ik weet het allemaal niet meer...wat nu?

[dark princess]

Het gaat al een tijdje niet zo goed met me, ik voel me gewoon niet lekker enzo. Ik heb ook nergend zin in en krijg steeds meer hekel aan allerlei dingen als school etc. Nou is het sinds een week soort van uit met mijn vriend, we hebben besloten dat we gewoon speciale vrienden zijn ofzo. Hij belde me vanaf toen elke dag en smste ook nog een aantal keer, maar dat doet hij nou ook niet meer.

Maar het probleem is dat ik helemaal niemand heb, voor hem had ik ook niemand en voelde ik me ook wel vaak alleen. Ik was blij dat er weer iemand echt interesse in me had en die wel naar me luisterde en bij hem heb ik geleerd om weer een beetje over mijn gevoel te praten. Bij mijn 'vrienden' die ik eerst had kreeg ik altijd gelijk te horen dat ik niet moest zeuren, zonder dat ze wisten wat er echt aan de hand was.

Maar nu even over nu, het is al wel fijn om het op te schrijven, maar ik hoop dat er mensen zijn die zich herkennen in mn verhaal en gevoelens of dat iemand weet hoe ik hier uit kan komen. Ik voel me gewoon erg eenzaam en als ik ergens ben waar veel mensen zijn, denk ik dat iedereen een hekel aan me heeft en daarom niet tegen me praat. Op school ga ik wel met mensen om, maar heel oppervlakkig en die wonen allemaal niet in de buurt. Ik heb gewoon iemand nodig die in de buurt woont en waar ik dus heen kan als ik ergens mee zit. Mijn (ex)vriend woont wel aardig in de buurt en hij zegt ook dat ik altijd naar hem toe kan, maar hij zit altijd op zijn werk of bij zijn vrienden.

Ook merk ik dat ik weer veel minder ben gaan eten, ook geen honger. Dat terwijl het een tijdje goed ging met mij en eten.

Ik wil niet naar een maatschappelijk werkster of naar de huisarts. Maar hebben jullie tips ofiets hoe ik weer een 'normaal' leven kan krijgen en dat ik weer dingen leuk ga vinden?

Jullie mogen me trouwens ook een PM sturen of een mail...Maar ik kan er even niet meer zo goed tegen allemaal en misschien dat ik me hierdoor weer wat beter ga voelen...

[Yerli]

Ik denk dat ik wel snap wat je bedoelt
Ik heb zo ongeveer het zelfde.. misschien moet je gewoon proberen contact te maken met iemand/meerdere mensen.
Dat met 'speciale' vrienden heb ik ook met hem afgesproken, maar veel kwam daar niet van terecht..
Zit er niemand in je klas, of woont in de buurt die je wel mag, misschien dat je daar contact mee kan leggen.

Als het net uit is, is het op zich logisch dat je je niet zo lekker voelt ed...zeker als je verder niemand hebt om even lekker tegen aan te zeuren, een arm om je heen te slaan enz. Ik denk dat je iig moet proberen om in contact te komen met mensen. "Speciale vrienden blijven" klinkt vaak leuk, maar meestal werkt het niet. Zorg dus dat je met anderen in contact komt en zet niet alles op één persoon, maar zorg dat je meerdere goede vrienden hebt, zodat er altijd iemand "overblijft" als er eentje weg valt.

Probeer met een klasgenootje eens wat af te spreken of met iemand uit de buurt, ga bij een sportclub of ga een cursus volgen, spreek desnoods af met mensen die je van internet kent oid. Er zijn genoeg mogelijkheden om met mensen in contact te komen. Iemand vertrouwen kost tijd, daar moet je wel rekening mee houden, maar als het vertrouwen er is, dan is het ook vast de moeite waard.

Mbt eten: probeer gewoon gezond te eten, probeer het desnoods te plannen of eet met mensen samen of wat dan ook.

Waarom wil je niet naar een maatschappelijk werkster of naar de huisarts? Ik snap wel dat je het nu nog niet wilt, maar als het je zelf niet lukt om weer een 'normaal' leven te krijgen en weer dingen leuk te gaan vinden ook niet? (Al moet je er nu natuurlijk nog niet van uit gaan dat dat niet lukt. )

[dark princess]

bedankt voor de reacties .

Ik voel me al ongeveer 2 en half jaar zo...maar toen ik dus mn vriend had leren kennen wist ik weer hoe het was om iets te voelen, iets anders dan pijn. Ik voelde me zelfs een moment gelukkig...maar de laatste weken dat we wel echt samen waren enzo voelde ik me ook al minder goed weer.

Ik heb wel een keer afgesproken met een meisje uit mijn klas waar ik wel goed mee op kan schieten, dat was wel leuk. Maar ze woont ver hiervandaan, minstens 2 uur reizen en heb geen auto. Maar al die meiden hebben een vriendengroep of een vriendje, dus dan zitten ze niet op mij te wachten. En ik vind het niet prettig om alleen op een sport te gaan. Als ik op een sport ga ofzo, dan zijn daar veel mensen en die kijken dan zo naar me enzo en daar kan ik niet zo goed tegen.

Ik kan ook wel een oude vriendin mailen ofzo, maar ik ben bang dat ze mij weer zo gaat behandelen, dat ze eerst iets afspreekt en vervolgens op het laatste moment af belt of dat ze mij de hele avond alleen laat als ze een bekende ziet. Vertrouwen is iid erg moeilijk en duurt lang, vooral omdat ik zo vaak teleurgesteld ben.

Nog even over dat eten: ik eet wel gezond eigenlijk, iig ik eet wel gezonde dingen als ik iets eet. Maar ik wil eigenlijk helemaal niet aankomen, want over een ding heb ik nog een beetje controle in mijn leven en dat is eten, of juist het niet eten...

Denken jullie dat ik die 'vriendin' anders een mail moet sturen over dingen die ik minder leuk vind van haar, over hoe ze mij behandeld heeft enzo? Ik weet namelijk niet of ik haar wel terug wil als vriendin. En ik ga trouwens wel met mijn nu dus ex op vakantie en dan met zijn vrienden...tenminste dat is wel de bedoeling.

Ik wil niet naar maatschappelijkwerkster omdat mijn ouders niet hoeven weten (en de rest van de wereld) hoe ik me voel enzo. En zo erg is het ook weer niet denk ik.

Nouja, ik weet ook niet wat ik hiermee wil bereiken...

Spreek eens iets af na schooltijd? En of ze wel of niet op je te zitten te wachten dat weet je niet. Met voor een ander denken schiet je niets op, wie weet denk jij wel dat zij dingen denken die ze niet denken (volg je het nog? ). Als je per se wilt weten hoe ze er over denken vraag het ze dan, maar trek niet zelf conclusies.

Alleen op een sport gaan of in je eentje ergens anders naar toe gaan is in het begin spannend, maar het went vaak snel. Als je contacten wilt zul je toch echt dingen moeten ondernemen, anders veranderd er nooit iets.

Mbt eten: moet je aankomen dan? Gezond eten is ook voldoende eten, niet alleen de juiste dingen. En controle over niet eten is niet goed, dat is vaak het begin van een eetstoornis.

Een oude vriendin mailen is misschien in het begin de makkelijkste weg, maar ik denk dat je nieuwe contacten moet zoeken, dus bv. bij een sportclub. Tenzij je echt weer contact wilt met je oude 'vriendin', maar die indruk krijg ik niet echt (en je zegt zelf ook dat je het niet weet).

Je ouders hoeven ook niet te weten dat je naar een maatschappelijk werkster gaat, toch? Algemeen maatschappelijk werk is vaak gratis en je kunt er vaak zonder verwijzing naar toe, heel laagdrempelig dus. Op school is vaak ook wel iemand waar je zo naar toe kunt (soms moet je mentor of de decaan je er voor aanmelden, maar soms kun je er ook gewoon heen). Als je er zelf niet uit komt zou ik er toch eens over nadenken, de mogelijkheden zijn er wel.

[dark princess]

alweer bedankt , ja, het is wel allemaal weer waar wat je zegt, ik moet gewoon eens actie ondernemen en niet te snel denken dat mensen een hekel aan me hebben.

Ik moet wel aankomen, ik zal zo mijn bmi eens berekenen. maar ik weet wel dat ik te licht ben, ik was ook aangekomen, maar ben ook weer afgevallen... Ik ben nu nog wel anderhalve kg zwaarder dan dat ik eerst was in mijn dip zeg maar.

Ik moet ook eigenlijk in een stad gaan wonen, maar op kamers durf ik niet...ik denk dat ik niet alleen kan zijn en hier thuis is mijn moeder er altijd, dus altijd iemand om me heen die ik ken. Hier in het dorp wonen niet echt leuke mensen.

Maar ik zal zo even mn bmi uitrekenen...


edit: mijn bmi is 17,22

Misschien wonen er in het dorp naast het dorp waar jij woont wel leuke mensen? Of misschien in de stad waar je studeert (daar bv. iets gaan doen na schooltijd of één avond in de week oid)? Het kost allemaal wat extra reistijd, maar dat moet je er dan maar voor over hebben.

Je bmi is idd wel erg laag, zorg iig wel dat je voldoende eet, zodat je niet nog meer afvalt...

't is dat je een beetje ver weg woont, anders had je best met me mee gemogen naar waterpolo (), had je iig iemand "gekend" ed. Maar ja, is nu een beetje erg lastig.

[dark princess]

Hey leonoor!

Lief van je woon idd een beetje ver weg. Ik zal wel proberen om eens wat af te spreken enzo...dan is het misschien nog best gezellig. Ik moet wel over paar weken stage gaan lopen hier in het dorp, tot de zomervakantie en na de zomervakantie wordt onze klas over alle klassen verspreid, dus wel jammer. Maar misschien vind ik daar nieuwe vrienden ...al duurt dat nog wel even .

Maar iig heel erg bedankt voor je lieve berichtjes

Wie weet lopen er op je stage wel leuke mensen rond?

En anders misschien idd wel in je nieuwe klas.

En gewoon iets afspreken voor de gezelligheid kan vaak wel, dat hoeft niet per se heel diepgaand oid te zijn, even wat drinken met klasgenoten of ff naar de stad in een tussenuur of na schooltijd ofzo kan ook heel gezellig zijn.

Heel veel succes iig.