[Betoog] Alles is klote.

In het hier volgende betoog zal ik, met behulp van de logica, aantonen dat alles - maar dan ook echt alles - klote is. Zie maar wat u er mee doet.

- - -

Het alles is een vrij omvangrijk gebeuren, zoals u misschien weet. Het alles is zelfs zo groot, dat wij niets kennen dat er niet onder valt. Er zijn mensen die zeggen dat het niets niet onder het alles valt, omdat die twee tegengesteld zouden zijn. Maar daar het niets ook iets is, valt het ook onder alles. Het alles is dus, simpel gezegd, alles.
Dit alles kunnen wij onderverdelen in twee categorieën; de dingen die wel zijn en de dingen die niet zijn. Dingen die bestaan en dingen die dat niet doen. Allereerst houden wij ons bezig met de dingen die niet bestaan.

Over het algemeen zijn dingen die niet bestaan goed. Voorbeelden zijn een kroeg waar het bier gratis is, een vrouw die waarlijk van zaad houdt of een film met alleen maar ronkende kettingzagen, inhakkend op zombies. Het zijn goede dingen, maar helaas bestaan ze niet. Maar, wat heb je aan ze als ze er toch niet zijn? Juist; helemaal niets. Derhalve, zijn deze dingen klote.

Inderdaad; slim opgemerkt! Er zijn ook dingen die niet bestaan, die niet goed zijn. U denkt ons te slim af te zijn, is het niet, kleine doerak? Nou, vergeet het maar. Noem iets wat niet bestaat en dat slecht is. Ok; een ziekte waarvan de teelballen wegrotten en uiteindelijk uiteenspatten met een geluid dat doet denken aan ABBA. Dit klinkt als iets slechts. U zou het liever iemand als Brian Molko toewensen dan uzelf, is het niet?
Maar is het werkelijk slecht? Nee, dat is het niet. Het bestaat namelijk niet, dus kan het niet slecht zijn. Toegegeven; het is een vreselijke ziekte, maar hoeveel mensen kent u die er aan lijden? Precies. Pas als iets gaat bestaan, begint het met klote zijn.

Wat gebeurd er dan met iets dat goed is, dat plotseling van de wereld van het niet-bestaan in onze wereld komt? Neem bijvoorbeeld die kroeg uit het begin, die met het gratis bier. Het lijkt een geweldig idee, maar zodra het reëel wordt, gaat het fout.
Het zou daar bijvoorbeeld verschrikkelijk druk zijn. U zou ook gruwelijk over u nek gaan, als zuinige Hollander zijnd, en laat ons niet beginnen over de vreselijke kater die u over zou houden van onbeperkt zuipen.
De vrouw die hield van zaad dan? Ha, denkt u werkelijk dat wij zo makkelijk te vangen zijn? U kent vrouwen niet goed genoeg. Ze zullen zich compleet insmeren met het zaad van verschillende mannen en zelfs dat van de huisdieren. Niet bijzonder hygiënisch. Wat moet er dan gebeuren met de afwas, of de gehaktbal? Resultaat is dat u zelf achter het aanrecht komt. Bent u dan blij?
Nu kunt u proberen een kroeg waar het rustig is te realiseren, die alleen gratis bier weggeeft waarvan je geen kater krijgt en waarvan je niet gaat braken. Maar daar zitten ook haken aan. Ten eerste zou het verschrikkelijk duur en moeilijk zoiets te krijgen en ten tweede zal er weer iets anders fout gaan. Denk bijvoorbeeld aan de rij voor het toilet, of het simpele feit dat alles ooit voorbij gaat, en uw superkroeg toch ook.
Om te spreken met een weltschmerz-interpretatie van de woorden van Cruijf; “Elk voordeel hebt talloze nadelen.”

Kort samenvattend:
-Alles dat goed is en niet bestaat, is klote omdat het niet bestaat.
-Alles dat klote is en niet bestaat, is klote omdat het klote is.
-Alles dat uit het niet-bestaan naar het wel-bestaan komt, wordt direct klote.
Zo. Daar hebben wij mooi al de helft van het alles verklaard als compleet klote.

Maar hoe zit het dan met de dingen die al bestaan? Nu, dat is heel erg simpel. Voordat iets kan bestaan, moet het eerst niet bestaan hebben. Als iemand die neigt naar het nihilisme, het fatalisme en het deconstructionisme, ben ik van mening dat alles eens kapot gaat, dat alles eens terecht komt in het hierboven behandelde terrein van het niet-bestaan. Gevolg is dat het daarom ook voortgekomen moet zijn uit het niet-bestaan. Iets met een eind heeft ook een begin. Voor mij is het dus erg simpel: omdat alles wat bestaat eens door de gang van het niet naar het wel is gegaan. Tijdens die doorgang werd het danig verziekt, zodat het klote werd. Zie hierboven.
Een leuke bijkomstigheid is dat, wanneer alles vergankelijk is dat alles dan een keer ontstaan moet zijn, en wel uit het niets. Daar het onmogelijk is dat iets plotseling uit niets ontstaat, zijn wij genoodzaakt te concluderen dat alles dus ‘niet-bestaat’. Een hele opluchting, is het niet? Maar, naast dat dit ook een bewijs is dat alles klote is, is dit ook een dwaalspoor. Wij verlaten het rap.

Een van de grootste problemen die wij hebben in de wereld, is dat wij niet alleen zijn. Oh, hoe gemakkelijk zou het leven zijn als u gewoon een supermarkt binnen kon lopen om een krat bier te pakken en een boel vlees te bakken, terwijl u in uw broekzak een dozijn hamsters heeft gedaan, bij wijze van gezelschap. De wereld zou perfect zijn.
Helaas is het niet zo. We zouden moeten betalen voor het bier en het vlees. De dierenbescherming zou moeilijk gaan doen over de hamsters in de broekzak en de winkelmedewerkers zouden je vertellen dat het niet gepast is om straalbezopen door hun winkel te kruipen, roepend naar je hamsters.
Nee, wij leven met meerderen op deze planeet en wij hebben ons te houden aan bepaalde regels, of die nu geschreven zijn of niet, of die nu nuttig zijn of niet. Wij hebben ons er aan te houden. Anders krijgen wij pijn.

Dit probleem steekt nu ook de kop op. Ik kan dan wel van de overtuiging zijn dat alles een keer kapot gaat en dat alles ontstaan moet zijn vanuit het niets, maar er zijn zat mensen die leven in de overtuiging dat bepaalde dingen altijd zijn en altijd al zijn geweest. Deze mensen zullen mijn woorden niet slikken en dus moeten zij overtuigd worden.
Mooie voorbeelden van hun waanbeelden van eeuwigheid zijn liefde, de tijd, het heelal en God. Veel verder dan deze vier komen we niet, en van deze vier zal ik daarom bewijzen dat ook zij eindig zijn en dus klote zijn, zoals alles dat eindig is. Bij wijze van voorbeeld.

Liefde is erg makkelijk onderuit te halen. Niet alleen is liefde zelf een nogal tijdelijk fenomeen, daar het meestal duurt totdat er iemand langs komt lopen met grotere borsten of een grotere portemonnee, ook is het begrip zelf eindig.
Veel mensen, vooral romantici, zijn er van overtuigd dat liefde een alleroverwinnende kracht is die nooit kapot gaat. Inderdaad, de gelijkenis met de Troetelbeertjes dient zich aan, maar dat zou te makkelijk zijn.
Mensen die dit denken, zijn gek. Zij zijn misschien niet gevaarlijk, maar wel compleet gestoord, van het padje en hun knikkers kwijt.
Ik heb ooit een lekke band gehad toen ik op een zaterdagavond naar huis fietste. Ik stond in de regen en de wind te kijken naar mijn fiets, en besloot eens de kracht van liefde uit te testen. Ik begon te houden van mijn fiets, innig en hartstochtelijk. Zo hartstochtelijk dat ik bijna besneden werd door mijn kettingkast. Een halve nacht lang knuffelde ik met mijn stalen ros, maar toen wij beiden voldaan en warm van binnen waren, was mijn band nog altijd lek. Wat een geweldige, onverslaanbare kracht is liefde wel niet als hij niet eens een band kan plakken! Liefde is slap en tijdelijk.
Als dit u nog niet overtuigd heeft, dan kan ik u vertellen dat liefde een menselijke emotie is en dat de mens hiërarchisch boven liefde staat in de bestaansrangorde. Zonder mens geen liefde, snapt u? Mensen gaan kapot, en rap ook. U ziet het om u heen. Liefde gaat samen met de mensen kapot is dus niet eeuwigdurend. Liefde behoort tot de dingen die eens in het niet-bestaan zijn geweest of zullen komen, en dus is zij klote.

De tijd. Veel mensen zien de tijd als een enorme doorlopende lijn, of misschien zelfs een cirkel, waarop wij als mensheid vooruit schuiven. Deze predestinatistische aandoende verbeelding van de tijd is best grappig, maar wel fout.
De tijd kan het beste vergeleken worden met een teil water, waarin een paar champignons drijven. Het water is de tijd en de champignons zijn de mensen en objecten die wel-bestaan. Sprake van progressie is er niet en het verschil in licht en donker heeft niets te maken met tijd an sich, alleen maar met hoe wij wijzers op een klok en getallen op een kalender elkaar af laten wisselen. Tijd is menselijk, bijna ook een emotie.
De teil waar het water, de tijd dus, in zit, is de mensheid. De tijd is een abstracte, opgeworpen fictie, waar wij allemaal heilig in geloven. De tijd is almachtig! Zeggen de mensen. De tijd is eeuwig! Zeggen weer anderen. Dat is onzin! Zeg ik.
Zodra er geen teil meer is om het water vast te houden, spoelt het concept van de tijd weg. Zonder de mensheid zou het begrip tijd door de gootsteen gaan. Als er niemand in het bos is om de omvallende boom te horen, maakt deze dan geluid? Als er niemand is om de tijd te meten, is die er dan?
Wanneer wij echter de tijd, de teil, weg zouden gooien, zou het resultaat zijn dat wij, als champignons, allemaal op het droge in complete verwarring aan het spartelen zouden zijn. Dat willen we niet, en daarom blijven we geloven in de tijd.
We zien een analogie met de liefde. Tijd is een uitvinding van de mens, en derhalve ondergeschikt aan de mens. Zodra de mens sterft - en dat doet hij - zal de tijd ook sterven. Tijd is veel, maar niet eindeloos of eeuwig.
Nu wij bewezen hebben dat tijd fictief is, zijn wij een stuk verder. Dingen hoeven niet meer vanuit het niet-bestaan naar het wel-bestaan te reizen om klote te zijn, ze hoeven alleen maar ooit in het niet-bestaan te zijn geweest om altijd klote te zijn.

Het heelal is leuk. Het mooie aan het heelal is dat het feitelijk de overkoepelde vorm van het alles is, maar dan alleen van de dingen die wel bestaan. Het heelal is een grote vergaarbak van hele kleine stukjes die op een bepaalde manier bijeengeraapt zijn en bepaalde vormen aannemen. Wij zijn van die vormen, maar onze melkweg is ook één van die vormen.
Mensen die denken dat ons heelal, de ruimte, een vaste waarde is, iets dat altijd zal blijven bestaan, heeft het goed mis. Ik hoef alleen maar te verwijzen naar de algemene relativiteitstheorie van Einstein. Ik ga er niet diep op in (de liefhebbers kunnen het zelf opzoeken), maar een gevolg van deze theorie is dat ruimte (en tijd) geen absolute waarden zijn. Zij zijn onderhevig aan krachten die verbonden zijn aan lichamen als planeten en sterren, namelijk onze goede vriend; de zwaartekracht.
Nu wil het geval dat zwaartekracht afhankelijk is van massa. Dankzij deze theorie kunnen wij ons voorstellen dat ons heelal, de optelsom van alle massa, op een bepaald moment begon met bestaan (Big Bang) en zeer waarschijnlijk ergens ook weer ophoud met bestaan (Nog grotere Bang). Het blijft Goddomme niet bezig, is het wel?
Het feit dat het heelal uit het niet naar het wel gegaan is, heb ik hier al duidelijk gemaakt. Dat alleen zou al genoeg zijn voor de kloteverklaring van het heelal. Als we de lijn van de liefde en de tijd doortrekken naar die van de ruimte, zien we dat, wanneer ruimte onderschikt is aan planeten en sterren, en wanneer wij beseffen dat planeten en sterren eens kapot gaan (zwart gat, nova, wat dan ook), wij niet anders kunnen zeggen dan dat de ruimte, het heelal, zeker niet eindeloos is, en derhalve ook klote. Daarmee basta!

God, Allah of hoe je Hem ook wilt noemen, wordt waarschijnlijk het vaakst gezien als een eeuwigdurende macht die er altijd was en altijd zal zijn. In het begin was er namelijk niets, buiten God.
Voor het gemak prakken wij het Christendom de Islam en het Jodendom even tot één religieuze brei. Iedereen met wat verstand in zijn donder zal erkennen dat de verschillen tussen deze geloven minimaal zijn.
Wanneer wij even alle heilige taboes doorbreken en God rationeel benaderen, dan komen wij tot de onontkoombare conclusie dat God alleen zou bestaan, omdat in de bijbel gezegd wordt dat hij bestaat. Maar, spreekt de bijbel dan de waarheid? Ja, zeggen de gelovigen, want het is nu eenmaal het woord van God, die niet liegen kan.
Ok. Nog een keer. Hoe weten we dat God bestaat? De bijbel zegt het. Hoe weten we dat de bijbel de waarheid spreekt? Omdat God dat zegt.
De oplettende lezer ziet dat wij hier te maken hebben met een cirkelredenering of wel een non-argument. Het bestaan van God kan niet bewezen worden (vandaar dat het nog altijd ‘geloof’ heet) en de evolutietheorie van Darwin en de algemene relativiteitstheorie van Einstein, die een andere kijk op het ontstaan van bepaalde dingen geven, maken de geloofwaardigheid van God niet groter.
God is, net als tijd en liefde, een hersenspinsel van de mens. In tijden waarin de mensen nog niet wisten wat het onweer was, verzonnen we dat het door een God kwam. De God van de donder, welteverstaan. Later, toen de mens erachter kwam hoe onweer nu precies in zijn werk gaat, heeft men dat idee verlaten. Zo is dat ook met onze hedendaagse God het geval. De dingen die we verklaard hebben maken God overbodig en de dingen die we nog niet verklaard hebben, zijn slechts een kwestie van tijd.
Het concept God is dus uitgevonden en is ooit van het niet naar het wel gegaan. Derhalve is God ook klote, voorzover hij zou bestaan. Alweer blijkt iets waarvan de mens denkt dat het eeuwigdurend is, maar een verzinsel te zijn, een verzinsel van de mens. Wanneer de mens dus sterft, sterft de idee ‘God’ ook.

Wij hebben nu van de vier schijnbaar eeuwig-bestaande zaken aangetoond dat zij maar tijdelijk zijn. Wanneer iets tijdelijk is, betekent dat het ooit in het gebied van het niet-bestaan is geweest, wat direct weer inhoud dat het klote is (zie boven). Alles wat van het niet-bestaan naar het wel-bestaan gereisd is, is overgoten met een saus van nadelen, een decoratie van nadelen die het klote maken.

Zo hebben wij de twee facetten van het alles behandeld en is er uit gekomen dat beide facetten klote zijn, omdat ze ontspruiten aan één facet, het niet-bestaan. We komen terug op het alles als geheel. Wanneer elk deel waaruit het alles opgebouwd is klote blijk te zijn, dat is het bewezen dat alles – maar dan ook echt alles – klote is.

- - -

LUH-3417

[Flexus]

Dit is TE lang

[rozijntje]

bwa te lang zou ik niet zeggen... het is wel eens fijn om een mening echt goed uitgewerkt te zien.

mijn enige kritieken zijn eigenlijk dat het niet echt klopt. ik bedoel, het klinkt allemaal zeer logisch (chapeau daarvoor ) maar er zitten dus wel degelijk drogredeneringen in. het is alleen moeilijk om ze eruit te halen.

maar bijvoorbeeld: jij lost hier op je eentje vier filosofische vraagstukken (zijnde liefde, tijd, ruimte en god) op met belachelijk eenvoudige redeneringen. echt, als het zo simpel was, bestond het filosofie-forum niet. (trouwens, dat tijd louter een menselijk uitvinding is, klopt écht nie, maar ik ga er hier niet op ingaan)

langs de andere kant was het wellicht je bedoeling om van die kromme logica op ons los te laten (ik doe het zelf ook graag), en dat is je dus aardig gelukt.

in het begin was het ook vooral een erg amusant stukje. alleen naar het einde toe werd het me iets te filosofisch. ik stel voor dat maar weg te laten, het sloeg trouwens toch nergens op (hoewel het niet slecht was hoor, verre van).

maar al bij al:

Inderdaad, er klopt geen bal van. Het is pretentieus, maar ver van de waarheid. Ik had hem nu eenmaal geschreven en dacht dat ik hem voor de grap maar eens zou plaatsen. Als je het te lang vind, geef ik je gelijk. Ik zou het zelf ook niet lezen van een ander.

Wanneer ik die vier oneindige dingen behandel, ben ik inderdaad te veel van het pad afgeweken. Ik had op een makkelijkere manier het wel-bestaande deel van het alles kunnen behandelen, maar je moet toch iets doen met je tijd.

Ah, tijd. Tijd is misschien geen menselijke uitvinding, maar ze is wel onderhevig aan de relativiteitstheorie van Einstein, die de Big Bang verondersteld. Wat er voorde Big Bang was weet men niet, maar dat is ook niet belangrijk. Het heeft geen enkele invloed op ons of iets van ons universum. In dat opzicht is tijd dus ook al niet eeuwig. Althans, haar macht is niet eeuwig.
Maarja, ik wilde zo graag de vergelijking met de bak met champignons gebruiken, dus...

LUH-3417

[NecroDopey]

Waarom is iets dat bestaat bij voorbaat klote? Alleen omdat het zou vergaan? Kziede logica daar niet van in. Kzie nergens in de tekst de hoofreden daarvoor terug, dat stoorde me wel. Lijkt me wel grappig als je daadwerkelijk zo tegen het leven aankijkt, die tafel is de ene seconde een andere tafel dan daarnet en dus klote
Persoonlijk denk ik dat het goed is dat er dingen niet bestaan, hoop is tenslotte het enige wat men doet doorsukkelen, de verwachting dat wat nog niet is wordt
Ah well, lijkt me leuk om een dieper betoog van je te lezen

Iets dat bestaat is bij voorbaat al klote, omdat het, om te bestaan, ooit niet heeft moeten bestaan. Iets dat bestaat, heeft dus van het niet-bestaan naar het wel-bestaan moeten gaan. En die verandering maakt dingen altijd klote, omdat alles zijn nadelen heeft.
Logisch? Neuh...

Ik heb nog een serieuzer betoog over dubbele negaties in de Engelse taal, maar daar zit niemand op te wachten, denk ik.

LUH-3417

[rozijntje]

nu ja ik blijf erbij dat het begin best wel vermakelijk is. het maakt ook niet uit als het niet klopt he.

wow... vaag man, echt totaal gewauwel ook al zitten er wel waarheden in (zoals dat gedeelte over God).. je moet columns gaan schrijven jij.

[Not for Sale]

Ten eerste, ik had het gevoel dat het uit het Engels vertaald was. Bepaalde formuleringen, woordvolgorde etc.

Sommige mensen zouden denk ik naast nietbestaande en bestaande dingen een derde categorie gebruiken; namelijk de ondefinieerbare misschien eventueel potentiëel onverklaarbaar bestaande dingen. Waar uiteraard Liefde, God, enzovoorts in horen.

Maar goed. Wat zijn de implicaties van het klotezijn van alles?
Is een wereld waar alles maar dan ook echt alles klote is vervelend? Ik denk dat zo'n wereld leerzaam genoeg is.
Is niet-bestaan misschien nietklote?
En ben jij misschien geïnspireerd door meneer Camus?
Coolkast

Ik heb het niet vertaald uit het engels en naar mijn weten ook niet in het engels uitgedacht. Misschien komt het omdat ik soms in de knoop zat met mijn eigen verhaal. Hoe kon ik het ooit nog een beetje plausibel maken?

Ik zie niets aan het toevoegen van een derde catagorie. Ik begrijp dat men erover kan ruziën of iets nu wel of niet bestaat, ben ik niet van mening dat zich iets direct op de grens ligt. Zoals de grens niet tussen Nederland en België ligt maar deze twee verbindt, kan hier iets ook niet op de grens bevinden.

Was de implicaties ervan zijn weet ik niet. Ik had eerst nog willen afsluiten met een stuk waarin ik zei dat ontsnappen aan deze wereld ook geen zin had, omdat zelfmoord ten eerste klote zou zijn, en ten tweede omdat je dan waarschijnlijk in het niet-bestaan zou komen. Maar dat brengt natuurlijk ook weer hele geloofsdiscussies met zich mee, vandaar dat ik het liet. De lezer maakt er zelf maar wat van.

Camus ken ik niet, dus ik ben er niet bewust door beïnvloed. Wie is hij en wat doet hij?

LUH-3417

[Not for Sale]

Camus is een nihilistische schrijver,

Life for many people is clearly not worth living,examples range from the elderly person wishing for euthanasia to the AIDS infected children of Romania.The situation of many alive today was mirrored by the situation founded by many in post-war Europe,where men ended up in a desolate landscape - where God is not only dead but buried.Men werre without hope that a better world would result from their efforts.The additional responsibility of forming a new society was neither wanted nor chosen- so the question 'why is life worth living - why not end it?' assumes a most important status. A.Camus captured this mood in his essay 'The myth of Sisyphus'.Here Sisyphus was condemned (as perhaps we all are) to do an useless and absurd task for all eternity(viz.rolling a stone up a mountain,at the summit the stone rolls back down,Sisyphus must roll it back up ad finitum).Sisyphus,like most of us(including I suspect politicians) will not make the world a better place nor will he make himself happy or even self-fulfilled.Camus suggests that this mirrors the human condition - it is pointless,absurd and cannot be justified in either religious or humanist terms

en

The man who is able to look the absurdity of human existence in the face,who sees the meaning of life disappear is still faced by the question of suicide.Camus believes that suicide is not an adequate response to the feeling of the absurd.Suicide supresses one of the two poles which produce the absurd i.e. the human being,the other being the world.Suicide is an admission of incapacity and this is incosistent with human pride,to which Camus openly appeals.

[Not for Sale]

Ik zal wat zinnen eruit lichten die erg Engels lijken
Ik wil je niet beschuldigen van plagiaat en het is ook niet fout, maar voor mij wel opvallend. Wat weer niet wil zeggen dat het me niet bevalt.

Het alles is een vrij omvangrijk gebeuren, zoals u misschien weet.
-
Niet bijzonder hygiënisch
-
Iedereen met wat verstand


Je gebruikt vaak 'vrij' , 'niet bijzonder', 'een beetje' wat doet denken aan de oer-engelse gematigdheid die naar voren komt door in elke zin 'quite', 'jolly', of 'nice' te zeggen. ( Amerikanen gebruiken overal overtreffende trappen en woorden als 'huge', 'amazing' etc.)

Het alles is dus, simpel gezegd, alles.
Juist; helemaal niets. Derhalve, zijn deze dingen klote.

Kijk nou, die komma na derhalve! Er klopt iets niet, moet het nou zijn derhalve zijn deze dingen klote of derhalve, deze dingen zijn klote?
Dat doet je nou denken dat het vertaald is.
Exactly, totally nothing. Thus, these things suck.

Inderdaad; slim opgemerkt! Er zijn ook dingen die niet bestaan, die niet goed zijn. U denkt ons te slim af te zijn, is het niet, kleine doerak? Nou, vergeet het maar. Noem iets wat niet bestaat en dat slecht is. Ok; een ziekte waarvan de teelballen wegrotten en uiteindelijk uiteenspatten met een geluid dat doet denken aan ABBA. Dit klinkt als iets slechts. U zou het liever iemand als Brian Molko toewensen dan uzelf, is het niet?


Britse humor, en dan ook nog eens iemand die blijkbaar bekend wordt verondersteld die ik niet ken. En er staat twee keer 'is het niet' in deze alinea! (isn't it?)


Om te spreken met een weltschmerz-interpretatie van de woorden van Cruijf; “Elk voordeel hebt talloze nadelen.”

dit lijkt dus niet Engels.



Oh, hoe gemakkelijk zou het leven zijn als u gewoon een supermarkt binnen kon lopen om een krat bier te pakken en een boel vlees te bakken, terwijl u in uw broekzak een dozijn hamsters heeft gedaan, bij wijze van gezelschap.

De dierenbescherming zou moeilijk gaan doen over de hamsters in de broekzak en de winkelmedewerkers zouden je vertellen dat het niet gepast is om straalbezopen door hun winkel te kruipen, roepend naar je hamsters.


Wel grappig, echt waar. Maar de soort humor en de lange zinnen zijn ongebruikelijk in het Nederlands.

Nu nog iets inhoudelijks:

Ik denk dat dingen moeten bestaan om klote te kunnen zijn.
Lees maar goed: klote zijn. Maakt zijn je niet tot iets dat bestaat?

Coolkast

Howdy,

Camus is mijn held, dat staat vast, ook al heb ik nog nooit wat van hem gelezen.

Ik moet je gelijk geven als je Engelse invloeden aanwijst in mijn tekst. Ik ben daar al eerder van beschuldigd en onderga het lijdzaam. Ik heb nu eenmaal veel Monty Python gekeken en ik vind Britse humor toch de fijnste. Onbewust zit dat toch dieper dan ik dacht, denk ik.
Anderen zeggen wel eens dat bepaalde zinsneden van mijn direct uit het Engels vertaald lijken te zijn. Ik zie zelf al hoe vaak ik in een dialoog 'Is het niet?' achter een gesproken zin plak. Veel Britser kan niet, wel? (Hoei, weer één!)

Die gortdroge manier van vertellen heb ik geïncorporeerd in mijn stijl, misschien ook wel via de Britten, ik zou het niet weten. Je ziet het in mijn andere verhalen ook vaak terug. Ik vind het leuk om dingen die eigenlijk te absurd voor woorden op een doodnormale manier te vertellen. Spelen met contrast misschien.

En ach, wat is gebruikelijk in het Nederlands? Sommige zinnen zijn misschien wat langer dan het gemiddelde, maar ik doe het meestal vanuit stilistisch oogpunt.

Wat betreft het inhoudelijke, je hebt daar wel een punt. Het is vrij lastig om eigenschappen toe te schrijven aan een object terwijl dat object zelf niet bestaat. Ik heb daarom aangenomen dat alles bestaat, maar dat niet alles in onze wereld bestaat. Het niets heb ik een vorm gegeven van een enorm magazijn waar alle mogelijkheden van alle tijden liggen. Dat maakt mijn denkwijze het misschien wat duidelijker.

LUH-3417

[AtHell]

niet om lullig te doen maar jou beredenering dat alles wat nadelen heeft meteen klote is klopt natuurlijk niet he, als het echt alleenmaar klote zou zijn dan zouden wij als luie mens niet de moeite nemen om het van niet-bestaan naar het bestaan te helpen dus zijn voor ons de voordelen zwaarder wegend dan de nadelen, als je dan toch wil vasthouden aan je theorie dan betekent dat gewoon dat 'de mens' te dom of naief is om in te zien dat in feite de nadelen zwaarder wegen dan de voordelen en dus: zou alles klote zijn.

mmz wel een leuk stukje tekst moet ik zeggen (wat dan grappig is dat dit eigenlijk ooit ook in het niet-bestaan bestond (ooeeh een paradox :]) en dus zou deze tekst ook klote moeten zijn maar dat is het niet aangezien ik de voordelen van het mij aan het denken zetten zwaarder weeg dan de nadelen zoals bv. de tijd die het mij heeft gekost om te lezen en de tijd die jij erin hebt gestopt om het te schrijven maarja tijd is toch maar een verzinsel van ons en dus bestaat het niet echt (hoewel echtheid ook maar relatief is) en dus zijn er geen nadelen aangezien die niet bestaan en bestaan er vanuit die beredenatie alleen maar voordelen voor ons 'de mens' (nouja ... jij en ik :]) maarja waarschijnlijk ben ik als mens zijnde te stom om de nadelen in te zien en dus tadaa je theorie klopt terwijl die eigenlijk helemaal niet klopt omdat we als standaard het menselijk denken hebben genomen )

.. dat was denk k het langste stukje tussen haakjes dat ik ooit heb getypt... mwah.. lol.

Je hebt volkomen gelijk als je zegt dat dit een klotetekst is. Alles is klote, dus waarom zou een tekst die zegt dat alles klote is niet klote zijn?

Ik gooi het er maar op dat het gros van de mensen niet beseft welk een onoverkomelijk tranendal het leven eigenlijk is. Het klinkt altijd geweldig om te zeggen dat de hele mensheid, exclusief jijzelf, te stom is en bovendien kan niemand je wat maken.

Inhoudelijk kan ik zeggen dat er, ook al is het niet iedereen, zat mensen zijn die geen weet hebben van de kloterigheid van het al. Zij zijn de mensen met hoop op een betere toekomst of de mensen met een drastisch gebrek aan inzicht. Zij proberen nog altijd dingen uit het niet-bestaan naar het wel-bestaan te halen en verkloten zo de wereld steeds verder. Nou, bedankt hoor!

LUH-3417

[Not for Sale]

LUH-3417 schreef:
Het klinkt altijd geweldig om te zeggen dat de hele mensheid, exclusief jijzelf, te stom is en bovendien kan niemand je wat maken.

Klinkt dat geweldig? Volgens mij klinkt dat klote!

Maar mensen die beseffen dat alles klote is verkloten de wereld niet?

[lady_x]

Je tekst zou beter passen op het filosofie-forum, misschien krijg je daar meer reacties.
Ik vind het wel een aardige tekst (hoewel het best zou kunnen dat je je hebt laten beïnvloeden door een filosoof of zoals Coolkast vermeldde, door een vertaling), net alsof ik een filosofisch boek zit te lezen.
Je zou wel in de plaats van het woord 'klote' een ander woord kunnen hebben gebruiken want het past niet goed in het kader van jouw taalgebruik vind ik.
Het deel over 'liefde' vind ik wel geslaagd, de liefde is slap en tijdelijk, inderdaad.

[Vlooienband]

Het bevalt me.
Daar dit een late reply is, ga ik er niet eens aan beginnnen over de stijl wat te zeggen. Het meeste is al gezegd.
Maar dit heb ik nog niet zien staan: wie is Brian Molko?

Ik heb eigenlijk nog wel één ding te zeuren:
"Maar hoe zit het dan met de dingen die al bestaan? Nu, dat is heel erg simpel. Voordat iets kan bestaan, moet het eerst niet bestaan hebben. Als iemand die neigt naar het nihilisme, het fatalisme en het deconstructionisme, ben ik van mening dat alles eens kapot gaat, dat (...)"
Drie keer achter elkaar ben je de zin begonnen met een "ander zinsdeel". Dit kan wel eens lastig lezen.
Ik ga mezelf citeren:
"Probeer te letten op "hinderlijke herhaling". Dit is een begrip dat mijn laatste Nederlands docente mij heeft geleerd. Het houdt in dat een zin niet continu met een bepaald zinsdeel moet beginnen.
Als ezelsbruggetje kan je die zinnen APO en OPA-zinnen noemen.
APO: Ander zinsdeel, Persoonsvorm, Onderwerp.
OPA: Onderwerp, Persoonsvorm, Ander zinsdeel.
Dit kan hele lastig zijn om te lezen. het moet evenwichtig met elkaar afgewisseld zijn."


Het betoog zelf is grappig. Er zitten stukken in, zoals het god-gedeelte, waarbij ik dieper na ging denken over het geheel. Het zou, als je maar simpel genoeg nadenkt, kloppen.
Hij is fijn een lang betoog te lezen dat mijn manier van denken deels tegenspreekt en ook nog eens tegemoed komt.
En ja, het is lang. Maar dat is in dit geval niet erg, je hebt veel gezegd met veel woorden. Dat is goed.

Lady X, ik hik zelf ook nog tegen het woord 'klote' aan. Ik houd zelf niet van non-creatief schelden en woorden als klote gebruik ik ook liever niet zoals in dit stuk. Ik kan alleen geen vervanging bedenken die de lading dekt.

Scimmia, je hebt gelijk wat betreft Opa en Apo, hoewel ik het ezelbruggetje te lastig vind.

Ik ga dit overigens niet op het filosofieforum zetten, omdat ik dan nog een forum bij moet houden en omdat er daar waarschijnlijk geen spaan van heel blijft. Maar dat ligt ook aan het kaliber en type mensen wat daar komt.

LUH-3417 - Brian Molko is de zanger van Placebo. Ik ben een persoonlijke kruistocht tegen hem begonnen vanwege een foto die nu niet meer te vinden is. Als ik hem ooit tegenkom, zal ik hem je geven.

[hacho]

Mijn complimenten! Een erg vermakelijke tekst, ik heb hem met een glimlach gelezen, vooral deze:

...en de winkelmedewerkers zouden je vertellen dat het niet gepast is om straalbezopen door hun winkel te kruipen, roepend naar je hamsters

Ik ga verder niet discussiëren over de drogredeneringen of eventuele fouten, daar is het volgens mij niet voor bedoeld.
Ik wacht op meer...