Vrienden

[Charlottetje]

Eigenlijk zoek ik ze, vrienden. Nou ja, ik heb op zich wel een paar vrienden, tenminste, zo zouden velen mensen ze noemen, maar dat contact is toch vrij oppervlakkig. Het is dus ook niet zo dat ik hier nu vrienden wil vinden ofzo (dan was ik wel naar contact gegaan), maar meer over de definitie van vrienden; wanneer noem je iemand een vriend, welke eisen stel je daaraan. Voor iedereen is dat natuurlijk anders, maar waardoor komt dat? Is er een speciale manier waarop je vrienden kunt/moet maken.
Waar kun je mensen vinden die je vrienden kunnen worden en dat ze ook nog in de buurt(zelfde stad/regio). Als je ze namelijk op school en op je sportclub niet vindt en andere organisaties waar jij je goe bij voelt voornamelijk landelijk of niet zo actief zijn.
Ik heb hier namelijk meerdere malen discussies over gevoerd met mensen, maar dat was meestal familie en al lang en breed volwassen. De meeste mensen waar ik deze discussies mee voerde hadden ook nooit problemen gehad met het vinden of behouden van vrienden. Want ik denk toch wel dat ieder mens iemand buiten de familie nodig heeft om een onvoorwaardelijke vriendschap mee te kunnen hebben en om rustig bij uit te kunnen huilen op het moment dat je dat nodig hebt, zonder dat gekunsteld te hoeven doen...

Niet iedereen heeft echte vrienden. Meestal zijn het kenissen.

Vriendschappen ontstaan. Hetzij via inet, hetzij in het echt.

Alleen als je nooit iemand spreekt gaat dat niet op.

Soms heb je je hele leven een beste vriend, soms ontmoet je die pas als je 25 bent. Ik kreeg op mijn 18e pas wat echte vrienden. Daarvoor had ik er 1.

[iamcj]

[Fantôme]

eej,

best goed topic eigenlijk.

ik heb zelf een 'vriendengroepje'
eigenlijk vriendinnen, want ik dat groepje zitten alleen meiden.
dat zijn dus 4 meiden die allemaal bij mij op school zitten, maar bij eentje zit ik niet meer in de klas.
buiten hen heb ik nog een hele goede vriendin, ik ken haar nu zo'n 12 jaar
ze zit alleen niet bij mij op school.
dan nog wat 'meer opppervlakkigere vrienden' van school, dat zijn er een stuk of 4 ook... de rest zijn echt 'kennissen'.
wat ik hierboven noem zijn mensen uit de omgeving.

andere vrienden, zo beschouw ik hen tenminste, wonen niet hier, maar in andere plaatsen (Emmen / Haarlem / Wijk) duszzjaah. die kan je niet zomaar even opzoeken. (ik woon zelf in Den helder)

een vereiste aan vrienden is, naar mijn mening, dat ze je accepteren / respecteren zoals je bent.
wat nog niet wil zeggen dat ik me nooit ergens voor schaam, dat doe ik wel dergelijk... (sommige dingen weten ze ook niet, die weten alleen de mensen die weer verder wonen zeg maar).

je moet elkaar ook liggen... je mag natuurlijk wel verschillende 'liefhebberijen' hebben, maar je moet ook een beetje dezelfde dingen leuk vinden om te doen.
bijv. dat meisje die niet bij mij op school zit, zie ik veel minder vaak, maar als ik haar zie, is het wel gelijk 'goed' zeg maar, en vervelen we ons echt niet.

dus, acceptatie (bestaat dat woord?) en respect voor elkaar hebben, ook leuke dingen met elkaar doen, naar elkaar kunnen luisteren je mening mogen geven (dat laatste vind ik wél belangrijk, maar soms komt een mening hard over, en moet ik er even over nadenken, reageer ik niet gelijk) gewoon lol hebben en dubbellichen om dingen waar anderen niks van snappen (geen vereiste, maar wel leuk!!) en ga zo maar door.
oja!! elkaar in moeilijke tijden niet laten vallen!!! en als je elkaar even niet spreekt hem of haar gleijk uit je 'vriendengroep' bannen.


liefs, wendy

[Charlottetje]

oke, tsja. goed om te lezen dit soort dingen, vooral die van jou wendy! Ik had altijd het idee dat ik geen echte vrienden had, meer kennissen (tegenover m'n ouders en broer en zus had ik het ook altijd over die en die van school of van de schoolkrant, maar nooit over vrienden). Op een gegeven moment ben ik gaan twijfelen; of ik niet te veel eisen stelde aan een vriendschap/dat ik te veel eisen stelde voor ik iemand een echt vriend noemde, maar laatst was er iets en toen had ik toch wel echt behoefte aan een heel goede vriend(in). Bij gebrek daaraan heb ik die oppervlakkige vrienden toch maar gesproken. Eerst een, toen een ander (eigenlijk houdt het bij die 2 ook op), maar dat was puur omdat ik het niet aan m'n ouders ofzo kwijt wou en kon en dit nu dus de beste optie was. Ik geloof dat ze me wel accepteren, dat weet ik wel bijna zeker, maar misschien zijn deze vriendschappen ook meer gebouwd op beleefdheid. Ik weet het niet. Dat merk ik volgend jaar wel, als ik weg ben...

[alpha]

Ik hoorde bij een vriendengroepje maar dat ligt een beetje vreemd. Ik zat vorig jaar in mn examenjaar, de anderen niet. Dus voor mij was het wat meer stressen dan voor hun. Nou hoorde in toen we weer naar school gingen (doe nu vwo) dat ze met zn allen op vakantie zijn geweest in de zomervakantie. Dat deed zeer, ja. Maar goed, nou is het wel zo dat ik het niet echt kan vinden met een van die meiden en dat ik een jaar geleden daar best wel erge ruzie mee heb gehad. Maar nu praat ze dus opeens helemaal niet meer met me (sinds dit schooljaar) en de anderen doen ook afstandelijk. Ze hebben een gesprek over iemand en ik vraag een detail wat ik niet goed had verstaan "niks" krijg ik dan als antwoord. Niet leuk nee. Ik zie dat meisje ook niet meer als kennis, als je zo doet, ookal probeer ik altijd vriendelijk enzo te doen, dan hoeft het van mij echt niet.
Toch die ik er enkele van wel als vriendinnen. Ook omdat wij ook buiten school met elkaar omgaan en dingen gemeen hebben, geinteresseerd in je zijn.
Omdat ik nu in een andere klas zitten, ontmoet ik ook andere mensen en ik heb in die klas 1 iemand waar ik wel heel veel mee om ga, zij is een vriendin. Anderen zijn kennissen.
Een ander meisje niet van school is een vriendin. Via internet een aantal.
Mn overbuurmeisjes zijn toch ook wel vriendinnen, bij hun kan ik echt mezelf zijn, we vertellen elkaar alles, ookal zijn ze 4 en 6 jaar jonger.

Oftewel, vrienden en vriendinnen zijn mensen die geinteresseerd in je zijn, die naar je luisteren maar ook kunnen praten. Met je kunnen lachen en huilen. Zoals ...; ) zegt, respecteren.
Met de een kun je een heel andere relatie hebben dan met de ander, maar het kunnen wel allemaal vrienden zijn.

BTW, wat Charlottetje zegt ken ik ook, ik heb nu gewoon zoiets van dat meisje is een vriendin, niet iemand van theater ofzo. Als telkens maar zo gaat denken, dan is het leven echt niet leuk meer. Dan voel je je pas eenzaam.

[herz]

vriendengroep + een hele goeie vriend die ik al ongeveer 11 jaar ken

[Charlottetje]

herz schreef op 30-10-2003 @ 16:21:
vriendengroep + een hele goeie vriend die ik al ongeveer 11 jaar ken

Ik ben jaloers, echt!

ik mis dat wel eens, dat je niet zomaar iemand spontaan kunt bellen of ze mee naar de bios gaan of even een filmpje komen kijken. Nou, ja, dat zou misschien nog wel kunnen theoretisch gezien. Maar ja, hoe kun je zeggen dat je iets mist als je het eigenlijk nog nooit hebt meegemaakt?

[Fantôme]

Charlottetje schreef op 30-10-2003 @ 16:26:
Ik ben jaloers, echt!

ik mis dat wel eens, dat je niet zomaar iemand spontaan kunt bellen of ze mee naar de bios gaan of even een filmpje komen kijken. Nou, ja, dat zou misschien nog wel kunnen theoretisch gezien. Maar ja, hoe kun je zeggen dat je iets mist als je het eigenlijk nog nooit hebt meegemaakt?

dan kan je het toch missen.
voorbeeld.
een vriendin heeft thuis een vaatwasser.
jij moet thuis afwassen.
maar je hebt geen zin, dan zeg je dat je ook wel een vaatwasser wil hebben... dan is dat eigenlijk een gemis en dus kan je het naar mijn mening wel zeggen.
dit is een stom voorbeeld, kwam ff in me op...
maar volgens mij kan je wel iets missen wat je nooit hebt meegemaakt.

[Charlottetje]

... schreef op 30-10-2003 @ 16:57:
dan kan je het toch missen.
voorbeeld.
een vriendin heeft thuis een vaatwasser.
jij moet thuis afwassen.
maar je hebt geen zin, dan zeg je dat je ook wel een vaatwasser wil hebben... dan is dat eigenlijk een gemis en dus kan je het naar mijn mening wel zeggen.
dit is een stom voorbeeld, kwam ff in me op...
maar volgens mij kan je wel iets missen wat je nooit hebt meegemaakt.

Hmm, ja. Eigenlijk heb je wel gelijk! maar zul je die vaatwasser dan niet erger missen op het moment dat ie stuk is dan voor je die vaatwasser had?

[coopergirl]

de definitie van vrienden; wanneer noem je iemand een vriend, welke eisen stel je daaraan.

Ik heb één allerbeste vriendin ...Daar kan ik alles mee bespreken/ we hebben dezelfde raakvlakken/ globaal dezelfde muziekstyle/ we voelen elkaar fijnloos aan et cetera.
(Qua religie e.d zijn we overigens juist elkaars tegenpolen; ik geloof in reïncarnatie, telekinese en andere paranormale dingen. Zij geloofd dat er niets tussen hemel en aarde is. We discussiëren er wel eens over -op een menswaardige manier .. Verder respecteren we elkaar voor 300%)

Verder heb ik nog een groepje vrienden van 6 dudes & 3 vriendinnen....
Meestal is dat ietwat oppervlakkiger, we gaan samen naar de bios, samen naar de kroeg, samen barbecuen, gezamenlijk naar concerten/ lowlands...

Met hun deel ik meestal de lusten en niet de lasten... Ik kan héél goed met ze overweg, ze zijn onmisbaar, maar toch is het een heel andere band dan dat ik met Paulien heb.....

Vrij vagelijk?? of is het nog te volgen

[Charlottetje]

coopergirl schreef op 30-10-2003 @ 19:21:

Vrij vagelijk?? of is het nog te volgen

Was heel duidelijk hoor!

[Misses QT]

Eigenlijk kom ik hier nauwelijks op Psychologie, en dan al helemaal niet om te reageren, maar ik vind dit wel een heel leuk onderwerp.

Echt vrienden heb ik eigenlijk nauwelijks, wel veel oppervlakkige contacten zoals veel mensen hier. Met hen lach ik veel op school en ga ik uit, maar heb ik geen diepe gesprekken over wat me dwarszit of wat ik allemaal heb mee gemaakt. Ik heb 1 beste vriend en 2 beste vriendinnen. Wat ik met hen heb gaat ook dieper dan al die andere vriendschappen. Ik ben mezelf, ik kan zeggen wat ik denk en wil en eerlijk zijn. Voor mij is het belangrijk dat mijn vrienden ook tegen mij zeggen wat ze vinden en denken.
Een eis die ik toch wel aan een vriendschap stel, is inderdaad het wederzeids respect wat al genoemd is, en ik vind ook dat je zowel met iemand moet kunnen praten als lachen. Voor mij is iemand pas een vriend als hij of zij me duidelijk laat merken dat de vriendschap van beide kanten komt (dus niet dat ik altijd moet bellen, smsen of hem/haar aanspreken), initatief dus ook en er onvoorwaardelijk voor me is.
En hoe je contacten legt, tsja.. ik ken mijn beste vriend van een vereniging, we leerden elkaar "echt" kennen door MSN, en mijn 2 beste vriendinnen ken ik van school.
Ik heb met jongens over het algemeen sneller en beter contact als met meiden (mijn 2 beste vriendinnen zijn dan ook de enige meiden waar ik mee omga), er is altijd zo'n soort vijandigheid tussen meiden onderling, ik moet d'r niks van hebben, ik vind jongens veel gemakkelijker in de omgang.
Nou dit was wel zo'n beetje wat ik hierover te zeggen had.

[G.D.Z]

Ik heb twee beste vriendinnen en 1 beste vriend. Die beste vriend is mijn ex trouwens.
Ik vind dat vriendschap moet groeien. Ik zie niet iemand gauw als een vriend, eerder als kennissen. Er gaat bij mij best een lange tijd overheen voor ik iemand een vriend noem. Om mij heen zie ik er veel die mensen heel gauw hun vrienden noemen. Pas als ik zoiets heb van : ik verveel me ik ga iemand bellen is het een vriend voor mij zeg maar. Niet mensen die ik elke week in de kroeg tegenkom en waar het wel heel leuk mee is. Zoals Coopergirl zei: wel de lusten niet de lasten. Vriendschap is : Wederzijds vertrouwen en respect, en veel lol hebben natuurlijk !

[Dark Psycho]

vrienden zoek je niet, vrienden verdien je, vrienden kom je tegen, vrienden ontstaan.

maar je gaat ze toch niet zoeken.

wou je dan op pad gaan met een verrekijker, op zoek naar iemand met een bord om : VRIEND

sorry misschien dat k bot over kom, maar vriendschap onstaat.

[//ItsJustMe\\]

Charlottetje schreef op 30-10-2003 @ 16:26:
Ik ben jaloers, echt!

ik mis dat wel eens, dat je niet zomaar iemand spontaan kunt bellen of ze mee naar de bios gaan of even een filmpje komen kijken. Nou, ja, dat zou misschien nog wel kunnen theoretisch gezien. Maar ja, hoe kun je zeggen dat je iets mist als je het eigenlijk nog nooit hebt meegemaakt?

Waarom doe je het niet dan?

Hmm, ja. Eigenlijk heb je wel gelijk! maar zul je die vaatwasser dan niet erger missen op het moment dat ie stuk is dan voor je die vaatwasser had?

Is dit eigenlijk niet een verborgen beschrijving van dat je eigenlijk vervelender vind om datgene te missen wat je had en daarom maar minder probeert of daar liever minder risco mee wil lopen?

Of bot gezegd:
Dat je het risco van het stukgaan van de vaatwasser vervelender vind dan te blijven afwassen?

btw ik kan het natuurlijk fout hebben hoor! ik ben gewoon nieuwsgierig

[^M_chelleeeH^]

Ja tis wel lastig...

ik heb eigenlijk 2 beste vriendinnen....eentje die ken ik al bijna 14/15 jaar...(ben nu 16)

een andere ken ik pas 1.5 jaar...maar met bepaalde dingen lijkt ze gewoon supererg op me...en kan het echt heel goed met dr vinden...

verder heb ik nog een paar "goede vrienden" waar ik gewoon al langere tijd mee omga...en die voor je klaar staan als je ze nodig hebt enz.

sinds 1.5 jaar heb ik er ook een vriendinnengroep bij gekregen...ga ik op school altijd mee om...maar ook in de vakanties..met uitgaan..we gaan met zn allen op vakantie..kerst en sinterklaas vieren...enz enz...

en dan heb ik je nog de schoolvrienden en "vrienden" van het uitgaan e.d

dan heb ik nog een ex waar ik goed bevriend mee ben..kan goed met hem praten...



verder ben ik door n vriendin (nu dus geen vriendin meer) erg teleurgesteld....we konden het supergoed met elkaar vinden....

na een paar jaar..is ze er met mn vriendje vandoor gegaan...en dan nog maar de schuld op mij afschuiven..en dat soort achterbakse dingen....dat noem is dus geen vriendin...

[Charlottetje]

Dark Psycho schreef op 01-11-2003 @ 20:47:
vrienden zoek je niet, vrienden verdien je, vrienden kom je tegen, vrienden ontstaan.

maar je gaat ze toch niet zoeken.

wou je dan op pad gaan met een verrekijker, op zoek naar iemand met een bord om : VRIEND

sorry misschien dat k bot over kom, maar vriendschap onstaat.

maar daar zul je wel iets voor moeten doen lijkt me (dat noem ik kennelijk zoeken, beetje rare woordkeus), kennelijk doe ik dat altijd verkkeerd. maar waar kom je vrienden dan tegen? Loop ik dan altijd op de verkeerde plek om het zo maar te zeggen.

[Fantôme]

om even terug te komen op die vaatwasser (lol!)
het kan inderdaad zo zijn dat je de vaatwasser (of vrienden, of wat dan ook) meer mist als je ze eerst wel had (de vaatwasser het eerst wel deed) en dat het dan ineens over is.
of dat angst is?!
zou goed kunnen...
maar toch, wil het niet zeggen dat je iets niet kan missen omdat je het nog nooit hebt gehad.
xxx

[Charlottetje]

//ItsJustMe\\ schreef op 02-11-2003 @ 02:41:
Waarom doe je het niet dan?



Is dit eigenlijk niet een verborgen beschrijving van dat je eigenlijk vervelender vind om datgene te missen wat je had en daarom maar minder probeert of daar liever minder risco mee wil lopen?

Of bot gezegd:
Dat je het risco van het stukgaan van de vaatwasser vervelender vind dan te blijven afwassen?

btw ik kan het natuurlijk fout hebben hoor! ik ben gewoon nieuwsgierig

waarom ik het niet doe? omdat ik daar te weinig lol aan beleef. Dan ben ik me een paar uur lang eigenlijk alleen maar aan het aanpassen en ergeren of wat dan ook.

misschien wel ja. tijdelijk afwassen is namelijk niet erg als je weet dat je binnekort wel weer een nieuwe vaatwasser krijgt, maar na een tijdje lol gehad te hebben van een vaatwasser komt de klap dat die er niet meer is veel harder aan.
In zo'n liedje van acda en de munnik zit ook wel zo iets: misschien is het beter om iets niet te hebben dan om het gelijk alweer kwijt te zijn. Waarom zou ik dat wat ik niet heb en koester verspelen voor iets dat niet waar kan zijn.

Ik dek mezelf gewoon graag in. Wil mezelf behoeden voor tegenvallers. Laatst was ik weer echt positief aan het denken (de therapie helpt kennelijk toch) maar daarna kwam de teleurstelling wel 10x zo hard aan. Wat is dan het verstandigst?
Maar natuurlijk wil ik vrienden! Laatst was er een moment waarop ik het idee had dat die persoon mij echt aardig vond om wie ik als persoon was. heb daar best leuk mee staan praten. dat was echt zooo geweldig. maar ja, er zijn omstandigheden waardoor ik die persoon niet meer kan spreken...

[Auntie M]

Ik heb 1 vriendin de rest zijn kennissen die komen en gaan.

Ik ken haar al vanaf mijn 15e (das nu zo'n 23 jaar geleden ) en onze vriendschapsrelatie heeft een hoop doorstaan (roddel, achterklap, een vriendje die ik niet mocht en wat naar later bleek dus ook een echte eikel was, eigen levensweg etc.). Zij heeft haar eigenaardigheden waar ik niets van begrijp en ik zal ze in haar ogen ook wel hebben.
Ruzie hebben we nog nooit gehad (eerder woordenwisselingen) en zij is 1 van de weinigen die tot de kern van mijn ik kan doordringen.
We zien elkaar tegenwoordig niet meer zo heel erg veel en we bellen ook stukken minder maar dat komt omdat we gewoon ons eigen leven leiden (vreemd als je opeens agenda's moet trekken om elkaar te kunnen zien).
Waar ik 100% zeker van ben is dat als ik iets kwijt wil, of als zij dat wil, we bij elkaar terecht kunnen voor steun, ff lachen, ff janken, al is het midden in de nacht tot de dood ons scheidt.
Volgens mij is dit echte vriendschap.

[Auntie M]

Charlottetje schreef op 03-11-2003 @ 22:30:
maar daar zul je wel iets voor moeten doen lijkt me (dat noem ik kennelijk zoeken, beetje rare woordkeus), kennelijk doe ik dat altijd verkkeerd. maar waar kom je vrienden dan tegen? Loop ik dan altijd op de verkeerde plek om het zo maar te zeggen.

Ik denk dat je toch wat raakvlakken moet hebben. Zo heb ik mijn vriendin op school leren kennen. We zaten bijelkaar in de klas en ik hoorde haar een liedje zingen van een minder bekend iemand die ik toevallig dan ook wel weer kende. Zo zijn we aan de praat geraakt en zaten geloof ik 10 minuten later samen dat liedje door de school heen te blerren.

[Charlottetje]

Auntie M schreef op 03-11-2003 @ 22:45:

Waar ik 100% zeker van ben is dat als ik iets kwijt wil, of als zij dat wil, we bij elkaar terecht kunnen voor steun, ff lachen, ff janken, al is het midden in de nacht tot de dood ons scheidt.
Volgens mij is dit echte vriendschap.

*zucht* Ja!

[//ItsJustMe\\]

Charlottetje schreef op 03-11-2003 @ 22:38:
waarom ik het niet doe? omdat ik daar te weinig lol aan beleef. Dan ben ik me een paar uur lang eigenlijk alleen maar aan het aanpassen en ergeren of wat dan ook.

Nogal herkenbaar..
maar je moet er zelf ook wat van maken. Zo is het ook gewoon. En zolang je er niet in gelooft dat iets leuk kan zijn dan zal het ook niet leuk worden.

En het kan best leuk zijn.

[CoveredEyes]

Ik heb 2 hele goede vriendinnen en van mijn sport ook nog een paar waar ik goed mee op kan schieten!

Ik had ook een vriendje en daarvoor hadden we een hele goede vriendschap, maar het is nu dus uit en de vriendschap is ook over, dat vind ik toch wel jammer, maar praten ging gewoon niet meer

Vrienden zijn voor mij;
mensen die me respecteren
mensen die luisteren en zelf ook praten
mensen waar ik mee kan lachen
mensen waarmee ik leuke dingen doe
mensen (als ik ze een tijd niet spreek) me anders proberen te bereiken (bellen, mail, sms)
mensen die mij veel toevertrouwen en dat ik hun ook kan vertrouwen

Tjah, dat was t zo wel...

[coopergirl]

maar daar zul je wel iets voor moeten doen lijkt me (dat noem ik kennelijk zoeken, beetje rare woordkeus), kennelijk doe ik dat altijd verkkeerd. maar waar kom je vrienden dan tegen? Loop ik dan altijd op de verkeerde plek om het zo maar te zeggen.

Misschien je een cursus/ workshop volgen over iets wat betrekking heeft met jou interesses..

Ikzelf heb leuke mensen leren kennen via
- school/ klas,
- leerlingenraad (geeft overigens ook veel voldoening om met het schoolbestuur te discussiëren )
- sportschool
- Jeugdcommissie van m'n vorige sportvereniging,
- onze stamkroeg
- m'n weekendbaantje

Misschien kun je bv ook vrijwilligerswerk bij een cultureel centrum in de buurt gaan doen (?)

Probeer het in ieder geval niet te forceren, als er iets averechts werkt, is dat het volgens mij wel.

Succes meid!

[Charlottetje]

coopergirl schreef op 04-11-2003 @ 17:32:
Misschien je een cursus/ workshop volgen over iets wat betrekking heeft met jou interesses..

Ikzelf heb leuke mensen leren kennen via
- school/ klas,
- leerlingenraad (geeft overigens ook veel voldoening om met het schoolbestuur te discussiëren )
- sportschool
- Jeugdcommissie van m'n vorige sportvereniging,
- onze stamkroeg
- m'n weekendbaantje

Misschien kun je bv ook vrijwilligerswerk bij een cultureel centrum in de buurt gaan doen (?)

Probeer het in ieder geval niet te forceren, als er iets averechts werkt, is dat het volgens mij wel.

Succes meid!

nee, forceren werkt idd averechts!
ben ook hoofdredacteur/eindredacteur van de schoolkrant. Vorig jaar opzich nog wel aardige mensen, maar toch apart en studeren nu. Leerlingenraad,tsja, ik heb wat tegen de conrector die daar bij zit en de leerlingenraad zocht eigenlijk alleen 'brugsmurfen' zoals ze zelf zeiden.
Ik ben lid van de jonge democraten en ben nu samen met een ander persoon afdeling twente weer aan het activeren zeg maar.
erg gezellige mensen daar ook, landelijk in ieder geval, maar ja, dat is de randstad. de afdelingsmensen moet ik nog leren kennen, maar dat hoop ik op onze eerste activiteit op 26 november te kunnen doen!
ik sport ook. opzich een erg aardig team, heb die mensen ook wel eens wat voorgesteld, maar ja, dat was al een vriendengroepje en daar kom je niet zo makkelijk in, ook niet na een jaar.