Vechten voor de relatie

[itsyouromaaxo]

Hoi, hebben jullie wel is gevecht voor je relatie, en hoe deden jullie dit dan?

[Elin3]

Ik heb weleens geprobeerd om te vechten voor een relatie, maar vroeg of laat werd wel duidelijk dat die relatie geen stand ging houden. Hoe je vecht voor een relatie hangt sterk af van je situatie. Waar zitten de knelpunten in de relatie? Is dat iets waar je aan kunt werken, of iets wat je moet leren accepteren? Of is het zo belangrijk dat het de relatie permanent in de weg staat?

[itsyouromaaxo]

Het is meer dat ik zijn vertrouwen ben verloren. Ik had wel eens contact met andere jongens via de app, er zat veder niks achter; puur vriendschappelijk contact. Hij vond dit echter niet fijn en wou dat ik het contact ging verbreken. Ik zei dat ik dit deed maar achter z’n rug om ging ik er toch mee door, waardoor ik zijn vertrouwen ben verloren. Ik weet dat ik nooit tegen hem had mogen liegen en heb er ook echt wel spijt van. Nu is het meer hoe ik zijn vertrouwen weer terug kan winnen, want hij kan me alleen op mijn woord me niet meer geloven. En hij wil me ook niet gaan controleren elke keer.

[Elin3]

itsyouromaaxo schreef:

Het is meer dat ik zijn vertrouwen ben verloren. Ik had wel eens contact met andere jongens via de app, er zat veder niks achter; puur vriendschappelijk contact. Hij vond dit echter niet fijn en wou dat ik het contact ging verbreken. Ik zei dat ik dit deed maar achter z’n rug om ging ik er toch mee door, waardoor ik zijn vertrouwen ben verloren. Ik weet dat ik nooit tegen hem had mogen liegen en heb er ook echt wel spijt van. Nu is het meer hoe ik zijn vertrouwen weer terug kan winnen, want hij kan me alleen op mijn woord me niet meer geloven. En hij wil me ook niet gaan controleren elke keer.

Dat kost een hoop tijd, iemands vertrouwen terugwinnen. Bedenk je ook goed of deze relatie wel bij jou past, het is inderdaad niet netjes dat je iets achter de rug van de ander om doet, maar heeft jouw partner het recht jou iets te verbieden... Is er dan vooraf al weinig vertrouwen?

[itsyouromaaxo]

Hij heeft vroeger veel dingen meegemaakt en vertrouwt daardoor mensen minder snel, en dat snap ik heel goed. 1 van die dingen waren dat zijn ex vreemd ging met haar beste vriend. En die zei (net als mij) ook altijd dat er niks achter zat: alleen vriendschappelijk. Dus ik snap wel dat ie daar minder vertrouwen in gekregen heeft. Maar zelf denk ik dan: niet elk persoon is gelijk aan de ander.
Soms vraag ik me wel af of ik een toekomst met hem kan hebben, de situatie opzich is al heel ingewikkeld (hij is mijn baas, gaat scheiden van zijn vrouw en heeft 2 kleine kinderen). Ik vind hem heel leuk en hou ook heel veel van hem, en dat is ook wederzijds. Maar we hebben nu een halfjaar wat met elkaar en we hebben meer kut momenten meegemaakt samen dan leuke momenten.

[Elin3]

Ging hij sowieso scheiden, of heeft dat enig verband met jullie relatie?

Hoe oud ben jij? Hoe oud is hij? Het is niet niks om een relatie te hebben met een gescheiden vader van twee kinderen. Hij heeft een verleden en verantwoordelijkheden op een manier waarop jij dat misschien niet hebt.

[itsyouromaaxo]

Dat heeft verband met onze relatie. Sinds we aan elkaar toegaven dat we elkaar leuk vinden en we van elkaar houden, is zijn vrouw erachter gekomen en zijn ze nu gescheiden.
Ik ben zelf 18 en hij is 31. Daar zit ook nog wel een verschil in. Daarnaast zie ik mezelf nog niet 2 stiefkinderen erbij hebben ineens, ik heb zelf niet eens kinderen. Mijn leven begint nog maar net, terwijl die van hem allang begonnen is.
Er zijn dagen dat ik zeker weet dat ik een toekomst met hem wil. Maar er zijn ook dagen waar de twijfels weer naar boven komen.

[Positive mind]

Het feit dat hij in eerste instantie jouw niet vertrouwde om met andere jongens te appen is in principe zijn probleem en iets waar hij aan had moeten werken. Het is volkomen normaal om naast je boyfriend ook gewone mannelijke vrienden te hebben, mits deze communicatie gewoon vriendschappelijk blijft natuurlijk.

Dat jij toch contact hebt gehad met andere jongens terwijl hè beloofd had dit niet te doen maakt dat het ook een beetje jouw probleem is geworden. Misschien is het goed om nog eens het gesprek met hem aan te gaan over het contact hebben met andere jongens en hierin te benoemen dat het niet onnormaal is om contact te hebben met anderen en dat je het contact toch had omdat je wist dat het niet het soort contact (liefdesgesprekkem oid) waar hij bang voor was maar dat je inziet dat dit oneerlijk was. Vervolgens is het goed om hier nieuwe regels over te maken en je hier ook echt aan te houden.

Ik vind het eigenlijk wel een beetje gek dat jij geen contact mag hebben met andere mannen terwijl hij het andersom zelf ook gedaan heeft. Hij had immers contact met jou op een meer dan vriendschappelijke manier terwijl hij getrouwd was en zelfs kinderen had met zijn ex. Klinkt een beetje als een verhaal ala de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.

Hoe jij verder wilt in deze relatie is zeker iets om over na te denken en om uiteindelijk ook met hem te bespreken zodat jullie verwachtingen hierin gelijk zijn.

1. Ik ga niet vechten voor een relatie met iemand die me verbiedt om vriendschappelijk contact te hebben met andere mannen/mijn beste vrienden.

2. Maar heeft ie ook nog eens contact gehad met jou terwijl hij getrouwd is en twee kinderen heeft. Is zijn huidige vrouw vreemdgegaan of een andere vriendin? Want dan kan dit ook wraak-vreemdgaan zijn van zijn kant.

3. Je bent 18 en hij is 31, hij heeft kinderen. Je gaat nog zooooooveel meemaken. En hij heeft al veel meegemaakt.

Als je twijfelt zeg ik in dit geval: niet doen.

[Elin3]

Ik kan me hier helemaal in vinden. Hij vertoont jaloers gedrag als jij met jongens appt, maar volgens mij is dat vooral weerspiegeling van zijn eigen gedrag: hij ging vreemd met jou terwijl hij getrouwd was!

Vraag je af of dit wel zo'n goed recept is voor een fijne gelijkwaardige relatie

[Positive mind]

Tenzij je echt heel erg verliefd bent zou ik dit ook afkappen. Je zit in zo'n andere levensfase en dat maakt het gecompliceerd. Ook geef jij aan dat je geen zin hebt om te moederen over die kinderen (waar ik je overigens groot gelijk in geef ) terwijl dat wel het toekomstplaatje is als je ervoor kiest om deze relatie door te zetten.

[Elin3]

Verliefdheid gaat ook een keer over

[Positive mind]

Elin3 schreef:

Verliefdheid gaat ook een keer over

Ja daar heb je gelijk in!

Het is in ieder geval goed om te beseffen dat je als je kiest voor relatie, kiest voor het totaal pakket. Het is de vraag of je dat wel wil. Ik zou er echt niet blij van worden denk ik

Als je zelf al beschrijft dat in dat half jaar er meer vervelende momenten waren dan fijne momenten, zou dat mij al te denken geven.

Je bent nog heel jong, hij heeft al een stuk meer bagage. Het zou goed kunnen gaan. Ook geloof ik wel dat het goed kan gaan als één van de twee al kinderen heeft. Wat echter wel heel belangrijk is, is dat er veel en open gecommuniceerd wordt. Dat is uiteraard in iedere relatie belangrijk maar als er kinderen in het spel zijn nog zoveel meer. Denk je dat jullie relatie gelijkwaardig is? Hij is jouw baas en een heel stuk ouder, kun je goed met hem praten of walst hij een beetje over je heen?

Ik ben anderhalf jaar samen geweest met een man (hij was vier jaar ouder) die een dochtertje had. Het was heel heftig. Er kwamen allerlei gevoelens bij kijken waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden of dat ik ze überhaupt kon hebben. Heel slopend. Ik zou er in deze levensfase nooit nog eens in stappen.

Zoals hierboven al eens gezegd is geweest, als je niet helemaal overtuigd bent van de relatie zou ik het afkappen. De wereld ligt aan je voeten. Je kunt nog alle kanten op en het zou zonden zijn je vast te leggen in iets waar je niet de volle 100% achter staat.

[itsyouromaaxo]

Bedankt voor jullie reacties; deze hebben mij erg aan het denken gezet en geholpen.

Hij zei dat hij gescheiden is van zijn vrouw, toen ik dit hoorde was ik ergens blij, blij dat hij voor mij koos. Maar ergens gaf me dit een schuld gevoel: ik heb een gezin kapot gemaakt. Toen ik zag dat hij zijn trouwring niet meer droeg, gaf dat voor mij een bevestigend gevoel: hij kiest echt voor mij. Maar eergisteren toen we aan het facetimen waren zag ik in een kleine beweging dat hij de trouwring wel droeg. Ik zei hier niks op. Toen ik hem vandaag zag had hij de ring weer af. Ik weet niet meer wat ik geloven moet en brengt me veel twijfels. Twijfels over of hij mij gebruikt heeft. Terwijl hij mij altijd zo min praatte dat ik hem gebruikte, een vreselijk/misselijkmakend persoon ben en noem het maar op waar hij mij zo de grond in kon trappen.

Vandaag heb ik hem weer gezien: ik hoopte dat we eruit konden komen. Maar in plaats daarvan kregen we ruzie. Die ruzie liep uit de hand. Hij deed me fysiek en metaal pijn. Mijn keel is nu rood en blauw en ik weet me god niet wat ik moet zeggen als mensen er morgen om gaan vragen.

Uiteindelijk zijn we er niet uitgekomen en zijn we met ruzie van elkaar weggegaan. Het zette me erg tot denken. Ik wil dit niet meer en ik kan dit niet meer handelen. Ik zie niet meer in hoe het goed moet komen en hoe wij een toekomst samen kunnen hebben. Het feit dat ik dat niet meer in zie (en hij ook niet) zegt voor mij ergens genoeg.
Maar ergens heb ik nog hoop, hoop dat het allemaal goed komt, we samen een toekomst kunnen hebben en alleen maar leuke momenten kunnen beleven samen. Maar liefde maakt blind, en zoals jullie zeggen gaat verliefdheid ook wel weer over. Maar het is een klote gevoel.
Ik wil hem niet kwijt, maar ik moet hem nu wel loslaten. Ik zak er psychisch helemaal doorheen. In de tijd dat ik hem leerde kennen was ik al depressief. En ik ben er alleen maar op achteruit gegaan door hem.
Ik moet aan mezelf werken en mijn eigen leven weer op orde stellen. Ik kan zo’n ingewikkelde relatie er niet bij hebben: laat staan nog samen met zijn kinderen.

Jeetje. Direct afkappen die handel. Daar kun je toch niet op bouwen en dat moet je ook niet willen. Aangifte doen, denk ik!

Ja. Doe alsjeblieft aangifte. Alsjeblieft. Niet voor jezelf. Ja, het mag wel voor jezelf uiteraard. Maar als hij dit nu al bij jou doet, is er een kans dat hij het ook bij anderen doet. En hoe meer aangiftes van verschillende personen, des te eerder dat de anderen geloofd worden. Ik heb van dichtbij meegemaakt hoe iemand in een huwelijk fysiek geweld aangedaan werd en hoe veel gedoe dat oplevert later. Die kerel heeft ook kinderen. Alsjeblieft, doe aangifte.

itsyouromaaxo schreef:

In de tijd dat ik hem leerde kennen was ik al depressief. En ik ben er alleen maar op achteruit gegaan door hem.

Dit is ook heel typisch. Hij "koos" jou niet voor niets uit, hij wil mensen die er al niet zo goed opstaan omdat die gemakkelijker zijn te manipuleren/vatbaarder zijn/minder eigenwaarde hebben.

[Positive mind]

Ik schrik hiervan joh, dat hij je zo geslagen heeft! Zoals Mieke al zei is dit inderdaad iets waar je aangifte tegen kunt doen want dit is, in wat voor context dan ook mishandeling. Iemand heeft NOOIT het recht om je te slaan, ook niet uit boosheid en zeker niet omdat je met elkaar in een relatie zit of daaruit stapt.
Mocht je je schamen dan Kun je een sjaal omdoen of een koltrui aan vandaag.

Maar jemig, goed dat je het gesprek bent aangegaan. Dit klinkt als een man waarbij je goed uit de buurt moet blijven. Hij lijkt me gevaarlijk en manupulatief. Knap dat je doorgepakt hebt!

En over het laatste stukje: als je al langer rondloopt met depressieve gevoelens dan is het goed om daar hulp voor te zoeken, zodat je dingen kunt verwerken en prettiger en minder kwetsbaar verder kunt met je leven. Als je de weg naar goede hulpverlening niet weet dan kan je huisarts je hiermee helpen.

[Elin3]

Beindig deze relatie en ga voor jezelf kiezen! Niemand zou jou zo pijn mogen doen, jij verdient beter. Zoek hulp voor je depressie en omring je met mensen die echt om jou geven.

Deze man is destructief! Hij manipuleert (bij jou doet hij zijn trouwring af, thuis op Skype draagt hij de ring weer) en wordt agressief als hij geen gelijk krijgt. Zo iemand kan je geen goede toekomst mee opbouwen! Wat hij je aangedaan heeft is niet goed te praten. Zet alsjeblieft een punt achter deze relatie en zorg ervoor dat je hem niet meer ziet.

Zoals iedereen al gezegd heeft: GA WEG BIJ DEZE MAN en snel.En doe zeker weten aangifte! Schaam je absoluut niet voor je blauwe plekken trouwens. HIJ is de gene die zich moet schamen voor zijn gedrag.
Waarschijnlijk is hij ook niet gescheiden, weet zijn vrouw van niks en is er nog nooit iemand in zijn relaties vreemdgegaan behalve hij zelf.

Verder ga ik nu op je bericht reageren en hopelijk zal dat je laatste twijfels wegnemen.

itsyouromaaxo schreef:

Bedankt voor jullie reacties; deze hebben mij erg aan het denken gezet en geholpen.

Hij zei dat hij gescheiden is van zijn vrouw, toen ik dit hoorde was ik ergens blij, blij dat hij voor mij koos. Maar ergens gaf me dit een schuld gevoel: ik heb een gezin kapot gemaakt. Toen ik zag dat hij zijn trouwring niet meer droeg, gaf dat voor mij een bevestigend gevoel: hij kiest echt voor mij. Maar eergisteren toen we aan het facetimen waren zag ik in een kleine beweging dat hij de trouwring wel droeg. Ik zei hier niks op. Toen ik hem vandaag zag had hij de ring weer af. Ik weet niet meer wat ik geloven moet en brengt me veel twijfels. Twijfels over of hij mij gebruikt heeft. Terwijl hij mij altijd zo min praatte dat ik hem gebruikte, een vreselijk/misselijkmakend persoon ben en noem het maar op waar hij mij zo de grond in kon trappen.

Hij is getrouwd en is dus vreemdgegaan met jou. Een man die getrouwd is en kinderen heeft kiest nooit voor de 100% voor een ander. NOOIT. Grote kans dat deze man dit vaker doet.

Vandaag heb ik hem weer gezien: ik hoopte dat we eruit konden komen. Maar in plaats daarvan kregen we ruzie. Die ruzie liep uit de hand. Hij deed me fysiek en metaal pijn. Mijn keel is nu rood en blauw en ik weet me god niet wat ik moet zeggen als mensen er morgen om gaan vragen.

Doe aangifte. Tolereer geweld niet, zowel fysiek niet, maar verbaal ook niet. Schaam je er niet voor. Praat er over. Dit is ZIJN fout, ZIJN gedrag, ZIJN uiting van onzekerheid, minderwaardigheid en destructief gedrag. Te veel vrouwen/mannen (want andersom gebeurt het ook) blijven denken dat het aan de gene ligt die geslagen wordt, maar dit is niet zo.

Uiteindelijk zijn we er niet uitgekomen en zijn we met ruzie van elkaar weggegaan. Het zette me erg tot denken. Ik wil dit niet meer en ik kan dit niet meer handelen. Ik zie niet meer in hoe het goed moet komen en hoe wij een toekomst samen kunnen hebben. Het feit dat ik dat niet meer in zie (en hij ook niet) zegt voor mij ergens genoeg.

Als jij iets niet wil, doe je dat niet. Niemand verplicht je om met deze gestoorde narcist verder te gaan. Laat hem lekker in zijn sop gaar koken.

Maar ergens heb ik nog hoop, hoop dat het allemaal goed komt, we samen een toekomst kunnen hebben en alleen maar leuke momenten kunnen beleven samen. Maar liefde maakt blind, en zoals jullie zeggen gaat verliefdheid ook wel weer over. Maar het is een klote gevoel.

Hoop op dat het goed komt? Dit is jouw gevoel, dit snap ik, maar deze man heeft je zodanig gemanipuleerd dat je denkt dat dit gedrag normaal is. Dit is niet zo. Het komt niet meer goed tussen jullie, focus op jezelf dat het weer goed komt met JOU. De hoop dat het weer goed komt tussen jullie gaat ook over.

Ik wil hem niet kwijt, maar ik moet hem nu wel loslaten. Ik zak er psychisch helemaal doorheen. In de tijd dat ik hem leerde kennen was ik al depressief. En ik ben er alleen maar op achteruit gegaan door hem.
Ik moet aan mezelf werken en mijn eigen leven weer op orde stellen. Ik kan zo’n ingewikkelde relatie er niet bij hebben: laat staan nog samen met zijn kinderen.

Omdat je depressief was, ben je een gewild slachtoffer van dit type mannen. Onthoud dit heel goed en probeer niet in de volgende dick-trap te vallen. Je bent ideaal om te manipuleren.

Werk dus idd aan jezelf, er zijn zooooooo veel leuke mannen op de wereld, zoveel betere en geschiktere partners. Er hoeft er maar eentje te zijn. Je bent achttien en keuzes te over!

[itsyouromaaxo]

Ik weet niet zo goed of aangifte zin heeft. Hij heeft me eerder fysiek pijn gedaan; toen bloede mijn oor helemaal en schouden bont en blauw. Ik heb er nog wel foto’s zijn, net zoals ik nu een foto gemaakt heb van mijn keel. Ik twijfel of ik aangifte moet doen, want het is zijn woord tegen de mijne. En ik zou niet weten bij wie hij het nog meer gedaan zou kunnen hebben.

Veder heb ik tegen hem gezegd dat ik ermee wil stoppen omdat het niet werkt tussen ons. Hij was toen ineens heel lief voor me en praatte alles weer goed; wat me hoop gaf.
Vandaag belde hij me boos op, ik zei dat ik moest werken en niet meer kon bellen. Hij was woest en zei dat hij er nu aankwam. Ik was doodsbang. Maar hij hield zich aan zijn woord: hij kwam langs en kon mij alleen maar boos aankijken. Veder deed hij niks. Hij rekende af en ging toen nog koffie drinken met andere collega’s. Ik ben zo bang dat als ik hem helemaal blokkeer in mijn leven; hij mij boos gaat opzoeken op m’n werk of thuis.
Gelukkig is hij overgeplaatst naar een ander filiaal, dus ik zal hem niet meer tegenkomen op de werkvloer.

Veder weet ik nu ook zeker dat het niks wordt tussen ons. Ik wil naar school en een opleiding afmaken; hij wilt dat ik ga werken en voor de kinderen zorg (dus geen school).
Het leeftijdverschil is gewoon te groot en de situatie is gewoon te ingewikkeld om ooit een goeie toekomst te kunnen hebben.

Het is beter om te gaan stoppen in plaats van valse hoop te houden en dingen gaan doen die ik helemaal niet wil doen in mijn leven.

[Elin3]

itsyouromaaxo schreef:

Ik weet niet zo goed of aangifte zin heeft. Hij heeft me eerder fysiek pijn gedaan; toen bloede mijn oor helemaal en schouden bont en blauw. Ik heb er nog wel foto’s zijn, net zoals ik nu een foto gemaakt heb van mijn keel. Ik twijfel of ik aangifte moet doen, want het is zijn woord tegen de mijne. En ik zou niet weten bij wie hij het nog meer gedaan zou kunnen hebben.

Veder heb ik tegen hem gezegd dat ik ermee wil stoppen omdat het niet werkt tussen ons. Hij was toen ineens heel lief voor me en praatte alles weer goed; wat me hoop gaf.
Vandaag belde hij me boos op, ik zei dat ik moest werken en niet meer kon bellen. Hij was woest en zei dat hij er nu aankwam. Ik was doodsbang. Maar hij hield zich aan zijn woord: hij kwam langs en kon mij alleen maar boos aankijken. Veder deed hij niks. Hij rekende af en ging toen nog koffie drinken met andere collega’s. Ik ben zo bang dat als ik hem helemaal blokkeer in mijn leven; hij mij boos gaat opzoeken op m’n werk of thuis.
Gelukkig is hij overgeplaatst naar een ander filiaal, dus ik zal hem niet meer tegenkomen op de werkvloer.

Veder weet ik nu ook zeker dat het niks wordt tussen ons. Ik wil naar school en een opleiding afmaken; hij wilt dat ik ga werken en voor de kinderen zorg (dus geen school).
Het leeftijdverschil is gewoon te groot en de situatie is gewoon te ingewikkeld om ooit een goeie toekomst te kunnen hebben.

Het is beter om te gaan stoppen in plaats van valse hoop te houden en dingen gaan doen die ik helemaal niet wil doen in mijn leven.

Ik zou aangifte doen, niet alleen voor jezelf, maar ook voor het geval dat hij met meerdere meiden of vrouwen zo'n spelletje speelt. Misschien gaat jouw aangifte ergens in een file en gebeurt er niks mee, maar misschien heeft iemand anders ook al aangifte gedaan en kan er zo meer bewijslast tegen hem verzameld worden, zodat hij aangepakt kan worden. Als je nu aangifte doet van die eerdere keren (met foto's! wat goed dat je daar foto's van hebt gemaakt!), dan sta je in elk geval sterk mocht hij je ooit thuis of op het werk serieus lastig vallen. Als je dan de politie moet bellen is het in elk geval geen "nieuw geval", maar staat er al een hoop in het dossier.

Heel verstandig trouwens dat je er een punt achter zet

[Positive mind]

Aangifte doen is ook belangrijk op dossier op te bouwen voor wanneer hij blijft intimideren. Als hij je appt dat hij woest is en eraan komt en je bent echt bang dan Kun je hiervoor de politie inlichten. Wanneer hij komt kan de politie hem dan meenemen en heb je het appgesprek als bewijslast.

Goed dat je deze relatie stopt. Het is verschrikkelijk om bang te moeten zijn in een relatie. Ga je zelf nu ook hulp zoeken voor je problemen?

[bierkoning]

Zeker afkappen. En wel direct. Alles blokkeren en een nieuw nummer nemen. Aangifte doen en wellicht iemand die je wel goed kent en te vertrouwen is je situatie uitleggen en in vertrouwen nemen. Dan hoef je er niet alleen doorheen. Aangezien het klinkt alsof hij zeker gaat langskomen als je uitmaakt. Dan hoef je daar ook niet alleen doorheen. Nooit meer de deur open doen. En niet in zijn excuses trappen

itsyouromaaxo schreef:

Ik weet niet zo goed of aangifte zin heeft. Hij heeft me eerder fysiek pijn gedaan; toen bloede mijn oor helemaal en schouden bont en blauw. Ik heb er nog wel foto’s zijn, net zoals ik nu een foto gemaakt heb van mijn keel. Ik twijfel of ik aangifte moet doen, want het is zijn woord tegen de mijne. En ik zou niet weten bij wie hij het nog meer gedaan zou kunnen hebben.

Het is erg egoïstisch om geen aangifte te doen. Wat denk je van zijn vrouw? Dat hij daar nog nooit fysiek geweld bij heeft gebruikt? DOE. AANGIFTE.

itsyouromaaxo schreef:

Ik weet niet zo goed of aangifte zin heeft. Hij heeft me eerder fysiek pijn gedaan; toen bloede mijn oor helemaal en schouden bont en blauw. Ik heb er nog wel foto’s zijn, net zoals ik nu een foto gemaakt heb van mijn keel. Ik twijfel of ik aangifte moet doen, want het is zijn woord tegen de mijne. En ik zou niet weten bij wie hij het nog meer gedaan zou kunnen hebben.

Veder heb ik tegen hem gezegd dat ik ermee wil stoppen omdat het niet werkt tussen ons. Hij was toen ineens heel lief voor me en praatte alles weer goed; wat me hoop gaf.
Vandaag belde hij me boos op, ik zei dat ik moest werken en niet meer kon bellen. Hij was woest en zei dat hij er nu aankwam. Ik was doodsbang. Maar hij hield zich aan zijn woord: hij kwam langs en kon mij alleen maar boos aankijken. Veder deed hij niks. Hij rekende af en ging toen nog koffie drinken met andere collega’s. Ik ben zo bang dat als ik hem helemaal blokkeer in mijn leven; hij mij boos gaat opzoeken op m’n werk of thuis.
Gelukkig is hij overgeplaatst naar een ander filiaal, dus ik zal hem niet meer tegenkomen op de werkvloer.

Veder weet ik nu ook zeker dat het niks wordt tussen ons. Ik wil naar school en een opleiding afmaken; hij wilt dat ik ga werken en voor de kinderen zorg (dus geen school).
Het leeftijdverschil is gewoon te groot en de situatie is gewoon te ingewikkeld om ooit een goeie toekomst te kunnen hebben.

Het is beter om te gaan stoppen in plaats van valse hoop te houden en dingen gaan doen die ik helemaal niet wil doen in mijn leven.

Fysiek geweld tegen je, bedreigen, dreigen met er aan komen... Leven in angst en daarom maar geen aangifte doen.

Doe alsjeblieft wel aangifte, deze vent gebruikt vaker geweld om zijn woorden kracht bij te zetten. Doe het sowieso om een dossier aan te maken.

En ja het is kut en hij zal je blijven lastig vallen, maar daarom is het belangrijk dat je een dossier bijhoudt en AL het bewijsmateriaal bewaart. Dus ook whatsapp geschiedenis bewaren. Zet het in je archief van whatsapp, hoef je er ook niet naar te kijken. Mail het desnoods naar jezelf mocht je telefoon stuk gaan. Mail dan ook de foto's naar jezelf, desnoods ook nog aan iemand die je vertrouwt.
Blokkeer hem overal, en breng je werkgever ervan op de hoogte. Stop met schamen over wat er gebeurd is.

Stop met oeverloos nadenken over een toekomst met deze vent, die is er niet. Jouw toekomst is er wel en daar moet je nu mee aan de slag.