het is zover.
Ik ben helemaal mezelf kwijtgeraakt, totale chaos, zodat ik niet meer met mijn studie verder kan, volgens de psycholoog ligt het aan het feit dat ik bepaalde dingen uit mijn jeugd niet goed verwerkt heb, en dit heeft een grote onzekerheid tot gevolg.
Ik heb de stap genomen om naar een psycholoog te gaan, omdat ik wel zie dat ik verder moet, maar totaal niet hoe, hoe ik me moet opstellen.
Mijn onzekerheid richtte zich ook op mijn vriendin, die het daar heel moeilijk mee heeft, ze begrijpt me wel, maar nu is voor haar de maat ook vol, en ze weet niet hoe we nu verder moeten, ze heeft me echt heel veel proberen te helpen, maar ik denk dat ik haar heb overladen met mijn ellende, en nu ben ik bang dat het te laat is, en haar nu ga kwijtraken. ( Ik kan haar niks verwijten, want het zijn mijn problemen ).
Maar ik zie er tegenop om eerst naar een psychiater en dan in therapie te moeten, krijg misschien medicatie en weet niet wat de uitwerkingen zijn. Ik ben bang dat mensen me niet meer serieus nemen, maar aan de andere kant ik moet verder ,hoe dan ook. Ik ben ook bang voor de psycholoog, want ik heb zeer slechte ervaringen met psychologen, mijn vader was er een, en hij heeft zijn kennis gebruikt om mijn te pakken te nemen, om mijn moeder te treffen, hoe moet ik een psycholoog in vertrouwen nemen??
En het meest ellendige is nog dat ik een tijdje terug hier een topic had over dat ik langzaam gek werd, en nu blijkt dat ik het dus niet heb kunnen veranderen, en daar voel ik me zo ellendig onder, ook plus het feit dat ik mijn vriendin heb meegesleurd erin, dus die heb ik nu losgelaten, om haar niet verder mee te trekken.
En ik kan alleen maar hopen dat ze ooit weer vertrouwen krijgt dat het weer goed komt.
Ik weet echt niet hoe ik verder moet met zo'n psych, of beter hoe ik eraan moet beginnen, en hoe ik zal eindigen.
Sorrie voor dit lange verhaal, misschien hebben jullie nog tips oid
|