pesten

[ikkuh15]

Ik heb pas een stukje getypt op mijn web-log wat er gebeurt is in klas 1 en 2...alleen schaam ik me hier nogal voor

Nu ik het hierover gehad heb bij ggz heb ik er eigenlijk heel de tijd over na lopen denken...ik weet niet, de gevoelens komen weer een beetje terug ofzo. En ik denk er weer veel over na. Ik wil er eigenlijk het liefst niet meer aan denken, maar misschien is het juist wel beter om er wél aan te denken en erover te praten en schrijven...Daarom ga ik hier - proberen - te vertellen wat er is gebeurd.

In groep 8 ben ik verhuisd, naar hier. Ik zou dus in klas 1 opnieuw beginnen en kwam in een klas met allemaal nieuwe kinderen. Ik zag er wel tegenop, maar dacht dat ik een nieuwe start zou kunnen maken. Op de basisschool was het vanaf groep 6 minder leuk geworden...mijn beste vriendin was verhuisd en echt een goede nieuwe vriendin kreeg ik hierna niet meer. Wel een paar vriendinnetjes, maar niet zo dat het heel leuk en gezellig was. Ik hoopte dus dat dit in klas 1 wel weer zou komen, dat ik een leuke klas zou krijgen enzo.

Dit bleek dus echt totaal niet zo te zijn! (*moeilijk...weet niet hoe ik verder moet...*) In het begin had ik een paar vriendinnen, maar volgens mij waren het niet echt échte vriendinnen. Dit is langzamerhand minder geworden en toen had ik eigenlijk geen vriendinnen meer in de klas. Het gepest werd ook steeds erger. Ik werd vaak uitgescholden voor "lelijkerd" "stomme trut" en dingen als "hamburger", omdat ik vegetarier ben, iets wat zij echt heel raar vonden. Ze hadden gewoon áltijd wel iets op mij aantemerken, ook om wat ik voor kleren ik droeg. Die waren volgens hen ook lelijk en ik was ook maar lelijk en stom. Steeds vaker werden er zulke dingen tegen mij gezegd en ook als ik ergens aan had gezeten deden ze net of dat besmet was ofzo, dan gingen ze ertegen blazen, net alsof er iets vies van mij op zat. Ook zeiden sommigen tegen mij dat ik net zo goed dood kon zijn...niemand had wat aan mij, ik zou nooit een vriendje krijgen en niemand hield van mij. Vooral zeiden ze vaak dat ik te lelijk was voor een vriendje. Dat ik later gewoon alleen dood zou gaan, zonder dat iemand het erg zou vinden. Ik begon dit ook te geloven en dacht zelf ook vaak dat ik beter dood kon zijn...Ik heb heel vaak in mijn bed liggen huilen, omdat ik ook vond dat ik lelijk was en dat niemand van mij hield enzo.

Na een tijdje bleef het niet bij uitschelden. Ze begonnen ook te slaan en te schoppen en lieten ze mij "perongeluk" struikelen. Ook scholden ze mij nogsteeds heel de tijd uit. Vaak gingen ze met de hele groep voor mij staan en dan zeggen "Zó ik heb nog meer tieten" en zulk soort opmerkingen. Er zijn nog veel meer dingen gebeurd, maar een echt verhaal kan ik er niet van maken...Het zijn meer allemaal losse gebeurtenissen waar ik nogsteeds vaak aan denk...

In de eerste werd ik dus vaak "toos tietloos" genoemd. Ook hadden ze een heel liedje gemaakt met iets van dat ik meer worsten moest eten, zodat ik niet meer tietloos zou zijn. (ik vind het nu echt moeilijk dit allemaal te vertellen...vooral omdat het toch een beetje een raar onderwerp is...sorry, als het niet boeiend is, jullie hoeven het niet te lezen hoor ) Dit zongen ze heel vaak als ik langs kwam. Toen een keer bij techniek trok een van hen ineens mijn t-shirt omhoog. Hij vertelde toen weer aan de rest dat ik nog bijna geen borsten had enzo...Ze kwamen toen met dat hele groepje weer naar mij toe en trokken elke keer weer mijn t-shirt omhoog en gingen dan heel hard lachen. Ik durfde er niks van te zeggen toen...ik was alleen en zij met een grote groep. Ook zeiden ze vaak van "je houd je bek, anders slaan we je inelkaar". Dit hadden ze denk ik nu nooit gedaan, maar toch was ik daar toen wel bang voor...Zo hebben ze enkele keren mijn t-shirt omhoog getrokken en dan stond ik daar, met mijn blote bovenkant tegenover een paar lachende jongens. Ik had die dag geen beha aan, dus dat maakte het natuurlijk nog leuker voor hen en erger voor mij. Het was natuurlijk ook stom van mij, maar ik was het die ochtend gewoon vergeten door de haast enzo...En ik had ook gewoon echt bijna niks, dus was daar nog niet echt mee bezig, eigenlijk. En precies dán moeten ze mijn t-shirt omhoog trekken. Ik weet dat het stom klinkt, maar ik vond het toen heel erg dat ik in mijn blote "bovenkant" (weet ff geen ander woord ervoor..) tegenover een paar lachende jongens stond. Ik stond daar gewoon bijna te huilen, terwijl zij doodleuk met een hele groep mijn t-shirt omhoog trekken en mij gaan staan uitlachen en uitschelden...

Dit was eigenlijk hetgene wat ik het ergst vond toen. Voorderest zijn er nog wel meerdere dingen gebeurd. Zoals een worst in mijn tas stoppen en dat ik deze moest opeten (wat ik niet gedaan heb), met mijn tas overgooien, water over mij heen gooien als ik op de wc zat, met een hele groep tegen mij aan schoppen, dingen kapot maken die ik gemaakt had (bijvoorbeeld tijdens techniek dingen kwijt maken en kapot maken, zodat ik opnieuw moest beginnen of dus een lager cijfer kreeg) en dus gewoon de hele tijd mij uitschelden voor vanalles. Ze hebben ook nog een keer toen we een gedicht moesten schrijven die in de kerk kwam te hangen een hele domme geschreven en daar mijn naam onder gezet, zodat het leek dat ik die geschreven had en een keer een site gemaakt die ik zou hebben gemaakt met allemaal domme dingen die helemaal niet waar waren.

In de derde kwam ik opzich in een leuke klas. Maar een paar uit de tweede, die een stroom lager waren gegaan (vmbo) stookte die school tegen mij op. Ook zij begonnen mij nu uit te schelden en uittelachen. Toen ik met 2 vriendinnen naar de kermis was waren zij daar ook. Ze gingen ons toen heel de tijd achtervolgen, dingen over ons zeggen, ons uitlachen en elastiekjes uit ons haar trekken enz. Wij zeiden toen dat ze op moesten houden. Toen zijn ze over die kermis gaan lopen en toen kwamen ze later weer met iets van z'n 20-en terug. Toen begonnnen ze mij te slaan en te schoppen. Ze scholden mij uit voor vanalles en wij wilden toen weglopen. We kwamen toen bij een slootje met een prikkeldraad en daar wilden ze mij tegenaan gooien en weer schoppen en slaan enzo. Ze hebben mij daarzo op de grond gekregen en toen weer lopen slaan enzo. Mijn vriendinnen gingen mij toen wel helpen, maar wij waren met 3 en zij met iets van 20. Uiteindelijk zijn we naar 1 van die vriendinnen haar huis gerend en toen dus niet meer naar die kermis geweest. Later kwam ik ze nog vaker tegen en hebben ze nog een keer in mijn gezicht gespuugd en gezegd dat ik niks mocht zeggen anders zouden ze me inelkaar slaan. Ik kwam ze toen nog wel vaker tegen, maar meestal als ik ze zag ging ik gauw ergens anders heen...

Ik heb ook nog een keer een heel raar voicemail berichtje gehad en ze hebben nog een paar keer gebeld, maar ik nam nooit op. Dat voicemailberichtje was echt heel raar, ze deden net net of ze seks hadden en dat lieten ze dan zo over de telefoon horen...Ik weet niet waarom ze dat deden, waarschijnlijk ook weer omdat ze ook altijd zeiden dat ik nooit een vriendje zou krijgen. Ze hebben ook enkele keren gedaan netalsof iemand mij leuk vond. Dan zei diegene steeds dat hij mij leuk vond enzo en vroeg zulk soort dingen op msn. Later bleek dan weer dat het allemaal voor de grap was en dat ze mij juist alleen maar heel lelijk vonden.

Dit is wat ik me er nu nog van herinner. vaak als ik hen zie denk ik nog wel aan wat zij gezegd en gedaan hebben. Mijn ouders weten sommige dingen, maar niet alles. In die tijd hadden mijn ouders al genoeg aan hun hoofd en wilde ik hen daar niet ook nog mee lastig vallen. Mijn opa hoorde dat hij een hersentumor had en is toen overleden. Een paar maanden later hoorde mijn vader ook dat hij een hersentumor had, maar deze kon gelukkig nog wel geopereerd worden!

Sorry, het is een heel lang verhaal geworden. Maar het is nu eigenlijk voor het eerst dat ik alles opgeschreven heb...Ik schaam me ook voor sommige dingen en die heb ik dus nooit tegen iemand verteld. Opzich is het nu wel een goed gevoel dat ik dit alles een keer opgeschreven heb. Ookal denk ik er nu nog vaker aan, nu ik er zo mee bezig ben denk ik er helemaal vaak aan.

Wie herkent dit? En denken jullie dat dit goed is om te laten lezen aan psych? Eigenlijk durf ik het niet zo goed...

[rare kwast]

hej..
zit bijna met tranen in mn ogen hier.. herken het allemaal heel sterk en vind het heel knap van jou dat je dat hier durft te posten..
ik denk dat het belangrijk en goed is om dit aan de psych te laten lezen.. die kan je misschien helpen met verwerken (das misschien niet helemaal t goede woord maar weet ff niet hoe ik t anders kan zeggen)
verder weet ik er op dit moment weinig op te zeggen.. ben er stil van
je kan me altijd pm'en

knuffel en sterkte

[Hoii]

jezus, kvind het heel erg spijtig voor je dat ze jouw op zon jonge leeftijd al aan t peste waren, ik kan heel goed begrijpe dat je daar kapot aangaat, en khoop voor je dat het beter word voor jouw, en wat ik al helemaal niet snap is dat niemand het voor jouw opneemde in de klas, en kwou je nog ff zegge als ik bij jouw in de klas zat en ik zag dat t zo uit de hand liep dat ik je zekers weten zou helpe,

sterkte

[Nona]

Hoi.

Ik herken je verhaal zeker. Ik ben op de basisschool vanaf groep 5 (misschien wat eerder) het buitenbeentje geweest en dacht net als jij dat ik op de middelbare school een nieuwe start zou kunnen maken. Dat ging op het begin vrij aardig, maar na een half jaar was het alweer mis. Hoewel ik andere "koosnaampjes" toegewezen kreeg en om andere dingen gepest werd zie ik wel heel veel van mijn verhaal terug in het jouwe.

Ik heb er nooit tot in detail over durven praten; het wekt toch wel wat schaamtegevoelens op. Ik vind het daarom ook heel knap dat jij dit zomaar op deze manier hebt opgeschreven. Het kan ook zeker geen kwaad om dit aan je psych te laten lezen denk ik; psychologen zijn opgeleid om met zowel emotionele als psychische als sociale moeilijkheden om te gaan. Wellicht kan zij (?) je wat tips geven om dit echt achter je te laten. Want veel van die gebeurtenissen laten toch wel hun sporen na.

En nog even ter bemoediging: ik ben hier overheen gekomen voor het grootste gedeelte en dat kun jij ook. Hoewel ik mezelf nog steeds niet oprecht mooi kan vinden, ben ik er wel van overtuigd dat ik zeker niet lelijk ben. Ik merk ook aan mijn omgeving dat ik zelfverzekerder overkom en dat hier goed op gereageerd wordt. Moraal: dingen veranderen.

[Nebel]

je hebt pm

Heb jij eigenlijk wel eens aangifte gedaan van aanranding en geweld?

Die lui die jou zo te grazen hebben genomen, moet je niet vrijuit laten gaan.

En ja, ik zou dit maar eens meenemen naar een psych.

Iig sterkte.

[Blood Fire Rage]

Geweld: een probaat middel tegen pesten

[prof_lorbert]

hoi,

ik herken heel veel in je verhaal, ook vanaf basisischool aargh heb geen zin om het hier neer te typen en weer op te rakelen.
in ieder gevaal heel veel sterkte en idd laat het lezen! goed van ej dat je het al heeir zo neertypt!

[Tiño]

pfff verschrikkelijk

echt heel erg,blij dat ik nooit zoiets heb meegemaakt.

ja,ik zou het zeker laten lezen,dan kan die zich beter in jou verplaatsen.

sterkte hoor.

[moon]

pfoeh, heftig verhaal zeg! Ik ben ook heel erg gepest maar dan vooral op de middelbare school (vrijwel hele middelbareschool periode) en ze hebben bij mij gelukkig nooit lichamelijk geweld gebruikt zoals schoppen,slaan of aanranding. Maar dat uitschelden herken ik helemaal. Ik ben in een periode vrijwel dagelijks uitgescholden met de woorden: "goh wat ben jij lelijk zeg!". En ook bij mij deden ze alsof ik vies en besmettelijk was en bleven zo ver mogelijk uit mijn buurt. Ik heb ook regelmatig meegemaakt dat iemand uit de klas het voor elkaar kreeg om vrijwel de hele klas tegen mij op te steken en dat ik alleen stond tegenover zo'n groep. En achtervolgingen ja die ken ik ook.
Ik denk dat het echt heel goed is als je erover gaat praten. Het is misschien niet makkelijk, maar wel nodig. Dit soort dingen binnen houden is niet goed voor je dan komt het later nog harder terug. Ik zou wat je getypt hebt echt laten lezen aan je psych. want dit is zo'n ontzettend helder en goed stukje! Heel knap dat je dat zo op kunt schrijven. Ik zou het echt laten lezen!
Heeeel veel sterkte verder!

Wow.. hier heb ik dus echt geen woorden voor Ik kreeg gewoon kippenvel toen ik het las. Dat mensen zó gemeen/laag/achterbaks en dom kunnen zijn..

Vind het helemaal niet 'onboeiend' om te lezen en vind het knap van je dat dit durft te posten.

Misschien moet je dit verhaal eens laten lezen aan je psych?

Sjonge zeg, ik snap nooit wat die mensen bezield om iemands leven zo te willen verpesten. Ik werd op de basisschool altijd gepest, en ook met het 'besmet' zijn enzo. Maar zo erg als ze het bij jou hebben gedaan, dat vind ik echt ongelofelijk dat mensen zó stom kunnen doen... Ik heb respect dat je het zo op kunt schrijven en ik denk dat erover praten zeker wel helpt, heeft bij mij ook veel geholpen. Echt hoor, ik word er gewoon boos van
Heel veel sterkte om dit te verwerken...

[Tink*]

Ik vind het knap van je dat je het op hebt durven schrijven en ik herken er zelf ook veel in. Na jarenlang gepest te zijn op de basisschool wilde ik ook een nieuwe start maken in de brugklas. Ik kreeg ook vriendinnen die nogal nep waren. Ik kwam in een klas en een aantal daarvan begonnen me te pesten. Ze scholden me uit voor dingen en deden ook echt flauwe dingen zoals dingen afpakken en achter je rug tegen je stoel trappen etc. Ook jongens die ik niet eens kende maar onderweg naar school wel eens tegenkwam begonnen me uit te schelden voor niet zulke leuke dingen. Ik weet wat je doormaakt en je mag me altijd pm-en. Ik wil wel even zeggen dat het met mij iig helemaal is goedgekomen. De pesters gingen de klas uit of van school en daarna viel ik er helemaal tussen. Ik heb nu echte vrienden en heb een goede band met al mijn klasgenoten en naar school gaan vind ik erg fijn elke dag. Hopelijk gaat het met jou ook zo lopen.

[Missy1234567890]

En dan zeg ik altijd dat ik gepest ben...vergeleken bij dit stelde dat echt niet veel voor, hoewel ik wel veel in je verhaal herken.
Bij mij bleef het bij 'geestelijk' pesten, negeren, voor mij weg lopen, uitschelden, net doen alsof iemand me leuk vond, briefjes in tas en over me roddelen en de hele klas tegen me opzetten enzo. Maar nooit achtervolgingen en lichamelijk geweld.
Ik vind het heel goed hoe je het opgeschreven hebt en ik denk dat een psycholoog hier echt wel wat aan heeft. Als je een goede behandeling wilt en er echt mee om wilt leren gaan, lijkt het me wel een goed idee hem/haar dit te laten lezen. Dan kun je gericht ermee aan de slag.

Wat ik me afvraag: is dit in het verleden gebeurd of zit je er nu nog midden in?

[Lotte]

Ik heb er zelf ook wel een beetje ervaring mee gehad en als ik iets geleerd heb is dat het nooit aan jou ligt. Mensen moeten namelijk iemand hebben om hun aggressie op af te leven en sommigen hebben het nodig om zich in ieder geval beter te voelen dan een persoon. Het is dus een sociaal proces waar jij niks aan kan doen.

Het enige wat je kan doen aan pesten is jezelf proberen zo weinig mogelijk kwetsbaar op te stellen. Hier bedoel ik mee dat je weinig verteld over wat je kwetst en wat je voelt. Of wat je leuk vind, want alles wat jij leuk vind gaan zij afkraken. Als ze een tijdje niks meer hebben om lol over te maken en te kwetsen krijgen ze door dat er niks meer te pesten valt. Het werkt bij mij nog steeds als ik mensen tegenkom die het niet goed met me voorhebben. Ik las dat het bij jou nog erger was: je werd gewoon mishandeld. Dat is iets wat niet mag, niet kan en wat volwassenen ook zeker niet hebben mogen toestaan.

Ik vind het knap van je dat je naar een psycholoog bent gestapt want dit is niet iets waar je zomaar overheen komt. Bij een psycholoog is het belangrijk dit soort dingen te vertellen zodat hij of zij je kan helpen. Ik heb zelf ook bij een therapeut gelopen en wat ik net schreef heb ik allemaal in die periode geleerd bij haar. Ik snap niet dat er niet is ingegrepen of dat niemand het door had, hoe overduidelijk kan het soms zijn en dan negeren de leraren het gewoon

Om hoop te geven, ik vind het nu best fijn in mijn klas en ik heb (echte) vrienden, al heb ik daar vaak wel voor moeten vechten en dat moet ik nog steeds soms.

[blurred]

Ik heb zelf wel ervaring met pesten, dus bepaalde dingen uit je verhaal herken ik zeker. Alleen was het bij mij echt lang niet zo erg als bij jou, jouw verhaal is wel heel extreem.

Ik merk zelf dat het pesten dat ik heb meegemaakt, indruk op me achter heeft gelaten. Ik heb zelf ook het gevoel (gehad) dat ik het niet waard was vrienden te hebben, dat ik nooit een vriendje zou krijgen, en vooral dat ik heel lelijk was. Pesten heeft heel gauw invloed op je je zelfbeeld. Bij mij is dat al het geval, dus is het heel logisch dat dat bij jou ook zo is. Jij bent veel erger gepest dan ik.

Ik denk dat het goed is als je dit aan de psych laat lezen, als je het moeilijk vindt om het te vertellen. Misschien is het makkelijker om het aan iemand te laten lezen nadat je dit gepost hebt. Dit was namelijk al een hele grote stap!! Niemand vind het fijn om te vertellen hoe je gepest bent, en dat zal ook altijd heel moeilijk blijven.

[ikkuh15]

Bedankt voor jullie reacties allemaal!
Jemig, eigenlijk worden er ook best veel gepest...Ook als je op scholen kijkt enzo. Vind ik echt zulke onzin, waarom is dat nou nodig!! Je verpest er echt iemands leven mee...

Ik ga btw naar een psycholoog, omdat ik - waarschijnlijk door het pesten - anorexia heb gekregen...dus daar gaat het vooral over. Alleen laatst kwamen we op klas 1 en 2 terecht en vroeg ze of ik dat durfde te vertellen...maar heb ik dus niet gedaan. Maar heb het nu opgeschreven, ga dat misschien wel laten lezen. misschien juist wel goed...
Alleen schaam ik me vooral voor dat stukje dat zij mijn t-shirt omhoog deden...ben nog aan het bedenken of ik dat gewoon weg zal laten en alleen de rest laat lezen.

[Flijn]

Als dat je het meest geraakt heeft zou ik het juíst laten lezen, hoe meer je de psych vertelt, hoe beter je geholpen kunt worden.

Sterkte.

[Blood Fire Rage]

Gewoon ook laten lezen. Zo'n psych heeft al veel intiemere dingen van veel meer mensen gehoord, dus als je gewoon aangeeft dat je je er een beetje voor schaamt, zal hij/zij wel weten hoe daar mee om te gaan.

Waarom laten zoveel mensen zich zo hard pesten? Als je gepest word, is het vaak al voldoende om de bullebak (ik hou van dat woord) met één rake klap de vuist in het gezicht te gooien. Ok, je krijgt dan misschien een mep terug, maar ze hebben dan wel respect voor je, en een gebroken neus of een tand door je lip doet zodanig veel pijn dat ze dan wel twee keer nadenken voor ze lopen irriteren.

[Dexter_M]

Ik ken het ben ook heel erg super gepest vanaf de groep 1 van de basischool tot de 2de van de middelbare. Geen zin om alles hier neer te zetten wat er allemaal is gebeurd. Ze steekten dingen in de brand van me, gooiden me in het water en hielden me onder enzo en nog veel meer dingen.
Maar ik zou dr wel met een psych over hebben, heb ik ook gedaan en heeft erg veel geholpen

[Vice]

ikkuh15 schreef op 10-06-2006 @ 22:44 :
Bedankt voor jullie reacties allemaal!
Jemig, eigenlijk worden er ook best veel gepest...Ook als je op scholen kijkt enzo. Vind ik echt zulke onzin, waarom is dat nou nodig!! Je verpest er echt iemands leven mee...

Ik ga btw naar een psycholoog, omdat ik - waarschijnlijk door het pesten - anorexia heb gekregen...dus daar gaat het vooral over. Alleen laatst kwamen we op klas 1 en 2 terecht en vroeg ze of ik dat durfde te vertellen...maar heb ik dus niet gedaan. Maar heb het nu opgeschreven, ga dat misschien wel laten lezen. misschien juist wel goed...
Alleen schaam ik me vooral voor dat stukje dat zij mijn t-shirt omhoog deden...ben nog aan het bedenken of ik dat gewoon weg zal laten en alleen de rest laat lezen.

Ik vind het al knap van je dat je dit op papier durft te zetten en naar een psycholoog durft te gaan. En geloof me, voor een psycholoog hoef je je niet te schamen.

Ik wens je veel succes en hoop voor je dat je toekomst een stuk leuker uit komt te zien.

[Faerie]

Blood Fire Rage schreef op 11-06-2006 @ 12:31 :
Gewoon ook laten lezen. Zo'n psych heeft al veel intiemere dingen van veel meer mensen gehoord, dus als je gewoon aangeeft dat je je er een beetje voor schaamt, zal hij/zij wel weten hoe daar mee om te gaan.

Waarom laten zoveel mensen zich zo hard pesten? Als je gepest word, is het vaak al voldoende om de bullebak (ik hou van dat woord) met één rake klap de vuist in het gezicht te gooien. Ok, je krijgt dan misschien een mep terug, maar ze hebben dan wel respect voor je, en een gebroken neus of een tand door je lip doet zodanig veel pijn dat ze dan wel twee keer nadenken voor ze lopen irriteren.

Als meisje zijnde werkt dat sowieso al niet. Het geeft echt totaal geen zin om terug te slaan, vooral niet tegen een grote groep. Ook als je iets zegt maakt dat het alleen nog maar erger. Ik ben nooit echt gepest, maar ik denk niet dat ik vroeger iemand zou hebben geslagen... En als je een jongen bent en de hele klas is tegen je, of je bent gewoon niet zo'n type die 'vecht', dan helpt dat niet.

maar ikkuh15, ik vond je verhaal echt verschrikkelijk. Sterkte en succes verder, ook bij je psych!!

[Lotte]

Blood Fire Rage schreef op 11-06-2006 @ 12:31 :
Gewoon ook laten lezen. Zo'n psych heeft al veel intiemere dingen van veel meer mensen gehoord, dus als je gewoon aangeeft dat je je er een beetje voor schaamt, zal hij/zij wel weten hoe daar mee om te gaan.

Waarom laten zoveel mensen zich zo hard pesten? Als je gepest word, is het vaak al voldoende om de bullebak (ik hou van dat woord) met één rake klap de vuist in het gezicht te gooien. Ok, je krijgt dan misschien een mep terug, maar ze hebben dan wel respect voor je, en een gebroken neus of een tand door je lip doet zodanig veel pijn dat ze dan wel twee keer nadenken voor ze lopen irriteren.

Pesten gebeurd vaak ook geleidelijk, het gaat van een opmerking die als onschuldig opgevat kan worden tot erger. In het begin is het vaak niet meteen te zeggen of het pesterig bedoeld is of niet dat merk je pas als iedereen mee begint te doen en er ergere dingen gebeuren. Op dat moment is je aanzien zo erg verlaagd dat er weinig aan gedaan kan worden door de persoon zelf. Behalve zijn instelling veranderen.

Zeker een openbare school.

nare man schreef op 11-06-2006 @ 16:18 :
Zeker een openbare school.

Op christelijke scholen kunnen ze er ook wel wat van.

[Blood Fire Rage]

nare man schreef op 11-06-2006 @ 16:18 :
Zeker een openbare school.

En deze uitspraak word gedaan op basis van?

[mepsteen]

ik werd ook ooit gepest, en toen werd ik groter dan die pestkoppen en heb ik ze in elkaar geramd

[Vice]

z0pje schreef op 11-06-2006 @ 16:53 :
Op christelijke scholen kunnen ze er ook wel wat van.

Ik heb zelf op een Katholieke basisschool gezeten en daar deden ze niet eens wat tegen pesten.
Daar in tegen op de openbare middelbare school waren ze, als het om pesten ging, heel streng en er werden ook maar weinig jongeren gepest.

ikkuh15 schreef op 10-06-2006 @ 22:44 :
Alleen schaam ik me vooral voor dat stukje dat zij mijn t-shirt omhoog deden...ben nog aan het bedenken of ik dat gewoon weg zal laten en alleen de rest laat lezen.

Ik zou dat juist laten lezen.

[jemonna]

Ik heb op een 'christelijke' basisschool gezeten en daar werd gewoon glashard ontkent dat er gepest werd. Er is een periode geweest dat ik elke pauze net zo lang over het schoolplein achtervolgd ben tot ze me eindelijk op de grond hadden gegooid. Telkens stond er minstens 1 docent in de buurt, maar die keken altijd een andere kant op. Toen ik het op den duur zo zat werd dat ik me elke pauze in de wc verstopte werden ze kwaad op me omdat het de bedoeling was dat ik buiten speelde.

1 keer was ik zo kwaad op een 'meisje' (alias barbiepop) uit de klas dat ik haar midden in haar gezicht had geslagen en toen moest ik naar de directeur om een preek over lichamelijk geweld in ontvangst te nemen terwijl een paar maanden daarvoor een jongen mij in elkaar had geslagen met een gymtas.

Op de basisschool is nog veel meer gebeurd, maar dat kan ik allemaal niet neertypen. In de brugklas was het net zo erg of erger. In de 2e kreeg ik een paar vriendinnen omdat ik 1 van die meisjes goed kende. Nog steeds werden er vaak rotopmerkingen gemaakt. De pestkoppen uit de brugklas (die zichzelf in 2 groepjes hadden opgesplitst) hadden beiden hun klas tegen me opgezet en de barbiepop van de basisschool ook. Zij was denk ik de ergste en ze maakt me nog steeds regelmatig zenuwachtig en bang als ze weer eens met haar groepje barbieklonen op het schoolplein of in de aula staan te smoezen en naar mij te kijken.

In de 3e klas werd ik niet gepest, soms wel een rotopmerking maar daar bleef het bij. Af en toe heb ik nog wel last van oude pestkoppen maar er kwam een groter probleem bij. Ik was bijna continu bang om gepest te worden, ik was heel vatbaar voor onaardige opmerkingen en plagerijen. Ik kon (en kan) mezelf op een vrij simpele manier heel treurig maken. Aan het einde van de 2e klas is het me opgevallen dat ik in een donker gat zat, maar volgens mij zat ik er al langer in. Dit schooljaar zat ik daar ook vrijwel altijd in. In januari dacht ik even dat het beter ging, maar een korte tijd later viel ik weer terug. Ik kreeg andere problemen zoals mezelf pijndoen op alle mogelijke manieren (maar daar ben ik nu net zo goed als af). Ik heb me heel lang afgevraagd hoe ik in dat gat terecht kwam, maar sinds ik met een paar vriendinnen een presentatie over pesten heb gehouden heb ik me gerealiseerd dat het daardoor kwam.

Dus, keep in mind, als het pesten is opgehouden is dat mooi, maar het is niet gelijk het einde van alle problemen. Probeer het op een bepaalde manier te verwerken op een betere manier dan dat ik heb gedaan.

Sorry dat dit zo'n lange reactie is geworden, maar toen ik eenmaal begonnen was kon ik niet meer ophouden.

[planckton]

Jeetje wat een verhaal Ben zelf ook gepest op de (katholieke ) basisschool, maar niet zo erg als jij.. Hoewel ik in de brugklas vriendinnen kreeg en niet meer gepest werd (ja af en toe wat geroddel achter mn rug om, maar dat was niet zo'n ramp), merk ik er nu nog steeds af en toe wat van. Dat ik me in een groep leeftijdsgenoten minder prettig voel, of dat ik nog steeds een beetje moeite heb met kleren kopen (ze vonden mijn kleren namelijk altijd stom). Maar ook die dingen worden langzaam minder.
Heel veel sterkte! En ik zou gewoon het hele verhaal aan de psych laten lezen, jij kon er immers niks aan doen dat ze dat deden!!

[Nona]

Blood Fire Rage schreef op 11-06-2006 @ 12:31 :
Waarom laten zoveel mensen zich zo hard pesten? Als je gepest word, is het vaak al voldoende om de bullebak (ik hou van dat woord) met één rake klap de vuist in het gezicht te gooien. Ok, je krijgt dan misschien een mep terug, maar ze hebben dan wel respect voor je, en een gebroken neus of een tand door je lip doet zodanig veel pijn dat ze dan wel twee keer nadenken voor ze lopen irriteren.

OMG, heb ik ooit geprobeerd. Gevolg: een twee meter lange gast begon me uit te schelden en zodra ik in zijn richting liep rende hij hard weg. Geen gezicht.

[Sell-by.date]

Dit verhaal is heel herkenbaar voor mij. Sterker nog; Dat van mij is precies hetzelfde (ook vegatarisch, ik zou ook nooit geen vriendje krijgen, ik was ook lelijk en stom, mijn moeder was een hoer, mijn t-shirt werd ook regelmatig omhoog getrokken, passers werden er in mijn rug geprikt, banden lek gestoken, klap gekregen met een honkbalknuppel, mijn spulletjes werden ook altijd gesloopt, zelfs het kermis verhaal is hetzelfde... Het enige verschil is het prikkeldraad en het feit dat ik een klap teruggaf... enz.)

Bij mij begonnen de pesterijen toen ik het opnam voor een jongen met een handicap. En ze gingen van kwaad tot erger (zie ook je eigen verhaal), ik heb flink wat keren uitgehaald maar helaas altijd zonder effect behalve dat ik dan met blauwe plekken liep omdat ik een klap terugkreeg (het stopte een week, en dan begon het gezeik weer).

Als je mijn hele verhaal wilt horen, of je wilt erover praten ben je altijd vrij om me een priveberichtje te sturen. Ik vind het in iedergeval enorm knap van je dat je het lef hebt om het op te schrijven, en ik denk zeker dat het wijsheid is om ditzelfde berichtje ook aan je psycholoog te laten lezen.

Sterkte,
Sell-by.date

Ten eerste is het heel erg knap dat je dit hebt opgeschreven, en dat je dit hier neerzet. Ik heb bewondering voor je, dat je dit hier zo neerzet. Knap van je!
Ik herken er best veel in. Mij hebben ze nooit lichamelijk geweld gebruikt, maar schelden, met mijn tas gooien, doen alsof ik besmettelijk ben. Ik ken het.
Ik zou het wel laten lezen aan je psych, die kan je (naar mijn mening) alleen helpen als jij je volledig openstelt. Dood en doodeng, ik weet het. Maar het is, denk ik, wel het beste.
Heel erg veel sterkte meid! Laat je niet kleinkrijgen. Jij bent bijzonder op je eigen manier, dat de rest dat niet ziet, is hun probleem!
Sterkte en *knuff*

[Antubis]

Vice gepost op 11-06-2006 @ 20:21
Ik heb zelf op een Katholieke basisschool gezeten en daar deden ze niet eens wat tegen pesten.
Daar in tegen op de openbare middelbare school waren ze, als het om pesten ging, heel streng en er werden ook maar weinig jongeren gepest.

Ik heb zelf ook op een katholieke basisschool gezeten, en ook gruwelijk gepest. Maar ze hebben er in heel die 7 jaar niets aan gedaan. En van andere basisscholen hier hoor ik wel dat er veel aangedaan wordt. Nu op de middelbare wordt er ook wat aangedaan, waar ik ook heel erg blij mee ben, anders had ik nu nog problemen gehad met mensen uit de klas.

Aan de topic starter: Ik vind het echt supertof dat je dit zomaar neer durft te zetten.. ik had het nooit gedurfd. En ik denk inderdaad dat je er goed aan doet om dit aan iemand te lezen die jou er mee kan helpen. En dan zou ik inderdaad voor de psycholoog kiezen. Als je nog dingen kwijt wilt, of iets wil horen oid.. PM me maar..

Heel veel sterkte.. en t komt wel goed.

[Simon de Pimon]

Heel erg verdrietig verhaal.
Vertel het vooral allemaal aan je ouders !
Zij kunnen je het allerbeste helpen.
Sterkte!

[Antubis]

Dat hangt aan de band met je ouders af. Mijn ouders hebben er ook niets aangedaan. Ze hebben het nu pas door.. als je een goeie band hebt met je ouders moet je het doen, anders heeft het niet veel zin. Bij mij is de band er alleen maar op verslechterd.

[mepsteen]

het grote probleem is, dat als iemand in zn jeugd gepest word, dat later geplaag ook als gepest word gezien, probeer eerst daar een goed onderscheid in te creëeeren

[Antubis]

Ik weet heel goed wat ik wel en niet moet pikken, en ook al ben ik vatbaarder voor plagen dan anderen. Ik weet wel wanneer het niet meer kan, en wanneer het pesten is.

[jemonna]

Jíj weet wel wat plagen en wat pesten is, maar degene die jouw plaagt/pest niet altijd, en sommige mensen houden niet op met plagen als je zegt dat het niet leuk meer is (zelf ervaren). En inderdaat, op latere leeftijd kun je heel erg last krijgen van pesten, bij mij was dat vlak voor het ophield, maar als je goede hulp krijgt denk ik dat dat niet hoeft, hoewel ik niet denk dat iedereen zonder hulp zo terugkomt als ik. Ik denk dat dat afhangt van mentale weerbaarheid, ik ben bijvoorbeeld mentaal heel zwak, maar mijn vriendje juist niet, en hij heeft zich over zijn pestverleden heen weten te zetten.

[Mill]

Man ik was zo uitgeflipt als zo iets bij mij zou gebeuren..

Echt goed van je dat je dit zo goed kunt verwoorden en er nog ( relatief ) kalm onder kan blijven.

Ik was op de basisschool zelf vaak de pester ( ) maar op de middelbare school dit gelukkig ( van bijde kanten ) niet meer mee gemaakt.

[ikkuh15]

Mijn psych begon erover of ik misschien EMDR-therapie wilde gaan doen...Om zo dus de pest-ervaringen te verwerken...
heeft iemand hier misschien ervaring mee? Mij lijkt het eigenlijk een beetje vreemd...

[Antubis]

Is EMDR dat je gebeurtenis - gedachte - gevoel krijgt? Want dan weet ik er wel wat over, dat heb ik ook een klein tijdje gehad.. als je wil mag je PMen..

[Antubis]

Maar wat is dat EMDR dan? Want ik geloof dat ik dan iets anders in gedachte heb

[Nienna*]

Antubis schreef op 15-06-2006 @ 17:00 :
Maar wat is dat EMDR dan? Want ik geloof dat ik dan iets anders in gedachte heb

Ik heb ook EMDR voor iets anders. Je moet dan de gebeurtenis die bij jou de meeste spanning oproept, voor ogen nemen en een cijfer geven van 1 tot 10. Vervolgens krijg je via een koptelefoon tikjes in je oren, wat jou moet afleiden. Je moet blijven denken aan de gebeurtenis en het beeld voor ogen houden. Je moet proberen alles te laten stromen en soms zeggen waar je aan denkt.
EDIT: De bedoeling is hiermee je hersenen "voor de gek te houden". Nu zit de gebeurtenis nog ergens voorin je hersenen, waardoor je er steeds aan moet denken en dingen ermee associeert. Met de EMDR leer je de gebeurtenis een plek te geven, als het ware "achterin" je hersenen. Je probeert de spanning die je voelt als je de gebeurtenis oproept ook te verminderen. /EDIT
Bij veel mensen is drie sessies al genoeg, ik heb er inmiddels zes gehad.

OT: Ik kan me echt niet voorstellen dat er mensen bestaan op de wereld die andere mensen zo kapót kunnen maken. Dit moet je niet opvatten alsof ik je niet geloof... maar ik heb er gewoon geen woorden voor. Ik vind het verschrikkelijk wat je overkomen is. Ik heb dus ervaring met EMDR. Je mag me PM'en als je daar behoefte aan hebt.
Ik wens je enorm veel sterkte toe. Misschien kun je inderdaad aangifte doen voor aanranding en mishandeling (geestelijk), want wat die mensen bij jou hebben gedaan, is echt níet normaal! Dat moet je voor ogen houden. En jij bent zeker niet de schuldige; nooit. Die mensen zijn gewoon ziek in hun hoofd.
Sterkte!

[Antubis]

Hmm dat aangeven, volgens mij kan het niet. Ik ben hier geen expert in maar de meeste pesters hebben niet door dat heel je wereld kapot eraan gaat. Maar als het wel kan.. hoe lang zou dat dan gelden? Hoelang mag het geleden zijn?

[DvoorA]

ik weet niet echt goed wat ik hierop moet zeggen, maar ten eerste vind ik het heel knap dat je hiervoor uitkomt, ook al is het op een forum. Het vergt heel veel moed om je trots opzij te zetten en eerlijk erover te zijn dat je gepest wordt. Op de basisschool ben ik ook een beetje gepest (niet zo erg als jij, gelukkig ging ik toen naar al naar de middelbare en daar ging alles goed). Een ettertje gooide me een x in een doornenstruik en een kreng van het kamp gaf me nog een schop na. Ik heb er nu nog littekens van op mn zij. Het is gewoon heel erg vernederend en gemeen wat sommige kinderen elkaar aandoen. Je moet nooooit denken dat het aan jou ligt. Dat sommige mensen geen hart hebben en zo sneu zijn dat ze zichzelf populair moeten maken door geweld is juist erg. Het is altijd heel makkelijk om met zn alleen 1 iemand te grazen te nemen.

Ik denk dat het heel goed voor je is als je erover praat, zodat je alles nog eens op een rijtje zet. Pas als je er doorheen gaat kun je het verwerken, als je het wegstopt (voor jezelf of voor andere mensen) gaat het je op den duur opbreken. Jammergenoeg kun je denk ik beter geen aangifte doen. Toen ik 14 was ben ik in elkaar geslagen door een hele groep meiden om een reden die ik niet eens meer weet. In je eentje kun je natuurlijk niet zoveel dus ik heb aangifte gedaan. Omdat ik best goed van me af kon bijten had ik niet veel blauwe plekken. Toen ik naar het politiebureau ging werd ik eerst ondervraagd door een mannelijke agent, waarna een vrouwelijke agent mijn blauwe plekken ging bekijken. Ze zei dat ze niet ernstig genoeg waren om door een groep veroorzaakt te zijn. Ze hebben mijn verhaal in de computer gezet maar de nadruk lag veel meer op wat ik had teruggedaan dan op wat zij mij hadden aangedaan. Uiteindelijk konden ze niets bewijzen, zijn ze met die meiden gaan praten waarna ze alleen nog maar meer een hekel aan mij kregen. Elke keer als ik de stad in ging en een van die meiden tegenkwam gingen ze me uitschelden.

Het punt is dus dat je er niet zoveel aan hebt als je niets kunt bewijzen. MAAR als je aangifte doet staat het verhaal wel genoteerd. Als er meer mensen door die pesters worden gepest en daarvan aangifte doen wordt hun verhaal eerder geloofd en spreekt jouw aangifte nog eens extra tegen de pesters.

Van die therapie weet ik niets af, maar ik denk wel dat je die pesterijen kunt verwerken door erover te praten en er dan sterker uit te komen, met meer zelfvertrouwen. Als ik die mensen tegenkom die mij pesten in groep 8, ben ik de laatste die lacht. Mensen die zo asociaal zijn worden door het leven zelf wel gestraft. Het zijn trieste sukkels, maar jij kan je tegenslagen omzetten in meer zelfvertrouwen als je dit verwerkt, want jij bent 1000x aardiger en beter dan mensen die anderen vernederen. Jij bent zo sociaal dat je anderen nooit zoiets zou aandoen. Sorry dat het een beetje een lang verhaal is geworden, ik kan echt heel boos worden op die #%(@%!( die dit met je gedaan hebben. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je ons op de hoogte houdt van hoe het met je gaat.

[Nona]

DNMB schreef op 15-06-2006 @ 23:07 :
Jammergenoeg kun je denk ik beter geen aangifte doen. Toen ik 14 was ben ik in elkaar geslagen door een hele groep meiden om een reden die ik niet eens meer weet. In je eentje kun je natuurlijk niet zoveel dus ik heb aangifte gedaan. Omdat ik best goed van me af kon bijten had ik niet veel blauwe plekken. Toen ik naar het politiebureau ging werd ik eerst ondervraagd door een mannelijke agent, waarna een vrouwelijke agent mijn blauwe plekken ging bekijken. Ze zei dat ze niet ernstig genoeg waren om door een groep veroorzaakt te zijn. Ze hebben mijn verhaal in de computer gezet maar de nadruk lag veel meer op wat ik had teruggedaan dan op wat zij mij hadden aangedaan. Uiteindelijk konden ze niets bewijzen, zijn ze met die meiden gaan praten waarna ze alleen nog maar meer een hekel aan mij kregen. Elke keer als ik de stad in ging en een van die meiden tegenkwam gingen ze me uitschelden.

Ik heb ook weleens aangifte gedaan van zinloos geweld, toen ik door een paar onbekenden in elkaar geslagen werd. Ik had ook geen ernstige verwondingen, maar het werd wel serieus opgenomen. Geen strafblad en al die heisa, maar er werd wel met ze gepraat en ze zijn er flink van geschrokken, dat er opeens een agent voor de deur stond en zij aan hun ouders uit konden leggen waarom dat was. Ze hebben me ook nooit meer lastig gevallen, of zelfs hun best gedaan om vriendelijk te zijn als ze me eens tegen kwamen.
Misschien dat sommige mensen zich er weinig van aantrekken, maar de meeste denk ik wel.

[DvoorA]

Kruimel schreef op 16-06-2006 @ 10:59 :
Ik heb ook weleens aangifte gedaan van zinloos geweld, toen ik door een paar onbekenden in elkaar geslagen werd. Ik had ook geen ernstige verwondingen, maar het werd wel serieus opgenomen. Geen strafblad en al die heisa, maar er werd wel met ze gepraat en ze zijn er flink van geschrokken, dat er opeens een agent voor de deur stond en zij aan hun ouders uit konden leggen waarom dat was. Ze hebben me ook nooit meer lastig gevallen, of zelfs hun best gedaan om vriendelijk te zijn als ze me eens tegen kwamen.
Misschien dat sommige mensen zich er weinig van aantrekken, maar de meeste denk ik wel.

Gelukkig ging de politie er bij jou dus wel serieus mee om. Nou ja, zo zie je maar dat aangifte doen ook positief kan uitpakken