kauwgom

[badtothebone]

Eet jij veel kauwgom?

Is kauwgom slecht voor je gezondheid?
In 1939 werd er begonnen met wetenschappelijk onderzoek naar de rustgevende effecten van het kauwen op kauwgum. Het bleek al snel dat mensen door het kauwen zich meer op hun gemak voelden en dat de stress verschijnselen afnamen. Het maakte niet uit waarop men kauwde, al was kauwgum, door de betere smaak, wel de meest populaire vorm. Als je met mate kauwgom eet is het niet slecht voor je gezondheid. Overmatig kauwgom eten daarentegen weer wel. Het geeft een laxerende werking en kan maag en darm klachten geven. Kaakartrose komt ook voor, maar dan moet je per dag wel erg veel kauwgom eten (meer dan een pakje per dag, jaar in jaar uit). Volgens een Amerikaans onderzoek is kauwgom een goed middel om af te vallen, omdat het de stofwisseling versnelt. Proefpersonen die de (suikervrije) gom kauwden, verbrandden in twaalf minuten gemiddeld elf calorieën meer dan de deelnemers die niets in hun mond hadden. Per jaar is dat al gauw een gewichtsverlies van ruim vijf kilo. Volgens andere deskundigen is te veel kauwgom niet echt gezond. Door de kauwbewegingen komen er namelijk verteringsenzymen vrij, waardoor de alvleesklier voortdurend wordt misleid. Je lichaam kan daardoor uit balans raken. Maar een kleine inspanning is al voldoende om gewicht te verliezen. Kauwen met mate dus, maar hoelang kauwen we eigenlijk op kauwgom, waar komt het kleverige goedje vandaan en wat zit er allemaal in?

Kauwgom historie
Kauwgum dateert eigenlijk al vanuit de Klassieke Oudheid. In die tijd kauwde men al op verschillende soorten natuurlijke gom. Dergelijke natuurlijke gommen waren afkomstig van een aantal bomen. De bekendste is de Arabische gom, die nu vooral in drop gebruikt wordt. In het oude Griekenland werd vooral gekauwd op de mastische gom. Aan de andere kant van de wereld, in Amerika, kauwden de Indianen ook op een soort hars, meestal van naaldbomen. De blanke kolonisten die in de 18e eeuw in contact kwamen met de Indianen in New England (rond New York), namen deze gewoonte over en begonnen zelf met het winnen van het witte sap. De winning leek op het winnen van rubber. Er werd een inkeping gemaakt in de schors van de boom en het sap stroomde vanzelf naar buiten. Dit sap werd ingedikt totdat er een kleverige kauwbare substantie ontstond. Vaak werd er ook bijenwas aan toegevoegd om het kneedbaarder te maken. Net als nu had het kauwen op gom destijds twee functies: aan de ene kant een vorm van ontspanning, aan de andere kant om te zorgen voor een frisse adem.

In 1848 werd de eerste commerciële kauwgum gemaakt. In eerste instantie werd de kauwgum gemaakt van sap van bomen, maar al in 1850 ging men over op het gebruik van paraffine als basis van de gum. Paraffine wordt gewonnen uit aardolie. Het leverde een betere kwaliteit kauwgum dan het dennensap, omdat het veel minder verontreinigingen en bijsmaak had. Tevens werd er in de 19e eeuw voor het eerst smaken aan de kauwgum toegevoegd. In 1869 kwam het eerste patent op kauwgum, nog steeds in Amerika.

Technologische ontwikkelingen zorgden er voor dat de smaak langer in de gum aanwezig bleef en er kwamen ook veel meer smaken in de handel. Vanaf de 60er jaren van de 20e eeuw zijn er ook suikervrije varianten op de markt. Maar pas in de 90er jaren werden deze zeer populair. In Nederland was kauwgum voor de tweede wereldoorlog al wel bekend, maar nauwelijks gebruikt. Pas door de invloed van de Amerikaanse en Canadese soldaten na de bevrijding werd kauwgum hier ook populair.

Wat zit er in een kauwgompje?
Kauwgum wordt gemaakt uit gom, suiker, en geur- en smaakstoffen. Hieraan worden vaak nog suikerstroop, kleurstoffen, glansmiddelen en weekmakers toegevoegd. In suikervrije kauwgum wordt de suiker en de suikerstroop vervangen door diverse zoetstoffen, zoals aspartaam, acesulfam K, maltitol en xylitol.

Gom is het belangrijkste ingrediënt. Oorspronkelijk komt gom van de Sapodilla boom, maar tegenwoordig worden er ook diverse ander natuurlijke gommen gebruikt. Dit wordt gemengd met andere natuurlijke stoffen, zoals bijenwas of glycerine, om een goede consistentie te krijgen.

Suiker of zoetstoffen zijn de volgende belangrijke bestanddelen. Suikerstroop wordt vaak gebruikt, omdat het beter te mengen is en geen harde kristallen bevat. Zoetstoffen worden gebruikt als suikervervangers. Hierbij wordt meestal gebruik gemaakt van een mengsel van intensieve zoetstoffen, zoals aspartaam en acesulfaam K, voor de smaak. Maltitol, xylitol of sorbitol worden toegevoegd voor de structuur van de kauwgum, omdat ze vergelijkbare structuur-eigenschappen geven als suiker.

Geur- en smaakstoffen worden toegevoegd aan de suikerbasis, voor het mengen met de gum. Hierdoor komt de smaak langzamer vrij dan wanneer je het later toe zou voegen. Er zijn veel smaken op de markt, meestal gebaseerd op mint (voor een frisse adem) of fruitsmaken. Dropsmaak is ook een populaire variant. Kleurstoffen en glansmiddelen worden toegevoegd om het product het gewenste uiterlijk te geven. Niet alle soorten kauwgom bevatten kleurstoffen of glansmiddelen.

Het productieproces
Het productieproces is vrij simpel. De gom wordt gereinigd en verhit. De weekmakers worden toegevoegd en het hete mengsel wordt gemengd met suiker en het geurstoffen mengsel. Dit wordt goed gekneed en naar een wals verpompt. Deze wals maakt er plakjes van in de gewenste dikte. De platte, Amerikaanse kauwgum is dan al bijna klaar. Het hoeft alleen nog in plakjes gesneden te worden en wordt daarna verpakt. De meer Europese tablet-vormige kauwgum wordt na het walsen in stukjes gesneden en gecoat met een suiker/was mengsel. Hierdoor wordt er een hard laagje om de kauwgum gebracht. De stukjes worden hierna verpakt.

Welke smaak het liefst?
De meest fanatieke kauwers in Nederland zijn jongeren van 12 tot 17 jaar. Van deze groep heeft maar liefst 90 procent regelmatig een pakje kauwgom in z'n zak. Nederland heeft het liefst kauwgom dat naar pepermunt smaakt. De Belgen zijn juist een beetje gemengd. Behalve dat ze van mint smaken houden zijn hier ook zuidelijke invloeden op de smaakpapillen aanwezig. Zij houden ook van fruitsmaken. In Zuid-Europese landen houden ze het meest van zoete, fruitachtige smaken. Mint is juist weer populairder in Noord-Europa Japanners kunnen kiezen uit maarliefst 150 smaken kauwgom. Dus als je ontzettend behoefte krijgt aan kauwgom met augurkensmaak, of bloemensmaak, dan moet je naar Japan.
bron gezondheidsplein.nl

Ja, vind ik nou ook.

[badtothebone]

kauwgom rules gewoon de pan uit

het vergiet