat we onze geslachtsdelen moeten bedekken. Naaktheid is nu alleen maar passend tussen twee mensen bij wie lichamelijke en geestelijke seksualiteit een eenheid vormen. Onze cultuur heeft de neiging om de schaamte op twee manieren te misbruiken: aan de ene kant proberen we wanhopig om van de schaamte los te komen, maar aan de andere kant overdrijven we de schaamte. In onze eeuw hebben we geprobeerd de schaamte teniet te doen door het toestaan van naaktheid in het openbaar. We hebben de illusie dat we door naaktheid openbaar te maken de seksuele gezondheid en eenheid zouden kunnen herstellen. Maar we hebben juist het tegenovergestelde gedaan: we hebben seksualiteit banaal, leeg en oppervlakkig gemaakt. Pornografie is schadelijk, omdat het seksualiteit (hoewel we nog tal van andere redenen hebben) alledaags, niet interessant en saai gemaakt. Het ergste wat er nu met seksualiteit kan gebeuren is het ontdoen van z’n geheim en van z’n wonder. Het oppervlakkige schaamteverlies heeft de neiging om seks los te koppelen van de persoonlijke dimensie van het leven, en door dat te doen verwijder je het geheim. Maar het verlangen naar een schaamteloze samenleving is een reactie geweest tegen overdreven schaamte. We hoeven ons niet te schamen voor onze seksualiteit. Als iemand voelt dat hij niet is wat hij zou moeten zijn vanwege zijn seksuele verlangens, dan schaamt hij zich voor wat God goed noemde. Schaamte voor je seksualiteit is afbreuk aan de seksualiteit omdat je dan geen vrij en gezond contact kunt hebben met anderen. Deze valse schaamte suggereert dat ieder persoonlijk gevoel dat je tegenover iemand van de andere sekse hebt, een lustgevoel zou zijn. Het hindert ook de vreugde van de seksuele gemeenschap binnen het huwelijk: iemand kan niet blij zijn met de lichamelijke eenwording als hij zich schaamt voor de impulsen die hem ertoe leiden. Valse schaamte is er vaak de oorzaak van dat mensen een verschrikkelijk seksueel leven leven. Valse schaamte is het tegenovergestelde van schaamteloosheid. Het is gemakkelijk om iemand tot afgod te maken: haal een stukje van de werkelijkheid af en verwacht daar wonderen van. De wonderen kunnen positief of negatief zijn, ze kunnen genezen of pijn doen. Als de afgod de macht tot genezen heeft, dan hou je ‘m vast: je raakt ‘m aan, kust ‘m, of je doet ermee wat je wilt. Als de afgod je bedreigt, leg je er een taboe op, wat inhoudt dat je ‘m niet aanraakt, zelfs niet noemt, uit angst dat het anders fout gaat. Afgoden werken op beide manieren: we maken ergens een afgod van óf omdat we er te veel goeds van verwachten, óf omdat we bang zijn dat het ons kwaad doet. Seks kan op beide manieren een afgod worden. We maken van seks een afgod door er eerst een dimensie van te isoleren, de geslachtelijke dimensie. Dan verwachten we dat hij ons alles geeft om gelukkig te worden, óf dat hij ons pijn zal doen. In beide gevallen is seks een afgod geworden. Een gevaarlijke illusie is, als we de ene seksuele partner vinden die door de hemel voor ons bestemd is, dat we dan denken dat onze geslachtelijke ervaring de hemel op aarde zal brengen. Dit zet natuurlijk een druk achter de seksualiteit. Het verandert de seksuele gemeenschap in een angstwekkende, inhalerige ervaring. Hoe kun je er zeker van zijn dat je partner je alles geeft? Of hoe kun je er zeker van zijn dat je beantwoordt aan de grote verwachtingen van je partner? Het bijbelse antwoord op de dwaze verafgoding is een scherpe waarschuwing tegen illusies. Maar de verafgoding van seks kan ook voorkomen wanneer we het als taboe behandelen. Dat doen we als we bang zijn dat het vrij wordt aangesneden of dat het ons zal schaden als er vrij over gepraat wordt: “Over seks praten is afval in de huiskamer deponeren.” Wanneer dit denkbeeld overheerst is seks omgetoverd in een afgod met de macht ons te schaden als we er vertrouwd mee raken. Taboe is echter niet hetzelfde als terughoudendheid. Dingen in hun proporties zien is niet het product van angst, maar van goede smaak. Over seks praten is nog geen oplossing voor onze seksuele problemen. We hebben de laatste jaren even gemakkelijk over seks gepraat als over alle andere dingen. En we zijn even ver van gezonde seksualiteit af als ooit, misschien wel verder. In elk geval maken we in beide gevallen van seks een afgod: de overspannen verwachtingen én de angstige vlucht bij seks vandaan. Eeuwenlang hebben mannen vrouwen niet tot hun recht laten komen en zo de fundamentele waarde van goede seksuele relaties aangetast. Soms vonden mannen dat vrouwen minder waren dan mannen. Iedereen die het Oude Testament leest weet dat vrouwen in de Hebreeuwse samenleving in de schaduw van de mannen leefden, dat ze bijrolletjes hadden in het grote stuk, terwijl ze hun rol voornamelijk vervulden met het baren van mannelijk nageslacht. Mannen in het Oude Testament behandelden vrouwen als eigendom dat beschermd moest worden en gebruikt moest worden. Op zondagsschool werd ons verteld over de grote liefde van Jacob over Rachel, maar we hebben er nooit bij stilgestaan waarom Rachel gekocht moest worden als een stuk land. Een meisje verkrachten was geen zonde tegen het meisje maar tegen haar vader: het maakte haar minder waard als lokaas voor een fikse bruidsschat. Dit is natuurlijk niet het hele verhaal. De gemiddelde Hebreeuwse echtgenoot had zijn vrouw net zoveel lief als elke moderne man. Maar die liefde werd beleefd binnen een relatie van grote ongelijkheid. Toch hebben mannen soms de vrouw vergoddelijkt, terwijl ze in het echte leven vrouwen naar beneden haalden naar een tweede klas status. “Miss Amerika”, de seksgodin van de Amerikaanse cultuur, kreeg haar rol van een door mannen beheerste samenleving die haar zag als een mythologisch symbool. Nu ze terugkeert uit de mythische sfeer, is ze toch nog steeds “waar mannen naar hongeren en dorsten”. In de Middeleeuwen vond de verafgoding van het vrouw zijn plaats binnen de cultus van de Heilige Maagd. In de Oudheid moest de vrouw goden beïnvloeden bij het heiligdom door gewijde prostitutie. In de tijd van de eerste christenen kreeg de vrouw vaak de tegengestelde rol toebedeeld: de oorzaak van alle rampspoed, de verleidster van nature die een goede man op het verkeerde pad bracht. Zo heeft de man het altijd klaargespeeld om de vrouw te verhogen of te vernederen terwijl hij zich niets van haar echte wezen aantrok. De vrouw is op een voetstuk gezet in het heiligdom van het verlangen van de man, maar tegelijkertijd wordt ze gedegradeerd om in de schaduw van de man te leven. De achterstelling van de vrouw heeft meer oorzaken. Wanneer mensen seksualiteit als een natuurlijk kwaad zien, zijn ze gewoonlijk toegeeflijk voor de mythe dat mannen van nature polygaam en vrouwen monogaam zijn, en dat mannelijke seksualiteit actief en vrouwelijke seksualiteit passief is. De door mannen overheerste samenleving liet de behoefte van mannen aan seksuele ontlading toe, terwijl hij maagdelijke zuiverheid van de kant van de bruid eiste. De voor de hand liggende risico’s die daaruit voortkwamen voor de vrouw hebben de seksuele vrijheid (totdat de anticonceptiva waren uitgevonden) gevaarlijker gemaakt voor de vrouw dan voor de man, hoewel dit moreel gezien niets ter zake doet. Er gebeuren vreemde dingen op seksueel gebied. Soms zijn het niet meer dan merkwaardigheden, maar in andere gevallen kunnen het grote en ernstige afwijkingen worden. Het verschil tussen een bijzonderheid en een afwijking kan soms alleen door de betrokkene vastgesteld worden. En soms is dat verschil ontzettend groot, en pijnlijk echt. Maar daar tussen in worden we vaak verbijsterd door onze geheime verlangens, terwijl we ons afvragen of we pervers zijn of alleen maar bijzonder. Daarom moeten we onze normen voor normaal seksueel gedrag nog eens op schrijven: Onze seksualiteit hoort verweven te zijn met onze héle persoonlijkheid en geïntegreerd te zijn in ons verlangen naar menselijke waarden. Onze seksualiteit is bedoeld als een drang naar en een manier om een diep persoonlijk contact met een ander te beleven. Onze seksualiteit is bedoeld om ons te richten op heteroseksuele geslachtelijke gemeenschap. Iedere seksuele buitensporigheid die één van deze regels aantast, is minstens het begin van een afwijking. Maar we weten ook dat een seksuele afwijking niet noodzakelijkerwijs een persoonlijke zonde is. Ik wil niet beweren dat een seksuele afwijking het loon van de zonde is. En we moeten geen etiketjes van schuld op mensen plakken die in feite slachtoffers zijn. Sommige mensen zijn seksueel betrokken bij dingen die niets met seks uit te staan hebben. Dingen als schoenen, handschoenen, een stukje rubber, of een zacht zijde achtig kledingstuk kunnen sommige mensen stimuleren. Deze dingen worden fetishen genoemd (dat woord is overgenomen van zijn meer algemene betekenis: alles wat mensen geloven heeft bovennatuurlijke kracht en wordt daarom behandeld met grote terughoudendheid). De Amerikaanse mannen hebben de neiging warm te lopen voor boezems; maar we zouden een boezem toch geen fetish willen noemen. Chinese mannen worden vaak aangetrokken door een sierlijke voet van een vrouw. Amerikanen zouden dan de voet een fetish noemen; maar een Chinees zou het verschrikkelijk sexy noemen. We weten het niet. Maar de meesten van ons vinden een schoen of een stukje bont dat mensen stimuleert een fetish. Wanner is fetishisme een afwijking? Volgens onze definitie is fetishisme een afwijking wanneer het de plaats inneemt van geslachtelijke relaties. Velen van ons worden seksueel geraakt door dingen die andere mensen koud laten. Als een echtgenote merkt dat één of ander vreemd voorwerp haar man aanzette om liefde te bedrijven, kan ze gekwetst en gekrenkt zijn. En een fetish kan het haar moeilijk maken hem als seksuele partner te aanvaarden. Dan is de vraag of ze kan geloven dat haar man van haar houdt enwil houden, en of ze een buitenissigheid kan toelaten bij de man van wie zij houdt. Maar soms wordt een fetish een plaatsvervanger van persoonlijke seksuele relaties. Er bestaan mannen die geheime liefdes koesteren voor bustehouders. Ze verzamelen ze, strelen ze, en masturberen als ze die dingen zien. Waarom mensen een fetish erop na houden, ligt verborgen in hun eigen ervaringen uit het verleden; ik zal niet op moeilijke gevallen ingaan. Maar wanneer de plaats van een persoon inneemt, is het een diepliggende afwijking. Wanneer een fetih een seksueel object wordt, houdt het de persoon tegen om de uitdaging van een echte relatie met iemand anders te nemen. Het abnormale van fetishisme is niet moeilijk te onderkennen. Ideaal gesproken zou enkel een persoon die we liefhebben ons seksueel moeten stimuleren. Maar we moeten geen perfectionisten willen zijn. Als we gestimuleerd worden om seksuele relaties te zoeken door een voorwerp, is daar niets tegen. Maar als een voorwerp een persoon vervangt, doen we er goed aan onze afwijking onder ogen te zien, de oorzaken daarvan te zoeken en hulp te aanvaarden om ons er over heen te helpen. Masochisme houdt in dat je genoegen vindt in pijn. Seksueel genoegen halen uit pijn klinkt als een ziekelijke afwijking, en is dat ook vaak. Maar masochisme is geen eenvoudig gegeven. In de seksuele ervaring verandert pijn bijna altijd in genoegen. Niemand kan die twee scheiden. Soms zijn nagelkrassen op iemands rug een teken van een succesvolle seksuele handeling. Er zit misschien wel een tikkeltje masochisme in ons allen. Er bestaat onschuldig masochisme. Niet alleen in de pijn die mensen voelen in seksuele ontmoetingen; sommige mensen worden naar seksuele relaties gedreven doordat hen pijn gedaan is. Sommige vrouwen worden gestimuleerd als hun mannen “naar anderen lonken”. Of een vrouw kan gevraagd worden om haar man in een seksuele rite te ranselen en dat schokt haar dan.Maar ze moet een beslissing nemen. Kan ze buitenissigheden aanvaarden omdat ze de beslissing heeft genomen van een buitenissig persoon te houden? Of zal haar liefde verdwijnen omdat ze niet iets kan toestaan dat ze ervaart als ziekelijk en afwijkend? Wanneer verandert onschuldig genoegen in pijn in ziekelijk masochisme? Wat is het verschil tussen iemand die verlangt geslagen en vernederd te worden, én de opgewonden minnaar die jammert in zijn extase van seksuele pijn? Wanneer wordt buitenissigheid een zelfvernietigende afwijking? Die lijn moet getrokken worden waar het verlangen naar pijn iemands liefdesrelatie met een ander in de weg staat. Masochisme kan de vorm aannemen van een vernederende onderwerping aan iemand anders. De seksuele drang van een ziekelijke masochist wordt overheerst door een bizarre wens om vernederd, gestraft, overmeesterd en misbruikt te worden door een ander. Hierdoor neemt extreem masochisme de vorm aan van een verlangen om gebonden en gestraft te worden. Hier voelt de persoon niet meer de pijn binnen een seksuele relatie, maar ervaart pijn als een plaatsvervanger voor een seksuele relatie. Het slaan en vastbinden geven seksuele bevrediging zonder een seksuele relatie. De kwaal ligt niet eenvoudigweg in iemands zucht naar pijn; de afwijking van masochisme zit ‘m in z’n bizarre beleving van pijn en vernedering in onpersoonlijke liefdesrelaties. De masochist heeft iemand nodig die tenminste een beetje sadisme in zich heeft om in het spel van pijn mee te werken. De sadist heeft een ongelukkigerwijs geen gewillige partner nodig. Dit verschil, pijn willen ondergaan of pijn willen veroorzaken, maakt de sadist meer dan een excentriek of ziekelijk persoon: het maakt hem erg gevaarlijk. Maar aan de andere kant is de tendens om pijn in seksuele hartstocht te leggen zo algemeen, dat we het met moeite abnormaal kunnen noemen. Als de tederste minnaar z’n eigen impulsen nagaat, zal hij ontdekken dat ook hij een bedwongen verlangen in zich heeft om zijn partner pijn te doen. Liefdesbeten, harde kussen, krachtige stoten, krabbelen en knijpen, deze en nog vindingrijkere manieren om pijn te veroorzaken, bewijzen dat er een tikje sadisme in seksualiteit zit. Maar ze zijn gewoonlijk verbonden met de wens om genoegens te schenken op hetzelfde moment waarop ze een beetje pijn doen. En ze worden geregeld door een diep respect voor de partner. Er is natuurlijk een levensgroot verschil tussen een gering, verleidelijk sadisme binnen het huwelijk én vernielende sadisme. Het verschil is zo sterk dat we het etiketje “sadisme” in het eerste geval eenvoudig niet gebruiken, hoewel de taal geen ander woord heeft. Eén verschil is dat speels sadisme tussen seksuele partners berust op liefde; de minnaar houdt op één of ander innerlijk zintuig binnen de persoon die pijn veroorzaakt. Maar pathologisch sadisme wordt gekenmerkt door een groot gemis bij beide partners. De pijn wordt veroorzaakt niet voor genoegen maar voor misbruik. En het is gedwongen: de sadist wordt beheerst door zijn eigen griezelige impuls om pijn te doen. Gedreven door één of ander onbewust mechaniek barst de woede van de sadist uit in een vlammend geweld. Sadisme is niet altijd lichamelijk. Geestelijke bruutheid, het onophoudelijk achtergesteld worden door een man of echtgenote, vaak stilzwijgend ondergaan, is een vorm van sadisme, soms ook ongecontroleerd en ziekelijk. Een man kan geweldig behagen scheppen in het vernederen en misbruiken van zijn vrouw, zonder ooit ook maar een hand op haar lichaam te leggen. Een vrouw kan haar seksualiteit gebruiken om haar man te laten voelen dat hij onbekwaam, onvoldoende is door hem listig te slaan met haar seksuele verlangens of seksuele afwijzingen. Ze kan hem het gevoel geven dat hij óf een seksueel onbekwame man is óf een seksueel beest. In beide gevallen straft ze hem, en dit wijst zeker in de richting van sadisme. De relatie tussen sadisme en seksualiteit is een gecompliceerde zaak waarover psychologen slechts kunnen generaliseren. Iemand die geweld gebruikt kan seks alleen gebruiken om iemand te misbruiken en te vernederen; mannen die geweld doen ter wille van seks lijken in de minderheid te zijn onder de geweldenaars. Ze gebruiken seks misschien als werktuig van geweld en overwinning. Maar ándere sadisten lijken seksuele bevrediging te krijgen in het verminken en doden zonder dat er geslachtsverkeer aan te pas komt. We staan aan de diepten van een demonische afwijking. De ontzettende ingewikkeldheid van sadisme laat zien, hoe seksualiteit vele van de niet seksuele componenten van ons leven meesleept: het uit zich in tederheid en bezorgdheid, maar het kan ook uitlopen op monsterachtige vijandschap en wreedheid. Dit zegt ons dat de diepste effecten van zonde niet uit onze klieren maar uit onze geest voortkomen. Het laat ook zien hoe onze seksualiteit gedemoniseerd kan worden door niet seksuele machten. Ik heb beide termen gebruikt, masochisme en sadisme, voor een groot scala van ervaringen. Gewoonlijk gebruiken we deze termen slechts voor extreme of pathologische gevallen. Maar ik heb ze opzettelijk zo los gehanteerd. Laat iedereen op z’n eigen drijfveren letten.
|
|
24-11-2003, 20:10
|
||
|
wow...
ik weet niet wie het zei, maar Citaat:
die omstandigheden zijn gecreeerd door de mens... conclusie: het is allemaal jouw schuld, utopia5  (tsja, je generaliseerde zo met die paus)
__________________
"In this house, we OBEY the laws of thermodynamics!" - Homer Simpson
|
|
|
24-11-2003, 20:28
|
||
|
Citaat:
 Ff ontopic: Een enorm groot deel van de afrikanen is trouwens helemaal niet christelijk. Die gebruiken geen voorbehoedsmiddel omdat ze er niet aan kunnen komen, het niet kennen of gewoon niet van de gevaren op de hoogte zijn. Verder wordt aids ook doorgegeven door rituele aanrakingen van de overledenen en bloedtransfusies in niet toegeruste ziekenhuizen. Dus om het hele aids probleem op het geloof te schuiven vind ik wat kort door de bocht.
__________________
vive la feast!!
|
|
|
24-11-2003, 20:33
|
||
|
|
Citaat:
overigens, de paus gebruikt geen condooms hij zegt dat die toch niet helpen hij heeft ook geen aids hij heeft gelijk
__________________
"In this house, we OBEY the laws of thermodynamics!" - Homer Simpson
|
|
|
24-11-2003, 21:16
|
|
Verwijderd
|
Is masturbatie eigenlijk een zonde?
|
|
24-11-2003, 21:38
|
||
|
|
Citaat:
bovendien, als verspild zaad mensen het leven beneemd, dan is ieder moment dat je geen leven aan het verwekken bent(ook ongetrouwd) een zonde
__________________
"In this house, we OBEY the laws of thermodynamics!" - Homer Simpson
|
|
| Ads door Google |
|
24-11-2003, 21:45
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
24-11-2003, 21:48
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Als de Indianen een stenger toelatingsbeleid hadden gevoerd was het nu niet zo'n puinhoop geweest in de VS.
|
|
|
24-11-2003, 21:57
|
|
|
|
ik bedoel dat god wel voorkomen had dat je kon masturberen als hij het slecht vond.
dat tweedde gaat over een argument tegen masturberen dat ik eens hoorde, namelijk dat je met iedere zaacel die je dan loost een potentieel leven vernietigd.
__________________
"In this house, we OBEY the laws of thermodynamics!" - Homer Simpson
|
|
24-11-2003, 22:03
|
||
|
|
Citaat:
 in het hele verhaal.Ten tweede, voor wie geldt dat argument? Volgens mij is er ook nog een grijs gebied tussen masturberen en kinderen krijgen hoor.
__________________
Als de Indianen een stenger toelatingsbeleid hadden gevoerd was het nu niet zo'n puinhoop geweest in de VS.
|
|
|
24-11-2003, 22:08
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
25-11-2003, 09:27
|
||
|
|
Citaat:
? Je moet toch wel in je omgeving gezien hebben (of niet, dan leef jij in een heel andere omgeving) dat de meeste mensen voor het eerst sex hebben in hun puberteit, en deze vrijwel nooit trouwen in dezelfde periode... Dit is gewoon een feit en wordt door deze mensen ook gezien als normaal, wordt over het algemeen wel geaccepteerd, wat sommige mensen op deze topic ook zeggen. Ik denk niet dat al deze mensen, heel deze generatie, spijt heeft van sex voor het huwelijk, het is gewoon een behoefte, logisch dat je daar niet mee wacht tot je 30e of later, of je trouwt om sex te kunnen hebben wat nog veel belachelijker is... Dus wat de uitslag van deze enquete ons kan zeggen is niet geweldig veel denk k...
|
|
|
25-11-2003, 12:02
|
||
|
Citaat:
__________________
vows are spoken to be broken, feelings are intense, words are trivial, pleasures remain, so does the pain, words are meaningless and forgettable
|
|
| Advertentie |
|
|
|
25-11-2003, 14:01
|
||
|
|
Citaat:
Verder bedankt voor jullie reacties, ik had die reportage gezien en het deed me er even over nadenken, verder heb ik weinig benul van wat in de bijbel staat. Het was even schrikken te zien dat vele Afrikanen sterven aan aids, je kan dan denken dat het de wil is van 'God' maar zo zie ik het niet.
|
|
|
25-11-2003, 19:11
|
||
|
|
Citaat:
en dat wij mensen nou een hekel aan moord hebben, wat zou hem dat kunnen... Ik vind het ook niet goed, begrijp me niet verkeerd, maar het is grappig dat een God altijd de idealen van de mens nastreeft (of dat doen we omdat hij dat wil natuurlijk) maar dan serieus... de meeste geboden van god zijn verboden omdat ze anderen kwaad doen. en dat kwaad van masturberen zie ik niet 123
__________________
"In this house, we OBEY the laws of thermodynamics!" - Homer Simpson
|
|
|
25-11-2003, 19:18
|
|
|
Het is niet zo dat God sex of condooms verbied, maar de paus vind dat. Ik geloof persoonlijk dat God sex geschapen heeft in het huwelijk, en dat daar niks mis mee is.
|
|
25-11-2003, 20:21
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
25-11-2003, 22:09
|
|
|
Geloof zelf is een bolwerk van irrationeel denken.
Sta dan niet verbaasd dat dit soort rare ongein voor kan komen. IMO.
|
|
25-11-2003, 22:16
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
25-11-2003, 22:46
|
||
|
|
Citaat:
Oh, we vinden aids een probleem, laten we preventie-middelen verbieden.
|
|
|
25-11-2003, 22:48
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Het vervelende is alleen, dat die redenering moeilijk stand te houden is in een tijd met een lage seksuele moraal. Ik vind de redenering persoonlijk logisch, maar het gaat mij te ver om die reden voorbehoedsmiddelen af te raden.
|
|
|
25-11-2003, 23:01
|
||
|
|
Citaat:
Seks voor een huwelijk zou bestraft moeten worden ? A. Bestraft met een vuil kansspel van wel of niet hinder hebben van een verlaagde weerstand op een niet te voorspellen moment. B. En jij volgt dit soort van denken?
|
|
|
25-11-2003, 23:03
|
|
|
|
C v S? Hmm. Wel, ik denk dat de S het langer volhoudt.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
|
25-11-2003, 23:04
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik volg de redenering, niet het verbod op voorbehoedsmiddelen. Ik zie ook wel in dat je met dit soort kreten Afrika nog dieper wegdrukt, derhalve sta ik ook niet achter dergelijke meningen. Ik begrijp, nogmaals, het denken.
|
|
| Ads door Google |
|
25-11-2003, 23:05
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Een kwinkslag, mijn waarde.
|
|
|
25-11-2003, 23:05
|
||
|
|
Citaat:
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
|
|
25-11-2003, 23:24
|
||
|
|
Citaat:
Rationeel denken is denken op basis van de wetten der logica. Werd eerst het bestaan van allerlei onverklaarbare verschijnselen god toegeschreven, dankzij de wetten der logica kwamen er god-uitsluitende verklaringen. Waarom dan blijven geloven in dit heerschap. Wat vreemde denkbeelden met zich meebrengt, die niet op logica gestoeld zijn.
|
|
|
25-11-2003, 23:35
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
) Derhalve kan ik niet ingaan op je laatste vraag.Desalniettemin, irreële denkbeelden ontstaan niet alleen door een gebrek aan ratio. In dit specifieke geval lijkt mij veeleer een gebrek aan inlevingsvermogen, gekoppeld aan kennis van de AIDS-problematiek (dus toch enige ratio), de oorzaak van het denken van de Kerk. Ik vind het overigens ook vreemd dat de Kerk zo eenvoudig aan Jezus' boodschap voorbij gaat teneinde zich aan de Wet te houden.
|
|
|
26-11-2003, 17:56
|
|
|
Oké het christendom zegt dus niet dat een condoom not done is. Alleen een zeer selecte groep daar binnen. Aids komt trouwens van sex buiten het huwelijk (met meerdere partners) daar zijn de meeste chrisenen sowieso tegen denk ik, en als ze dat niet zijn hebben ze de bijbel niet gelezen.
Ik vind het dus wat cru om het aids probleem op het geloof af te schuiven. Als men zich namenlijk aan de regels van de bijbel hield zou er geen aids zijn, of in veel mindere mate.
__________________
_*_*_LUN@_*_*_
|
|
26-11-2003, 20:23
|
|
|
|
L_e_chien vroeg onder wie die enquête was gehouden. Om eerlijk te zijn; ik heb echt geen idee. Wel een 'neutraal' slag mensen in ieder geval. Ik las het tenminste in een 'neutraal' blad, of ergens op internet ofzo.
Dat ging dus ook niet over mensen die gaan samenwonen ofzo, maar echt over 'losse' partners. (ff ontopic: Als ik trouw, trouw ik niet voor de sex ; dat komt erbij. Maar ik wil geen sex voor het huwelijk).
__________________
I don't know what the future holds, but I know Who it holds!!
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
| Topictools | Zoek in deze topic |
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:19.
Adverteren