Graag Jullie Mening!!!!!!!!

[Lindatje]

Ik ben namelijk mijn 'levensverhaal' (heb een moeilijke tijd gehad en dat wil ik beschrijven) in een verhaal aan het planten. Gewoon puur voor de ervaring: alleen ik weet niet of ik de goede kant op ga! Dus ik schrijf hier effe een stukje neer (ik heb nog nooit een verhaaltje geschreven) en dan hoop ik dat jullie mij willen zeggen wat jullie ervan vinden en ervan denken en adviezen zijn natuurlijk altijd welkom... Het is echt maar een klein stukje hoor...

'Ga je zo weer mee?' vroeg Sander. De bel was net gegaan en klas 2H van het St. Antoniuscollege stroomde het lokaal uit: de gangen op. De dag was weer afgelopen. 'Ik heb veel huiswerk voor morgen, ik heb nog helemaal niks gedaan.', antwoordde Dorien. Sander keek haar vragend aan. 'Dus je gaat niet mee naar de stad?' 'Nee, vandaag niet' 'Maar je gaat elke donderdag mee!' 'Ja, en deze week een keer niet', antwoordde Dorien bits. Sander draaide om en keek haar nog een keer aan: 'Nou, dan zie ik je morgen wel weer oke?' 'Ja, is goed, doei!' en Dorien liep het schoolplein op richting het fietsenhok. Eigenlijk baalde ze. Ze wou wel, maar het kon niet, het mocht niet, van haarzelf niet. Want dan zou er iets ergs gebeuren. Ze pakte haar fiets en ging haar tas achterop doen. Eerst de eerste snelbinder en dan de tweede en dan pas de derde: zodat ze mooi recht lagen. Dorien zuchtte. Ze voelde zich rot en dacht: 'Die klote-vent van wiskunde toch ook, wat kan hij zeiken over zijn kutsommen.' Ze stapte op de fiets, groette nog een keer naar Sander die voorbij kwam rennen en fietste richting huis. Ze kwam bij het stoplicht aan: het was nog groen en toch stopte ze. Dat moest: dan zou het beter gaan. Ze duwde op de knop en wachtte geduldig tot het weer groen werd.


'Verdomme Sander, let nou eens op anders flikker ik je zonder pardon het lokaal uit' bulderde Verburgh. Sander schrok op en zei: 'o o sorry meneer Verburgh' en zweeg toen maar snel. 'We zijn op bladzijde 108 jongeheer'. Sander sloeg zijn boek open op de goede pagina maar kon zich niet concentreren. Hij kende Dorien nu toch al even en nog nooit sinds de middelbare school was ze niet mee naar de stad gegaan op donderdagmiddag en ze deed ook al zo onaardig 'dat is niet de dorien die ik ken' dacht Sander. 'Wat zou er met haar zijn?', vroeg Sander zich af.

Nou tot zover was ik gekomen.. t zal wel niks zijn...maar ja...

[Eva*]

Ik vind het wel een duidelijk stukje, maar ik kan er niet zoveel over zeggen omdat ´t net iets te kort is.
Zet nog een stuk neer zou ik zeggen.

[Lindatje]

E.v.a schreef:
Ik vind het wel een duidelijk stukje, maar ik kan er niet zoveel over zeggen omdat ´t net iets te kort is.
Zet nog een stuk neer zou ik zeggen.

Zou je al iets uit het eerste stuk kunnen concluderen? En wat vind je van de schrijfstijl??

[Lindatje]

oke volgende stukkie....hopelijk doe ik het niet voor jan lul...

'Hij zocht de klas af naar Dorien: ze zat helemaal op de achterste bank achter haar boeken verscholen.Dit is toch niet Dorien? Zijn gedachten dwaalde af naar vorige week. Laura had een slaapfeest georganiseerd en heel het clubje was van de partij: hij, Dorien, Monique, Eric, Gino en Laura zelf. Toen was ze nog zo vrolijk dacht hij. Het was gezellig. Ze mochten zelfs bier drinken van de pa van Laura. En hij had nog gezoend met Monique, midden in de nacht. Toen iedereen sliep.
'En nu donder je maar op, want aan jou heb ik geen ene moer' galmde er door de klas. Sander keek op en besefte nog niet meteen dat Verburgh het tegen hem had. Met een boos gezicht pakte hij zijn spullen, verliet de klas en smeet de deur dicht.

'He lullo, waarom moest je er eigenlijk uit? Je deed toch helemaal niks?', vroeg Eric aan Sander in de pauze. 'Weet ik veel, ik zat te dagdromen.''Ha ha over Monique zeker?''Hoe weet jij dat?''Ik was wakker', zei Eric. 'Ha ha Sander heeft met Monique gezoend!'galmde er door de aula.'Hou toch je bek, sukkel' en Sander ging zitten aan de oude bruine tafels in het kleine aulatje. Hij pakte zijn broodtrommel en keek naar Dorien, die overigens niet terug keek. Hij vond het echt klote voor haar. Hij was niet verliefd op haar: dat wist hij zeker, maar hij vond haar gewoon een leuke meid. Ook wist hij zeker dat Dorien juist wel verliefd op hem was. Zou ze daarom zo afstandelijk doen? Nee zo is ze niet, dacht hij.
Toen Eric klaar was met zijn roddelpraktijken kwam hij bij Dorien en Sander aan de tafel zitten. 'Zeg Dorien, kom je ooit nog van die twee ruggen af?' Dorien wist niet meteen wat hij bedoelde maar ze besefte het al gauw... 'Waar slaat dat nou op?' Was het enige wat ze kon zeggen. Ze had het ook kunnen weten: zij zou nooit geen vrienden kunnen krijgen. Maar ze snapte het niet: de rest deed toch ook gewoon aardig?

[stroopwafel]

je maakt me nou wel nieuwsgierig

[Eva*]

De schrijfstijl vind ik goed.
Ik kan er nog niet zoveel uit concluderen nee.

Ik snap deze zin trouwens niet: "Ze had het ook kunnen weten: zij zou nooit geen vrienden kunnen krijgen."

[Lindatje]

E.v.a schreef:
De schrijfstijl vind ik goed.
Ik kan er nog niet zoveel uit concluderen nee.

Ik snap deze zin trouwens niet: "Ze had het ook kunnen weten: zij zou nooit geen vrienden kunnen krijgen."

inderdaad: komt later pas aan de orde...

[lucy]

ik vind het mooi geschreven echt waar en ben benieuwd naar de rest!

liefs miekje

[Lindatje]

't is eigenlijk heel kinderlijk geschreven, maar dat was ook de bedoeling...

[autodropje]

Lindatje schreef:
't is eigenlijk heel kinderlijk geschreven, maar dat was ook de bedoeling...

ja een beetje kinderlijk wel, maar dat leest juist zo lekker

[elsbizkit]

persoonlijk vind ik tegenwoordige tijd of/en ik-perspectief mooier. Maar dat zegt waarschijnlijk niets over de kwaliteit.
'Ik heb veel huiswerk voor morgen, ik heb nog helemaal niks gedaan.', antwoordde Dorien. Sander keek haar vragend aan. 'Dus je gaat niet mee naar de stad?' 'Nee, vandaag niet' 'Maar je gaat elke donderdag mee!' 'Ja, en deze week een keer niet', antwoordde Dorien bits.

misschien kun je dingen als vragend en bist weglaten. Als je iets meer van de teskt afstaat laat je de lezer de ruimte houden om ook zelf gevoelens erin te kunnen stoppen.
ik denk trouwens wel dat je een groot talent hebt.

[Lindatje]

elsbizkit schreef:
persoonlijk vind ik tegenwoordige tijd of/en ik-perspectief mooier. Maar dat zegt waarschijnlijk niets over de kwaliteit.
'Ik heb veel huiswerk voor morgen, ik heb nog helemaal niks gedaan.', antwoordde Dorien. Sander keek haar vragend aan. 'Dus je gaat niet mee naar de stad?' 'Nee, vandaag niet' 'Maar je gaat elke donderdag mee!' 'Ja, en deze week een keer niet', antwoordde Dorien bits.

misschien kun je dingen als vragend en bist weglaten. Als je iets meer van de teskt afstaat laat je de lezer de ruimte houden om ook zelf gevoelens erin te kunnen stoppen.
ik denk trouwens wel dat je een groot talent hebt.

dank je! En heel erg ebdankt voor je tips: kan ik zeker wat mee en je hebt helemaal gelijk!!

[Lindatje]

Weer een stukje:
De tijd begon voor de klas aardig te dringen want het liep al richting de grote vakantie en er moetsen nog een hoop toetsen gemaakt worden. Dorien had er helemaal geen zin in: ze kon zich telkens niet concentreren en was bang om te falen. Ze wist dat ze toch wel over zou gaan, maar ze wou gewoon behoorlijke punten halen. Dat moest ze wel: anders zou het mis gaan. ‘Wat is er toch met je aan de hand?’,vroeg Sander toen hij eindelijk de kans kreeg haar aan te spreken. ‘Wat bedoel je?’, antwoordde Dorien. ‘Er is niks met mij aan de hand hoor’ ‘Maar je bent zo afwezig de laatste tijd en zo snel over de zeik, hoe komt dat dan?’ ‘Ik heb nergens last van, je verbeeld het je’, en ze liep weg: de gangen op, zo snel mogelijk naar de wc’s. Ze keek welke deur open was; de laatste. Ze kroop het smalle hokje binnen, deed de deksel van de wc omlaan en ging zitten. Ze sloeg haar handen voor haar ogen en dacht: ‘Waarom kan ik het niet verbergen? Waarom ziet Sander het wel? Hoe lang hou ik dit nog vol?’

‘Dorien, ik wil gewoon een ding maar van je weten: Ben je verliefd op mij?’, vroeg Sander. ‘Verliefd op jou? Hoe kom je daar nu weer bij? Jij gaat toch met Monique?’, antwoorde Dorien. ‘Ik ga helemaal niet met Monique, ik heb alleen met haar gezoend, dat is het. Maar je bent echt niet verliefd op me?’ ‘Nee echt niet: anders zou ik het zeggen dat weet je toch?’ ‘Ja dat is waar, ik heb trouwens slecht nieuws. Maar dat hoor je straks wel. Dat vertel ik straks iedereen in de klas wel.’ ‘Zo dat klinkt ernstig.’ ‘Dat is het ook, althans voor mij, of dat voor jullie ook zo is weet ik natuurlijk niet.’ Sander draaide zijn rug naar Dorien en liep lokaal 8 binnen. Ze hadden Wiskunde.

Sander stond zenuwachtig voor de klas te draaien totdat iedereen zat. Hij zuchtte een keer diep en begon met zijn verhaal. ‘Jongens ik heb slecht nieuws. Ik ga van school af.’ Het was meteen chaos in de klas en Van Aalst van Wiskunde probeerde er vanalles aan te doen om de klas weer stil te krijgen. ‘ Waarom?’ ‘Dat meen je niet?’ ‘Wat ga je dan doen?’ Vele vragen galmde door de klas. Toen het uiteindelijk weer stil was vervolgde Sander zijn verhaal: ‘Mijn vader gaat in een andere stad werken en daarom moet ik naar een andere school en dus zien jullie mij volgend jaar niet meer terug.’ ‘Naar welke stad ga je dan?’, vroeg Maike: het kleintje meisje van de klas. ‘Naar Groningen, ik vind het ook niet leuk, maar het kan gewoon niet anders.’, zei Sander en hij zocht weer naar Dorien die weer achterin de klas achter haar boeken zat verscholen. ‘Nou Sander, bedankt voor je verhaal, de rest kunnen jullie in de pauze bespreken.’, zei Van Aalst en hij ging verder met zijn les Wiskunde.

Na dit uur waren ze uit en er werd klink geduwd bij de deur. Iedereen wou zo snel mogelijk weg: weekend. Dorien had echter schijnbaar geen haast en pakte rustig haar tas in en deed haar jas aan. ‘Wanneer ga je weg dan?’, vroeg Dorien aan Sander die vlakbij haar stond. ‘Gelijk als het vakantie is, dan gaan we naar Groningen.’ ‘Jammer, vond het altijd wel gezellig met jou in de klas’, zei Dorien, en ze dacht na. Waarom zei ze nu niet gewoon dat ze verliefd op hem was? Nu maakte ze het alleen maar moeilijk voor zichzelf. Maar ja wat had het voor nut? Hij ging toch weg. Niks had nog nut.

elsbizkit schreef:

misschien kun je dingen als vragend en bist weglaten. Als je iets meer van de teskt afstaat laat je de lezer de ruimte houden om ook zelf gevoelens erin te kunnen stoppen.

Ik denk juist niet dat je dat weg moet laten! Ik vind het veel mooier en fijner lezen dan alleen 'zegt ze' 'roept ze' enzow!! nee nee, dat moet je niet veranderen!!!

[Aurora]

Myself! schreef:
Ik denk juist niet dat je dat weg moet laten! Ik vind het veel mooier en fijner lezen dan alleen 'zegt ze' 'roept ze' enzow!! nee nee, dat moet je niet veranderen!!!

helemaal mee eens