Oud 17-10-2004, 12:32
Valentijn
Valentijn is offline
"Nee, kijk dan Marco met zijn eeuwig gerammel aan de beek"

Met grote stappen slenteren. Of nee, nog erger, kruipen. Ik wil niet meer. Maar ik moet wel verder. Verdomme, waarom mag je niet fietsen in deze winkelzone. Mensen lopen langs me af, bepakt met tassen vol met lelijke kledingstukken. Dikke vrouwen met te dunne vriendinnen. Meisjes die express gaan winkelen met te dikke wijven zodat die nieuwe broek nog beter zit. Misselijkmakend dan toch maar lachen om de grapjes, anders voelt ze zich ook zo gepasseerd. Toch oppassen met die laatste dikkerd in je kennissenkring. Voor je het weet moet je weer een nieuwe aanspreken, en dan begint alles weer van voor af aan. Zo dik hoeven ze trouwens ook niet eens te zijn. Als ze maar net niet in de conventionele maatjes passen, onzeker zijn en niet teveel jongens scoren. En als ze die dan scoren dan is het natuurlijk helemaal niets. Te dik, te vies, te zweterig en te bril. Over brillen gesproken: Zijn sommige mensen blijven hangen in de jaren 70? Of werken ze gewoon graag in de metaalindustrie en moet de bril de man beschermen tegen vonkend slijpvuur en lasogen. Ik weet het niet, maar ik kan wel vertellen dat het me niet zint. De winkelstraat lijkt geen straat meer te zijn maar een steeg. Een lekker wijf. Daar links! Te grote oorbellen, te dikke reet, te ordinair, waarom die vriend? Het is altijd wat. Giechelende meisjes van 15. Waarom lachen als je mavo doet en je weg niet kan vinden in een wirwar van profielsystemen en keuzevakken. Net of je kan kiezen als je 15 bent. De enige wel overwogen keuzes die meisjes van 15 maken beperken zich tot:

a) Een nieuwe fles Canei? Ja of nee
b) Rodney pijpen of Richard doen?

Als ze maar niet denken dat ze ook maar iets aan deze wereld kunnen veranderen. Er valt ook geen msn gesprek mee te voeren. Dankzij de vele cijfers gebruikt als letters doe ik een uur over vier zinnen. In die tijd hebben ze Richard EN Rodney afgewerkt en die fles Canei is met fles en al in het dorstige keeltje gegleden. Het lijkt zo lang geleden dat de capslock toets de minst gebruikte van het hele toetsenbord was. Niets is minder waar. Ik doe het ook niet meer, dat msn-nen met de jeugd. Het is een verloren zaak. Af en toe een 17 jarige...bijna 18 dan. Of nee, ze is echt wel 18, echt waar! Overtuigd kijken nu! Op het randje. Maar goed, als de jeugd zo zou msn-nen als ze neuken dan gaan we weer terug naar de goede oude capslock tijd. Gewoon recht door zee, met volle zinnen, rammen! Dat zeg ik je.

Bots! Ik zit niet op te letten. "Sorry, gaat het?", vraag ik bedeesd. Het meisje, kijkt me verwijtend aan. Hoe oud is ze? 19 schat ik. Hopelijk zonder vriend, vergevingsgezind en nog geen kind. JE weet het tegenwoordig niet meer nee. Ik gok dat ze student is, wat zeg ik, ik hoop het! "Kijk gewoon uit man", brult ze achteloos. Woest wil ze doorlopen maar ze bedenkt zich. Langzaam draait ze om en kijkt me doordringend aan. Een glimlach vertoont zich op haar gebronsde gelaat. Verdomme, is dit Eline? Mijn geheugen vecht tegen de teloorgang die er in mijn hoofd gaande is. Duizende mannetjes rennen door de kennisbibliotheek in mijn hoofd. Sectie 3768, afdeling Stapherinneringen, periode 1999-2003, ik denk in het zoencluster. Hou je bek! Breng ze nu niet in de war. De sectie Stapherinneringen moet een dunbezaaide afdeling zijn. Geen lange rijen in de kantine maar verdomme wel hard werken. Langzaam aan keren de mannen met de boeken terug naar de centrale ruimte. Flans verdomme die presentatie in elkaar, ik wil het weten. Eline, eline. Ze kon wel lekker zoenen, geloof ik. Hockeytoernooi 2002, ergens in brabant, of niet? Ik kijk naar haar. Ze is me inmiddels tot erg dichtbij genadert."Ruben , jij bent Ruben!" Wat?!

Ruben? Ruben? Wie is verdomme Ruben. Welk vrij-school-type noemt zijn kind Ruben? Een hippie denk ik, moet wel. Bij Ruben moet ik denken aan schilderijen met mollige vrouwen. Mollige vrouwen die na het poseren met lekkere vriendinnen gaan praten en dan te horen krijgen wat ze al dachten, vreesden en eigenlijk niet willen horen. Dat is Ruben. Maar ik niet. Verdomme, ik hoop wel dat we gezoend hebben. Ook al ben ik niet Ruben en zij al helemaal niet Eline. "Eline", zeg ik," Ik heet niet Ruben maar wij hebben wel gezoend". Het is eruit voor ik erg in had. Och ja, met de ijzersterke theorie dat je er beter iets uit kan gooien dan erin, stap ik stevig door het leven. Wat niet opgaat voor de culinaire hoogstandjes en de drank....Whatever! Even centraal zeg. "Ik heet helemaal niet Eline", klinkt het erg uit de hoogte en zelfs, nee zelfs verwaand. Het feit dat ik geen Ruben heet is op dit moment even mijn eigen schuld. Hoe haal ik het ook in mijn hoof op daar niet bevestigend op te antwoorden. Ondertussen hebben we overigen nog steeds gezoend. Het is on-officieel!Nog net niet helemaal, maar we kunnen bijna gaan neuken. Als ze 16 blijkt te zijn hebben we dat allang gedaan en kan ik beter zwijgen. Maar dat terzijde. " Ik ben Maud en ik weet niet of jij het nog weet maar jij hebt op Zandhazentoernooi mijn beste vriendin geneukt". Met een blik die eerder triomfantelijk is dan het eerder getoonde verwaand hebben de mannen in mijn hoofd het juiste boek gevonden. Nu alleen de titel nog. Er is in ieder geval geneukt. De sectie geslachtsorganen grinnikt. Not to blame us. Het meisje kijkt me nog immer triomfantelijk aan. Wat is dat trouwens, dit wijf toont meerdere karaktereigenschappen per minuut dan een labiele prozacslikker in 24 jaar (daarna overdosis, huilen, jammer jammer zielig). Ik heb al helemaal geen zin meer in dit gesprek. Ik heb geneukt en niet met haar. Is daar dan nog iets uit te halen misschien? Even je werkterrein verleggen. De sectie Gespreksplanning rijkt een oorkonde uit aan de meest creatieve medewerker van de dag. "Dat klopt, Maud, het was echt een leuk avondje", zeg ik. "Ik heb haar allang niet meer gesproken, das jammer". Getverdemme, moet dit nu. Ik weet niet eens wie ik heb geneukt, hoe ze er uit mocht zien en ....nee wacht. Ik zie het wel. Blond, net als Maud, donkere ogen, geen grote borsten maar wel lekker, gebruind. En dronken trouwens, erg dronken. Maar ik ook, haast ik me. "We hadden het laatst nog over je trouwens", bralt Maud op hautaine wijze. Kakkertje, er is poen te halen, altijd goed. En dan niet eens de poen. Lekker op vakantie naar Zuid-Frankrijk voor nop, natuurlijk mag die cabrio mee en ja we kopen een appartement voor onze dochter in Utrecht. Neuken geblazen dus, van de bovenste plank. Maar goed. Terug naar het gesprek. Ik kijk quasie nonchalant naar een klaarblijkelijk werkloze man van achter in de 40, een blik bier in de hand en een te blonde vrouw. Nadenken zeg ik achteloos in de richting van Maud:"Wie hebben gepraat?". "Ja of je dat niet weet", kirt ze. Geef verdomme gewoon antwoord op de vraag!!! Brutale hockeymeisjes, wie heeft ze bedacht zeg. Maar goed dat ze zo naief zijn, en blijven. "Malou, heeft het nog vaak over je hoor". Wat zegt ze nu? Het is eruit, en alles valt op zijn plek. Malou! Dat was het! Er is geneukt met Malou en het was heerlijk. Spontaan krijg ik weer zin. Godzijdank heb ik een spijkerbroek aan en drijft de geur van warme pinda's en suiperspinnen me op het randje van overgeven. "Ze mag me snel weer eens bellen hoor", vertel ik Maud."Of anders jij wel, dan spreken we iets leuks af" Iets leuks? Iets leuks?!?! Ben ik dit? Zei ik dit? Wat wil je verdomme dan afspreken. Een middagje herinneringen ophalen met overlevenden van de holocaust. een middag scrabbelen met John van Loen en Jan Vayne? Met z'n drieen in een sporthal staan en een lichtgewicht shuttletje over een net slaan, terwijl het ruikt naar bedorven zweet en Mark Knopfler je dag nog meer verpest? Wil je dat dan?!? " Oooh dat lijkt me enig", zegt ze. Er volgt een wirwar aan getallen maar het schijnt te kloppen. Ik kijk op mijn telefoon en ja hoor: 'SletMaud' belt. Leuk toch dat die namen zo in je belmachine. Hou dat ding alleen uit de buurt van je lieftallige vriendin. Ze zullen je bruut vinden en maar een lomperik. Maar och, zolang je haar naam op schattige wijze noteert vinden ze het allang goed. Maud geeft aan Malou linea recta te sms-en. Iets wat ik wel erg overdreven vind. Zo spreken wel elkaar een half jaar niet en zo moet er direct gemeld worden dat ik nog leef. De wip van de eeuw leeft nog. Een angst besluipt me. Misschien is ze wel dik en wil Maud haar een plezier doen. Kan ze weer gaan winkelen. Malou heeft haar orgasme en Maud haar nieuwe nauwaansluitende spijkerbroek. Stiekem kijk ik nog even snel naar haar broek. Sporen van slijtage? Niet te zien. Schoenen dan? Afgetrape allstars, mmm hoort zo. De angst sluipt weg. Het zal wel niet. En wat dan nog? Zo dik kan ze nu ook weer niet zijn geweest. Er zijn godzijdank diverse gradaties van dik. En aan de andere kant is dit weer walgelijk. Maar voor het grote deel toch niet. Stel je voor dat alles goed en slecht was in het leven. Zwart-wit, flits. Dat dik zijn hetzelfde is als niet kunnen bewegen en dun zijn fotomodellen mager zou wezen. Lang leve de gradaties in het leven. Hiep hoi voor de nuances. Ik groet Maud en slenter verder. Sectie Dates, afdeling 'kans op sex' viert feest. Bescheiden althans. "Niet op de zaken vooruitlopen", knipoogt de nieuwe directeur. Bescheidenheid siert de mens, wat een policy. Vrolijk slenter ik weer verder. Op weg naar....op weg naar wat eigenlijk? Iets met spullen. Iets met spullen was het. Ik zucht en denk diep na. Morgen, morgen zal ik alles weten. De spullen zijn terecht. Met een rechte weg loop ik door de straten. De straten die ooit stegen waren. Denkend aan al die "leuke' en 'gezellige' afspraken die gemaakt zijn. Al die oordelen vooraf die gemaakt zijn. Nonhalant en achteloos. Wie spreek er over het niet mogen hebben van voordelen zolang we in onze auto's stappen en op zoek gaan naar vermeend leuke en gezellige feesten, vermeend leuke films gaan bekijken en zolang hamburger giganten je elke keer een leuke tijd garanderen. Als ik op de balie schijt, is het dan nog steeds gezellig??? Stupide clown ook. Woede, ingehouden woede. Ook voorbarig...

Achteloos denk ik na over de idiote wereld en besluit ik om vanavond maar eens niet mee te doen met het onzekere bestaan. Vanavond is het rust, vanavond even niets...

Welterusten, en langzaam droom ik weg...
__________________
"In het holst van de nacht gebeuren de vreemdste dingen in het leven van een gepassioneerde volkszanger" (1845:William Sheffield, filosoof)
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 17-10-2004, 12:53
Zut Alors!
Avatar van Zut Alors!
Zut Alors! is offline
Ik kan wel merken dat jij echt een dichter bent, maar het werkt wel goed in je teksten!

__________________
Recht voor je raapje!
Met citaat reageren
Oud 17-10-2004, 20:23
giftig kevertje
Avatar van giftig kevertje
giftig kevertje is offline
Ik vind het geweldig.
het leest lekker weg.

Citaat:
Net of je kan kiezen als je 15 bent. De enige wel overwogen keuzes die meisjes van 15 maken beperken zich tot:

a) Een nieuwe fles Canei? Ja of nee
b) Rodney pijpen of Richard doen?
toch voel ik me lichtelijk beledigd als 15jarig meisje.
.
nee hoor, echt heel goed.
__________________
geef je niet zo gauw gewonnen,
alles is nu pas begonnen
Met citaat reageren
Oud 18-10-2004, 18:10
Verleden Tijd
Verleden Tijd is offline
leuk en origineel stukje.
Alleen het einde vond ik niet zo. Alsof je even niets kon verzinnen en er toen maar zo een einde aan gemaakt hebt. Maar dat zal wel aan mij liggen.

Kristoph
__________________
Romantici rouleren de wereld
Met citaat reageren
Oud 18-10-2004, 20:34
Verwijderd
Citaat:
Kristoph schreef op 18-10-2004 @ 18:10 :
leuk en origineel stukje.
Alleen het einde vond ik niet zo. Alsof je even niets kon verzinnen en er toen maar zo een einde aan gemaakt hebt. Maar dat zal wel aan mij liggen.

Kristoph
en daarbij graag getallen onder de twintig voluit schrijven, dat staat een stuk mooier!

Grim
Met citaat reageren
Oud 19-10-2004, 15:17
Valentijn
Valentijn is offline
Kristoph heeft stiekem gelijk....ik was gewoon aan t tikken uit de losse pols en had opeens geen zin meer....dus vandaar dit laffe einde eigenlijk....nog best goed voor een laf einde maar niet voor een serieus stukje, is mijn mening...maar anders zat ik nu nog te tikken

En inderdaad getallen voluit is mooier...maar jeetje al dat werk!
Moet de msn/sms generatie toch snappen zeg

volgende keer een megaonwijsvet einde.....OF

Jullie mogen het einde mooier maken, is dat wat?


Tataa!
__________________
"In het holst van de nacht gebeuren de vreemdste dingen in het leven van een gepassioneerde volkszanger" (1845:William Sheffield, filosoof)
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:28.