Minder dan ik denk dat ik kan...

[Ajacied 01]

He mensen ik denk de laatste tijd veel na over de toekomst en mijn school`carriere`. Ik heb de laatste tijd erg het idee dat het erbij mij nooit is uitgekomen van wat er werkelijk in zit.

Ik doe nu HAVO en ben daar eigenlijk niet echt supertevreden mee. Ik was altijd erg blij dat ik havo deed omdat het toch wel redelijk hoog is maar de laatste tijd ben ik een beetje teleurgesteld in mezelf dat ik nooit vwo heb gedaan of heb kunnen doen. Het is zeker niet zo dat ik superlui was en met groots gemakt vwo had kunnen doen. Ik heb altijd havo gedaan en ik heb dus nooit op het vwo gezeten. Ook op het havo had ik soms moeite.

Ik zit nu in 5havo en ben van plan om hierna vwo te gaan doen ookal zijn me cijfers niet fantastisch. De reden waarom ik de laatste tijd teleurgesteld in mezelf ben dat ik havo doe is omdat ik op de basisschool erg intelligent was en ik zelfs bijna een klas mocht overslaan wat ik overigens niet wou. Ik was supergemotiveerd op de basisschool. Zo was ik bijvoorbeeld in groep 4 zo enthosiast over de aardbol en de aarde dat ik tientallen landen moeiteloos achter elkaar kon opnoemen.

Ook was ik in groep 3 met lezen even ver ontwikkeld als iemand in groep 6. Kortom ik was iemand waarvan men ouders en leraren dachten dat ik het gymnasium zeker kon halen. Echter in groep 7 veranderde ik en verveelde ik mij zo in de les omdat het allemaal veel te makkelijk was. Ik werd wat irritanter en stond bijna elke dag op de gang. Ik werd van een brave leerling een irritante leerling. We gingen altijd breuken oefenen wat ik zo simpel vond en bijna alle aandacht ging uit naar de vmbo-leerlingen. Mijn ouders zeggen ook dat ik daar veranderde in een andere leerling. Van op en top gemotiveerd naar een veel minder gemotiveerd persoon.

Met dikke tranen kwam ik thuis toen ik met cito slechts 527 had gescoord. Onvoorstelbaar laag en dankzij mijn verleden mocht ik gelukkig havo doen. Op de havo ging het ook lastig maar redde ik het gelukkig elk jaar. Maar toch blijft bij mij altijd het gevoel dat er meer in heeft gezeten en het vwo in een keer had kunnen halen met de wetenschap hoe ik begin basisschool was ook al is dat misschien neit meer zo relevant.

Ik ben benieuwd of andere mensen ook zoiets hebben. Ik heb nu het idee dat iets onbekends het bij mij geblokkeerd heeft waardoor nooit alles eruit is gekomen..Misschien dat iemand hier een verklaring voor heeft of wat voor iets dit is...

Alvast Bedankt

[Missy1234567890]

Ik denk dat je je eerst moet afvragen of je perse een VWO-opleiding gedaan moet hebben voor je vervolgstudie. Heb je al enig idee wat je eventueel wilt gaan studeren? Anders zou ik alleen de Havo afmaken en niet VWO gaan doen omdat je denkt dat je dat ook aan had gekund.

Als je dat niet wilt, inderdaad nu nog VWO gaan doen. Dan maar via een omweg, maakt toch niks uit?

En die cito-toetsuitslag, tis jammer dat daar zoveel waarde aan wordt gehecht. Je moet 2 of 3 dagen laten zien wat je waard bent en heb je dan net een wat minder moment dan zakt je score.

Mijn cito-uitslag viel ook wat tegen, al had ik wel hoger dan jij. Ik had de minimale uitslag voor het gymnasium, anders had ik een toelatingsexamen moeten doen terwijl ik het niveau echt makkelijk aan kon.

[Lyne]

Ik dacht precies zoals jij. Na 2havo/vwo gingen al mijn vriendinnen haar het VWO terwijl ik naar de HAVO moest, ik vond het verschrikkelijk. Ik heb me dat hele derde jaar dom gevoeld, ik vond HAVO ook gewoon echt niet leuk, en ik was nooit van plan daar te blijven. Ik heb heel hard mijn best gedaan, en ben uiteindelijk overgegaan naar 4VWO en ik zit nu in 5VWO en het gaat prima.

Als jij denkt dat er meer in je zit dan eruit komt, dan zou ik zeggen probeer het! Maar bedenk dat je er met een HAVO-diploma ook wel komt, want het is nog steeds hoger dan gemiddeld.

[MTpower]

Wat jij had op de basisschool in groep 7 had ik op de Havo
Ik werd ook irritant en vervelend omdat het gewoon geen echte uitdaging was en dus niet erg motiverend.
Ik ben toen naar vmbo gekickt omdat ze me op een gegeven moment echt zat waren, wat dus alleen maar zorgde voor minder motivatie
Maargoed, ik heb nu een diplomaatje op zak waar ik geen donder voor heb uitgevoerd, niet echt iets waar ik trots op ben/kan zijn.
Ik ga in ieder geval MBO doen en daarna de overstap maken naar HBO
Misschien is dat voor jou ook iets?
Hierna eerst een HBO opleiding en dan de overstap maken naar de universiteit.
Weet je eigenlijk al wat je wil gaan doen?
Misschien heb je daar niet eens vwo voor nodig, dan zou het alleen maar verspilde moeite zijn

"Ik heb de laatste tijd erg het idee dat het erbij mij nooit is uitgekomen van wat er werkelijk in zit." Je bent 17, je leven is nog niet afgelopen...? Er zijn zoveel mensen van 17 (en ouder) waarbij er NOG niet is uitgekomen wat er in zit. Je hebt nog zoveel jaren voor je om er wel uit te laten komen wat er in zit. Als jij graag VWO gaat doen, dan kan dat als nog.

Toen ik 17 was was ik net begonnen in 4 havo (na vier jaar mavo) en nu zit ik in het laatste jaar van een HBO-opleiding en ga ik volgend jaar beginnen met een universitaire studie. Dan heb ik hopelijk over twee jaar een universitair diploma, alleen via een omweg, maar dan is er toch uitgekomen wat er in zit (ook als ik het niet haal btw, want dan zat er kennelijk HBO in)?

Ik kan me wel goed voorstellen dat je er zo over denkt.
Ik heb dit ook heel lang (gehad). Ik ben op de havo begonnen, had havo/vwo score op mijn cito toets. In de eerste ging het meteen super slecht. Had faalangst, mijn punten werden steeds lager enz. Aan het eind van het jaar is besloten dat ik naar het vmbo moest. Dit vond ik echt verschrikkelijk want er was gewoon nooit in me opgekomen dat ik ooit naar het vmbo zou moeten.
Op het vmbo ging alles steeds makkelijker en voor mijn examen heb ik echt helemaal niks gedaan en het met gemak gehaald.
Hierna heb ik er soms toch wel moeite mee gehad.. Schaamde me er zelfs voor dat ik 'alleen' vmbo heb gedaan. Ik weet gewoon dat er meer in me zit dan dat.
Nu doe ik MBO. Ik ben echt heel erg blij met de opleiding die ik doe en het gaat ook echt heel erg goed, nergens moeite mee.
Hierna wil ik graag HBO doen en daarna zie ik wel hoe ver ik nog kom.
IK denk dat iedereen de kans heeft om te laten zien wat in hem/haar zit, als je dat wilt. Je bent idd pas 17 dus je hebt nog tijd genoeg om jezelf te bewijzen.
Uiteindelijk ben ik juist blij hoe het allemaal gelopen is. Als ik nu denk aan vrienden die nog voor 1 of 2 jaar in de stoffige schoolbanken moeten zitten en me dan bedenk dat ik al een stuk verder ben maakt me dat echt blij. Ik doe nu iets wat ik kan en wat ik leuk vind
Als ik jou was zou ik er nog een keer goed over nadenken of je hierna VWO wilt doen. Denk je dat je nog zin hebt om twee jaar (extra) moeite te doen op de middelbare?
En wil je daarna ook echt naar de universiteit, of toch liever een HBO opleiding? Na het HBO kun je natuurlijk altijd nog naar de universiteit gaan.
Ik hoop dat het je gaat lukken om een keuze te maken en niet meer 'teleurgesteld' in jezelf te zijn. Je hoeft je aan niemand te bewijzen, alleen aan jezelf. Als je dat echt wilt gaat je dat ook lukken, welke weg je ook neemt. Uiteindelijk kom je er wel

Je kan ook gewoon een propedeuse HBO doen en dan een universitaire studie in die richting, dan ben je weer 'op niveau' en het scheelt tijd

Maar god, ik zou niet aan jezelf gaan twijfelen omdat je havo doet. Zelfs al zou je níet hoger kunnen, dan nog ben je niet opeens vreselijk dom ofzo. Mijn beste vriendin en broertje doen mbo/hebben mbo gedaan en die kunnen me prima aan in discussies, hoor. Hoge schoolresultaten zijn ook niet alles... (moet ik nodig zeggen )